SOMMIGEN LATEN GRAAG IETS ZIEN VAN HUN LICHAAM

Blote lichaamsdelen showen is hip, maar tegelijkertijd hartstikke ouderwets

Bloot tonen mag dan hip zijn, nieuw is het niet. Van de diep uitgesneden decolletés aan de ­Europese hoven tot de hoog opgesneden badkleding met een glansrol voor de liezen: al eeuwen laat de mode lichaamsdelen onbedekt.

Blote lichaamsdelen showen mag dan vandaag weer hip zijn op de catwalk, bloot tonen is natuurlijk ­vooral ­hartstikke ouderwets. Met behulp van schilderijen en geschreven teksten kunnen we een aardige tijdlijn maken van de daagse damesdracht vanaf de late middeleeuwen, de periode dat er voor het eerst sprake was van zoiets als mode – al beweren sommige hardliners dat die pas ontstond halverwege de 19de eeuw, toen Charles Frederick Worth zijn couturehuis opende in Parijs.
Hoe het ook zij: feit is dat voor 1500 het decolleté al een grote glansrol speelde in de westerse hofcultuur. De beroemdste 15de-eeuwse blote boezem is die van Agnès Sorel, maîtresse van de Franse koning Karel VII en een ware influencer avant la lettre. Allereerst omdat ze bovenmatig veel invloed gehad zou hebben op haar koninklijke vrijer, anderzijds omdat ze laag uitgesneden lijfjes invoerde in adellijke kringen. De aartsbisschop van Reims mopperde daarover dat hij – mon Dieu! – borsten en tepels kon zien.
Schandalig of niet, diep uitgesneden decolletés ­bleven ­eindeloos in de mode aan de Europese hoven. In het ­elizabethaanse Engeland gold het tonen van de bovenkant van de borsten als een aanwijzing dat een vrouw ongehuwd en dus beschikbaar was. Reden voor de vrijgezelle ‘virgin queen’ om dat ook te doen, maar een echtgenoot leverde dat niet op.

Ontdekkingsreiziger

In geschriften van de Engelse ontdekkingsreiziger Fynes ­Moryson (1566-1630) staat te lezen dat het er in Venetië indertijd niet veel anders aan toeging en vrouwen daar ongegeneerd hun borsten lieten zien, witgepoederd en opgebonden met linnen. Ander leuk weetje: rond 1620 waren de halsuitsnijdingen het diepst ooit, en in 1621 stelde de Engelsman Robert Burton in zijn encyclopedische werk The Anatomy of Melancholy dat kledingstukken de grootste uitlokkers van lust waren. Of zoals de Britse modehistoricus Colin McDowell het eeuwen later verwoordde in zijn rijk geïllustreerde boek The Anatomy of Fashion: “Vroege godsdiensten banden naaktheid uit, maar toen geestelijken beseften hoezeer kleding ­seksuele opwinding kan opwekken, begonnen ze bepaalde soorten kleding te verbieden. Men ontdekte dat je, hoewel het naakte lichaam heel aantrekkelijk kan zijn, om echt sexy te zijn kleren nodig hebt. Bedekte of kunstzinnig getoonde huid biedt wat naaktheid niet kan: de sensatie van verwachting en onthulling.” Tot de jaren twintig van de vorige eeuw bleef het voornamelijk de borstpartij die onthuld werd, met name in avondtoiletten en vanaf het einde van de 18de eeuw in combinatie met blote ­armen. Saai of voorspelbaar werd het desalniettemin nooit: in de 17de en 18de eeuw veranderden de vorm van de uitsneden van de jurken en de hoogte van de boezem voortdurend. Nu eens werd die met hulp van verdikkingen of baleinen opgestuwd naar boven, dan weer platgedrukt of naar de zijkant geduwd. Zo reikten de borsten eind 18de eeuw, in de ­Regency-periode, welhaast tot de kin en werden in het begin van de 19de eeuw ­tijdens de Empire-periode de borsten van elkaar ­gescheiden door cups. Voor het decolleté was de 19de sowieso een ­enerverende eeuw, waarin de boezem elk decennium wel van vorm of plek veranderde: minimaal in de jaren veertig, zijwaarts geduwd in de jaren vijftig, laag gedragen in de jaren zeventig en hoog opgetast in de jaren tachtig. In het begin van de 20ste eeuw was het edwardiaanse, S-vormige silhouet populair, met een ‘duivenborst’ die van de boezem één grote bolling maakte.

Bevrijding van de voet

Wat tot en met de 19de eeuw bedekt bleef, maar waar vurig over werd gefantaseerd volgens de Zwitserse historicus Philippe Perrot: de voet, die in de 19de eeuw “de kern vormde van alle mannenfixaties, het anker van al hunner fantasieën”, waardoor voeten het hart van een “universele, brandende en fanatieke cultus” werden en slechts hoogst zelden door stoutmoedige of onhandige dames werden getoond tijdens het uitstappen van een koets.
Maar tijden veranderden. Eenmaal in de 20ste eeuw ging het razendsnel met de bevrijding van de voet. Nadat eerst het korset en het bijbehorende zandloperfiguur uit de mode ­raakten, mochten in de jaren twintig eindelijk enkels en benen getoond ­worden. In Hollywood gingen de dames nog een stapje verder: ze traden op in hotpants en badpakken, en in Parijs stond Josephine Baker met blote borsten, op blote voeten en slechts gehuld in een bananenrokje op de bühne: nog naakter en brutaler dan de exotische Nederlandse danseres Mata Hari vanaf 1905 had gedaan. De bühne was, toen al en nu nog, een perfecte plek om nieuwe trends en nieuw bloot te lanceren en de temperatuur van de verdraagzaamheid te polsen.
In de weinig uitbundige crisisjaren dertig en de oorlogsjaren veertig hielden schaarsgeklede dames zich gedeisd in liberale cabarets en nachtclubs. Bij gebrek aan nylons gingen vrouwen wel blootsbeens de straat op met een getekende naad op de kuit om te suggereren dat ze kousen droegen. Na de oorlog kwam in Parijs met dank aan Christian Dior het zandloperfiguur met de langere rok weer in zwang. In Amerika maakte ontwerper Claire McCardell furore, onder meer met sportieve zomerse deux-­pièces die het middenrif bloot lieten.

Been, lies en underboob

In de jaren vijftig en het begin van de jaren zestig waren ­opnieuw filmsterren toonaangevend in blote mode. Sophia ­Loren, Marilyn Monroe en Jayne Mansfield toonden hun ­rondingen in strakke jurken met diep uitgesneden halslijnen. Op de scandaleuze doorschijnende ‘Happy Birthday, Mr. ­President’-jurk van Monroe na betrof het knielange en vrij ­traditionele jurken. Kleding die op slag gedateerd raakte toen André Courrèges en Mary Quant eind jaren zestig hun mini­rokken en hotpants tot straatmode wisten te bombarderen, en blote benen het tot nieuwe erogene delen schopten. Pas een dik decennium later kwam daar een nieuwe regio bij: die van de liezen, zoals ze werden getoond in hoog opgesneden badkleding en aerobicspakjes – enthousiast aan de man gebracht door de Monegaskische prinses Stéphanie van Monaco, Jamie Lee Curtis en Jane Fonda. Een decennium later, halverwege de nineties, deden Pamela Anderson en Erika Eleniak het nog eens dunnetjes over in de populaire tv-serie Baywatch.
Ook nieuw in de categorie pikante zones: de underboob, de onderkant van de borsten die onder een te kort truitje uit piept – veelvuldig gedemonstreerd door jarentachtigzangeres ­Samantha Fox, die dansend in tanktops ook de side boob stevig op de kaart zette. Op de catwalks in Parijs ging het er in de jaren tachtig minstens zo spannend aan toe. Daar vierden ­ontwerpers Azzedine Alaïa en Thierry Mugler triomfen met loeistrakke, ­lichaamsvolgende kleding met spannende inkepingen. In Londen begon Vivienne Westwood aan een oeuvre dat zou uitblinken in het toepassen van korsetten en diep uitgesneden decolletés, waar af en toe een tepel uit kwam piepen.

