VROUWEN KUNNEN SOMS NIET VAN HET SENSUEEL GENOT GENIETEN.

Dit is waarom veel vrouwen weinig van seks genieten en hoe het beter kan. “Varieer in druk, ritme en beweging”

Hoe komt het dat zoveel vrouwen zo weinig van seks genieten? “Het zal wel aan mij liggen.” Niet dus! Een seksuoloog en een cultuurhistorica leggen uit wat aan de basis ligt voor die verminderde seksdrive. Het vrouwelijk genot wordt vaak onderdrukt, maar gelukkig kan je dat (samen met je partner) aanpakken. “De belangrijkste pijler voor seksuele opwinding is meestal de minst aanwezige.”

Vrouwen hebben vaak het gevoel dat ze tekortschieten in bed. Dat seks meer gedoe dan genot brengt. Of ze zijn ronduit teleurgesteld: is dit het dan? Al snel volgt de conclusie: ‘Het zal wel aan mij liggen.’ Maar wat als dat allemaal niet klopt? Wat als er meer aan de hand is?
“Laat het duidelijk zijn: vrouwen zijn niet seksueel onderontwikkeld of complex. Er is niets mis met hun vermogen tot seksueel genot”, zegt arts en seksuoloog Elise van Alderen, die het boek ‘Wellust: Waarom we als vrouwen te weinig van seks genieten en hoe we dat veranderen’ schreef. “Als vrouwen de vrijheid krijgen, zijn ze prima in staat om hun seksualiteit naar eigen inzicht en verlangens vorm te geven.”

Hierdoor genieten vrouwen minder van seks: info wordt te vaak achtergehouden

“Vrouwen genieten vaak minder van seks dan ze zouden kunnen. Dat komt door een samenloop van verschillende factoren”, weet Van Alderen. “Belangrijk is een gebrek aan kennis over hun seksuele anatomie en over hoe seks werkt. Maar ook: het in de samenleving heersende idee dat vrouwelijk seksueel genot minder belangrijk is dan dat van een man, en de beperkende mythen, normen en misverstanden die daaruit voortkomen.”
“Denk aan ideeën zoals: seks moet altijd eindigen met het orgasme van de man, penis-in-vaginaseks is de enige echte seks, mannen moeten seks ‘krijgen’ en vrouwen moeten het ‘geven’. En ook het neerzetten van vrouwelijke seksualiteit als iets mystieks of sacraals is beperkend, want daarmee is het ­alsnog ­onbereikbaar.”
Dat vrouwen minder van seks genieten wordt ook duidelijk uit de cijfers. Een grootschalig onderzoek uit 2017 van het befaamde Amerikaanse Kinsey Institute leert ons dat slechts 66 procent van de vrouwen die seks hebben met een man tot een orgasme komt. Dat terwijl 95 procent van de mannen die seks hebben met een vrouw een hoogtepunt bereikt. Enter: de orgasmekloof.
Die ongelijkheid tussen de seksen wordt trouwens nog uit andere dingen duidelijk. Elise van Alderen: “Vrouwen hebben veel vaker pijn bij seks. Ze worden ook sneller onder druk gezet om seks te hebben, zelfs in hun partnerrelatie. Daardoor gaan ze seks vaak zien als een ‘moetje’ in plaats van iets dat ontstaat uit verlangen.”
“Dat komt”, gaat Van Alderen verder, “omdat er zelden informatie wordt gegeven met het doel seksueel genot bij vrouwen te voorkomen. Jonge vrouwen worden opgevoed met waarschuwingen voor de ‘gevaren’ van seks, zoals ongewenste zwangerschappen, soa’s, reputatieschade en grensoverschrijdend gedrag. Ze krijgen tips aangereikt waarmee ze ‘hem kunnen verwennen’, terwijl aandacht voor hoe ze zelf genot kunnen beleven aan solo- en partnerseks vrijwel ontbreekt.”
“Daarbij worden ze onwetend gehouden over hun seksuele anatomie, en dan met name die van de clitoris: het enige orgaan in het menselijk lichaam dat uitsluitend bedoeld is voor seksueel genot.” Hoewel de anatomie van de clitoris in 2021 werd opgenomen in het schoolcurriculum, zijn er nog steeds veel biologieboeken die de clitoris vermelden als ‘het kleine bolletje’. “In het basisonderwijs wordt er al helemaal geen uitleg over gegeven”, aldus Van Alderen.

Al eeuwenlang wordt de vulva minder afgebeeld dan de penis

Ook de geschiedenis speelt ons parten: door de tijd heen werd vrouwelijke seksualiteit ontzettend vaak miskend. Cultuurhistorica Tinne Claes, die zich samen met een team historici in de geschiedenis van de vulva verdiepte voor het magazine ­Wonderkamer, schetst een beknopte tijdlijn. “Alle seks die niet tot voortplanting leidt is volgens de rooms-katholieke leer zondig”, zegt Claes.
“Het christendom was eeuwenlang de algemene godsdienst en schiep een beeld van seksualiteit waarin vrouwelijk genot geen plek had. Zelfs in de oudheid al werd de vulva opvallend minder afgebeeld dan de penis. Denk maar aan de talloze Griekse standbeelden van naakte mannen met penissen in alle vormen, maten en toestanden.”
“Vrouwen daarentegen zie je met hun handen of een blad voor hun vulva, en als ze toch naakt zijn, lijken hun vulva’s haast onvolgroeid. Van vulvahaar of uitstekende vulvalippen is zelden sprake, net zoals bij veel vulva’s in hedendaagse porno.”
Zo’n vijftien eeuwen later, tijdens de renaissance, bleef de vulva meestal ook glad of ­bedekt. ­Botticelli’s ‘De Geboorte van Venus’ is daar misschien wel het ­bekendste voorbeeld van: Venus bedekt namelijk haar borst en vulva. “Alle keren dat de vulva in de kunst is gewist, weggeveegd en gladgestreken, dragen ongetwijfeld bij aan het gevoel dat ze onzichtbaar of afwezig zou moeten zijn”, stelt Claes vast.
Er zijn, als je in de geschiedenis duikt, enorm veel voorstellingen van vulva’s en vrouwen te vinden die verwijzen naar zondigheid, aldus Claes. “Een voorbeeld daarvan is de wildevrouw: een volledig behaarde vrouw met een behaarde vulva, die in de middeleeuwse bestiaria stond: encyclopedieën waarin allerlei fabeldieren en raadselachtige mensenrassen worden besproken. De wildevrouw was daarin een primitieve vrouw met onverzadigbare lusten, en moest dienen als waarschuwing voor ‘fatsoenlijke’ mensen.”
Werd het beter in de twintigste eeuw? Helaas. Claes: “Ook de theorieën van psychiater Sigmund Freud, die de seksuologie lang gedomineerd hebben, waren vrouwonvriendelijk. Hij geloofde dat de clitoris het centrum van seksualiteit was voor kinderen, en dat het genotscentrum zich met het volwassen worden verplaatste naar de vagina. Volwassen vrouwen die een orgasme kregen door stimulatie van hun clitoris waren bijgevolg zwakzinnig en hadden een geestelijke afwijking.”
Pas tijdens de tweede feministische golf in de jaren zeventig begon de beeldvorming rond vrouwelijk genot te veranderen. “Feministes spoorden vrouwen ertoe aan om hun lichaam te leren kennen en hun kennis over orgasmes en de clitoris te vergroten”, gaat Tinne Claes verder.
“Onderzoek had namelijk uitgewezen dat de meeste vrouwen niet eens wisten wat een orgasme was. Vandaag is er al meer kennis en positieve aandacht voor vrouwelijke seksualiteit, maar er zijn nog altijd veel hardnekkige vooroordelen die voortleven en voor schaamte blijven zorgen.”

Dit moet je weten voor je van seks kan genieten. “Ga niet mee in het schoonheidsindeaal van de vulva”

Je seksuele genot in eigen handen nemen, daar draait het om. En een belangrijke stap daarin is je vulva erkennen. “Heel wat vrouwen vinden hun vulva abnormaal, lelijk en soms zelfs weerzinwekkend”, zegt Elise van Alderen. “De binnenste vulvalippen worden vaak de ‘kleine schaamlippen’ genoemd, en de buitenste vulvalippen, ‘grote schaamlippen’. Die woorden roepen niet alleen de associatie op met schaamte, veel vrouwen denken ook onterecht dat de binnenste vulvalippen kleiner moeten zijn dan de buitenste en niet mogen uitsteken.”
“Een ‘schaamlipcorrectie’ – een woord dat impliceert dat er iets mis is dat gecorrigeerd moet worden – behoort tot de populairste cosmetische ingrepen. Maar de binnenste vulvalippen zijn zelden zodanig te lang of te groot dat ze tot klachten leiden: er bestaat een enorme variatie in afmeting en kleur. Geen twee vulva’s zijn hetzelfde.”
“Toch wordt ons aangeleerd dat we ons ongemakkelijk moeten voelen over onze vulva’s”, gaat Van Alderen verder. “Porno geeft een vertekend beeld van hoe vulva’s eruitzien. Ook de weergave van de meestal getekende vulva’s in biologie-, anatomie- en studieboeken staat vaak ver van de werkelijkheid af. En ook de cosmetische industrie doet met ‘intieme hygiëneproducten voor de vrouw’, inlegkruisjes met geurtjes en roze scheermesjes voor het ‘schaamgebied’ een flinke duit in het zakje.”
“Het resultaat is een dwingend schoonheidsideaal dat seksueel genot opnieuw in de weg staat. Je kan gelukkig wel losbreken uit al die beperkingen”, zegt seksuoloog Elise van ­Alderen, die vier adviezen uit haar ­praktijk deelt.

4 stappen om (opnieuw) van seks te houden

— Leg jezelf geen druk op en stop even met partnerseks

Seksuoloog Van Alderen raadt aan om tijdens de zoektocht naar wat jou seksueel opwindt geen partnerseks te hebben. Ook niet als je een vaste relatie hebt. En ook in elkaars bijzijn aan zelfbevrediging doen raadt ze af. “Afdalen naar je seksuele basis en die ontwikkelen, gaat niet als je in een oud patroon van niet-lekkere partnerseks blijft zitten.”
“Denk je nu: oei, dat krijg ik thuis niet verkocht? Dan zit daar een deel van het probleem. Veel vrouwen voelen druk als het aankomt op partnerseks. Ze zijn bang om hem tekort te doen of bedrogen te worden, om niet te voldoen aan de norm, om de liefde van hun partner te verliezen.”
“Opnieuw allerlei ­mythes die we al vroeg hebben aangeleerd. Maar onder druk kan seksuele opwinding, en dus seksueel verlangen, nooit ontstaan.” Moet je elkaar dan helemaal links laten liggen? Integendeel. Van Alderen: “Ik geef aan mijn cliënten het advies om wel lichamelijke intimiteit op te zoeken met hun partner(s): strelen, knuffelen, samen douchen, masseren, kussen.”
“Kortom: huid-op-huidcontact. In veel relaties zijn lichamelijke intimiteit en seks altijd met elkaar gelinkt, en dat is jammer. Want ruimte voor lichamelijke intimiteit zonder de druk dat er seks ‘moet’ komen, geeft een enorme verdieping aan je relatie. En de praktijk leert dat die aanpak ontzettend goed werkt.”

— Ontdek wat jou opwindt: een wandeling met een erotische podcast.

Elise van Alderen: “Seksuele opwinding is voor iedereen de essentiële voorwaarde voor seksueel genot. Veel vrouwen hebben seks zonder opwinding te ervaren, bijgevolg genieten ze er niet van. Seksuele opwinding ontstaat niet spontaan, het is een reactie op een prikkel: een zintuiglijke prikkel, een fantasie of een herinnering. Dat gedeelte is hands-off: er komt geen zelfbevrediging aan te pas.”
“Het is niet de bedoeling om jezelf uren op te sluiten. Mijn cliënten luisteren bijvoorbeeld naar een erotische podcast als ze de hond uitlaten, ze halen een fijne seksuele herinnering op in de douche of kijken voor het slapengaan naar ethische porno. Het zoeken naar seksuele opwinding, met als doel er vertrouwd mee en vrij in te worden, werkt vaak beter als je het in je dagelijks leven verweeft dan wanneer je er telkens een uur lang op focust.”

— Go solo en ontdek jouw plekjes

“Ontdekken wat jou opwindt, doe je het best alleen”, gaat de seksuoloog verder. “Als je geen schaamte meer voelt en je seksuele opwinding vrij stroomt, kan je overgaan naar zelfbevrediging. Naar je lichaam verkennen, want héél je lijf is een potentieel erogene zone. Naar jezelf toestaan om ervan te kunnen, durven en mogen genieten.”
“Het ontdekken van je seksorganen speelt daar ook een grote rol: welke plekjes van je clitoris en vulva zijn opwindend om aan te raken? Varieer in beweging, druk en ritme, en blijf vooral weg van technieken. Er is geen goed of fout. Het doel is niet later aan je partner kunnen vertellen waar hij of zij je moet aanraken. Het doel is seksueel autonoom worden, zodat je je eigen seksualiteit helemaal bezit en ­omarmt.”

