Hoe vindt u de juiste psycholoog?
Psychotherapie kan echt wel een leven veranderen. Maar het is een nogal ingewikkeld proces dat ook veel inzet vraagt van de patiΓ«nt. De eerste stap is natuurlijk het kiezen van een psycholoog. Hoe pakt u het aan?
Het allereerste wat u moet doen, is nagaan of uw gediplomeerd is. Daarvoor kunt u terecht bij de Psychologencommissie . U hoeft alleen maar de familienaam van uw therapeut in te tikken om te zien of hij of zij erkend is en dus de titel van psycholoog mag gebruiken.
VΓ³Γ³r de eerste sessie
Voor u aan een therapie begint, zou u als het even kan een kleine algemene verkenningsronde moeten doen van de verschillende stromingen binnen de psychologie, dat wil zeggen de methodes waarmee een therapeut een patiΓ«nt behandelt. Er is bijvoorbeeld een hemelsbreed verschil tussen psychoanalyse en de cognitieve gedragstherapieΓ«n. U hoeft daarom geen uren bezig zijn. Even surfen op Google op de term psychologie kan u alleen maar helpen.
Het is ook belangrijk dat u zich afvraagt welke begeleiding u precies wilt. Is de verandering die u wilt bereiken voor uzelf? Of wilt u verandering voor u en uw partner of voor uw gezin. In dat geval kunt u ook op zoek gaan naar een gezamenlijke begeleiding (bijv. relatie- of gezinstherapie) in plaats van een individuele therapie.
En dan zijn er nog de zuiver praktische vragen: waar ligt de praktijk van de psycholoog? Zijn de verplaatsingen heen en terug haalbaar op lange termijn? Hoeveel kosten de sessies? Al die vragen moet u zich stellen vanuit het idee dat u een volledige therapie voltooit. Die kan enkele weken, maar ook enkele maanden of zelfs jaren duren.
Tijdens de eerste sessies
Als u eenmaal een psycholoog gevonden hebt die aan uw verwachtingen lijkt te voldoen, is het tijd voor het eigenlijke contact.
Een eerste sessie bij een psycholoog is altijd wat ongemakkelijk. U moet immers aan een compleet onbekende dingen zeggen die heel persoonlijk zijn en die u misschien nog nooit aan iemand hebt toevertrouwd. Maar het is belangrijk dat u vragen durft stellen, vertelt Marie-Caroline De MΓ»elenaere, psycholoog en lid van de Psychologencommissie. βDe eerste sessie is bedoeld om een werkkader vast te leggen voor de patiΓ«nt en de psycholoog: welke technieken zullen er worden toegepast? Hoeveel sessies zullen er per week of per maand zijn? Is het mogelijk om ook tussen twee afspraken contact te hebben? Al die dingen worden door de psycholoog beslist, maar de patiΓ«nt kan voor zichzelf uitmaken of hij met de voorgestelde voorwaarden akkoord gaat.β
Daarnaast is de eerste sessie ook een persoonlijke kennismaking. De patiΓ«nt kan nu beslissen of hij zich goed voelt bij de psycholoog. Dat is niet zozeer een kwestie van sympathie of verstandhouding, maar een vertrouwenskwestie: de patiΓ«nt moet het gevoel hebben met zijn therapeut een echte, diepe vertrouwensrelatie te kunnen opbouwen.
Hoe weet u of de therapie goed verloopt?
Die vraag is moeilijker te beantwoorden dan op het eerste gezicht lijkt. Algemeen gesproken werkt een therapie als een patiΓ«nt zich beter voelt dan voor hij met de therapie begon. Maar dat wil niet zeggen dat elke sessie ook deugd moet doen. Sommige sessies kunnen heel pijnlijk, confronterend of frustrerend zijn. Het gebeurt ook dat een therapie plots stokt. Hoe weet u dan of u niet gewoon moet volhouden en doorgaan? βHet beste is om heel open te zijn met de psycholoogβ, legt Marie-Caroline De MΓ»elenaere uit. βEen patiΓ«nt moet zijn psycholoog eigenlijk alles vertellen, ook als hij over de therapeut zelf ergens mee zit. Sommige patiΓ«nten hebben de neiging om hun psycholoog als een gezagspersoon te zien en laten zich zo in een richting duwen die niet per se goed is voor hen.β Duidelijk zijn over de eigen verwachtingen en zich durven uiten als men niet tevreden is, is een van de sleutels tot een goede en verrijkende therapie.
BRON: http://www.e-gezondheid.be/hoe-vindt-u-de-juiste-psycholoog/actueel/444
Als het zover komt en je hebt een psycholoog nodig dan wordt het soms moeilijk om de juiste te vinden. Ook hoe de psycholoog te werk gaat maar ook waar deze in gespecialiseerd is. Het kan goed zijn dat iemand een goede psycholoog kent maar dan nog niet voor jouw probleem het nodige kan betekenen. Soms is het verstandig van een intakegesprek te hebben, dat je ook kan vragen. Want het gevoel moet goed zitten omdat je toch heel wat op een moment kan of gaat blootgeven. Ook mag je altijd veranderen of vragen voor een andere psycholoog.