Billendecolleté

En toen moesten de jaren negentig nog op stoom komen, het decennium waarin de Brit Alexander McQueen furore maakte met zijn bumsters, broeken die zo laag waren dat ze van vóór bijna de schaamheuvel en van achteren een bouwvakkersdecolleté prijsgaven. Een jaar eerder, in 1993, was de Nederlandse Marlies Dekkers afgestudeerd met haar blotebillenjurk, zó kort van­achter dat des draagsters bips onbedekt bleef. Twee jaar na ­Dekkers toonde Mugler een zwarte avondjurk met billen­decolleté, compleet met strategisch geplaatste parelketting.
Toch waren het zeker niet alleen de billen die de jaren negentig definieerden, ook de onderbuik die de low-rise-jeans vrijliet werd volop getoond, Gwen Stefani van de band No Doubt voorop. En met dank aan Gianni en Donatella Versace kwam op de rode lopers het naveldiepe decolleté in zwang, getoond door Elizabeth Hurley (de veiligheidsspeldenjurk uit 1994) en Jennifer Lopez (de groene jurk uit 2000).

Kim Kardashian

Na de millenniumwisseling bleek de verlaagde broek en ­daarmee de blote buik een blijvertje, met dank aan popidolen als Sporty Spice Mel C, Britney Spears, Christina Aguilera, actrice Keira Knightley en realityster Paris Hilton. Het zou de voormalige assistente van Hilton, ene Kimberly Kardashian, zijn die in de jaren daarna zou uitgroeien tot meest gefotografeerde vrouw ter wereld. Een mediageniek fenomeen dat haar lichaam graag en vaak aan de wereld toont, waarmee ze in de voet­sporen is getreden van zangeres Cher, die net als Kardashian van Armeense afkomst is en mede beroemd is geworden door de gewaagde jurken van ontwerper Bob Mackie.
Inmiddels heeft ook Kim Kardashian het hele parcours van blote en/of sexy mode afgelegd: van nude balletpakjes tot naked doorkijkjurken, van underboob-japon tot ­naveldecolleté, van gescheurde jeans met grote gaten rond de knieën tot vacuüm­gezogen siliconenjurken en van korsetten tot minikini’s. Vorig jaar, toen het leek alsof ze niemand nog kon ­shockeren, ­verscheen ze op het Met Gala van top tot teen in een lichaamsvolgende opaak zwarte Balenciaga-outfit met sleep plus ­bivakmuts met alleen een opening voor haar paardenstaart.

Tepels

Of die over-de-top-look van Kardashian veel navolging gaat vinden? Vast niet, in een tijd waarin baadsters in boerkini ­beschimpt en gearresteerd worden. Anno nu is het, geïnspireerd door sterren als Rihanna, Beyoncé, Cardi B en een hele stoet exhibitionistische influencers, veel meer aanvaard om jezelf in croptop, hotpants, doorkijkjurk of bikini te fotograferen en aan de wereld te laten zien, ook en vooral juist als je een buikje of zwangerschapsstriemen hebt.
Tel die bodypositivity op bij het blote modebeeld van deze zomer en we kunnen zo aanvoelen dat er weinig aan de verbeelding zal worden overgelaten. Het enige naakt dat we, in tegenstelling tot de jaren tachtig waarin iedereen topless zonnebaadde, zelden nog zien, zijn tepels. Of dat nu ligt aan de strenge regelgeving van Instagram of het laatste hedendaagse bloottaboe: de aartsbisschop van Reims zou vandaag de dag weinig te mopperen hebben.

BRON: https://www.hln.be/binnenland/blote-lichaamsdelen-showen-is-hip-maar-tegelijkertijd-hartstikke-ouderwets~aa3abab4/

Bepaalde laten wel het nodige zien, maar men mag er niet naar kijken of men kan problemen krijgen. Als mensen zich kleden dan zouden ze ook moeten kunnen verdragen dat er naar gekeken wordt. Lichaamsdelen laten zien al gaat het van een diepe decolleté tot je voeten laten zien en zelf zo je kleding dragen dat een stukje van je lingerie te zien is vraagt om er naar te kijken. Het is al van in het verleden dat men bepaalde lichaamsdelen graag tentoon stelt. Zeker vrouwen. Die pakken graag uit met bepaalde lichaamsdelen. Maar zijn ze dan ook opgewassen om er naar te kijken.

AUM NAMASTE BOEDDHA BRUNO
Om Shanthi,
spiritueel en het aardse moet men kunnen verbinden

AUM MANI PADME HUM

OBSESSIE BLOOTGELEGD OVER BORSTEN

Onze obsessie met borsten blootgelegd: “Waarom wil ik mijn stijve tepels verbergen bij de koeltoog, maar niet het kippenvel op mijn arm?”

Het is een bron van genot, voeding én onvrede. In A Boob’s Life schetst journaliste Leslie Lehr onze ingewikkelde relatie met borsten. Waarom is iedereen zo in de ban van een stel opgezwollen melkklieren? Journalist Katrin Swartenbroux gaat op onderzoek uit en maakt enkele verrassende ontdekkingen. Wist jij dat de gemiddelde borst 500 gram weegt en dat onze seksuele obsessie met borsten allesbehalve universeel is?

Het is een bron van genot, voeding én onvrede. In A Boob’s Life schetst journaliste Leslie Lehr onze ingewikkelde relatie met borsten. Waarom is iedereen zo in de ban van een stel opgezwollen melkklieren? Journalist Katrin Swartenbroux gaat op onderzoek uit en maakt enkele verrassende ontdekkingen. Wist jij dat de gemiddelde borst 500 gram weegt en dat onze seksuele obsessie met borsten allesbehalve universeel is?

“Mijn tepels kijken scheel. Ik zie het duidelijk in de badkamerspiegel wanneer ik uit de douche stap. Terwijl stoom het zicht vertroebelt, wuif ik met mijn handdoek in de hoop dat het een optische illusie was. Nee, ze wijzen resoluut in tegenovergestelde richtingen, alsof ze beschaamd zijn mijn blik te ontmoeten.”

Zo begint A Boob’s Life: How America’s Obsession Shaped Me—and You van de Amerikaanse journaliste en schrijfster Leslie Lehr, een boek dat zoveel lof oogstte dat Salma Hayek het in een serie voor HBO Max zal gieten. In A Boob’s Life beschrijft Lehr haar persoonlijke en maatschappelijke relatie met (haar) borsten, van toen ze een tienermeisje was met de opkomst van de Playboy tot haar eerste borstvergroting, haar borstkanker en haar borstreconstructie aan de vooravond van #MeToo.

Het werden 312 pagina’s vol persoonlijke anekdotes, historische gebeurtenissen en interessante weetjes, maar ze heeft naar eigen zeggen voldoende materiaal om nog tien boeken vol te tikken over het onderwerp. “Als ik al niet geobsedeerd was door mijn borsten, ben ik het nu geworden”, zegt ze wanneer we haar via Zoom spreken vanuit haar woonkamer in Californië.

“Het was wel een lastig topic om te verkopen. Ik ben van uitgever moeten veranderen, omdat mijn toenmalige redacteur het niet begreep. ‘Ik heb geen mening over mijn borsten’, zei die toen ik het project bij haar pitchte. Dat geloof ik dus niet. Het feit dat je expliciet moet zeggen dat je geen mening hebt over een lichaamsdeel waarover iederéén een mening heeft, is al een mening op zich. Everybody has a boob story.”

Nooit neutraal

Ik vrees dat ik Lehr gelijk moet geven. Hoewel body neutrality steeds meer aan populariteit wint, is het haast onmogelijk om neutraal te zijn over de twee klieren die kosteloos meesurfen op je borstkas. Ze zijn altijd aanwezig, of lifestylebladen nu schrijven dat ze ‘uit de mode zijn’ of niet.

We vinden ze te groot of te klein, te slap of te ongelijk, we missen wat ze waren of we smeren verwoed crèmes in de hoop op wat ze ooit nog kunnen worden. We houden van de vorm die ze aan een simpel wit shirt geven en we haten de manier waarop ze cocktails shaken tijdens het joggen. We verstoppen ze wanneer we serieus genomen willen worden, en stellen ze tentoon wanneer we, welja, serieus genomen willen worden.

Waarom probeer ik anders mijn stijve tepels te verbergen wanneer ik de koeltoog van onze bedrijfs­kan­ti­ne passeer, maar sta ik niet stil bij het kippenvel op mijn armen?Journalist Katrin Swartenbroux

Het zijn veelzijdige vetzakken, bedoeld om te verleiden of te voeden, om uit te spelen of in te binden. Ik kan ze minimaliseren of ermee motorboaten, maar iemand zal er altijd wel een mening over hebben. Niet het minst ikzelf.