— Weet wanneer je opgewonden raakt, en wel zo

Soms is het moeilijk om te voelen of je nu écht opgewonden bent of niet. “Seksuele opwinding uit zich in drie pijlers die op hetzelfde moment plaatsvinden”, legt Van Alderen uit. “Je lichaam reageert door een versnelde ademhaling, transpiratie, een blos op je wangen. Je seksorganen reageren door vol te lopen met bloed, waardoor ze opzwellen en vochtig worden.”
“En als derde is er het gevoel dat je seksueel opgewonden bent. Dat is de belangrijkste pijler maar meestal de minst aanwezige. Seksuele opwinding is niet mentaal – het gaat net mis wanneer we in ons hoofd gaan zitten. Je aandacht moet bij je lijf zijn, bij je ervaring, bij het opgewonden gevóél.”

Nog dit: moeten we geen mooier woord vinden voor vagina?

‘Vagina’ is het Latijnse woord voor schede, een omhulsel van een mes of een zwaard. “Een erg fallocentrisch woord”, vindt Tinne Claes. “Er wordt mee geïmpliceerd dat het vrouwelijke geslachtsorgaan uitsluitend bedoeld is als holster voor de penis, in plaats van een orgaan op zich.”
De bekende feministe Germaine Greer zei: “I refuse to think of my sex as simply a receptacle for a weapon”. En daarmee raakt ze een belangrijk pijnpunt aan in de naamgeving van onze … ja, onze wat eigenlijk?
“Strikt gezien is de vagina de verbinding tussen de baarmoeder en de buitenwereld”, zegt Tinne Claes. “‘Vulva’ duidt dan weer op de externe, zichtbare anatomie. Beide woorden dekken de lading niet, want we willen het ook hebben over de eierstokken, de baarmoeder en de clitoris. Vrouwelijke geslachtsorganen dan maar? Nee, dan vallen intersekse- en transpersonen buiten de boot.”
“Gynaecologische anatomie vind ik dan weer te specialistisch en gemedicaliseerd, zeker omdat ik vraagtekens plaats bij de manieren waarop – veelal mannelijke – artsen in het verleden het denken over geslachtsorganen hebben bepaald. En alle flauwe koosnaampjes zoals poes, pruim en flamoes brengen ons ook niet echt ver.”
Tijdens de tweede feministische golf werd het woord ‘kut’ geïntroduceerd, naar het Engelse ‘cunt’. “Een trotse geuzennaam”, weet Claes. “Een woord dat moest afrekenen met paternalistische naamgevingen en allerminst een koosnaam. Juist daarom kan ‘kut’ worden gezien als een positief symbool van emancipatie. Voor mij persoonlijk is het dan ook de enige rake aanduiding.”
Maar seksuoloog Elise van Alderen houdt er een andere mening op na: “Ik vind ‘kut’ en alles wat daarvan is afgeleid denigrerend”, stelt ze. “Een woord bedoeld om vrouwen neer te halen. Daarbij verwijst kut naar de vagina: niet het seks- maar het geboorteorgaan van vrouwen.”
“Het idee dat de vagina het vrouwelijk seksorgaan zou zijn, impliceert dat een penis vereist is. Ook brengt voor veruit de meeste vrouwen penis-in-vaginaseks niet de ultieme vorm van genot. Hét seksorgaan van een vrouw is de clitoris. Als iets het symbool zou moeten zijn van emancipatie van vrouwen, dan is het dat.”

BRON: https://www.hln.be/nina/dit-is-waarom-veel-vrouwen-weinig-van-seks-genieten-en-hoe-het-beter-kan-varieer-in-druk-ritme-en-beweging~ac09bba7/

Een meisje wordt vaak door de ouders een angst aangepraat. Als het over dit onderwerp gaat. Men staat er als ouder niet bij stil hoeveel impact het soms op latere leeftijd kan hebben. Een meisje gaat even goed op onderzoek uit als een jonge. Als ze ouder worden wordt vaak van een vrouw verwacht dat seks nodig is voor de voortplanting. Maar wordt er gepraat over gevoel. Sommige vrouwen zien het zelfs als een plicht. Spijtig genoeg. Een vrouw moet kunnen genieten van het sensuele van seks. En dat kan alleen maar als een vrouw haar eigen lichaam kent. En dit ook durft aan te geven. Men zou versteld staan als men de vraag stelt aan een vrouw geniet je van het sensuele en de seks. Seks moet voor beide genieten zijn en is niet alleen gericht op de man. Men moet op een moment een eenheid in gevoel hebben en daarin helemaal in mee kunnen gaan. Dan pas geniet men. Het is dan ook van belang wat ervoor af gaat. Want alles speelt een belangrijke rol. Een warm woord een aanraking een streling. Dat is het sensuele. De daad is maar de daad houdt het dan op. Nee men moet als vrouw even genoten hebben als de man. Een vrouwelijk lichaam heeft veel meer dan alleen het onderste geslachtsdeel. Geef het lichaam aandacht en dan pas kan er van genot gesproken worden.
Men mag ook niet vergeten dat bepaalde vrouwen een angst hebben of zelfs rondlopen met een trauma. Weet dan dat men dit psychisch rustig moet aanpakken. Praten zacht laten voelen is dan van belang. Laat een vrouw haar lichaam zelf aanraken als je partner naast je ligt. Zo kan men ook aanvoelen wat ze graag heeft. Seks is zoiets mooi als men er samen kan van genieten maar ook openstaat voor elkaar. En ja op een bepaalde leeftijd komt men vaak op een moment dat het op een heel andere manier gaat. En dat seks niet altijd nodig is. Of zelfs door omstandigheden niet meer gaat. Er dan voor elkaar zijn in gevoel is op die leeftijd dan weer het belangrijkste.

AUM NAMASTE BOEDDHA BRUNO
Aum Shanti,
spiritueel en het aardse moet men kunnen verbinden

AUM PADME HUM MANI

EEN VROUW MAG ZICHZELF ZIJN

Verlang en gij zult krijgen!

Eeuwenlang is het vrouwelijke verlangen ondergeschikt gemaakt, ingedamd en afgestraft.

En die ontkenning zingt nog altijd door: de meeste vrouwen kennen hun verlangens slecht. Hard werken, wegcijferen, zorgen, ballen in de lucht houden en dromen voor kinderen en echtgenoten, dat kunnen we! Maar verlangen? Naar plezier, passie, inspiratie, creatie, groei? En zorgen dat we het krijgen ook? Mwah. Maar nu is het moment. Je vrouwelijke potentieel mag en moet geleefd worden, en je verlangens zijn de portal!
Mijn (katholieke) oma was gelukkig met haar baan, maar toen ze moeder werd (wat ze niet per se wilde), mocht ze niet meer werken. Haar moeder baarde elf kinderen en had zo weinig ruimte voor zichzelf, dat ze zowel praktisch als emotioneel niet beschikbaar was. Het gezin van háár moeder was straatarm. Ze verkochten mijn betovergrootmoeder aan een rijke familie als dienstmeid. En dan mijn andere overgrootmoeder, zij was ongetrouwd en woonde in bij haar zoon; als vrouw alleen kreeg ze geen eigen huis.
Al mijn voormoeders waren intelligente vrouwen, maar ze waren verplicht afhankelijk en ondergeschikt; fulltime zorgverlener of meubilair. Eigen verlangens bestonden niet. En dat terwijl vrouwen oneindig veel verlangens hebben. Verlangens naar vrijheid, authenticiteit, zingeving; een leven van zichzelf. Verlangens naar liefde, passie, seksualiteit; plezier. Verlangens naar schoonheid, creativiteit, gevoelens; expressie. Waarschijnlijk stopten mijn grootmoeders al vroeg met dromen. Soms veeg je verlangens beter onder het tapijt dan de pijn, teleurstelling en het gemis te moeten voelen.

Onderdrukt verlangen

Ondanks de enorme vrijheid nu, is het dus nog maar kort geleden dat vrouwen (op een paar moedige, wilde, extravagante exemplaren na) niet hun zelfgekozen leven leefden. Ze hadden geen stem, geen eigen geld of bezit, geen carrière en hun tijd versnipperde door oneindig veel taken. Bovendien werd hun baarmoeder eeuwenlang als gevaarlijk bestempeld; de bron van vele problemen. Needless to say: je baarmoeder en vulva vormen de sleutel als het draait om verlangens en de creatie ervan. Maar dat vrouwen überhaupt een eigen seksualiteit hebben (en een clitoris met 8000 zenuwuiteinden, puur voor het genot) hebben mannen pas kortgeleden ontdekt.
Dit is het bewustzijn dat van generatie op generatie is doorgegeven. Het zingt nog altijd in vrouwen door. Want hoewel je je verlangens nu gewoon kan vormgeven, komt, nog voor je eraan begonnen bent, al van alles omhoog: schuldgevoel, schaamte, bescheidenheid, angst, onmacht, etc. En héél veel redenen waarom je niet mag of wil verlangen, of de stappen kan zetten om ze te realiseren.

Verlangens zijn de portal naar je mooiste leven

Voor je groei en je potentieel echter zijn verlangens cruciaal. Zonder verlangens ben je nergens. Maar mét verlangens komen je comfortabele en overzichtelijke leven op het spel te staan. Verlangens brengen risico’s mee, hebben consequenties, schuren met je omgeving. Ze vragen je om actie te ondernemen.
Elk groot (en vaak ook klein) verlangen zet een tegenbeweging in gang. Een kritische stem, een rotgevoel, een zogenaamde intuïtie, of een reactie van buitenaf. Ze proberen je verlangens te onderdrukken, minimaliseren of uit te vlakken. Wees alert! Al die tegenbewegingen hebben niks te maken met je waarheid. Ze komen uit je eigen onderbewuste; uit je energieveld, je voormoederlijn, de programmering van het patriarchaat en het ingesleten wantrouwen naar het vrouwelijk verlangen. Daardoor lijkt het heel vanzelfsprekend dat je niet keihard gaat staan voor je eigen verlangens. Maar: je ziel daagt je uit om te helen, om te dromen, én om te krijgen wat je ten diepste wens. Er is niets om je schuldig over te voelen.
Verlangens vormen de sleutel naar je vrouwelijke kracht. Naar je transformatie, je hart, ongeremdheid, authenticiteit en Creatie. Ze zijn direct verbonden aan je potentieel. En het vrouwelijke potentieel brengt altijd iets voort dat goed is voor het geheel.
Iedere keer dus dat je je angst trotseert, jezelf centraal zet en je wensen uitspreekt, zet je een stap. Iedere keer dat je je schaamte overwint, niet naar je partner kijkt, maar zelf verantwoordelijkheid neemt voor je verlangen, zet je een stap. Iedere keer dat je kiest om een situatie achter je te laten die je verlangens intoomt of belachelijk maakt, zet je een stap. En met elke stap krijg je meer energie tot je beschikking om te steken in jouw mooiste leven. Je verlangt het, omdat het bij je hoort. En reken maar dat anderen daar ook baat bij hebben!
Wat verlang jij? En wat voel je als je eraan denkt?

De 12 verloren codes van de Creatie

Op 20 april is het eindelijk zover: dan lanceer ik Dark Moon Creation, een krachtig energetisch programma met meditaties, visualisaties en activaties, dat jou ondersteunt om de donkere maanenergie toe te passen voor je eigen transformatie- en helingproces. Stap voor stap, maan voor maan, zet je je grootste potentieel in de wereld, op een manier die voorbij gaat aan je voorstellingsvermogen.
In Dark Moon Creation heb ik al mijn kennis en ervaring bij elkaar gebracht om jou te helpen om Dat wat jij Bestemd bent om te Creëren, ook daadwerkelijk te kunnen neerzetten. Om jouw energetische blauwprint op te halen, te begrijpen, jezelf te Helen en vanuit jouw diepste Verlangen te Leven en Werken. Dark Moon Creation wijdt jou in, in de 12 verloren codes van de Creatie.

Neem me mee naar Dark Moon Creation, en laat me de verborgen kant van de Creatie zien, zodat ik mijn leven kan helen en mijn missie kan leven.>>>

BRON: https://www.nieuwetijdskind.com/verlang-en-gij-zult-krijgen/

Een tekst dat niet veel uitleg vergt. Want een vrouw heeft ook haar rechten van vrouw zijn. Dat in veel vakken van de maatschappij vergeten wordt.
De tekst is geschreven door Hermelijn van der meijden hier haar link

AUM NAMASTE BOEDDHA BRUNO
Aum Shanti,
spiritueel en het aardse moet men kunnen verbinden

AUM PADME HUM MANI

WAAR EEN VROUW MOEILIJK OVER KAN PRATEN OF SCHRIJVEN

Waar vrouwen bijna nooit over praten.