AUM NAMASTEΒ BOEDDHA BRUNO
Om Shanthi,
spiritueel en het aardse moet men kunnen verbinden
http://users.telenet.be/Boeddha_Bruno/
AUM MANI PADME HUM
Terugbetaling psychologische zorg?
NIEUWS Het Federaal Kenniscentrum voor de Gezondheidszorg (KCE) pleit in een rapport voor een soepeler omgaan met (de terugbetaling van) psychologische zorg.
Angst, stress, burn-out, depressieve gevoelens, relationele of familiale problemen,β¦ allemaal hebben we vroeg of laat te maken met moeilijke momenten in het leven, en vaak kunnen die worden overwonnen met de hulp van een hiertoe opgeleide hulpverlener. Maar omdat de ziekteverzekering psychologische zorg vandaag meestal niet terugbetaalt, blijft deze zorg moeilijk toegankelijk.
Veel problemen
Uit onderzoek blijkt dat de Belgen steeds meer kampen met psychologische moeilijkheden. Het zijn daarom niet allemaal ernstige mentale aandoeningen, het gaat dikwijls om βmilde en matige problemenβ, zoals angst, stress, burnout, depressieve gevoelens, relationele of familiale moeilijkheden,β¦ Het zijn moeilijke momenten in het leven, en vaak is er nog geen sprake van een specifieke psychiatrische aandoening. Maar als men niet ingrijpt, kan het psychisch lijden langdurig worden en moeilijker te behandelen. Naast een zware last voor de betrokkene, zijn deze problemen ook een grote belasting voor de samenleving, in de vorm van absenteΓ―sme.
Volgens het RIZIV (cijfers van 2013), liggen mentale problemen aan de basis van een derde tot de helft van de aanvragen voor invaliditeitsuitkering. Dit komt neer op een stijging met bijna 60% over een termijn van 10 jaar.
Onvoldoende aanbod
Nochtans kunnen deze minder ernstige levensproblemen vaak worden overwonnen met de hulp van een hiertoe opgeleide hulpverlener. Het huidige aanbod van psychologische zorg voldoet echter niet aan de behoeften. De geestelijke gezondheidszorg is een complexe sector met vele spelers, die slecht gekend zijn bij het grote publiek. De wachtlijsten zijn soms lang en op de problematiek rust nog vaak een groot taboe. En daarbij komt nog dat dit type van zorg vaak niet wordt terugbetaald door de ziekteverzekering.
Een model met twee niveaus
Het KCE onderzocht organisatie- en terugbetalingsmodellen van psychologische zorg in andere landen, en ontwikkelde een model op maat van de Belgische realiteit.
Het model omvat een systeem op twee niveaus : een eerste algemeen niveau, dat vlot toegankelijk is, en dat zonder voorafgaande beperking de vaak voorkomende en matige problemen opvangt, en een tweede niveau, dat niet direct toegankelijk is, en dat gespecialiseerde zorg aanbiedt, wanneer de zorg van het eerste niveau niet volstaat.
Een ruime eerste opvang, zonder voorwaarden
Voor het eerste niveau lieten de onderzoekers zich mee inspireren door de pilootprojecten van de βEerste Lijns Psychologische Functie β (ELPF) die recent in Vlaanderen werden opgezet. Dit eerste niveau staat open voor iedereen, zonder voorschrift, of criteria inzake diagnose of ernst van het probleem. Psychologen die speciaal opgeleid zijn voor de eerste aanpak van de meest voorkomende psychische problemen, kunnen er iedereen snel opvangen, tegen een beperkte vergoeding.
Op dit eerste niveau kunnen maximum 5 sessies worden gegeven, en het doel is vooral om het probleem in te schatten en de mensen een professioneel duwtje in de rug te geven. Dit moet in de meerderheid van de gevallen volstaan om hen opnieuw de weerbaarheid te geven de moelijkheden in het leven het hoofd te bieden.
Uit de ervaring met de Vlaamse ELPF projecten blijkt dat 88% van de mensen na (minder dan) 5 sessies geholpen is. Daarnaast kunnen ze ook personen die nood hebben aan een langere ondersteuning of meer gespecialiseerde zorg, sneller identificeren en doorverwijzen.
De eerstelijnspsychologen kunnen hun hulp op vele plaatsen aanbieden: in huisartspraktijken, wijkgezondheidscentra, CLBβs, CAWβs, enz., wat ook zou moeten zorgen voor een ruime geografische verspreiding.