Niet dat ik megalomane memmen heb, maar een E-cup op een anderhalvemeterlijf is nu ook niet bepaald subtiel te noemen. Ze eisen willens nillens de aandacht op, juist omdat ze zoveel meer zijn dan een lichaamsdeel. Waarom probeer ik anders mijn stijve tepels te verbergen wanneer ik de koeltoog van onze bedrijfskantine passeer, maar sta ik niet stil bij het kippenvel op mijn armen?

500 gram

De gemiddelde borst weegt zo’n 500 gram en volgens Google zouden mijn niet zo gemiddelde exemplaren makkelijk één tot anderhalve kilo per borst aan mijn totaalgewicht bijdragen – een zwaarte die toch al verifieerbaar zou moeten zijn mocht ik mijn parmantige perziken op een keukenweegschaal kunnen neervlijen, maar mijn bescheiden kombuis staat mijn Pulitzer in de weg. De last onder mijn schouders maakte me al jong duidelijk wat het belang van een goede bh is, in tegenstelling tot zo’n 70 procent van de vrouwen die blijkbaar nog steeds de foute maat draagt.

Het idee dat onze borsten identieke tweelingzusjes moeten zijn die gesprekspartners stoutmoedig in de ogen kijken, vormt de fundering van de lingerie-industrie.

Ik zal nooit vergeten hoe ik voor de eerste keer door mijn moeder naar de lingerie-afdeling van de Inno werd meegetroond. Waar leeftijdsgenootjes terechtkonden bij Sloggy en Calvin Klein in fluo-kleurtjes (hey, het waren de nineties) moest ik het stellen met beiges, bloemetjes en bomma-modellen met schouderbanden als autogordels en cups van Teflon die me moesten ingespen voor de wilde rit die mijn puberteit zou worden.

Het Belgische label La fille d’O ontdekken was op alle mogelijke manieren een verademing. Bezielster Murielle Scherre gaat er prat op om de natuurlijke vorm van de borst te bewaren, zonder ze in een voorgevormd keurslijf te liften en naar voren samen te duwen. Geen enkele tiet is immers dezelfde, en dat zie je ook in haar designs, waarin die veelzijdigheid van borsten en van het individu erachter centraal staat.

Het idee dat onze borsten identieke tweeling­zus­jes moeten zijn, vormt de basis van heel wat onterechte complexen.Journalist Katrin Swartenbroux

Zo geven de meeste vrouwen aan dat hun linkerborst groter is dan hun rechterborst – wat goed mogelijk is omdat die dichter bij het hart ligt. Het idee dat onze borsten identieke tweelingzusjes moeten zijn die gesprekspartners stoutmoedig in de ogen kijken, vormt de fundering van de lingerie-industrie die push-ups en zelfs zogenoemde training bra’s voorschrijft aan prepuberale meisjes – de basis van heel wat onterechte complexen over volstrekt normale borsten.

Nipples gonna nipple

Nog even terug naar die koeltoog. Op zich zou het me niet zo mogen schelen dat ik met stijve tepels boven mijn dienblad naar mijn tafeltje moet terugkeren. Nipples gonna nipple, nietwaar? Ik wil de eigenaars van de priemende blikken dan ook graag toesnauwen dat er niets te zien valt. Dat ze ook tepels hebben die samentrekken wanneer het koud wordt. Dat het godverdomme hetzelfde is. Maar ís dat wel zo?

Voor Uwi (29), die zich als non-binair identificeert, is het alvast niet hetzelfde. Twee maanden geleden liet de twintiger hun borsten verwijderen. Niet dat die borsten groot waren, maar het feit dat de maatschappij je bij de minste zwelling boven de ribben als ‘vrouw’ klasseert, was voor hen erg ongemakkelijk. “Dat speelt al jaren. In het begin dacht ik nog dat een groot T-shirt zou volstaan, maar dat werkte op den duur niet meer. Ik ben dan overgestapt op binders – niet elke dag want ik wilde niet aan die look wennen. Een binder is immers bijzonder belastend, je drukt er alles mee samen en je kunt niet zo goed ademen.”

Sommige culturen geven de voorkeur aan grote, ronde borsten, andere verkiezen lange, pendelvormige.

Toen Uwi zich dankzij die binder echter ‘zonder borsten’ zag, was het zaadje in hun hoofd gepland, al waren er nog verschillende gesprekken met een psycholoog nodig eer de top surgery mocht doorgaan. “Ik ben ontzettend opgelucht, maar soms voelt het wel nog gek. Met het wegnemen van mijn borst hebben ze bijvoorbeeld ook mijn tepel verplaatst, maar wanneer ik masturbeer of wanneer het koud is voel ik die sensatie op de vorige plek. Mijn nieuwe tepel heeft ook een afgevlakt tepelhof en wordt veel minder geseksualiseerd mocht die toch door mijn kleding priemen omdat die niet als een vrouwelijke tepel wordt gezien.”

Spoiler alert: mannentepels zijn de niet-uitgebouwde versies van vrouwentepels. Anatomisch verwaarloosbaar. Het feit dat mannen überhaupt tepels hébben is enkel omdat tepels zich al in de vijfde week van het embryonale stadium ontwikkelen, wat dus vóór de ontwikkeling van uiteindelijke geslachtskenmerken plaatsvindt.

Pas na de zesde of zevende week zorgt een gen op het Y-chromosoom voor veranderingen die leiden tot de ontwikkeling van de testikels; de tepels worden dan niet meer verder uitgewerkt. Dat verklaart waarom mannen tepels hebben, maar geen borstvoeding kunnen geven, maar dat is eigenlijk nog geen uitleg voor waarom vrouwen borsten hebben. Of toch: waarom ze er het grootste deel van hun leven mee opgezadeld zitten.

Van de meer dan 5.000 zoogdier­ach­ti­gen die zich op deze planeet voortbewe­gen, is de homo sapiens de enige levensvorm met permanente borsten.

Van de meer dan 5.000 zoogdierachtigen die zich op deze planeet voortbewegen, is de homo sapiens namelijk de enige levensvorm met permanente borsten. Ze ontstaan tijdens onze puberteit en blijven de rest van ons leven aan onze borstkas kleven, terwijl andere zoogdieren tijdelijke borsten ontwikkelen tijdens de ovulatie of de zwangerschap die weer uitbollen wanneer ze geen jongen meer moeten zogen.

In de biologie bestaat dankzij Darwin de populaire theorie dat onze borsten evolueerden naar analogie met het gezwollen achterwerk van andere vrouwelijke primaten. Toen we rechtop begonnen te lopen en onze kont niet meer prominent in de lucht stak, hadden we geen duidelijke signaalfunctie meer die aangaf wanneer we seksueel volwassen waren, en borsten zouden zo tot ontwikkeling zijn gekomen. Als koplampen der copulatie.

Deze theorie vormt de basis voor de idee dat mannen niet anders kunnen dan gebiologeerd te zijn door (vrouwen met) borsten. Dat jochies ‘58008’ op hun rekenmachine indrukken en het ding vervolgens gniffelend ondersteboven houden zodat het schermpje met een weinig fantasie ‘BOOBS’ spelt? Biologie. Dat gozers in zee van een grote golf gebruikmaken om de touwtjes van je bikinitopje los te rukken? Biologie.

Perfecte storm

Toch is onze seksuele obsessie met borsten allesbehalve universeel. Antropoloog Clellan Ford en diergedragskundige Frank Beach namen in 1951 zo’n 191 verschillende culturen onder de loep. Slechts in dertien van die culturen werden borsten als seksueel belangrijk beschouwd door mannen. Bovendien gaf niet iedereen de voorkeur aan grote, ronde borsten, maar werden ook lange pendelvormige borsten of kleine opwaarts wijzende tietjes gelauwerd.

Ook cultureel antropologe Katherine Dettwyler beschrijft in het boek Breastfeeding: Biocultural Perspectives (1995) hoe vrienden uit Mali ‘verbijsterd tot zelfs verafschuwd’ reageerden op het idee dat borsten seksueel stimulerend kunnen zijn en een actieve rol kunnen spelen tijdens de seksuele daad.