Als het gaat over bepaalde gevoelens zullen vrouwen al snel hun mond houden. Ook zelfs tegen hun partner. Maar ook naar zichzelf toe geven vaak geen gehoor aan hun gevoelens. Aanraking is alleen als het nodig is of met hun partner. Zo verliezen ze wel zichzelf. Want je lichaam is je tempel en dat moet jezelf durven binnen te gaan. Ook vinden ze het vaak vies om zoiets alleen te doen. En al zeker als ze in een relatie zitten. Zo horen vaak een stemmetje in zich van he dat mag je niet doen dat hoort niet. Juist komt dit door onderdrukking. Net zoals een vrouw er niet over zou mogen praten. Toch leer je eigen lichaam maar pas kennen door het zelf aan te raken. Te voelen en daarvan te genieten. Dat maakt dat je een gevoel krijgt van eigen liefde. Liefde die warm aanvoelt die jouw lichaam echt laat voelen. Net zoals vrouwen het soms moeilijk hebben met zichzelf naakt in de spiegel te zien staan. Juist door naar jezelf te kijken ga je ook je lichaam accepteren zoals het is. Door aanraking erbij te doen ga je merken hoe zicht je huid is. Je zintuigen zoals voelen en ruiken komen optimaal open te staan. Als je naar jezelf kijkt als jezelf aanraakt.
Door met jezelf intens bezig te zijn ga je merken dat je lichamelijk gaat veranderen. Maar dat je ook anders gaat voelen zelfs sexyer. Ook zit de mogelijkheid erin dat je voor jezelf andere lingerie en kleding gaat dragen.
Ook komen er heel wat goede hormonen vrij en dan ook een belangrijke rol kunnen spelen in je dagelijks leven. Doe de test maar eens en voor je iets belangrijks moet doen een gesprek en presentatie geven geef dan eens even aan jezelf het genot. Dit kan helpen om geen stress te hebben.
Het genot dat je tijdens het orgasme ervaart wordt mede veroorzaakt door verschillende hormonen die worden aangemaakt. Deze neuronencocktail bestaande uit dopamine, oxytocine en endorfine zorgt voor een fantastisch gevoel. Dopamine: een neurotransmitter die ervoor zorgt dat we ons tevreden en beloond voelen.
Ergens heeft dus te maken met overgave. Jezelf overgeven aan je gevoel. Als men het via tantra gaat bekijken. Is het vrouwelijk lichaam als een tempel maar men moet de tempel zelf kennen voor men het iets of iemand er intrede kan doen.
Weet je dat het ook kan helpen om hoofdpijn te verzacht pijn te verzachten zelf menstruatiepijn PMS kan verzachten.
Nu even terug over het praten erover. Door wat zou het komen dat vrouwen hier moeilijk over kunnen praten. Dat ze het zelfs moeilijk hebben als het onderwerp nog maar voor hun ogen komt om te lezen.
Vrouwen weet ook dat je door een meditatie een kan worden met je lichaam. Doe dan deze meditatie met zo weinig mogelijk kleding aan of zelfs naakt. Wat je voelt daar gaan je handen heen. Laat alle gedachten los. Maar focus je op jezelf jouw lichaam jouw gevoel. Voel hoe zacht je bent hoe alles voelt.
Jaarlijks heeft men het over een maand masturberen. Maar eigenlijk zou dit niet moeten en zou men gewoon het eigen gevoel moeten volgen. Ongeacht of je nu alleen bent een partner bent of hoe oud je bent.

AUM NAMASTE BOEDDHA BRUNO
Aum Shanti,
spiritueel en het aardse moet men kunnen verbinden

AUM PADME HUM MANI

NIET ALTIJD LEUK EEN GYNAECOLOOG TE BEZOEKEN VOOR EEN VAGINAAL ONDERZOEK

“Veel vrouwen zijn bang voor de eendenbek.” 4 gynaecologen over hun remedies tegen onze ‘blotebillenschaamte’

“Hij kletste me op mijn billen om het onderzoek ‘af te ronden’. Zo ongemakkelijk.” Voor veel vrouwen gaat een bezoek aan de gynaecoloog gepaard met angst. Herkenbaar? Misschien heb jij ook ‘pelvic exam anxiety’. Gelukkig zijn gynaecologen zich steeds meer bewust van die angsten. Vier artsen verhelderen wat je als patiënt kan eisen om je in de beugels meer op je gemak te voelen. “Ik wil benadrukken dat wij niet bezig zijn met esthetiek. Jouw schaamhaarcoupe doet er echt niet toe.”

Met de billen bloot het gordijntje opzijschuiven (na het eeuwige sokken-aan-of-uit­dilemma), je naakte onderkant in de stijgbeugels hijsen en dan dat koude metalen ding met de weinig geruststellende bijnaam ‘eendenbek’ tussen je benen voelen: dat een gynaecologisch onderzoek bepaald geen aangename bedoening is, is een understatement van formaat. Of om het met de woorden van mijn eigen gynaecologe te zeggen: “Geen enkele vrouw komt graag bij mij langs, tenzij ze zwanger is.”
Daarom stellen we dat uitstrijkje net zo lang uit… tot er afstel van komt. Dat vermijdings­gedrag ziet het Centrum voor Kankeropsporing alvast terug in zijn cijfers: zij zien het aantal ‘instappers’, 25-­jarigen die voor het eerst deelnemen aan baarmoederhalskankerscreening, dalen. Een recente bevraging van de Onafhankelijke Ziekenfondsen (OZ) suggereert dat drempelvrees weleens de reden zou kunnen zijn. Zij stelden vast dat heel wat leden zelden of nooit een terugbetaling aanvragen.
En dat is niet omdat ze nooit ziek zijn: één op de zes blijft weg bij de dokter uit angst. Ze zijn bang voor de mogelijke diagnose (22%), of voor het onderzoek zelf (27%). In de top vijf van artsen die het vaakst gemeden worden, prijkt ook de gynaecoloog: zelfs als vrouwen een probleem hebben, laat één op de tien het nog na om een afspraak te maken bij hem of haar. Volgens de enquête boezemt de vrouwendokter evenveel angst in als de tandarts. Onze gynaefobie heeft inmiddels een Engelse naam: ‘pelvic exam anxiety’.

Uit de praktijk

Alison: “Toen ik laatst voor een check-up bij de dokter langsging, moest ik eigenlijk dringend plassen. Alleen durfde ik dat niet toe te geven. Tot bleek dat je een volle blaas ook op de echo ziet: toen de gynae vroeg of ik even wilde pauzeren, ben ik met mijn rok binnenstebuiten aan naar de wc gespurt. Achteraf kon hij er wel om lachen, en ik ook.”

“Waarom al die breed uitgesmeerde horror?”

“We hopen nochtans altijd dat de dames die bij ons buitengaan zeggen: ‘Bij de tandarts is het erger dan bij u’”, grapt gynaecoloog Toenga De Vos. Wat er precies aan de basis ligt van dat hardnekkige ima­goprobleem? Daarop kan de beroepsgroep niet direct de vinger leggen. Dr. De Vos: “Het zal wellicht te maken hebben met de inhoud van onze job: bij de gynaecoloog geef je jezelf letterlijk en figuurlijk bloot. En dat zorgt soms voor drempels. Terwijl het voor ons de normaalste zaak is om naar vrouwelijke geslachtsdelen te kijken of erover te praten, blijft seksualiteit en alles wat daarrond hangt voor veel Vlamingen toch nog steeds taboe.”
“Verder speelt de aard van het onderzoek natuurlijk ook mee. Heel wat vrouwen blijken toch wat bang voor de eendenbek”, vult dr. Isabelle Dehaene, adjunct-kliniekhoofd van de Vrouwenkliniek van het UZ Gent, aan. “Maar dat zo’n speculumonderzoek per definitie een pijnlijke bedoening is, is een hardnekkig misverstand. Het mag hoogstens onaangenaam aanvoelen. Als arts speel je daarbij een grote rol. Het is de kunst om de patiënt zo op haar gemak te stellen dat ze ontspant, zodat het onderzoek vlotter en dus comfortabeler verloopt.”
“Kijk, we beseffen heus wel dat zo’n intiem onderzoek voor vrouwen lastiger ligt dan pakweg een oogscreening, en dus met het volste respect moet gebeuren”, benadrukt dr. De Vos. “Al zijn er nog tal van andere onderzoeken die patiënten als gênant of vervelend ervaren – denk maar aan een darmonderzoek of het laten steken van een blaassonde. Maar daar wordt amper met een woord over gerept, terwijl de horrorverhalen over het gynaecologisch onderzoek breed uitgesmeerd worden in de pers of tijdens een avondje onder vriendinnen.”
“Daaruit vloeien termen als ‘obstetric violence’ (een term om handelingen tijdens de bevalling te benoemen die als gewelddadig ervaren werden, red.) en ‘pelvic exam anxiety’ voort. Als gynaecologen zijn we absoluut niet blij met die forse woordkeuze. Die wekt namelijk de indruk dat we allemaal geweldenaars zijn en dat pijn er dus per definitie bij hoort. Tegelijk zet het ons ook aan het denken: de enige manier om dit misverstand uit de wereld te helpen, is om onze zorg nog patiëntvriendelijker te organiseren.”

Uit de praktijk

Maartje: “Ik ben 27 en heb nog nooit seks gehad. Toen ik onlangs voor mijn eerste uitstrijkje ging, was ik erg nerveus. Ik had de indruk dat de dokter met moeite haar lach inhield. Waarna ze ook nog eens fijntjes zei dat de screeningsleeftijd voor HPV vanaf 25 begint, omdat de ‘overgrote meerderheid van de vrouwen’ dan al seksuele ervaring heeft. Ik voelde me haast een alien.”

De onderzoeken zijn al een pak vrouwvriendelijker geworden, zeggen de artsen

“De invulling van dat begrip onderging de laatste decennia een heuse evolutie”, vervolgt dr. De Vos. “Decennialang stond ‘patiëntvriendelijkheid’ gelijk aan het gezond houden van een vrouw en haar eventuele kind. Anno 2022 zijn we er medisch zo op vooruitgegaan dat we dat haast als vanzelfsprekend beschouwen. Patiënten willen zich nu ook gezien en gehoord voelen als individu.”
Al houdt dat ‘gezien’ worden tegenwoordig toch iets anders in dan vroeger, legt dr. Firas Cha’ban uit. “Hoewel ik al 25 jaar gynaecoloog ben, herinner ik me bepaalde lessen uit de algemene artsenopleiding nog goed: ‘De patiënt moet zich geheel ontkleden en vervolgens voor u plaatsnemen en ronddraaien, zodat u als dokter alle aspecten van de patiënt kunt beoordelen en bekijken’, luidde de teneur toen.”
Ook bij de gynaecoloog moesten vrouwen met de borsten en billen bloot, zodat er geen tijd verloren ging tussen het borstonderzoek en het intieme onderzoek. “Maar dat heb ik in die 25 jaar nooit aan patiënten gevraagd, simpelweg omdat ik het zelf ook niet aangenaam zou vinden om volledig naakt uit zo’n kleedhokje te schuifelen. Intussen zal je nog maar weinig gynaecologen vinden die de onderzoeken niét opsplitsen – al was het maar omdat patiënten zoiets nu niet meer pikken.”
“Daarnaast heeft de technologische vooruitgang ons werk veel vrouwvriendelijker gemaakt. Vroeger was gynaecologie veelal een ‘voelkwestie’: via een inwendig onderzoek met de hand brachten we de grootte, beweeglijkheid en eventuele pijngevoeligheid van de baarmoeder en eierstokken in kaart. Dankzij de vaginale echoscopie zijn klachten zichtbaarder geworden, en is het onderzoek ernaar een pak minder onaangenaam.”

MAN OF VROUW

Meer dan de helft van onze lezeressen gaat voor een gynaecologisch onderzoek naar een vrouwelijke arts, blijkt uit een bevraging via sociale media. Voelen de mannen dat hun populariteit vermindert? “Aangezien ons beroep de laatste decennia enorm vervrouwelijkt is, kan je het fenomeen ‘pelvic exam anxiety’ niet louter wijten aan brute mannelijke artsen”, klinkt het bij dr. De Vos. “Ik denk dat vrouwen vaak voor een vrouw kiezen omwille van haar ervaringsdeskundigheid: “zij heeft ook haar regels, dus zij weet wat het is” – dat idee.”

“Er zijn inderdaad al enorme verbeteringen geboekt”, vindt dr. De Vos. “Maar als het gaat over oog hebben voor de noden van de patiënt, lopen we in België toch nog wat achter. Om een voorbeeld te geven uit mijn eigen behandelkamer: bij ons in het ziekenhuis krijgt elke vrouw een handdoek, zodat ze zich toch een beetje bedekt voelt als ze op de behandeltafel ligt. Wij dachten daarmee al vooruitstrevend te zijn op privacyvlak. Tot we een Spaanse dame over de vloer kregen, die zich zichtbaar ongemakkelijk voelde. Blijkt dat er in Spanje standaard een kamerjas klaar hangt in het kleedhokje.”
Ook op puur praktisch vlak kan het soms nog beter. Zo kan de opdeling van de behandelruimte opendeurdagvrees uitlokken. “Niet zelden staat de gynaecologische stoel vlak naast of zelfs in de richting van de uitgang. Voor patiënten voelt dat heel ongemakkelijk aan: stel dat er iemand per ongeluk de deur opentrekt, dan liggen zij daar in vol ornaat.”

