Soms heb je nood aan een gesprek. Maar je weet even niet waar je allemaal terecht kan. Klik dan op deze link en je zal snel je weg vinden.
Jong en oud zitten soms met bepaalde gedachten. Men wil er niet met iedereen over praten, of men durft dit niet tegen bekenden. Dan kan je altijd beroep doen op een hulplijn. Deze zijn anoniem en luisteren graag naar je.
https://zorgenvoormorgen.be/hulplijnen
AUM NAMASTE BOEDDHA BRUNO
Om Shanthi,
spiritueel en het aardse moet men kunnen verbinden
AUM MANI PADME HUM
Deze zijn misschien belangrijk voor mijn Nederlandse lezers en die ook nood hebben aan een gesprek.
https://www.ze.nl/artikel/249289-eenzaam-lockdown-
Aum Shanthi
Aantal oproepen naar hulplijnen in 2020 enorm gestegen
Een pak meer Vlamingen namen in 2020 contact op met Tele-Onthaal, 1712, Nupraatikerover.be, CAW en JAC, Stop it Now! en de Druglijn. Enkel 1813, de zelfmoordlijn, kende het afgelopen jaar geen stijging. Dat blijkt uit cijfers die Vlaams minister van Welzijn en Volksgezondheid Wouter Beke (CD&V) bij de diverse initiatieven heeft opgevraagd.
Beke heeft op de stijging geanticipeerd en tijdens de coronapandemie heel wat hulplijnen laten versterken. Het effect van de coronacrisis op het mentale welzijn van Vlamingen was echter groter dan verwacht: zes van de hulplijnen werden in 2020 door heel wat meer Vlamingen gecontacteerd dan tijdens de jaren ervoor.
Tele-Onthaal, de hulplijn die dag en nacht wordt bemand door opgeleide vrijwilligers, werd tot 15 december 2020 door 132.467 Vlamingen gecontacteerd via telefoon (+13,4 procent) of chat (+24,9 procent). Dat is een toename van bijna 15 procent in vergelijking met 2019. Er werd geen verschuiving opgemerkt in de thematiek van de gesprekken: net als in 2019 gingen die voornamelijk over relaties, gezondheid en eenzaamheid.
Bij 1712 kunnen Vlamingen via telefoon, chat of mail terecht voor vragen over geweld, misbruik of kindermishandeling. Vorig jaar deden 11.171 mensen een beroep op 1712 tegen 7.402 oproepen in 2019. Dat is een stijging met 66 procent. De toename wordt gedeeltelijk verklaard door de gestegen bekendheid van 1712, want ook al voor maart 2020 waren er hogere cijfers. De sterke stijging vanaf april mildert ook hier in de zomermaanden,
Nupraatikerover.be, dat zich vooral op kinderen en jongeren richt, hielp in 2020 914 minderjarigen via chat, tegenover 601 in 2019. Dat is een stijging van 52 procent. Ook het aantal telefoongesprekken nam met 35 procent toe. Opvallend is dat de pieken in april en oktober heel duidelijk samenvallen met een verstrenging van de maatregelen. De meeste oproepen gingen over seksueel geweld (22 procent), emotionele (20 procent) en fysieke mishandeling en verwaarlozing (18 procent).
Naast de permanente hulp via telefoon, chat of mail, bieden het CAW en het JAC ook fysieke hulpverlening. Die viel volledig weg tijdens de eerste lockdown. Dat leidde in de maand april tot een piek van 1.470 chatgesprekken bij het JAC en 792 bij het CAW. Mits wat aanpassingen kon de fysieke hulp tijdens de tweede lockdown wel doorgaan, wat voor een minder grote stijging zorgde.
Het aantal oproepen van Stop it Now!, de hulplijn die mensen met pedofiele gevoelens en hun naasten ondersteunt, kende zowel in de eerste als de tweede lockdown een stijging van circa 30 procent tegenover 2019. Twee vaststellingen springen bij die evolutie extra in het oog. Het is opvallend dat er in beide lockdowns telkens pas na de eerste twee weken een stuk meer oproepen kwamen. Bovendien is het opmerkelijk dat in 2020 meer mensen contact opnamen die bezorgd waren over hun naasten, terwijl het in 2019 vooral ging over personen die bezorgd waren over hun eigen gevoelens.
Ook bij de Druglijn werd een stijging in het aantal oproepen vastgesteld. Een analyse van de duur van de contacten maakt duidelijk dat de Druglijn door de impact van de coronacrisis met meer crisissituaties, emotionele noden en expliciete hulpvragen te maken kreeg dan ooit voorheen. Zo was de gemiddelde duur van een chatgesprek tijdens de eerste lockdown dubbel zo hoog dan in de periode daarvoor.
Bij 1813 was er vorig jaar geen stijging van het aantal oproepen. De zelfmoordlijn kon een groter aandeel oproepen zelf behandelen door bijkomende vrijwilligers. Het aantal automatische doorschakelingen naar Tele-Onthaal, wanneer de lijn bezet is, van oproepers voor 1813 nam af.
Minister Beke kondigt aan dat hij verder in de hulplijnen wil investeren. “Via het actieplan ‘Zorgen voor Morgen’ zal nog 1,5 miljoen euro besteed worden aan het versterken van de hulplijnen. Over de invulling van dat budget zijn we nog in gesprek, maar ik kan alleen maar oproepen om elkaar niet los te laten”, klinkt het.
BRON: https://www.hln.be/nieuws/live-aantal-oproepen-naar-hulplijnen-in-2020-enorm-gestegen-gems-virologen-krijgen-voortaan-vergoeding-br~a2203703/
Hoe het is om bij de Kindertelefoon te werken tijdens een uitzichtloze crisis
“Ik maak me zorgen. Ik zou graag willen zeggen: ‘Het komt goed, er komt een einde aan corona.’ Maar dat kan niet, want ik weet het niet.”