Lehr haalt in ons gesprek regelmatig aan “dat we aan onze biologie niets kunnen veranderen”, maar legt terecht het zwaartepunt bij de cultuur waarin we zijn grootgebracht. De manier waarop Playboy de girl next door seksualiseerde, de uitvinding van babypoedermelk, de wonderbra, en de reclamejongens die beroep deden op de aantrekkingskracht van rondborstige modellen, beschrijft ze als “de perfecte storm” van opeenvolgende events die ervoor zorgde dat onze westerse maatschappij geobsedeerd is geraakt door borsten. “Het is belangrijk dat we ons bewust zijn van de context waarin we zijn opgegroeid als jonge vrouwen, en dat we daar terug wat controle over kunnen uitoefenen.”

Ik haat nog steeds het gevoel te hebben dat ik geseksuali­seerd word wanneer ik daar zelf niet om vraag.Laura

Juist omdat borsten als seksueel worden gepercipieerd maken ze ons kwetsbaar en machtig tegelijkertijd, iets wat we zelf kunnen uitbuiten of iets waardoor we uitgebuit worden, maar aangezien we er op alle mogelijke manieren aan vasthangen kunnen we er helaas ook nooit aan ontsnappen. Laura* (30) had al in het tweede middelbaar een C-cup. Omdat ze de blikken en de commentaren niet kon verdragen, begon ze zich met lappen stof in te binden, om haar borstkas zo plat mogelijk te doen lijken. “Tot ik naar de universiteit ging duwde ik mijn borsten iedere dag plat, en als we gingen zwemmen droeg ik extra topjes onder mijn badpak. Ik ging zodanig in tegen de natuurlijke vorm van mijn borsten dat ze ook zijn scheefgegroeid.”

Laura vindt haar vrouwelijkheid op zich niet ongemakkelijk, maar vieze opmerkingen krijgen van vreemde mannen en nagestaard worden op twaalfjarige leeftijd was dat voor haar wel. “Nu draag ik nog steeds minimizer-bh’s, maar ik schaam me al minder. Ik heb een volwassen lichaam, dus het is meer in proportie. Maar ik haat nog steeds het gevoel te hebben dat ik geseksualiseerd word wanneer ik daar zelf niet om vraag.”

Chirurgische ingrepen

Uit de meest recente cijfers van de International Society of Aesthetic Plastic Surgery (ISAPS) blijkt dat de populairste chirurgische plastische ingreep nog steeds de borstvergroting is. In 2019 werden er wereldwijd 1.795,551 vergrotingen uitgevoerd, goed voor bijna 16 procent van het totaal aantal ingrepen. De borstlift en de borstverkleining staan op de zesde en zevende plaats op de wereldranglijst van esthetische ingrepen. Het zijn cijfers die dokter in de plastische, reconstructieve en esthetische heelkunde Marc Nelissen ook vertaald ziet in zijn Global Care Clinic in Zolder.

“De overgrote meerderheid van de chirurgische ingrepen die ik doe, heeft met de borsten te maken. Het is altijd al een populaire ingreep geweest, maar de vraag is in de loop van de jaren alleen maar toegenomen. Dat heeft natuurlijk ook te maken met hoe de ingreep geëvolueerd is en hoe toegankelijk het is geworden. De huidige generatie prothesen staat echt op punt.

Wie haar borsten laat corrigeren, doet dit meestal niet om op te vallen maar om zich weer beter in haar vel te voelen.Dokter in de plastische, reconstructieve en esthetische heelkunde Marc Nelissen

“Wie haar borsten laat corrigeren, doet dit meestal niet om op te vallen maar om zich weer beter in haar vel te voelen, bijvoorbeeld na een zwangerschap. Maar ook de jonge twintiger die zich onzeker voelt over haar borsten of zelfs de vijftiger die nog volop in het leven staat maar haar lichaam ziet veranderen.”

De vrouw die haar borsten laat verkleinen kan naast het mentale aspect ook schermen met fysieke argumenten. Aangezien borsten toch wel een aantal kilo’s wegen, kunnen ze rug- en schouderklachten geven. “Toch is de meest aangehaalde reden voor een borstverkleining psychologisch”, zegt Nelissen. “Vrouwen die niet durven te zwemmen of laag uitgesneden kleding aandoen omdat ze zich schamen.”

‘De reden voor een borstverkleining is vaak psychologisch. Vrouwen die niet durven te zwemmen omdat ze zich schamen’, zegt plastisch chirurg Marc Nelisse

Danielle (32) maakte op haar zeventiende haar borsten een cupje kleiner. Drie cupjes om precies te zijn. Ook voor haar was het een psychologische keuze – een keuze die nog steeds wenkbrauwen doet fronsen wanneer Danielle zegt wat ze doet in het leven. Onder het pseudoniem ‘Miss Behave’ staat ze in de top tien van ’s werelds beste burleskedansers. Momenteel werkt ze aan een eigen show rond haar relatie met haar borsten. “De burleskewereld heeft me echt het zelfvertrouwen gegeven dat ik nodig had. Op de dansacademie voelde ik me een buitenbeentje, zeker met mijn grotere borsten. Ik werd er ook om gepest. Burleske draait om het leren omhelzen van je lichaam.

“Het is gek, want eigenlijk ben ik best wel preuts. Dat ik met tepelklevers op het podium sta dringt soms niet echt tot me door, tot ik foto’s zie waarop de littekens van mijn verkleining zichtbaar zijn. Dan denk ik: o ja, juist, eigenlijk sta ik hier met het lichaamsdeel waar ik zoveel complexen over had, bloot.”

In de trainingen die Danielle geeft wordt ook op dat mentale gefocust. “In sommige lessen vraag ik vrouwen om hun bh uit te doen. Dat is niet om hun te leren hoe ze die op een zwoele manier van hun schouders kunnen laten glijden, maar echt om hun te leren naar zichzelf en naar anderen te kijken. Dat is altijd een hele emotionele les.”

“Soms krijg ik de vraag van vrouwen die op consult komen ‘of ze echt hun bh moeten uitdoen’. Ik kan veel, maar ik heb natuurlijk geen röntgenvisie”, lacht Nelissen. De lift en de subtiele borstvergroting zijn de meest populaire ingrepen in de praktijk van de arts. “Dat is heel normaal. Vrouwen zijn veel geëmancipeerder dan vroeger, ze leiden hun eigen leven, zijn langer actief, ook seksueel, en willen zich dus ook langer goed in hun vel voelen.” “En toch voelt het vandaag nog steeds als iets waarvoor ik excuses moet zoeken”, geeft Leslie Lehr toe.

“Zeker als feministe en als vrouw met een brainy job viel dat niet te rijmen. Ook niet in mijn eigen hoofd, hoor.” In haar boek beschrijft ze hoe ze bij de plastisch chirurg zat om haar naar eigen zeggen leeggezogen borsten weer vorm te geven. Op een formulier moest ze de reden van haar bezoek invullen. “Daar kon ik de na-effecten van borstvoeding aanvinken. Dat was de waarheid, maar het begon zelfs voor mij als een uitvlucht te klinken. Waarom moest ik mijn verlangen naar borsten verantwoorden? Ik was beschaamd dat ik betrapt was dat ik hieraan meedeed.” Wanneer later haar dochter ook om een borstvergroting vraagt, zakt haar hart in haar maag. “Ben ik een slecht rolmodel geweest? Of ben ik een hypocriet?”

Uiteindelijk zal Lehr in het boek niet onthullen of haar dochter daadwerkelijk implants heeft laten steken, wél beschrijft ze haar eigen tweede operatie. Een borstreconstructie na haar gevecht tegen borstkanker. Haar implants waren door de behandelingen opgerold en verticaal komen te staan, maar haar oncoloog vond een reconstructie niet nodig. “Wees blij dat je nog leeft”, was de boodschap. “Ik probeerde hem ervan te overtuigen dat mooie borsten voor mij juist essentieel waren daarvoor. Ik was net voor de tweede keer getrouwd, ik wilde me sexy voelen. Ik moest blij zijn dat ik nog leefde, maar ik mocht me niets voorstellen bij dat leven, zo voelde het”, zegt Lehr.