Uit de praktijk

Leyla: “Omdat mijn vaste gynaecoloog met vakantie was, stuurde zijn secretaresse me naar zijn vervanger. Een vriendelijke man. Tot hij op mijn billen kletste om het onderzoek ‘af te ronden’. Achteraf hoorde ik dat hij dat wel vaker doet. Hij bedoelde het vast goed, maar ik voelde me er ongemakkelijk bij.”

Blotebillenschaamte: hoe vang je dat als dokter op?

Elke drie jaar krijgen alle Vlaamse vrouwen van 25 tot en met 64 jaar een uitnodiging in de bus om langs te gaan bij hun huisarts of gynaecoloog voor een uitstrijkje – een belangrijk middel in de strijd tegen baarmoederhalskanker. Zo’n 40 procent van de vrouwen gaat niet op die oproep in. Sara Willems, professor Volksgezondheid en Eerstelijnszorg aan de UGent, onderzocht wat hen tegenhoudt.“Een eerste belangrijke drempel is gezondheidsgeletterdheid: ze begrijpen de vaktaal waarin de screeningsuitnodigingen opgesteld zijn niet, en haken daardoor af. Een tweede drempel heeft te maken met de aard van de screening. Dat het gynaecologisch onderzoek hen angst inboezemt of een bron van schaamte vormt, is een factor die hierbij zeker meespeelt. Wat ze dan precies zo lastig vinden? Eenzelfde ervaring komt opvallend vaak terug: het ergste moment van het onderzoek is blijkbaar in je blote billen van het kleedhokje naar de onderzoekstafel moeten lopen.”
Van de Spaanse badjas tot een Noors schortje: individuele artsen en ziekenhuizen passen ieder op geheel eigen wijze een mouw aan het privacyprobleem, merkte prof. Willems. “Wat patiënten vooral verwachten, is dat de dokter hen op hun gemak stelt. Dat kan met zo’n handdoek. Maar nog belangrijker is de manier waarop een arts met hen omgaat. ‘Mevrouw, gaat u maar zitten’ geeft een heel ander gevoel dan ‘juffrouwtje, hijs je beentjes eens in de beugels’. Patiënten willen als een volwaardige persoon behandeld worden, niet als een nummertje.”
“De drie allerbelangrijkste zaken zijn communicatie, communicatie en communicatie”, beaamt Toenga De Vos. “Ook bij de patiënt: geef gerust aan wat jij nodig hebt om te ontspannen. Voor de ene vrouw zijn dat yoga-oefeningen, een andere wil juist niét te veel uitleg, omdat ze zich anders opspant. Door goed te luisteren naar de individuele noden, voorkom je dat je als gynaecoloog als een bruut bestempeld wordt.”
Dr. Cha’ban: “Detecteer ik schroom of terughoudendheid, dan probeer ik dat op een rustige en menselijke manier op te vangen. Een vleugje humor helpt vaak. Als ik vrouwen bijvoorbeeld vraag om zich onderaan uit te kleden, krijg ik soms vanuit het kleedhokje een aarzelende ‘Mijn onderbroek ook?’ terug. Die vraag mag je niet zomaar afdoen als dom. Want wie tussen de regels door leest, merkt dat deze patiënt zich niet helemaal op haar gemak voelt. Mijn standaardantwoord: ‘Kijk, mevrouw, bij de gynaecoloog is het heel normaal dat je je slipje uitdoet, maar bij de tandarts zou dat inderdaad nogal raar zijn.’ Dan moeten ze lachen, en zo is het ijs meteen gebroken.”

Uit de praktijk

Laura: “Ik dacht dat ik mentaal was voorbereid op de vaginale echografie bij mijn zwangerschapscontrole. Maar in het zicht van mijn man mijn benen in die stijgbeugels hijsen? Dat vond ik toch gênant. Gelukkig zag de dokter dat ik me oncomfortabel voelde, en vroeg ze mijn man om aan het hoofdeinde van de stoel te gaan staan.”

“Ik heb eendenbekken in vier maten. Ook dat is zorg op maat”

Bij ons is ‘pelvic exam anxiety’ (voorlopig) nog geen populair onderzoekstopic. In het buitenland wel: in een literatuurstudie naar het fenomeen beschrijven wetenschappers van de Amerikaanse Mayo Clinic dat het percentage vrouwen dat met angst voor het uitstrijkje kampt, tussen 21 en 64% schommelt. Angst voor het onderzoek of de diagnose zijn daarbij vaakgehoorde redenen, terwijl 22 tot 68% ‘pijn’ als reden noemt.
Prof. Willems: “Weten wat er gaat gebeuren en waarom, neemt heel wat angst en ongemak weg. Daarnaast is het belangrijk om aan te geven dat de patiënt mee de touwtjes in handen heeft en ook ‘nee’ mag zeggen.”
Dr. Dehaene: “Een onderzoek als een uitstrijkje is voor een arts dagelijkse kost, terwijl een patiënt het als erg ingrijpend kan ervaren. Lang werd te weinig stilgestaan bij dat verschil in perspectief. Intussen is de artsenopleiding wel helemaal mee. Terwijl het gynaecologisch onderzoek vroeger geoefend werd op een pop, worden er nu vrijwilligsters ingeschakeld. Zo trainen studenten ook hun omgang met patiënten.”
“Ik merk vooral bij jonge meisjes die voor het eerst komen een zeker ongemak’, stelt dr. Cha’ban. “Je zou voor minder, met al die gruwelverhalen die de ronde doen. Om het fysieke aspect wat aangenamer te maken, heb ik in mijn praktijk vier verschillende formaten van eendenbekken. Ook dat hoort voor mij bij zorg op maat. Want de vagina van een pas bevallen vrouw verschilt nogal van die van een jong meisje.”

VAARWEL ENGE EENDENBEK

Omdat het metalen exemplaar koud en hard aanvoelt voor patiënten, schakelen steeds meer gynaecologen over op wegwerpspecula van kunststof. Die voelen minder akelig aan, maar zorgen wel voor een flinke afvalberg. Al is ook daarvoor een oplossing in de maak: zo bracht het Nederlandse Bridea Medical recent een milieuvriendelijk wegwerpspeculum op de markt dat gemaakt is van suikerriet.

Sm-verhalen en schaamhaarcoupes? De gynaecoloog ligt er niet van wakker

Een nog courantere reden uit de literatuurstudie is schaamte om vragen of problemen op tafel te gooien, of om zichzelf naakt aan de dokter te tonen. Nergens voor nodig, benadrukken de drie gynaecologen. Dr. Cha’ban: “Er is geen vraag of verhaal waar ik van schrik. Ooit had ik bijvoorbeeld een patiënte die aan sm deed, en even bij mij wilde checken of de plannen die ze op dat vlak had, medisch gezien wel verantwoord waren. Dat vond ik ontzettend slim van die mevrouw. Om maar te zeggen: een gynaecoloog is een vertrouwenspersoon die je vooral op je gemak moet stellen.”
“Geeft jouw huidige arts je niet het gevoel dat je alles kan vragen, of voel je je ongemakkelijk bij de stijl van een gynaecoloog? Zoek het probleem dan niet bij jezelf, maar ga voor je volgende uitstrijkje eens langs bij iemand anders. Een goede klik tussen arts en patiënt is echt belangrijk”, tipt dr. Dehaene. “Verder wil ik nog benadrukken dat dokters niet bezig zijn met esthetiek. De schaamhaarcoupe, die doet er voor ons echt niet toe. En om nog een laatste misverstand uit de wereld te helpen: ook wij laten ons werk op het werk. Als ik toevallig een patiënte tegenkom in de supermarkt, denk ik echt niet spontaan aan haar intieme onderzoek van de dag ervoor. (lacht)”

Op consult met een chaperon?

In de nasleep van #MeToo zijn gynaecologen in Engeland of de Verenigde Staten niet langer alleen met hun patiënten tijdens een onderzoek. Een goed idee?Dr. De Vos: “Ik hoop écht dat het chaperonsysteem nooit overwaait naar België. Wij zijn in eerste instantie een oplosser van vrouwenproblemen. Met een derde partij erbij zullen patiënten minder snel intieme verhalen durven te delen. Mij lijkt het alleen een meerwaarde te hebben bij patiënten die de Nederlandse taal niet machtig zijn.” Wel benadrukt de gynaecoloog dat hij geen problemen heeft met de aanwezigheid van de partner of mama’s die mee op consult komen. “Meestal vraag ik hen dan wel om de volgende consultatie alleen te komen, zodat zo’n vrouw toch de kans krijgt om eventuele problemen te ventileren. Zeker omdat het intrafamiliale geweld tijdens zwangerschappen toeneemt. Jonge meisjes geef ik dan weer standaard mijn kaartje mee, met de boodschap dat ze me hun vragen altijd mogen doormailen. De aanwezigheid van hun moeder werkt namelijk vaak geruststellend en remmend tegelijk.”

BRON: https://www.hln.be/nina/veel-vrouwen-zijn-bang-voor-de-eendenbek-4-gynaecologen-over-hun-remedies-tegen-onze-blotebillenschaamte~ac4885a0/?cb=962c573fbbf488482475402807d4d4e0&auth_rd=1

Ik kan best begrijpen dat jonge vrouwen en ook bepaalde volwassene een angst hebben om naar een gynaecoloog te gaan. Zeker als het gaat om een inwendig onderzoek. Je ligt tenslotte met heel je hebben bloot. En vrouwen die een trauma hebben meegemaakt zullen zeker niet happy zijn om hun benen te openen. En dan nog eens zo een metalen ding in je te laten gaan dat dan heel je vagina nog eens opentrekt. Zodat de gynaecoloog er eens lekker in kan kijken.
Toch is het nuttig om geregeld een uitstrijkje te laten nemen. Om dingen te voorkomen. Als men dan toch een angst heeft praat er eerst over. Tenslotte moet de gynaecoloog je ook een goed gevoel geven en jezelf op je gemak stellen.

AUM NAMASTE BOEDDHA BRUNO
Aum Shanti,
spiritueel en het aardse moet men kunnen verbinden

AUM PADME HUM MANI

HOE JE VAGINA SOMS VLEKJES IN JE ONDERGOED ACHTERLAAT

Hoe je vagina voor gebleekte vlekjes in je ondergoed zorgt. “Je moet je eerder zorgen maken als je ze niét hebt”

Als we één pluim mogen geven aan TikTok, dan wel omdat het platform belangrijke onderwerpen uit de taboesfeer haalt. In dit geval: vaginale afscheiding. Heb jij ook vlekken die in je onderbroek gebleekt lijken en die niet weggaan als je ze wast? Je bent niet alleen. Prof gynaecologie Hans Verstraelen legt uit wanneer je vaginale afscheiding gezond is. 

We stellen de vraag aan prof gynaecologie Hans Verstraelen, die meteen benadrukt dat vrouwen zich om zulke plekjes absoluut geen zorgen moeten maken. “Je moet je zelfs eerder zorgen maken als je zulke plekjes niét hebt. Het betekent namelijk dat je vagina een gezonde hoeveelheid melkzuur aanmaakt, dat terug te vinden is in je witverlies. Verder kan het natuurlijk ook te maken hebben met andere factoren zoals zweet en wat voor lingerie je draagt. In elk geval is de vagina een geniaal ecosysteem dat onder normale omstandigheden grote hoeveelheden afscheiding met melkzuur aanmaakt.”

Vermijd allerlei zeepjes

Dat geniaal ecosysteem werkt als volgt, al begrijpt de moderne geneeskunde het tot op de dag van vandaag nog niet hélemaal.  “In je vagina bevinden zich melkzuurbacteriën of lactobacillen. En er komt door toedoen van je hormonen — je oestrogeen — ook glycogeen terecht, een suiker die onder meer in je spieren zit. De melkzuurbacterieën fermenteren glucose uit dat glycogeen om tot melkzuur.”  
“Dat melkzuur doet de zuurtegraad in de vagina dalen tot een pH-waarde van 3.5 en 4.5, een behoorlijk zure waarde voor ons lichaam. We nemen aan dat dat een belangrijke bescherming is tegen ‘indringers’: er zijn immers maar heel weinig kiemen, zowel virussen als bacteriën, die in een zuur milieu kunnen overleven.” 

Veel vrouwen vinden witverlies vies. Maar ga je daar niet wassen met allerlei zeepjes, want die verstoren de pH-waarde van je vagina.Prof Hans Verstraelen

Er kunnen wel tijdelijke verstoringen optreden, momenten waarin je dat melkzuur niet aanmaakt. “Bijvoorbeeld tijdens de maandstonden of na onbeschermd vrijen. Maar meestal zijn lactobacillen dominant. Loopt dat ecosysteem ergens spaak en nemen andere bacteriën de overhand, dan kan dat leiden tot meer afscheiding en onaangename geuren”, zegt Verstraelen. 
“Veel jonge vrouwen vinden witverlies of vaginale afscheiding vies. Maar het is belangrijk dat ze weten dat elke vrouw dat heeft, en dat het perfect normaal is. Ga je daar niet wassen met allerlei zeepjes of andere hygiënische producten, want die verstoren de pH-waarde van je vagina, en dan beginnen de problemen juist.”