Maarten is 22 en werkt als vrijwilliger bij de Kindertelefoon. Hij wordt gebeld en gechat door kinderen tussen de acht en achttien jaar. Sinds de maatregelen zijn aangescherpt ziet de Kindertelefoon het aantal kinderen en jongeren dat belt toenemen. Maarten vertelt erover aan VICE.
“Sinds de coronacrisis zijn de gespreksonderwerpen anders. Eerst gingen de meeste gesprekken over tastbare zaken zoals verliefd zijn, school, pesten en vriendschap. Maar nu gaan de gesprekken steeds vaker over persoonlijke problemen zoals eenzaamheid, verveling en sombere gedachten. Een logisch gevolg van de lockdown, want school, vrienden en andere afleidingen zijn weggevallen. Ze vervelen zich, en voelen zich vaker alleen.
En dat merken we ook aan de hoeveelheid telefoontjes en chats die we binnenkrijgen: van zo’n 1100 gesprekken per dag naar gemiddeld 1500. Normaal gesproken kwam het nog weleens voor dat ik tussen twee gesprekken door even niets te doen had, maar dat is al maanden niet meer zo.
We krijgen bijvoorbeeld meer telefoontjes over huiselijk geweld. Jongeren die merken dat de sfeer thuis gespannen en akelig is omdat iedereen op elkaars lip zit, bellen ons op. Eerst konden ze de barre sfeer thuis natuurlijk ontlopen door iets met vrienden te doen, of naar school te gaan. Ook jongeren vanaf een jaar of veertien nemen vaker contact op. Ik heb het gevoel dat zij meer last hebben dan de jongere kinderen, omdat ze voor de lockdown al zelfstandiger waren, en een eigen netwerk van vrienden hadden.
Sinds de tweede lockdown is er een extra toename te zien in het aantal jongeren en kinderen dat contact opneemt vanwege depressie, eenzaamheid en gedachten aan zelfdoding. Tijdens de eerste lockdown werd er gemiddeld 16 keer per dag gebeld of gechat door kinderen met suïcidale gedachten, nu is dat 21 keer. Volgens mij omdat de eerste lockdown minder streng was. Er was geen avondklok en er mochten meer mensen op bezoek komen. Maar ook: de situatie voelde tijdens de eerste lockdown nog nieuw. Het duurt inmiddels erg lang, en ze beseffen zich dat het waarschijnlijk nog veel langer gaat duren. Ze voelen zich down, en maken zich zorgen om de toekomst.
Het is trouwens niet zo dat kinderen alleen nog maar over de zwaarste onderwerpen bellen. Er zijn best wat kinderen die opbellen omdat ze hun vrienden missen, of om over iets heel gewoons te praten. Laatst belde een jongen die heel graag een voetbalwedstrijd wilde bespreken, maar simpelweg niemand had om dat mee te doen.
Als je je naar voelt, praat erover, is ons advies. Met wie dan ook. Dat lucht op. Maar met iemand praten is opeens óók een stuk lastiger geworden. Ik sprak een paar dagen geleden nog een meisje dat voorheen gesprekken had met haar mentor over haar thuissituatie, maar dat nu mist omdat ze op school niet meer naar hem toe kan gaan. De drempel om een mailtje te sturen is te groot.
Ik maak me zorgen. Ik heb steeds vaker gesprekken over somberheid, suïcide en eenzaamheid. Dat er weinig perspectief is, maakt het lastig. Ik zou graag willen zeggen: “Het komt goed, er komt een einde aan corona.” Maar dat kan niet, want ik weet het niet. Ik probeer daarom altijd een lichtpuntje te vinden binnen de huidige maatregelen. Dan vraag ik naar hobby’s, dingen die eraan zitten te komen, waar ze goed in zijn of dingen die ze vroeger leuk vonden, voordat ze sombere gedachten kregen.
gezondheid
De politiek zou meer moeten doen voor deze jongeren. Zeker nu ook uit cijfers blijkt dat het niet goed gaat. Er zou op scholen bijvoorbeeld extra aandacht aan kunnen worden besteed, want veel kinderen weten niet wat ze moeten doen als ze ergens mee zitten. Het zou een goed idee zijn om ouders en leerkrachten cursussen aan te bieden over hoe ze hierover met kinderen moeten praten. Want dat gebeurt te weinig.
Niemand weet wat de gevolgen zijn voor de mentale gezondheid van jonge mensen als deze situatie nog langer aanhoudt. Ik weet niet eens wat dit op de lange termijn voor mezelf betekent. Ik mis mijn vrienden ook. Ik ben ook jong. Vaak maar een paar jaar ouder dan de kinderen waarmee ik praat. Ik begrijp hun gevoelens goed. Maar hoewel jonge mensen natuurlijk een omgeving horen te hebben waar zo min mogelijk zorgen zijn, scheelt het dat ze erg veel veerkracht hebben. In gesprekken komen ze vaak zelf met oplossingen voor hun problemen.”
Voel je je eenzaam of somber? Op de website van de kindertelefoon https://www.kindertelefoon.nl/ kun je praten met leeftijdsgenoten en het telefoonnummer vinden.
BRON: https://www.vice.com/nl/article/epdk9j/hoe-het-is-om-bij-de-kindertelefoon-te-werken-tijdens-de-uitzichtloze-coronacrisis
Men ziet dus ook in Nederland een stijging door deze problematiek waar we nu in leven.
Aum Shanthi