Picasso boobs

Ze stapte met haar ‘Picasso Boobs’ naar een plastisch chirurg, die de ernst meteen inzag. “Misschien moet je je oncoloog eens vragen hoe hij zich zou voelen als zijn ballen er als jouw borsten uitzagen”, voegde hij er fijntjes aan toe. Tit for tat, zoals dat zo mooi heet.

Nikki (31) vindt haar borsten nog steeds mooi om naar te kijken, maar ze kan haar exemplaren niet meer zien zonder te moeten vrezen over wat er binnenin schuilgaat. Op haar twintigste, een leeftijd waarop je normaal volop bezig bent met het ontdekken van je lichaam en seksualiteit, ging ze onder het mes voor een fibroadenoom dat zich in haar zacht weefsel had genesteld. Ze moet nog steeds om de zes maanden een echo van haar borsten laten nemen om de situatie op te volgen. 

Wanneer je zo vaak met je borsten bloot moet voor een team artsen verdwijnt hun seksuele connotatie wel. Ik zag ze lange tijd als iets defects.

“Wanneer je zo vaak met je borsten bloot moet voor een team artsen verdwijnt hun seksuele connotatie wel. Ik zag ze lange tijd als iets defects. Ondertussen ben ik wat gemoedelijker geworden, maar ik blijf het ongemakkelijk vinden wanneer iemand mijn borsten aanraakt. Ik ben ook altijd bang dat wanneer mijn partner erin knijpt, die iets zou voelen wat ik nog niet gevoeld heb.” Nikki hamert op het belang van je eigen borsten regelmatig te onderzoeken. Het is pas als je je borsten leert kennen, dat je ook weet wanneer ze qua vorm of gevoel plots van hun normale doen afwijken.

Wereldwijd is borstkanker de meest voorkomende vorm van kanker bij vrouwen. Elk jaar komen er in België meer dan 10.500 nieuwe borstkankerpatiënten bij. In 2018 kregen 11.009 vrouwen de diagnose borstkanker. Naar schatting zullen er in 2020 in België na standaardisatie voor leeftijd per 100.000 vrouwen 194 van hen borstkanker krijgen. Dit is het hoogste aandeel binnen de EU-27-landen. Hoewel borstkanker bij mannen zeldzaam is, telt men voor elke 100 vrouwen met borstkanker toch ongeveer 1 borstkanker bij mannen.

Plastisch chirurg Marc Nelissen: ‘Soms krijg ik de vraag van vrouwen die op consult komen ‘of ze echt hun bh moeten uitdoen’.

Aanslag

“De ziekte was zo specifiek dat het haast ironisch leek”, schrijft Lehr over haar eigen diagnose. “Geen borstvoeding kunnen geven, dat was een aanslag op mijn vrouwelijkheid.”

Natuurlijk worstelen ook vrouwen zonder borstkanker ermee om hun kind aan de borst te leggen. Voor Sarah (31) was het echt een strijd die gepaard ging met het idee dat ze haar ‘primaire taak’ niet kon vervullen. “Op zich was de omschakeling sowieso al vreemd. Vroeger waren mijn borsten lichaamsdelen die me enkel plezier brachten, en ineens kregen ze een andere functie. Dat voelde haast verkeerd, zeker omdat het zo moeilijk op gang kwam en ik mijn zoon amper aan het drinken kreeg. Ik heb mijn borsten zelfs gehaat. Ze konden niet voeden, maar sexy vond ik ze ook niet meer, zeker omdat ze begonnen te lekken als er oxytocine vrij kwam. Je weet wel, dat hormoon dat je aanmaakt wanneer je knuffelt met je lief.”

Eva (30) had geen problemen met het voeden. Integendeel. Ze heeft haar dochter tweeënhalf jaar de borst gegeven. “Mijn borsten hebben bij wijze van spreken al 1.001 verschillende vormen gehad, ze dragen striemen door zwangerschap, maar ik lig er niet wakker van. Het is natuurlijk wel een hele coole feature hè, dat je je kind ermee kunt voeden en sussen. En dat we dat al eeuwen zo doen.

Ik vind het zo vreemd dat er nog steeds reacties komen wanneer een vrouw in het openbaar de borst geeft.Eva

“Juist daarom vind ik het zo vreemd dat er nog steeds reacties komen wanneer een vrouw in het openbaar de borst geeft. Vroeger, toen ik dat bijvoorbeeld op café deed, gingen mensen met wie ik een fijn gesprek had zich opeens anders gedragen zodra er een baby aan mijn borst hing. Obers kwamen me vragen of ik misschien een beschut plekje achteraan wilde. Je zag sommige mensen ook afkeurend kijken, dat ik dat maar thuis moest doen. Maar weten die hoeveel een baby drinkt? Dan moeten borstvoedende moeders gewoon permanent thuisblijven”, lacht ze. “Ik snap het niet. Je ziet zelfs niets, misschien heel even de tepel bij het aankoppelen of zo, maar dan nog.”

Empirejurken

En zo belanden we weer bij die vermaledijde tepel en hoe die in onze moderne maatschappij toch de ogen blijft uitsteken. In de 17de eeuw werden jonkvrouwen geschilderd terwijl hun tepels zichtbaar boven hun empirejurken kwamen piepen; in 1958 kregen zelfs tekenfilmkoeien rokjes over hun uiers want tetten.

De censuur bereikte het kookpunt in 2014 toen sociale media als Instagram en Facebook foto’s waarop ontblote vrouwentepels zichtbaar waren gingen verwijderen, wat de beroemde #FreeTheNipple-campagne inspireerde. Voorlopig tevergeefs. Een jaar later werden tepels op kunstwerken van Picasso en Modigliani geblurd tijdens het Amerikaanse tv-nieuws. Vorig jaar nog werd Leslie Lehrs eigen Instagram-account verwijderd omdat ze foto’s van een borstreconstructie had geplaatst. In verschillende landen poseren mannen dan maar met ontblote tepel in socialemediacampagnes die vrouwen oproepen om hun borsten te laten controleren. Want dat mag wél natuurlijk.

Demi Moore

“Het is heel duidelijk dat men het op vrouwenborsten heeft gemunt, en vooral op vrouwenborsten waar vrouwen zelf eigenaarschap over claimen. Dat vinden we verwarrend”, zegt Lehr. In haar boek beschrijft ze hoe ze op jonge leeftijd een sexy topless foto van haar moeder in dier ondergoedlade vond en hoe dat haar deed voelen. “Dat was mijn mama… ze kon toch niet ook een sexpot zijn? En waarom poseert ze voor een foto, om die daarna te verstoppen?”

“Het was de eerste keer dat ik me van de double bind bewust werd: we zijn ofwel goed, ofwel stout; ofwel preuts, ofwel een slet; damned if we do and damned if we don’t. Het Madonna-hoer-complex zoals dat heet, en borsten spelen een bepalende rol in die dichotomie”, zegt Lehr. “In de Madonna-rol dienen borsten om het nageslacht te voeden, in de rol van de hoer dienen ze voor seksuele aantrekkingskracht. En toch, zonder die seksuele aantrekkingskracht zou er geen nageslacht zijn om te voeden. Het is belangrijk dat we begrijpen hoe diep en machtig die contradictie aanwezig is in de manier waarop we over vrouwen denken en spreken.”

Borsten zijn sexy, maar tegelijkertijd iets schaamtelijks. Die dualiteit zorgt ervoor dat begrafenisondernemers zelfs de doden nog steeds een bh omgespen, en waarom vrouwen op straat minder gereanimeerd worden door voorbijgangers omdat ze hun borsten niet willen aanraken.

Toen Demi Moore in 1991 hoogzwanger op de cover van Vanity Fair stond, lokte dat heel wat verontwaardigde reacties uit. Dat een vrouw zowel moederschap als seks kon uitstralen, was een mindfuck waar heel wat beperkte breinen niet toe in staat zijn. “En dat gaat dan nog maar over twee rollen die de vrouw in de maatschappij vervult; kun je je voorstellen waarom men het er nog steeds moeilijk mee heeft om daar nog andere functies als, o ik weet het niet, president aan toe te voegen?”, lacht Lehr.