BRON: https://www.hln.be/fit-en-gezond/hoe-je-vagina-voor-gebleekte-vlekjes-in-je-ondergoed-zorgt-je-moet-je-eerder-zorgen-maken-als-je-ze-niet-hebt~a2595e1a/

Een afscheiding is zeker niet abnormaal. Als men echt niet zeker is kan je altijd het bespreken via je arts of gynaecoloog. Afscheiding is normaal omdat een vagina zichzelf reinigt. Daarom is het ook van belang om het niet te wassen met zeep. Zelf ook niet met een washandje. Maar daar zijn bepaalde vrouwen niet voor te vinden om met hun eigen handen hun vagina te reinigen.
En zoals in de tekst geschreven is. Als men soms donkere slipjes draagt kan het goed mogelijk zijn dat men deze vlekjes er niet gemakkelijk of niet uitkrijgt.
Vrouwen mogen niet vergeten dat hun vagina haar eigen geur heeft net zoals hun afscheiding. Daar sommigen toch ook soms een probleem van maken de geur. Dit lichaamsdeel is net als alle anderen eigen van jezelf en er zal nooit een vulva vergelijkbaar zijn. Dus vrouwen verzorg je intiemste deel zorgvuldig geef er aandacht aan en denk niet te snel iets negatiefs erover.

AUM NAMASTE BOEDDHA BRUNO
Om Shanthi,
spiritueel en het aardse moet men kunnen verbinden

AUM MANI PADME HUM

VAGINAL TIGHTNING STICK

Een strakkere vagina voor 13 euro? Nieuwe gevaarlijke hype verovert het internet, gynaecoloog licht toe

Met welke gênante kwaal of verzwegen complex je ook worstelt, het wereldwijde web heeft er steeds een (niet altijd even betrouwbaar) antwoord op. Nieuw in het rijtje is de vaginale vernauwingsstaaf, die belooft dat seks na gebruik weer voelt als ‘de eerste keer’ en je op de koop toe van nare geurtjes of vervelende jeuk verlost. Dat het product populair is, blijkt uit het enorme online aanbod eraan. Toch is het gebruik ervan niet zonder gevaar: een Nederlandse vrouw hield er chemische brandwonden aan over. Hoe werkt zo’n staaf, en heeft je vagina überhaupt een verjongingskuur nodig? Gynaecologe Karolien Stevens geeft tekst en uitleg.
Wie al eens door het 18+-assortiment van online webshops als Bol.com of Amazon struint, kan er niet omheen: vaginale verstrakking lijkt het nieuwe, welja, gat in de markt. De logo’s, verpakkingen en merknamen mogen dan wel verschillen, maar de beloftes zijn opvallend gelijkaardig. Voor prijzen die schommelen tussen 13 en 44 euro krijg je een dosis feng shui voor je yoni: de ‘vaginal tightning stick’, een soort groot uitgevallen stenen kruidentampon, geeft je intieme regio een instant verjongingskuur, bestrijdt vaginale droogheid, geur en jeuk en boost en passant ook nog je libido, aldus de wervende productbeschrijving. Wellicht waren het deze mooie beloftes die een veertigjarige Nederlandse vrouw overhaalden om zo’n vaginale vernauwingsstaaf in haar digitaal winkelmandje te slepen. Of het een hete ervaring werd? Dat hangt van je interpretatie af: de vrouw belandde immers met een pijnlijke en bloedende vagina op de spoeddienst. Daar bleek dat het epitheel, de weefsellaag aan de binnenkant van de vagina en de urinebuis, had losgelaten. Dit beeld komt overeen met het type brandwonden dat chemische stoffen veroorzaken, verduidelijkt Het Nederlands Tijdschrift voor Geneeskunde. Dat beschreef haar casus vorige maand in een artikel, om zorgprofessionals te waarschuwen voor deze onbekende bijwerking van dit populaire buitenlands product.

Natuurlijk, maar niet altijd vagina-vriendelijk

Zo groot als het online assortiment is – op Amazon vind je gemakkelijk tien verschillende merken – zo onbekend is het product bij medische experts. Zowel de huisarts van de vrouw in kwestie als het multidisciplinair team van de spoeddienst waar de Nederlandse vrouw terecht kwam, had nog nooit van vaginale vernauwingsstaven gehoord. 
Gynaecoloog Karolien Stevens, van de praktijk V+ CLINIC, is ze al wel eens tegengekomen. “Ze komen overgewaaid uit Aziatische landen, waar kruidenbehandelingen of stoombaden weleens ‘voorgeschreven’ worden om de boel down under te verstrakken, te verjongen en te reinigen. Wellicht bevatten deze methodes stoffen die vaginale contracties kunnen opwekken, maar langdurig of heel effectief zal het resultaat ervan niet zijn.” 

Zelfs al zijn de gebruikte ingrediën­ten echt ‘puur natuur’, dan zijn ze nog niet altijd geschikt voor vaginaal gebruik.Gynaecoloog Karolien Stevens

“Over de werking van de staven zelf is het lastig oordelen, aangezien je nergens een duidelijke ingrediëntenlijst vindt. En zelfs al zijn de gebruikte ingrediënten echt ‘puur natuur’, dan nog zijn ze niet altijd geschikt voor vaginaal gebruik. Deze natuurlijke stoffen en kruiden kunnen de zuurtegraad van de vagina namelijk aantasten, met infecties of klachten als mogelijk gevolg.”

Online reviews

Opvallend, aangezien de v-sticks net beweren dat ze vaginale schimmelinfecties, vaginale droogheid, jeuk en geur bestrijden. Wij voelden er weinig voor om zelf de proef op de som te nemen, maar uit online reviews blijkt alvast dat het geneeskrachtige effect van de ‘rejuvination sticks’ toch wat tegenvalt. Heel wat kopers klagen over een extreem droge vagina na gebruik, allergische reacties, een rare afscheiding of pijn. 
Een google-zoekopdracht naar de vermelde kruiden wakkert evenmin de nieuwsgierigheid aan: ‘poria cocos mushroom’ blijkt bijvoorbeeld een soort van houtrot veroorzakende schimmel te zijn, wat allerminst appetijtelijk of aangenaam klinkt. Daarnaast bevatten de sticks vaak talkpoeder en een soort suikerextract van gedroogd fruit: terwijl het ene uitdrogend werkt, vormt het andere ideaal voedsel voor de gisten die een schimmelinfectie veroorzaken.
“Ik zou er me zelf echt niet aan wagen”, lacht dr. Stevens. “Smakelijk klinkt het toch allemaal niet. De intieme zone is sowieso een erg gevoelige regio. We zien vaak allergische reacties, als gevolg van het gebruik van verkeerde verzorgingsproducten. Met mooie beloftes of lekkere geurtjes zetten ze je soms op het verkeerde been. Terwijl parfums en essentiële oliën allergenen zijn die de ph-balans kunnen verstoren. Die moet je dus mijden.”

Een strakke vagina vs. hormonen en veroudering

Uit navraag bleek dat de Nederlandse vrouw de staaf drie dagen na elkaar vier uur in de vagina gelaten had. Na de derde dag kon ze de staaf niet meer zelf verwijderen. Gelukkig voor haar kwam alles uiteindelijk goed: het beschadigde weefsel werd verwijderd, de vagina herhaaldelijk gespoeld en daarna behandeld met estriolcrème, een stof die lijkt op het vrouwelijk hormoon oestrogeen en vaginale droogte verhelpt. Bij controle twee maanden later bleek de vrouw volgens Het Nederlands Tijdschrift voor Geneeskunde van haar pijn verlost. 
“Deze casus laat zien wat het gevaar kan zijn van producten die via buitenlandse websites verkregen worden, waar de consument zelf verantwoordelijk is voor de controle van de kwaliteit en het juiste gebruik. In een tijd waarin mensen steeds meer producten aanschaffen online, zoals deze vernauwingsstaaf, is het noodzakelijk om de consumenten te informeren over de gevaren van dergelijke producten”, besluit het tijdschrift.
“Waar vraag is, volgt het aanbod vanzelf”, weet dr. Stevens. “Dergelijke producten beloven je een snelle en anonieme oplossing voor een probleem waar nog te vaak in stilte mee wordt geworsteld. Ergens snap ik dat wel: je intiem leven op de dokterstafel gooien, dat is lastig. Daarom is het zo belangrijk dat je als arts een patiënte op haar gemak stelt en naar haar beleving vraagt. Elke klacht is de moeite waard is om te bespreken. Zeker omdat er vandaag de dag veilige en efficiënte oplossingen zijn voor problemen als een verwijde vagina, zoals bekkenbodemtraining, een vaginale laserbehandelig, het gebruik van elektro-magnetische pulsen of een chirurgische correctie.”
“Natuurlijke verouderingsprocessen en gebeurtenissen als een bevalling of de menopauze veranderen de anatomie en het uitzicht van de vagina en vulva”, vervolgt de gynaecologe. “Met de jaren nemen het collageen, spierweefsel en het bindweefseleitwit elastine sowieso af. Dat kan voor verwijding zorgen. Ook de hormonale veranderingen die met een zwangerschap gepaard gaan en de bevalling zelf hebben hierop een effect. Een andere belangrijke vulva-verandering is de afname van het vetweefsel in de grote schaamlippen. Dat zorgt ervoor dat de grote schaamlippen wat verslappen, terwijl de kleine schaamlippen prominenter in beeld komen. Sommige dames vinden dat geen mooi zicht.”

Gedaan met de vaginaschaamte

Een strakkere, meer elastische vagina met een rozige kleur en kleinere schaamlippen: afgaande van de verpakking van de sticks, is dat wat vrouwen wensen. Of zijn het eerder de mannen die hun ideaalbeeld opdringen?
In de V+ CLINIC zien dr. Stevens en haar collega Marijke Aerts heel wat vrouwen met functionele klachten of esthetische wensen. “Bij de meeste patiënten is het probleem eerder dubbel: ze hebben fysieke ongemakken als pijn bij het fietsen en vinden ‘die bult’ ook te zichtbaar in ondergoed of strakke kleding. De overgrote meerderheid van de patiënten die zich op onze consultaties aanmelden, doet dat in de eerste plaats voor zichzelf.
En stel dat een vrouw toch aanhaalt dat ‘haar man bij penetratie minder voelt’ of ‘de seks minder plezant vindt’, dan kaats ik de bal terug: ‘Maar heb jij er zélf last van?’ Als dat niet het geval is, ga ik een open gesprek aan met de patiënte: wat zijn haar eigen redenen om zo’n behandeling te overwegen? Als een vrouw met ongemak kampt, moet je daar als arts oor voor hebben. Daarmee kan je de kwaliteit van iemands leven verbeteren.”

De vagina­schaam­te van weleer is op retour: vandaag de dag beseffen vrouwen dat elke vulva uniek is, dat je grote, kleine of asymmetri­sche lippen kan hebben.Gynaecoloog Karolien Stevens

“De vaginale vernauwingsstaven zijn een jammere uitwas in een verder erg positieve evolutie”, besluit ze. “Vrouwen zijn nu bewuster bezig met hun intieme zone. De vaginaschaamte van weleer is op retour: vandaag de dag beseffen vrouwen dat elke vulva uniek is, dat je grote, kleine of asymmetrische lippen kan hebben. Tegelijk heeft de vagina een imago-update gekregen: van puur voortplantingsorgaan evolueerde het naar wezenlijk onderdeel van het vrouwelijk welzijn. Ook daar beneden moet het goed voelen. Pijn bij het vrijen, een droge vagina of schaamlippen die ze zelf als te groot ervaren: vrouwen leggen er zich niet meer bij neer, net omdat ze beseffen dat ze recht hebben op goede seks. En daarom gaan ze zelf op zoek naar oplossingen. Een advies: klop daarvoor aan bij een betrouwbare bron, zoals de huisarts of gynaecoloog.”

BRON: https://www.hln.be/fit-en-gezond/een-strakkere-vagina-voor-13-euro-nieuwe-gevaarlijke-hype-verovert-het-internet-gynaecoloog-licht-toe~a6852416/

Vrouwen laat je daar niet aan vangen. Er zijn meer gevaren aan verbonden dan dat het goed doet. Een vagina is een lichaamsdeel dat heel veel zelf kan. En is er toch een verstoring in dan kan men bent goede producten gebruiken of een arts raadplegen. Een vagina kan je niet verjongen. Dat is gebonden aan jouw lichaam en is gewoon een deeltje van jezelf. Droogte zal op een moment spontaan voorkomen maar daar zijn ook minderen voor. Raadpleeg hiervoor ook weer een gynaecoloog of arts. Niet iedereen kan tegen bepaalde producten die te koop zijn en zo zou je meer schade aan kunnen richten.
Dus vrouwen denk tweemaal na als je zoiets zou aankopen.