Daarnaast zijn er ook mensen die liever hun psychische problemen bespreken met hun vertrouwde huisarts. Om de huisartsen, of toch degenen die het wensen, deze centrale rol verder te laten vervullen, beveelt het KCE aan om hiervoor een βlangdurige consultatieβ met een verhoogd honorarium in te stellen. De financiΓ«le bijdrage voor de patiΓ«nt zou voor beide vormen van eerstelijnspsychologische zorg identiek zijn.
Meer gespecialiseerde zorg voor wie het nodig heeft
Voor sommige mensen zullen de 5 sessies van de eerste lijn niet volstaan omdat ze een meer specifieke of langdurige behandeling nodig hebben. Zij zouden, weliswaar op voorschrift, meer gespecialiseerde zorg kunnen krijgen (waaronder psychotherapie). De behoefte aan gespecialiseerde zorg moet dan samen door een huisarts en een psycholoog van de eerste lijn worden geattesteerd. Ook hier zal het aantal terugbetaalde sessies beperkt zijn, maar er moeten wel voldoende sessies worden voorzien, en hun aantal kan onder bepaalde voorwaarden worden hernieuwd.
De mensen van het terrein gaven aan dat er beter geen nieuwe structuren worden opgericht in een landschap dat al heel complex is. Het KCE stelt daarom voor dat de gespecialiseerde psychologische zorg zou worden gegeven in of in samenwerking met de Centra voor Geestelijke Gezondheidszorg (CGG). Zelfstandige psychologen met een privΓ© praktijk kunnen een samenwerkingsovereenkomst met een CGG afsluiten waardoor ze ook financiering van het RIZIV kunnen ontvangen. Uiteraard moeten alle zorgverleners voldoen aan de wettelijke criteria m.b.t. de geestelijke gezondheidszorgberoepen (in hervorming) en moeten zij voldoen aan een aantal voorwaarden, die de zorgkwaliteit verzekeren.
Het zal uiteraard ook mogelijk blijven om een privΓ© psycholoog buiten het systeem te raadplegen, maar de ziekteverzekering zal deze dan niet terugbetalen (sommige mutualiteiten voorzien vandaag wel een tegemoetkoming, via hun aanvullende verzekering).
En de psychiater?
De plaats en de financiering van de psychiaters wordt in het nieuwe systeem niet gewijzigd. Ze worden echter sterker bevestigd in de rol waarvoor ze uiteindelijk vooral zijn opgeleid, namelijk het behandelen van ernstige en/of complexe mentale aandoeningen. Hun advies kan ook op ad hoc basis worden gevraagd door de eerstelijnshulpverleners, wanneer deze twijfels hebben over de aanpak van bepaalde patiΓ«nten.
De orthopedagogen
Het KCE bekeek ook de rol van de orthopedagogen. Zij zijn gespecialiseerd in de begeleiding en behandeling van mensen met zogenaamde βspecifieke behoeftenβ, dus met een mentale, zintuigelijke of fysieke handicap, of met ontwikkelings- of leerstoornissen. Doordat de twee beroepen zoveel raakvlakken vertonen, kan het model voor de psychologische zorg ook worden toegepast op de orthopedagogen, mits enkele aanpassingen in functie van hun doelgroep en specifieke zorgsettings.
Hervorming niet van vandaag op morgen
De hervorming van het geestelijke gezondheidszorglandschap kan niet van vandaag op morgen plaatsvinden. Er is eerst nog veel werk aan de winkel : het opleiden van voldoende hulpverleners, het bepalen van de criteria van hun opleidingen en accreditaties, het oprichten van regelgevende instanties en het organiseren van de toegang tot de (toekomstige) gedeelde elektronische dossiers.
De financiering van dergelijk systeem is bovendien complex, want de bevoegdheden inzake de geestelijke gezondheidssector zijn verdeeld over de federale en de gemeenschapsoverheden. Om twee parallelle systemen te vermijden stelde het KCE hiervoor creatieve oplossingen voor. Hiervoor zal overleg tussen de verschillende bevoegdheidsniveauβs nodig zijn, vanuit een gedeeld engagement om een systeem van geestelijke gezondheidszorg op de rails te zetten, dat aansluit bij de concrete behoeften van de bevolking.
BRON: http://www.gezondheid.be/index.cfm?fuseaction=art&art_id=21207
Toen ik doorverwezen werd door de huisarts, zat ik ook bij een psycholoog waar ik me echt niet op mijn plek voelde, ik had echt het idee dat het niet opschoot, dat ze zelf niet wist wat ze met me aanmoest enzo maar het voelde op de 1 of andere manier zo ondankbaar ofzo om over te stappen naar iemand anders. Uiteindelijk ben ik wel echt super blij dat ik het gedaan heb. De psycholoog die ik nu heb sluit echt zoveel beter aan bij mij en mijn vragen!
Martha je zou nooit mogen twijfelen als je die gedachten hebt. Dan moet je een zoektocht beginnen en ja op een moment kom je toch bij deze die jou begrijpt en handvaten kan geven om je dagelijks leven zo aangenaam mogelijk te maken.
Aum Shanthi