Moeder

Volgens Lehr zit die dichotomie ook in ons taalgebruik over borsten. “Neem nu het verschil tussen breasts en boobs. ‘Boobs’ zijn porno, ‘breasts’ wordt gebruikt in medische vakliteratuur en in kookboeken. Ooit al iemand boob cancer horen zeggen?” Voor de Amerikaanse heeft haar onderzoek naar borsten heel wat blootgelegd. In hoe ze over zichzelf dacht, maar ook over de maatschappelijke structuren en spanningen die vandaag op ontploffen staan.

Vrouwen worden op straat minder gereanimeerd door voorbijgangers omdat die hun borsten niet willen aanraken.

“Het is grappig want mijn boek lokt doorgaans twee verschillende soorten persaanvragen uit. Ofwel gaat het hele interview over mijn borstvergroting. Ofwel gaat het over mijn borstkanker. Terwijl het ook over alles daartussenin gaat. Over onze relatie met onze lichamen, over onze relatie met onze moeders en met andere vrouwen en over hoe we als vrouwen in de maatschappij staan. Borsten spelen daar een belangrijke rol in,” wil ze onze tet-talk besluiten.

“Nog één ding: mocht je mijn boek een positieve review op Amazon willen geven, let je dan op dat je het woord boob, breast of tit niet te vaak vermeldt? Anders wordt die review niet goedgekeurd.”

“Maar het is een boek over…”

“…Yeah. I know.”

Taboob versus Instagram

De beeldige borsten­foto’s bij dit artikel maken deel uit van het Taboob-project van Noortje Palmers en Jasper Declercq. Het duo wilde uitzoeken hoe ze vrouwenborsten op Instagram konden krijgen zonder dat ze gecensureerd werden. Door ze half te bedekken met stickers bijvoorbeeld, of ze tussen een broodje te duwen. Een speelse aanklacht tegen het preutse idee dat tepels online ‘aanstootgevend’ zouden zijn. (dm)

BRON: https://www.hln.be/dossier-nina/onze-obsessie-met-borsten-blootgelegd-waarom-wil-ik-mijn-stijve-tepels-verbergen-bij-de-koeltoog-maar-niet-het-kippenvel-op-mijn-arm~a66dbe14/

Ik zou liggen als man dat ik er niet naar kijk. Het is gewoon iets mooi en het hoort bij het lichaam van de vrouw. Net al heel het lichaam zullen ze niet blijven als toen men 20 was. En sommige vrouwen zullen liever hun borsten kleiner zien of anderen weer iets groter. Borsten is zoveel meer dan een uithangbordje. Het geeft of kan voeding geven aan een baby. Ze spelen een belangrijke rol in het sensuele. En ja sommige vrouwen zullen liever hun borsten bedekken als het koud is. Zodat anderen niet de kleinste rondingen ervan zien. Maar los van die mag een vrouw er fier op zijn. Op haar beide borsten, of spijtig genoeg als er borstkanker in het spel komt dan nog kan een vrouw ook die rondingen behouden. Maar dan op een andere manier. Waar ze zelf eerst aan toe moet zijn om dan de stap ervoor te zetten.
Een mooie decolleté en ja de ogen zullen er naar toegaan.

AUM NAMASTE BOEDDHA BRUNO
Om Shanthi,
spiritueel en het aardse moet men kunnen verbinden

AUM MANI PADME HUM

DECOLLETÉ

Hand in eigen boezem: de beste tips om je decolleté te beschermen tegen veroudering

 

Het decolleté mag dan wel het toonbeeld van vrouwelijkheid zijn, het is ook de plek die we het vaakst vergeten als het op verzorging aankomt. En dat terwijl het een van de eerste plaatsen is waar je huidveroudering ziet. Hoog tijd om hand in eigen boezem te steken

De rondingen van de Venus van Milo bezorgden het standbeeld wereldfaam, van Marie-Antoinette doet de ronde dat haar borsten de inspiratie vormden voor de bekende Franse champagnecoupes, en het was de spitse kegelbeha die van Madonna een levende legende maakte. Om maar te zeggen: al sinds de oudheid ligt het vrouwelijke decolleté menig poëet, zanger en kunstenaar na aan het hart. Het is de plaats waar de culturele en biologische definitie van vrouwelijkheid samenkomen: enerzijds behoort een ronde boezem tot het culturele schoonheidsideaal dat ons door de maatschappij met de paplepel ingegeven werd, anderzijds is het puur biologisch te verklaren – borsten vervullen namelijk een erg belangrijke rol binnen de voortplanting. En dus interpreteren we een mooi decolleté instinctief als een teken dat de vrouw in kwestie een goede partnerkeuze is, waardoor ze automatisch aantrekkelijker wordt.

Maar het is óók de plaats waar de eerste tekenen van huidveroudering opduiken. Naarmate de jaren verstrijken, zijn rimpeltjes, vouwtjes, volumeverlies en pigmentvlekken vaak de nieuwe vrolijke vrienden van ons decolleté. En die maken helaas minstens even snel nieuwe vriendjes. Dat komt omdat de huid daar fijner is van structuur en minder eigen bescherming heeft, vertelt Ingrid van Riet, dermatologe bij Carpe Clinic: “De huid van ons decolleté verschilt van het gelaat omdat er weinig tot geen talgklieren voorkomen, en laten die nu net de huid beschermen. Kijk maar naar mensen met een droge huid: die krijgen makkelijker fijne rimpeltjes dan mensen met een vette huid. Omdat ons decolleté van nature droger is, zullen daar sneller fijne lijntjes opduiken. Dat geldt trouwens ook voor de binnenkant van de armen, en alle plaatsen waar minder beharing is.”

Schone slaapsters

Aan de ene kant heeft onze decolleté dus gewoon een slecht lotje getrokken als het op veroudering aankomt, maar we hebben er ook enigszins zelf de hand in. Ingrid van Riet: “Dat we steeds vroeger last krijgen van rimpeltjes en fijne lijntjes in de halsstreek is geen toeval. Met de komst van de smartphones lopen we allemaal veel meer voorovergebogen. Als je dag na dag, jaar na jaar iets op dezelfde plaats plooit, is het onvermijdelijk dat er breuklijntjes ontstaan. Hetzelfde geldt voor lezen in de zetel of werken op je computer: je houding is extreem belangrijk. Het goede nieuws is natuurlijk dat je daar makkelijk zelf iets aan kan doen. Zorg dat je computer op ooghoogte staat zodat je nek mooi gestrekt blijft. En neem er eens een spiegeltje bij als je thuis in de zetel zit: wat is er allemaal geplooid? Kan je misschien anders zitten om dat te verbeteren? Daarnaast is ook je slaaphouding een van de belangrijkste oorzaken van lijntjes in het decolleté. Zeker als je iets zwaardere borsten hebt en/of op je zij slaapt, kan het bijna niet anders dan dat er vouwtjes ontstaan. Op je rug slapen helpt, al is dat natuurlijk moeilijk te controleren. Gelukkig bestaan er herbruikbare siliconen pads die je ’s nachts opplakt en die de huid strak houden. Die zijn nog het belangrijkste. Want het is quasi zinloos om iets aan de kwaliteit van de huid en de lijntjes te doen, als de huid elke nacht opnieuw gedurende zeven à acht uur op elkaar geperst wordt. Zulke pads worden ook bij brandwonden gebruikt: ze houden de huid mooi glad, en zullen de kwaliteit van de huid verbeteren.”

Appeltje voor de borst

Niet meer op je zij slapen, opletten met smartphones en je computerscherm op ooghoogte. Maar hoe zit het met verzorgingsproducten? We lezen het zo vaak: ‘smeer de rest van je crème uit in je nek, hals en decolleté’. Op zich een logisch advies, want we duiken doorgaans iets te enthousiast in die pot nachtcrème, waardoor we meestal nog wat product overhebben. De hals en het decolleté zijn dan de ideale plek om die restjes een goede bestemming te geven.