AUM NAMASTE BOEDDHA BRUNO
Om Shanthi,
spiritueel en het aardse moet men kunnen verbinden

AUM MANI PADME HUM

JONGE VROUWEN EN EEN UITSTRIJKJE LATEN NEMEN

Weinig jonge vrouwen laten uitstrijkje maken, RIVM komt in actie

FOTO GOOGLE

In Nederland krijgen elk jaar zo’n 800 vrouwen baarmoederhalskanker en ruim 200 vrouwen sterven daar aan. Toch liet in 2020 maar ongeveer de helft van de jonge vrouwen (30 tot 35 jaar) een uitstrijkje maken. Het RIVM, dat het bevolkingsonderzoek naar baarmoederhalskanker regelt, probeert die groep nu beter te bereiken.

Het zal herkenbaar zijn voor veel vrouwen van 30-plus: ja, je vindt het onderzoek naar baarmoederhalskanker belangrijk, maar toch maak je die afspraak niet. De brief met een uitnodiging voor een uitstrijkje verdwijnt op de grote stapel.
In 2020 deed bijna 50 procent van de uitgenodigde vrouwen mee aan het bevolkingsonderzoek. In de drie jaren daarvoor was dat gemiddeld 57 procent. Bij ruim 3.400 vrouwen (1,2 procent) werd een voorstadium van baarmoederhalskanker gevonden. Bij zo’n 10 procent werd HPV gevonden, dat is het virus dat baarmoederhalskanker kan veroorzaken.

Drukke dertigers

Het moet gezegd, de cijfers zijn iets vertekend door de coronapandemie. Het was soms zo druk bij huisartsen dat vrouwen is gevraagd om  – als dat kon – op een later moment langs te komen voor het uitstrijkje. Dat hebben sommigen alsnog gedaan.
Maar of het nou corona is of niet, vooral de jonge vrouwen van in de 30 doen weinig mee aan het bevolkingsonderzoek, valt het RIVM op. 
“Voor veel vrouwen van die leeftijd is het een hectische tijd”, zegt Sandra van Dijk, bij het RIVM verantwoordelijk voor het bevolkingsonderzoek baarmoederhalskanker. “Doordat ze jonge kinderen hebben bijvoorbeeld, of druk zijn met werk en hun sociale leven. Wat veel gebeurt: vrouwen krijgen de uitnodiging als ze zwanger zijn en vergeten vervolgens een afspraak te maken als ze bevallen zijn.” 

‘Ze kennen niemand met die kanker’ 

Het lage risicobesef, zoals dat heet, speelt ook een rol. “Ze kennen meestal niemand van hun leeftijd met baarmoederhalskanker. Kanker staat vaak ver van hen af, is iets van ouderen. Of ze hebben ergens – verkeerd – opgevangen dat het iets erfelijks is.”
Het RIVM probeert nu op meerdere manieren jonge vrouwen te bereiken. Van Dijk: “We zijn aan het testen met een vooraankondiging. Vrouwen krijgen een paar weken voor hun dertigste al een brief. De boodschap: praat er eens over met vriendinnen, je moeder of zus want je krijgt binnenkort een uitnodiging voor het bevolkingsonderzoek.”
Die brief gaat waarschijnlijk vanaf april verstuurd worden. Daarnaast is geprobeerd in de uitnodiging simpelere taal te gebruiken en staat er een qr-code op die leidt naar een website met filmpjes in meerdere talen. “Die gaan we ook maken voor 30-jarigen”, zegt Sandra van Dijk, “over de eerste keer meedoen.” 

Zelf een uitstrijkje maken

Stuur alle vrouwen een zelftest voor baarmoederhalskanker op, adviseerde de Gezondheidsraad vorig jaar. Dan doen hopelijk ook de vrouwen mee die het uitstrijkje vervelend vinden of de tijd niet hebben om naar de huisarts te gaan. Met een zelftest neem je zelf een monster en stuurt dat met de post op naar het laboratorium. Daar wordt het getest op HPV.
Die standaard thuistest gaat er komen. De staatssecretaris van Volksgezondheid heeft eind december ingestemd met het advies. Nu bedenkt het RIVM hoe dit het beste kan worden geregeld. Aan de ene kant moet verspilling van plastic worden voorkomen en aan de andere kant moet het meedoen zo makkelijk mogelijk zijn.   
In de loop van 2023 gaan de thuistesten standaard opgestuurd worden. Tot die tijd kun je wel zelf al zo’n thuistest aanvragen.  © Aangeboden door RTL Nieuws
Van Dijk van het RIVM vindt het verstandig dat het uitstrijkje bij de dokter niet helemaal wordt vervangen door de zelftest. “De zelfafnameset is een goed alternatief, maar test  alleen op HPV. Heb je het virus – dat gebeurt jaarlijks 10 procent van de vrouwen –  dan moet je daarna nog wel een uitstrijkje bij de dokter laten doen. Dat uitstrijkje test op HPV én indien nodig ook meteen op onrustige cellen, die mogelijk een voorstadium van baarmoederhalskanker kunnen zijn. Daarna kun je worden doorgestuurd naar de gynaecoloog.” 
2023 is trouwens ook het jaar dat de eerste vrouwen een oproep krijgen die als meisje zijn gevaccineerd tegen HPV. Dat vaccin is sinds 2009 onderdeel van het kindervaccinatieprogramma. Een belangrijk moment, omdat dan voor het eerst in Nederland kan worden gemeten of hun kans op baarmoederhalskanker inderdaad veel kleiner is. Buitenlands onderzoek toont dat al wel aan. 

80 procent raakt ooit besmet met HPV

• Baarmoederhalskanker ontstaat heel langzaam en wordt vrijwel altijd veroorzaakt door langdurige infectie met het Humaan Papilloma Virus (HPV), waar 80 procent van de mensen tijdens hun leven mee besmet raakt.
• Het virus kan via elk seksueel contact worden overgedragen, dus ook huid tegen huid.
• Ook jongens en mannen kunnen het HPV-virus krijgen.
• Meestal ruimt het lichaam het virus binnen twee jaar op, maar langdurige infectie verhoogt de kans op baarmoederhalskanker of bijvoorbeeld schaamlipkanker, anuskanker of keelkanker.
• HPV-vaccinatie voor meisjes én (sinds dit jaar ook) jongens kan zo’n HPV-infectie grotendeels voorkomen.
• Vrouwen tussen de 30 en 60 jaar krijgen elke vijf jaar een uitnodiging om een uitstrijkje te maken. De doktersassistent doet een borsteltje door een eendenbek naar binnen en haalt wat cellen uit de hals van je baarmoeder. 
• Met dat bevolkingsonderzoek (dat uitstrijkje dus) kunnen voorstadia van baarmoederhalskanker vroeg worden ontdekt. Een voorstadium van baarmoederhalskanker is meestal goed te behandelen. Door te behandelen kan baarmoederhalskanker voorkomen worden.

BRON: https://www.msn.com/nl-be/gezondheid/medisch/weinig-jonge-vrouwen-laten-uitstrijkje-maken-rivm-komt-in-actie/ar-AAT7Rr5?li=BBDNPrw

Spijtig dat sommigen dit niet laten doen. Het kan veel verhelpen. Alhoewel ik ook wel begrijp dat het niet voor iedere vrouw iets leuk is. En al zeker niet als men jong is. Angst speelt vaak mee net als bepaalde onprettige ervaringen. Maar eigenlijk als men begint met seksuele gemeenschap is het raadzaam om het te laten nemen. Nu bestaan er ook zelftest zowel voor NL als Belgie.
Dat toch ook betrouwbaar is als men het goed uitvoert. Zo voorkom je toch heel wat problemen

AUM NAMASTE BOEDDHA BRUNO
Om Shanthi,
spiritueel en het aardse moet men kunnen verbinden

AUM MANI PADME HUM

REINIGINGSTECHNIEKEN VOOR JE VAGINA

Blijf weg van die rare vaginale reinigingstechnieken

Ik probeerde erachter te komen waarom ons wordt aangeraden om van die rare dingen in onze onderbroeken te doen.

Ik blijf maar op getuigenissen stoten van mensen met wel heel bijzondere wastechnieken voor hun intieme zone: een schijfje citroen in je foef om geurtjes tegen te gaan (een beetje zoals die arbre magique in de auto van je ouwe), een paar druppels Dettol om je genitaliën te ontsmetten en over die die ellenlange lijst met grootmoeders’ tips om je vagina in topkwaliteit te houden, zullen we ook maar zwijgen. Maar waar komen al die idiote hygiënevoorschriften vandaan, wetende dat de vagina gewoon zichzelf reinigt? 
Om het antwoord op die vraag te achterhalen, pluisde ik wetenschappelijke literatuur uit, verzamelde ik getuigenissen en sprak ik met Zina Hamzaoui: klinisch seksuologe, vroedvrouw en auteur. 

Terug naar de Middeleeuwen

Tijdens de Middeleeuwen ontwikkelde de zeepindustrie zich in Europa. Zeep was toen vooral een luxeproduct voor de rijken. Voor de middenklasse werden er in de steden openbare badhuizen gebouwd. Hélèna Collot, vroedvrouw en auteur van een studie over de intieme hygiëne van zwangere vrouwen (2012) legt uit dat de Kerk in de 18e eeuw haar veto uitsprak over deze baden, die werden beschouwd als plekken van verleiding en losbandigheid. De verspreiding van ziektes als syfilis en de pest, waren de mokerslag voor deze openbare baden. Men geloofde namelijk dat ziektes ons lichaam konden binnendringen via onze poriën, die zich verwijdden door het hete water. En dus liepen de badhuizen leeg. Seks
“Een goeie laag vuil op je huid was toen dé truc om jezelf te beschermen tegen het binnendringen van ziektes via de poriën,” vertelt de vroedvrouw. De vieze geurtjes die bij deze beschermlaag kwamen kijken, werden gecamoufleerd met sterke parfums zoals jasmijn, kaneel en muskus. Vrouwen hingen bijvoorbeeld geurende sponzen onder hun onderrokken. Slechts één categorie van de bevolking waste zich met water: escortes en sekswerkers. Dit is waar alle problemen voor vrouwelijke, intieme hygiëne zijn begonnen. 

Water, da’s voor de hoeren…

Doorheen de jaren heeft de intieme hygiëne van vrouwen heel wat mannelijke fantasieën gevoed.Dit blijkt bijvoorbeeld uit de talloze kunstwerken, waarop vrouwen staan afgebeeld die zich wassen. Het reinigen van de geslachtsdelen met water werd “een gebaar dat geassocieerd werd met wellustigheid, immoraliteit en contraceptie”, vertelt Hélèna Collot. Het wassen van de vrouw stond synoniem met seksuele voorbereiding, het uitwissen van dubieuze sporen en de zuivering voor de volgende stoeipartij – waarbij het niet meteen de bedoeling was om een kind te verwekken. Het had dus niets te maken met hygiëne, maar met “morele onreinheid”. Voor de gegoede klassen was de enige vrouwelijke, intieme hygiënetechniek de vaginale douche (het inbrengen van water in de vagina met een peertje, een beetje zoals de huidige anale douche). In die tijd was het een van de enige remedies van de westerse geneeskunde om “overdreven seksuele lust bij vrouwen” tegen te gaan – wat indertijd als een pathologie beschouwd werd. 
In de 18de eeuw verscheen ook het bidet, dat in die tijd veel gebruikt werd door sekswerkers. Zij gebruikten vaginale douches met aluinzout om het sperma te neutraliseren en adstringerende lotions op basis van planten om de vagina strakker te maken (technieken die vandaag de dag nog altijd worden gebruikt en gretig worden gedeeld onder het mom van ‘grootmoeders’ tips’). Intieme hygiëne werd dus altijd al geassocieerd met libertinisme. 

Mannen die net iets té geïnteresseerd waren in vrouwelijke genitaliën 

Bijna alle gynaecologische “wetenschappelijke” experimenten en theorieën vanuit die tijd, werden uitgevoerd door mannen. Dat vertelt Liv Strömquist in haar goed gedocumenteerde stripverhaal “De Oorsprong van de Wereld“. Daarin heeft ze het over  “mannen die net iets te veel belangstelling hadden voor de vrouwelijke geslachtsorganen”. In de 19e eeuw was er een overvloed aan boeken over de persoonlijke hygiëne van vrouwen. Hun seks werd – omwille van hun anatomie – als vuiler beschouwd dan die van mannen. Echtgenotes werden aangemoedigd om hun lichaam schoon te houden en zo een duurzaam huwelijk te verzekeren (ik heb een boek uit die tijd over dit onderwerp gevonden, het is een geschenk). 
Het advies aan vrouwen was vooral gericht op de bescherming van het mannelijk geslachtsorgaan. Dr. Monin zei bijvoorbeeld dat “een te frequente intieme hygiëne van de vrouw de gevoeligheid van de partner verzwakt, doordat de natuurlijke smering van de eikel wordt verhinderd”. In de loop der jaren kwam vrouwelijke intieme hygiëne in almaar complexere contexten terecht.

Ze verdienen geld over de rug van onze mosselen

Deodorant, zeep en parfum voor je vagina, make-up voor je vulva… Intieme hygiëne is overal. Fabrikanten hebben er een consumptieartikel van gemaakt dat verkrijgbaar is in een eindeloos assortiment “intieme” verzorgingsproducten. Volgens de Frans-Belgische Kamer van Koophandel en Industrie (CCIFB) was de cosmeticasector – producten voor intieme hygiëne behoren tot deze categorie – in 2019 goed voor 2,3 miljard euro in België, met een regelmatige stijging van het verbruik per inwoner. In Frankrijk bestond 19,3% van de cosmeticaverkoop uit producten voor intieme hygiëne (2019). Volgens The American Society for Aesthetic Plastic Surgery is de labioplastie (de operatie om schaamlippen te verkleinen) tussen 2012 en 2017 toegenomen met 217,3%. 
Zina Hamzaoui, klinisch seksuologe, vroedvrouw en auteur van het boek ‘Hush, Hchouma’, legt uit: “Schoonheidsnormen zijn in de loop der tijd geëvolueerd. Vandaag de dag baseren reclames hun ideaalbeeld op een perfect symmetrische, geparfumeerde, gewaxte en jonge vulva. Een ideaal dat wijdverspreid is in mainstream pornografie.” 

Van ouder op kind

De meest voorkomende vorm van genitale hygiëne is de vaginale douche. Veel aanhangers leren deze techniek kennen door hun moeder, tijdens de puberteit. Dat was ook zo voor Katelyn: zij is afkomstig vanuit de Verenigde Staten en vertelt ons dat haar moeder voor de beroemde vaginale douche gebruik maakte van “a douche”, een buisvormig gebruiksvoorwerp. Ines*, uit Brussel, gebruikte dan weer intieme zeepjes omdat haar moeder dat deed. “Ik ben ermee gestopt omdat ik er jeuk van kreeg,” vertelt ze.Seks
Sommige mensen gebruiken ook bepaalde wastechnieken om zich “fris en schoon” te voelen. Begrippen die inherent zijn aan de reclame voor intieme hygiëne. Doorheen de geschiedenis hebben veel culturen het idee ontwikkelde dat menstruatiebloed onrein en zelfs giftig is. Narjisse heeft deze technieken nooit gebruikt, maar ze herinnert zich dat haar vriendinnen tijdens de menstruatie gretig olie op hun vulva smeerden om de geur te verdoezelen. “Ik heb ooit overwogen om het te gebruiken, maar intussen ben ik geïnformeerd en heb ik het idee laten varen omdat het gevaarlijk lijkt voor mijn vulva.”
Net als in de Middeleeuwen, zijn er ook nu nog mensen die zelfgemaakte oplossingen gebruiken. Ontsmettingsmiddel, azijnwater, zuiveringszout, citroen: alles is goed om je vulva te laten stralen. Momenteel zijn vaginale stoombaden en intieme muskus een trend op sociale media. Voorouderlijke remedies die ooit zinvol waren, maar die je beter niet alleen in je badkamer kunt uitproberen.

Waarom ruikt de vagina soms naar rotte vis?

“Een vagina die niet goed ruikt, kan naar rotte vis ruiken,” zegt Zina Hamzaoui. Het klopt dat het niet ideaal is als je edele deren hiernaar geuren, maar hoe moet een vagina dan wel ruiken? “Noch goed, noch slecht, noch naar vanille, noch naar violet,” aldus de seksuologe. “Normaalgezien is het een neutrale, niet-aanlokkelijke geur. Of je vagina wel of niet in orde is, kan je aan het uitzicht van je vaginale afscheiding en de (eventuele) jeuk merken. Als je vagina een onaangename geur heeft, dan is er een probleem.” Identiteit
Zina Hamzaoui noemt een aantal redenen voor een onaangename geur. En één daarvan is overdreven hygiëne. Je vulva overmatig en met producten die hier niet voor geschikt zijn wassen, kan irritatie veroorzaken. “Het is een vicieuze cirkel”, gaat ze verder. “Een vagina kan slecht ruiken als gevolg van een infectie, stress, het slikken van antibiotica of een hormonale verandering. De eerste reflex is dan vaak om producten aan te brengen: zeepjes, geparfumeerd maandverband, inlegkruisjes, enz. De vaginale flora voelt zich aangevallen en zal zich daarom verdedigen. Daardoor zullen geuren zich nog meer verspreiden. Hoe meer je jezelf wast met ongeschikte producten, hoe meer slechte geuren zich gaan verspreiden en hoe meer je je vulva wilt wassen.”

Hoe moet je je vulva en vagina dan wel verzorgen?

De vagina is zelfreinigend, je moet dus nooit reinigingslotion of water gebruiken. De uitwendige geslachtsorganen – de grote en kleine schaamlippen – mag je wel wassen, maar alleen met schoon water. Het is ook belangrijk om geschikte (onder)kleding te dragen. “Het is niet de bedoeling dat we kanten strings dragen”, waarschuwt de seksuologe. In plaats daarvan raadt ze aan om katoenen slipjes en kledij te dragen, die het bekken niet vernauwt. Te veel suiker kan er ook voor zorgen dat de vaginale flora verstoord raakt en schimmelgroei en/of jeuk ontstaat.
Als je veranderingen in je vaginale afscheiding opmerkt, is dat geen reden tot paniek: de afscheiding in je onderbroek is afhankelijk van je cyclus. Als de afscheiding geel of groenachtig is en je last hebt van tintelingen en/of een onaangename geur, is het een goed idee om een gynaecoloog te raadplegen – de infecties kunnen zowel vaginaal als urinaal zijn. Voor een snelle en goedkope behandeling kan je in centra voor gezinsplanning terecht. Was je vooral niet vóór uw consultatie, anders verdwijnen de klinische symptomen en dat bemoeilijkt een diagnose. Wees je er ook van bewust dat infecties kunnen leiden tot pijn bij penetrerende seks. 
Vergeet ook niet om jezelf van voor naar achter schoon te maken. Uitwerpselen mogen nooit in contact komen met je vulva. Anale flora is anders dan vaginale flora en kan bacteriële infecties in je vagina veroorzaken.
Maar laat ons vooral geen paniek zaaien. Je flora kan voor korte tijd verstoord raken. Er is geen enkele reden om een arbre magique in je vagina te proppen. Draag gewoon zorg voor je vulva om zo (ernstige) infecties te voorkomen.

BRON: https://www.vice.com/nl/article/wxd8qw/blijf-weg-van-die-rare-vaginale-reinigingstechnieken

Soms gaan jonge vrouwen opzoek om hun vagina te laten ruiken als rozen. Maar men mag niet vergeten dat je meer fout dan goed ermee doet. Je vagina heeft een bepaalde geur die eigen is aan jezelf. Die geur is gewoon normaal. Men vergeet vaak ook dat de vagina zichzelf reinigt. Laat daarom al die geurtjes en reinigingstechnieken achterwege. Zo voorkom je ook problemen aan je vagina en je vulva. Zoals ontstekingen die dan weer heel wat problemen met zich meebrengen.
Gewoon water voor je intieme deel te wassen is voldoende. En zelfs nog niet met een washandje. Gebruik gewoon de douchekop om je eigen handen.Vergeet ook niet dan ondergoed voor problemen kan zorgen. Lees hier
En als het enigszins kan lucht je intieme delen. Als je thuis bent durf een gewoon geen slipje te dragen. Jeans en strakke kleding kan ook voor problemen zorgen. Dus uit als het kan.
Wees vooral niet vies van je eigen lichaam. En geef het ook de nodige zorg en aandacht.

AUM NAMASTE BOEDDHA BRUNO
Om Shanthi,
spiritueel en het aardse moet men kunnen verbinden

AUM MANI PADME HUM

EEN NIEUWE BEWEGING DIE VROUWEN HUN ONZEKERHEID MOET WEGNEMEN OVER HUN VULVA

Vrouwen maken komaf met vulva-onzekerheden dankzij nieuwe beweging ‘Free the labia’

Vagina, vulva, labia… Het zijn woorden die veel mensen moeilijk over hun lippen krijgen. Dat het verder gaat dan schaamte alleen, bewijzen de talloze vrouwen die de jongste jaren een schaamlipcorrectie lieten uitvoeren. En dat is lelletjes, eh, welletjes geweest als het de ‘free the labia’ betreft. De beweging wil komaf maken met het ideaalbeeld van vrouwelijke genitaliën.

De laatste tijd weerklinken de woorden ‘free the labia’ ofwel ‘bevrijd de (buitenste) schaamlippen’ steeds harder. Een beweging die komaf maakt met het ideaalbeeld van vrouwelijke genitale perfectie, dat we kennen uit handboeken en porno. En dat is maar goed ook, want heel wat vrouwen kampen met onzekerheden over hun vulva. Meer nog, het aantal schaamlipcorrecties in België verdrievoudigde (!) de afgelopen vijf jaar.

Dikke vulva

Ook op sociale mediaplatform TikTok kwam de beweging al onder de aandacht dankzij Ying Lee: een hevige supporter van ‘free the labia’, die een groot aantal hits op TikTok kreeg met een filmpje over ‘phat coochie’ oftewel ‘dikke vulva’. “Toen ik de post maakte, was er een trend op TikTok waarbij er werd gepraat over grote, sappige vulva’s. Er was een tijd dat het niet ideaal was om een grote kont of grote dijen te hebben, maar nu kan dat wel”, vertelt Ying in The Guardian.

Onzekerheid

Ying Lee hoopt via TikTok het taboe rond de vulva-cultuur te helpen doorbreken. Al is dat geen makkelijke opdracht. Uit een onderzoek van vrouwenmagazine Refinery29 blijkt dat 48 procent van de vrouwen zich zorgen maakt over het uiterlijk van hun vulva. 64 procent is onzeker over de grootte en 60 procent twijfelt over de vorm. 
Ook het onderwerp blijft nog altijd taboe. Als vrouwen willen verwijzen naar ‘down there’ doen ze dat aan de hand van eufemismen (je las er net al eentje). Anderen zwijgen er simpelweg over of … laten een labiaplastie oftewel schaamlipcorrectie uitvoeren. “Ik doe er gemiddeld drie à vier per week”, vertelt plastisch chirurg Pieter Vermeulen van het AZ Sint-Lucas in Brugge. “Dat zijn er een 200-tal per jaar, soms 250. Een verdrievoudiging van vijf jaar geleden.”

Omdat we onze buitenste geslachts­or­ga­nen niet benoemen, heerst er een gevoel van schaamte en walging.Cabby Laffy, directeur van het centrum voor psychologische gezondheid in London

Dat zoveel vrouwen zich schamen voor hun vulva, komt omdat we er veel te weinig over praten. “Op school krijgen meisjes seksuele opvoeding, maar er wordt niet gezegd dat elke vulva of vagina uniek is. Wel verschilt hun perceptie”, zegt gynaecoloog Karolien Stevens. “We benoemen onze uitwendige geslachtsorganen vaak niet”, merkt ook Cabby Laffy, directeur van het centrum voor psychologische gezondheid in Londen. “Dat zorgt ervoor dat gevoelens van schaamte en walging de bovenhand nemen.”

All Vulvas Are Beautiful

Gelukkig zijn er naast de ‘free the labia’-beweging ook steeds meer initiatieven die zich inzetten voor vulva-acceptatie. Zo reikt ook de uiterst populaire Netflixserie Sex Education een platform aan om te praten over onze vulva’s: All Vulvas Are Beautiful. Dat platform is een samenwerking tussen Netflix en The Vulva Gallery, een educatief platform waar je allerlei geïllustreerde vulvaportretten en persoonlijke verhalen vindt die de vulva in al haar diversiteit vieren.

Vulvakunst

Ook kunstenaar Jamie McCartney draagt bij aan de beweging. Zo creëerde hij The Great Wall of Vagina, een kunstwerk van maar liefst 400 vulva’s. Allemaal verschillend, allemaal even perfect. “Tijdens het maken van het kunstwerk, merkte ik dat heel veel vrouwen zich zorgen maken over hun vulva. Ze keken naar andere exemplaren en zeiden: ‘Ik wou dat de mijne er zo uitzag’. Ik kon het niet geloven”, zegt Jamie.

The Great Wall of Vagina, kunstwerk van Jamie McCartney. © Jamie McCartney

De vulva-onzekerheden bij vrouwen zitten dus diepgeworteld en ook de ‘free the labia’-beweging zal die onzekerheden niet meteen de wereld uithelpen. Om vrouwen een extra handje te helpen, wordt hen aangeraden om een aantal oefeningen te doen, zoals in bad gaan en naar je naakte lichaam kijken of naakt voor de spiegel gaan staan. “Je moet jezelf sexy vinden, in plaats van er sexy uit te zien”, zegt Cabby Laffy. Dus ladies, spring mee op die ‘free the labia’-trein, want die van jou is óók perfect.