Het probleem? Ons decolleté is vaak een ander huidtype dan ons gelaat, net omdat die veel minder talgklieren bevat, beaamt ook dermatologe Solange Lintermans: “Zeker mensen met een vette huid hebben baat bij een andere verzorging voor hun decolleté. Vaak gebruiken zij olievrije, lichte texturen die voornamelijk beschermen en heel lichtjes hydrateren. Maar het decolleté mag best wat meer hebben. De tere huid is het best gebaat met rijke texturen die intens voeden en beschermen.” Net als met scrubben, overigens. De huid van de borst mag dan wel delicater zijn, scrubben kan helemaal geen kwaad, stelt de dermatologe ons gerust. “Scrubben is altijd goed, tenzij er ontsteking of roodheid is. Natuurlijk moet je niet op dezelfde manier gaan wrijven zoals je je voetzool zou scrubben, maar een zachte exfoliatie heeft eigenlijk alleen maar voordelen. Je verwijdert dode huidcellen, wat goed is voor de celvernieuwing, én je prikkelt de dermis. Die prikkeling zet zich door naar het levende deel van de huid, waardoor de collageenproductie gestimuleerd wordt. En dat helpt dan weer met het verstevigen en soepel houden van de huid. Scrubben kan door een product te gebruiken met een heel lichte korrel, ook wel een mechanische scrub genoemd, of met een peeling, een scrub op basis van een chemische stof. Maar het hoeft zelfs niet per se een product te zijn: een borsteltje werkt even goed. Tot slot: gebruik een SPF. Vooral in het voorjaar en het najaar denken we er niet aan om hals en decolleté in te smeren, terwijl die wel heel gevoelig zijn voor de zon.”

Wat met acne?

Als het decolleté zo weinig talgklieren bevat, hoe kan het dan dat we er soms last hebben van puistjes?
Solange Lintermans: “Acne op de borst is bijna altijd inflammatoire acne. Dat heeft minder met talg te maken, maar vooral met verstopte poriën. De huid goed reinigen en mild scrubben om dode huidcellen te verwijderen, is vaak al voldoende.”

Parfumperikelen

Wist je dat parfums pigmentvlekjes kunnen verergeren? Ingrid van Riet: “Sommige parfums zijn fototoxisch of fotoreactief. Dat wil zeggen dat er onder invloed van de zon een soort reactie optreedt waardoor er pigment kan ontstaan. Dat pigment is zeer resistent en niet eenvoudig te behandelen, dus smeer je decolleté en hals altijd in met een SPF.”

BRON: https://www.goedgevoel.be/artikel/happy-body/hand-in-eigen-boezem-de-beste-tips-om-je-decollete-te-beschermen-tegen-veroudering

Het is toch een prijskaartje van de vrouw. En ja met ouder worden zal dit het eerste gezien worden. Stevigheid gaat weg ze hangen of noem maar op. Toch kan je er niet veel aan doen, of het moet medisch gebeuren. Maar zie het al voor je. Je laat het medisch corrigeren en dan ben je 60 met een boezem van een meisje van 20 ook niet echt een zicht vind ik als man dan.

AUM NAMASTE BOEDDHA BRUNO
Om Shanthi,
spiritueel en het aardse moet men kunnen verbinden

AUM MANI PADME HUM

UITGESCHOLDEN OMDAT ZE EEN TOPJE DRAAGT

Céline in Frankrijk door man uitgescholden omdat ze topje draagt, op sociale media tonen vrouwen uit solidariteit foto van hun decolleté

Céline B. werd op straat door een man uitgemaakt voor “vuile hoer” omdat ze volgens hem een weinig verhullend topje droeg. Op sociale media steunen vrouwen haar en masse door een foto van hun decolleté te tonen.

De Française maakte op 18 juni melding van het incident op Twitter terwijl ze een foto van het bewuste topje bijvoegde. “Dus … volgens een kerel is dit een decolleté van een vuile hoer… Vent, mijn borsten en ik verwensen u enorm”, luidde het. Haar tweet ging in geen tijd viraal.

Duizenden mensen retweetten en liketen het bericht. En vrouwen betuigen sindsdien hun steun met de hashtag #JeKiffeMonDecolete (Ik hou van mijn decolleté, nvdr.). Daarbij voegen ze trots een foto van hun decolleté en komen alzo op tegen seksuele intimidatie op straat. Ondertussen staat de teller op meer dan 15.000 posts.

Vrouwen hebben het recht om zich te kleden zoals ze zelf willen, is de teneur van de berichten.

BRON: https://www.hln.be/nieuws/buitenland/celine-in-frankrijk-door-man-uitgescholden-omdat-ze-topje-draagt-op-sociale-media-tonen-vrouwen-uit-solidariteit-foto-van-hun-decollete~a0160562/

Waar gaat onze wereld toch naar toe stel ik vaak mezelf als vraag. Voor wat zou een vrouw geen topje mogen dragen of hun decolleté te laten zien. Natuurlijk moeten ze ook begrijpen dat men dan dit als eerste gezien zal hebben. Maar goed dat hoort er bij en daar moet je dan ook tegen kunnen als vrouw. Het is toch mooi als een vrouw zoiets draagt.

AUM NAMASTE BOEDDHA BRUNO
Om Shanthi,
spiritueel en het aardse moet men kunnen verbinden

AUM MANI PADME HUM

SOS DECOLLETÉ

SOS decolleté: welke beha draag je onder welk jurkje?

Met de komende hittegolf worden de kleedjes -letterlijk- steeds korter van stof. Hallo benen en decolleté! Maar we hebben allemaal wel zo’n jurkje in onze kast hangen waarvan we eigenlijk niet weten hoe we het nu precies moeten dragen zonder een nipple slip à la Janet Jackson te veroorzaken.

Lage rug
Niets zo mooi (en verfrissend) als een lage rug in de zomer. Helaas is het niet altijd even makkelijk te combineren met een goed zittende en ondersteunende beha. De beste optie? Een verlengstuk voor je eigen beha. Een low back strap bevestig je aan de sluiting van je beha en geeft je die paar extra centimeters die je nodig hebt. Haak de uiteinden aan beide zijden van je beha, kruis naar voren en sluit daar. Et voila, geen beha te bespeuren maar toch genoeg ondersteuning!

Strapless
In theorie lijken strapless beha’s de beste optie, maar in praktijk blijven ze meestal niet al te goed zitten, vooral wanneer je meer in huis hebt dan een C-cup. Probeer in plaats daarvan een bustier of body suit. Doordat er meer stof is, heeft een body of bustier meer grip op je lichaam en ondersteunt het je borst beter. Tip: probeer eens een omtrekmaatje kleiner dan anders voor extra steun.

Mouwloos
Als het warm is, geven we nogal eens de voorkeur aan jurkjes zonder mouwen (hoe gaan die schouders anders een bruin kleurtje krijgen?). Vind je het maar geen zicht als die behabandjes er onder uit komen piepen? Haal dan een behaclip in huis. Ze helpen je niet alleen om die bandjes te verstoppen, ze geven je meteen ook een extra lift en wat meer decolleté. En wie zijn wij om daar nee tegen te zeggen?

Zij- en rugdecolleté
Hier zijn er twee opties: ofwel ga je voor een beha die helemaal niet te zien is, ofwel kies je een opvallende beha die je outfit compleet maakt. Voor de kleinere cupmaten is een plakbeha de ideale oplossing. Probeer eentje te kiezen die verstelbare bandjes heeft voor wat extra ondersteuning. Grotere cupmaten kiezen dan weer beter voor opvallende beha, aangezien plakbeha’s alleen maar een avond vol kommer en kwel zullen teweegbrengen. Tip: kant kan altijd!

Diepe decolleté
Hier geldt dezelfde regel: ofwel kies je voor een beha die in het oog springt en je outfit een niveau hoger tilt (zonder dat het lijkt alsof je beha per ongeluk te zien is), ofwel kies je voor een onopvallend exemplaar. Tegenwoordig zijn er tal van beha’s met extra diepe uitsnijding zodat je met een gerust hart de dansvloer op kan.

BRON: http://www.hln.be/hln/nl/40/Style/article/detail/2378540/2015/06/28/SOS-decollete-welke-beha-draag-je-onder-welk-jurkje.dhtml

Onder iedere jurk draag je de juiste beha. Zodat deze bijna niet zichtbaar is en dat je toch een steun voelt. Want het is voor jezelf ook van belang je goed te voelen in je jurkje en dan geen last te krijgen van pijnlijke borsten of rug.

AUM NAMASTE BOEDDHA BRUNO
Om Shanthi,
spiritueel en het aardse moet men kunnen verbinden
http://users.telenet.be/Boeddha_Bruno/

AUM MANI PADME HUM

OM JE BORSTEN GROTER TE LATEN LIJKEN

14 do’s & don’ts om je borsten groter te laten lijken

 

Aan jouw lijf geen polonaise. Of beter gezegd geen dr. Schoemacher, want ook al zijn jouw borsten klein (maar wel fijn), onder het mes ga je niet zomaar. Gelukkig kun je met de volgende tips je borsten optisch groter laten lijken!