BRON: https://www.hln.be/nina/vrouwen-maken-komaf-met-vulva-onzekerheden-dankzij-nieuwe-beweging-free-the-labia~ada6a41d/

Spijtig dat heel wat jonge meisje en vrouwen onzeker zijn over hun eigen geslachtsdeel. Dat ze er vaak ook niet durven over praten en al zeker niet als er iets mee scheelt. Iedere vrouw haar geslachtsdeel ziet er anders uit en ruikt anders. En toch laten vrouwen vaak hun gedachten gaan naar een schaamlipcorrecties dat zeer pijnlijk is. Is het allemaal nodig. Men maakt het lichaam vaak sexy maar bepaalde lichaamsdelen daar hebben ze zo geen band mee. Alhoewel het aan hun eigen lichaam behoord. Voeten zijn er ook zo een van, net als hun vagina vulva. Daar vrouwen het moeilijk mee hebben of het zelfs vieze lichaamsdelen vinden. Toch raar dat iets hoort bij jezelf er zo negatief kan tegenover staan.
Zelfs zijn er vrouwen die het heel moeilijk vinden om er zelfs met hun huisarts of gynaecoloog over te praten. Of om een uitstrijkje te laten nemen.

AUM NAMASTE BOEDDHA BRUNO
Om Shanthi,
spiritueel en het aardse moet men kunnen verbinden

AUM MANI PADME HUM

EEN HIGHLIGHTER OF LABELLO VOOR JE VAGINA

Een highlighter of labello voor je vagina? Gynaecoloog legt uit hoe je vulvacosmetica veilig gebruikt, wij testen enkele producten uit

“Was je intieme zone enkel met lauw water!” Dat drukken artsen en gynaecologen ons al jaren op het hart. En toch zijn cosmetica voor de vulva in opmars. Nogal contrasterend, denk je? Eigenlijk niet, zegt gynaecoloog Karolien Stevens. Ze legt uit waar die highlighters en crèmes goed voor kunnen zijn, en of ze onze tijd én geld waard zijn. Redactrice Liesbeth neemt de proef op de som en test vier producten uit. 

“Wàt heb jij gekocht?” 

Een vriendin kijkt me vol ongeloof aan over tafel. Haar vork, waarmee ze net in haar salade prikte, laat ze ostentatief liggen. 

“Een highlighter voor de vulva”, zeg ik een beetje beschaam(haar)d. Het was namelijk niet de bedoeling dat het hele restaurant ons gesprek kon volgen. Niet dat ik preuts ben. Maar praten over schaamlippen, ingegroeide haartjes en een shinypunani roept toch enige terughoudendheid op. 
Gynaecoloog Karolien Stevens, van de praktijk V+ CLINIC, moet lachen als ze mijn verhaal hoort. “Gelukkig treden de vulva (het uitwendige deel) en de vagina (die zit inwendig) steeds meer uit de taboesfeer”, vertelt ze aan de telefoon. “De tijdgeest verandert. Meer vrouwen willen hun lichaam in al haar facetten omarmen. En daar hoort de intieme zone bij. Vergelijk het met plastische chirurgie: vroeger deed je stiekem een borstvergroting. Nu wordt daar openlijk over gesproken. Hopelijk gaan we diezelfde richting uit.” 

Veel vrouwen ervaren vagina­schaam­te. Ze beschouwen ‘dàt lichaams­deel’ als iets vreemd, iets gek, iets wat ze willen verstoppen.Gynaecoloog Karolien Stevens

Met andere woorden: nadat we onze intieme zone jarenlang over het hoofd zagen, durven we haar nu eindelijk wat welverdiende aandacht en liefde te geven. En dat begint al van jongs af aan, zegt Stevens. “Meisjes beginnen hun schaamstreek op steeds jongere leeftijd te scheren. Het argument dat ik het meest hoor: ze willen zich fris en verzorgd voelen.”
Anderzijds ervaren veel mensen nog vaginaschaamte. Want ja, er is misschien wel een toegenomen interesse, maar desondanks ziet de gemiddelde heteroseksuele cisgender vrouw amper wat er zich afspeelt tussen de benen van andere cis vrouwen. Het resultaat: ze zijn onzeker over zichzelf. Of ze twijfelen: ‘zie ik er wel normaal uit daarbeneden?’. “Dat merk ik vaak tijdens consultaties”, knikt Stevens bevestigend. “Ze beschouwen ‘dàt lichaamsdeel’ als iets vreemd, iets gek, iets wat ze willen verstoppen. Het probleem is dat veel vrouwen niet weten hoe gewone vulva’s eruitzien. Ze beseffen niet dat er evenveel verschillende vulva’s zijn als er soorten neuzen zijn. Gelukkig is het tij aan het keren bij de jongere generaties. Zij praten daar al meer open over met hun vriendinnen.” 

Maskertjes en labello voor je schaamlippen

Onze venusheuvels, labia en co mogen dan nog zo fel verschillen, toch hebben we allemaal één gemeen doel: onze genitale zone in topconditie houden. Gezond en proper, dus. De boel gewoon laten is geen optie. Bijgevolg investeren we steeds meer in ‘feminine hygiene products’. 
En hoe meer de vraag stijgt, des te sneller het aanbod groeit. Tegenwoordig bestaat er véél meer dan de typische intieme doekjes van Lactacyd. Kijk maar naar TWO L(I)Ps (ja, die schrijfwijze is sowieso niet toevallig gekozen). Het Koreaanse bedrijf verkoopt een serum met kamille om je poes te kalmeren en te hydrateren. Het merk bracht ook het allereerste sheetmask voor vulva’s op de markt, dat dankzij de actieve houtskool je huid intensief detoxt en verjongt. Maar je vindt er ook schaamlippenbalsems, scrubs, crèmes, zonnebrand,… specifiek voor je meest zuidelijke regionen.
“Het scala aan mogelijkheden om je vulva te verzorgen en te verfraaien breidt zich uit”, bevestigt Stevens. “Volgens het internationale trendbureau WGSN is de intieme gezondheidsindustrie, waaronder v-care behoort, enorm aan het boomen. Tegen 2026 zal het maar liefst 32 miljard euro waard zijn, zo wordt er voorspeld.” 

Door het vochtige milieu kan je makkelij­ker infecties krijgen en ingegroei­de haartjes.Gynaecoloog Karolien Stevens

“Je kan jezelf afvragen: is die gespecialiseerde verzorging noodzakelijk? Op zich niet. Je vagina is perfect in staat om zichzelf te onderhouden. Medisch gezien is wassen met lauwwarm water voldoende. Maar dat geldt ook voor je gezicht. Crèmes voor je snoet zijn niet essentieel, maar ze horen bij een verzorgingsritueel”, meent de gynaecoloog. “Anderzijds bieden ze duidelijke voordelen. In de liesregio zitten namelijk veel zweet- en talgklieren. Door strakke broeken te dragen of te fietsen, creëer je een vochtig milieu. Als je je ook nog eens scheert, worden je haartjes dik en stug. Hierdoor kan je makkelijker ingegroeide haartjes krijgen. Wie de huid goed verzorgt, heeft daar minder last van.” 

Waar kan je nog op letten?

Toch is enige voorzichtigheid geboden. Je wilt niet beginnen te prutsen met het ecosysteem van de vagina, want dat brengt de natuurlijke zuurtegraad uit evenwicht, waardoor je makkelijker infecties krijgt. “Een praktische tip: smeer de producten niet te dicht in de buurt van de vagina”, aldus Stevens. “En let op de ingrediëntenlijst. Parfums en essentiële oliën zijn allergenen die de ph-balans kunnen verstoren. Die moet je dus mijden.”
Verder moet je je vagina zo veel mogelijk wassen met gewoon water. Geen producten met parfums erin. Heb je geregeld last van candida-infecties? Dan geef je beter de voorkeur aan katoenen ondergoed in plaats van synthetische slips. “Een gezonde vulva start eveneens met een goede scheertechniek”, adviseert Stevens. “Als voorbereiding kan je één of twee keer per week scrubben met een niet al te grote korrel. Voor de scheerbeurt wacht je het best tot het einde van de douche, want dan zijn de haartjes zachter geworden. Breng een beetje scheergel aan en pak een nieuw of een proper scheermesje. Scheer mee met de groeirichting van de haartjes en druk niet te hard. Nadien kan je verzorgende olie aanbrengen zodat de huid goed gehydrateerd blijft en je ingegroeide haartjes voorkomt.”

Bleachen

Naast vulvacosmetica duiken er ook nieuwe behandelingen op. En die zijn iets meer verregaand. “Door een zwangerschap of hormonale veranderingen kan de schaamstreek een donkerdere kleur krijg”, vertelt Stevens. Vrouwen die prat gaan op een esthetische gleuf, ergeren zich aan die verkleuring. “Tegenwoordig zie je meer en meer dames die vragen om hun zone te laten bleachen of te behandelen met een chemische peeling. Je kan zulke behandelingen googelen en kopen op het internet, maar dat lijkt me niet zo veilig. Daarvoor ga je het best langs bij een professional of een esthetische kliniek.” 

Uitgetest

Eerlijk is eerlijk: zelfs na al het opzoekwerk blijf ik sceptisch. Dat de beauty-industrie mooie praatjes verkoopt om ons iets aan te smeren, is niks nieuws. Maar zijn die producten echt van de poes? Volgens gynaecoloog Stevens kan voorzichtig gebruik geen kwaad, dus ik besluit online vier producten te bestellen. 
Het eerste wat opvalt, is dat elk item komt in een knappe verpakking. Alsof ze willen zeggen: ‘deze doosjes en tubes kan je met een gerust hart etaleren in je badkamerkast, zonder rode kaken. Echt joh, er is helemaal niks om je over te schamen.’ Wanneer ik alles uitpak, komt mijn poes (een echte, niet je-weet-wel-wat) nieuwsgierig snuffelen. Ze trekt snel haar neus op en loopt weg. Van de geur moet ze niks weten. Ik ben daarentegen blij, want ik ruik geen chemische walm, noch een stevig parfum. Toch een geruststelling dat dit bijzonder skincare-experiment niet zal leiden tot een fiasco, aka een schimmelinfectie. 
Enkel de wipes van DeoDoc, die ik besteld heb bij The CouCou Club, hebben een zacht geurtje. Een vleugje zomer, of iets wat doet denken aan een heerlijk frisse wasverzachter, al zijn ze ook verkrijgbaar met een kokosaroma. De doekjes doen alleszins hun job: ze voelen lekker verfrissend aan. Goed voor een festival of een vakantie in warmere oorden. 
De intimate oil spray van Shinn is een Belgisch product, ontwikkeld door een team van gynaecologen en farmaceuten. In eerste instantie ben ik niet overtuigd: het voelt nogal gek om een spray te richten op mijn vulva, en het goedje voelt plakkerig en vettig aan. Maar het werkt wél. Zelfs tijdens de warmste dagen van het jaar blijft mijn netjes onderhouden bikinilijn opvallend meer vrij van irritatie of rode bultjes. 
Nochtans lagen mijn verwachtingen het hoogst bij Le Baume van Baûbo, een natuurlijke balsem met kokos- en avocado-olie, en de Shades of V Luminizer. De eerste is goed voor dagelijks gebruik en zou mijn huid hydrateren en verzachten. Het voelt niet slecht, maar het voelt ook niet bijster goed. De eerlijkheid gebiedt me te zeggen dat ik na een week amper verschil merk. De luminizer werkt dan weer als een highlighter: het zou mijn yoni moeten voorzien van een natuurlijke glow. “Voor een instant effect moet je een klein kwakje uitsmeren”, lees ik op de verpakking. Enkel in het felle zonlicht heeft de crème een lichtroze schijn en laat het een lichte glans na. Maar mijn huid volledig egaliseren, net als bij een pornopoes, gebeurt niet. Met andere woorden: geen kat die het ziet, al zeker niet als ik elke ochtend een onderbroek en kleren aanhijs. Zelfs mijn vriend merkt geen enkel verschil op. Hij vindt het eerder grappig dat ik elke avond tijd verspil in de badkamer. En ik kan hem geen ongelijk geven. Om irritatie te vermijden, werkt de spray het best. Voor de rest hou ik het liever bij de crèmes, highlighters en cosmetica voor mijn gezicht.

BRON: https://www.hln.be/nina/een-highlighter-of-labello-voor-je-vagina-gynaecoloog-legt-uit-hoe-je-vulvacosmetica-veilig-gebruikt-wij-testen-enkele-producten-uit~a9396b7b/

Wat ik goed vind is dat men er meer en meer over gaat praten en lezen. Het is toch normaal om over dit lichaamsdeel ook te lezen of te schrijven. Om ze te verzorgen is eigenlijk alleen water nodig. En het liefst maar spijtig genoeg zullen weinig dames dit doen het met je hand erover heen te gaan. Als men echt gebruik wilt maken van bepaalde producten is het altijd het beste om toch daar goede informatie over aan te schaffen. Vergeet nooit jouw intieme deel is van jezelf en er zal ook geen enkele hetzelfde zijn.

AUM NAMASTE BOEDDHA BRUNO
Om Shanthi,
spiritueel en het aardse moet men kunnen verbinden

AUM MANI PADME HUM