Oké, we hoeven nou ook weer niet gelijk Pamela Anderson 2.0 te worden, maar een beetje decolleté is op z’n tijd best wel gezellig. Pronken met je twee meiden doe je toch liever als er ook ergens mee te showen valt, nietwaar? Dus help Moeder Natuur gewoon een handje met deze 15 manieren waarop je van een amper A’tje naar een biggie B gaat.

#1 Juiste houding
Een brutaal mens heeft de halve wereld, maar een vrouw met de juiste houding heeft mannelijke aandacht. Het maakt al een wereld van verschil als je rechtop staat. Probeer hier dus wat meer bij na te denken als je loopt en oefen het. Je pronkt dan niet alleen met je borsten, je straalt ook zelfvertrouwen uit als je met je schouders ietsje naar achteren en je heupen naar voren gekanteld loopt. Maar eh, niet overdrijven hè?

#2 Gebruik geen medicijnen
Je hebt er vast weleens een vriendin over horen klagen, dat door de pil haar borsten enorm zijn gegroeid. Dat kan inderdaad, maar waarschijnlijk is ze hiernaast ook aangekomen. Grotere borsten willen is dus niet echt een goede reden om aan de pil te beginnen. Net zoals andere vage medicijnen die grotere borsten beloven. Geloof ze niet, je lichaam raakt er alleen maar door van slag.

#3 Stop je beha niet vol
Het feit dat je wat meer ruimte hebt in je beha om het één en ander op te vullen, wil niet zeggen dat dit ideaal is. Het betekent vooral dat je eigenlijk een nieuwe, beter passende beha moet aanschaffen. Tissues, zakjes met water of kipfilets, het gaat gegarandeerd schuiven, eruit vallen of erger: lekken. Kun je echt niet zonder er iets in te stoppen? Ga dan voor profi kipfilets van bijvoorbeeld Hunkemöller.

#4 Contouren
Hoe lullig je decolleté er ook uitziet, met een bronzer en een kwast kun je een hoop doen. Doe een beha aan, waarin je borsten stevig en goed op hun plaats blijven zitten. Volg daarna met een kwast de rondingen van je borsten in het midden en aan de bovenkant. Veeg de bronzer goed uit en accentueer ook gelijk je sleutelbenen.

#5 Geen twee beha’s
Wat je ook besluit te doen, ga niet in de weer met twee beha’s over elkaar dragen. Het wordt vaker als tip gegeven, maar de kans is groot dat de boel na een uurtje begint te schuiven en je continu bezig bent je jongedames in bedwang te houden. Het resultaat lijkt en is ook verbluffend, maar één beha voelt al als de hel op de aarde na een lange dag. Kun je nagaan hoe dat is met twee!

#6 De maximizer
Het antwoord op het leed dat kleine borsten hebben heet, is de maximizer. Loop een lingeriezaak binnen en je ziet deze beha’s gelijk hangen. Zelfs Primark heeft ze in het assortiment. Een vriendin voor het leven voor iedereen die droomt van een cupmaat meer.

#7 Juiste manier van sporten
Heb je al een borstpartij waar je niet zeker over bent, slinken ze ook nog eens bij iedere stap die je in de sportschool zet. Dat is balen, inderdaad, maar als je de juiste sportoefeningen doet, kunnen je borsten ook zeker groter lijken. Focus op het versmallen van je taille bijvoorbeeld of leg de aandacht niet op het afvallen, maar op het spieren kweken.

#8 Kleding
Ruches, franjes of horizontaal gestreepte shirts: het zijn de simpele dingen die je borsten groter doen laten lijken. Ook een grote statementketting, een ronde halslijn of een coltrui accentueert de grootte van je borsten. Je vraagt je misschien af: waar is de V-hals? Het accent ligt hiermee wel op je borsten, maar het laat ze niet perse optisch groter lijken helaas.

#9 Geen te kleine beha
Wat je ook doet, hijs jezelf niet in een te kleine beha. Het is misschien verleidelijk om te doen, want je creëert er wel dat spleetje mee, maar het is niet erg goed voor je borsten en je lijf. Je krijgt er striemen van en als je een strak truitje draagt, ziet het er ook nog eens raar uit (lees: vage bobbels overal).

#10 Accentueren kun je leren
Accentueer je taille met een riem of kort jasje. Als je de aandacht legt op je smalle taille dan vallen je borsten groter uit. Ideaal. Ook een taillerok of -broek doet mooie dingen voor kleinere borsten.

#11 Draag crop tops
Ook leuk en heel erg hip: crop tops. Kweek een mooi sixpackje en schiet in een mooie crop top. Te koud in de winter? Draag er een blouse onder of een shirt met lange mouw. Vrieskou-verantwoord en hartstikke leuk.

#12 De juiste beha voor het juiste effect
Voor een mooi decolleté draait het allemaal om de perfecte beha. Elke beha heeft zo zijn eigen specialiteit. We noemden al de maximizer, maar de volgende drie heb je ook nog:
Push-up beha: brengt je borsten dichter bij elkaar, zodat je dat spleetje krijgt.
Padded bh: geen spleetje, maar door de verschillende foam pads worden je borsten groter in het geheel.
Gel, lucht of met water gevulde bh’s: je borsten bewegen natuurlijker met je mee, alleen het nadeel is dat ze vaak wat duurder zijn.

#13 Veiligheidsspeld
Gebruik een veiligheidsspeld om de twee cups van je beha aan de voorkant aan elkaar vast te maken. Daardoor breng je je borsten dichter bij elkaar, waardoor je ineens zowaar een decolleté hebt. Let wel op: als je borsten groter zijn dan een B-cup, dan zal er te veel spanning staan op de speld en is de kans groot dat hij knapt.

#14 Sportbeha
Tot slot de sportbeha. Een goed passende sportbeha is niet alleen handig in de sportschool, ook onder een normaal shirtje zorgt het ervoor dat je borsten goed op hun plek blijven zitten en ja, ook groter ogen.

BRON: http://www.ze.nl/p/158390/14_dos__donts_om_je_borsten_groter_te_laten_lijken

Sommige vrouwen willen ook in de kijker lopen met hun borsten. Ze zijn er wel tevreden mee maar willen op een moment een maatje meer. Willen geen borstvergroting en terecht zeg ik al snel. Maar er zijn er die vindingrijk zijn en toch zo hun borsten kunnen tonen in die decolleté. De juist houden en een goed zittende beha kan al wonderen laten zien. Daarom vrouwen, als je er toch ook fier op bent maar je vind ze te klein, misschien heb je dan iets gevonden om het te verhelpen als je dit gelezen hebt. 

AUM NAMASTE BOEDDHA BRUNO
Om Shanthi,
spiritueel en het aardse moet men kunnen verbinden

http://users.telenet.be/Boeddha_Bruno/

 

AUM MANI PADME HUM

WIE SEXY IS, VERDIENT TOT 17% MEER OF KAN MEER TOT ZICH KRIJGEN

Wie sexy is, verdient tot 17% meer

© thinkstock.

Aantrekkelijke mensen verdienen tot een vijfde meer dan wie minder bezig is met zijn uiterlijk. Volgens de Britse sociologe Catherine Hakim is ons ‘erotisch kapitaal’ even belangrijk op de werkvloer als de diploma’s die we hebben of de netwerken die we opbouwen.

Hoe dieper je decolleté, hoe dikker je pree. Dat is kort samengevat het reclamespotje dat P-Magazine vorige week de ether instuurde om zijn ‘Dag van het Decolleté’ en de bijhorende fotowedstrijd te promoten. Een louter publicitaire knipoog, zou je denken. Maar wat blijkt? Het mannenblad baseert zich voor de slogan wel degelijk op wetenschappelijk onderzoek. “De Britse sociologe Catherine Hakim heeft erover gepubliceerd”, klinkt het. “Uit haar studie blijkt dat wie sexappeal en uitstraling heeft, meer kans heeft om hogerop te klimmen en dus meer te verdienen.”

Catherine Hakim (66) is niet de eerste de beste. De Britse sociologe is verbonden aan de London School of Economics. In 2011 publiceerde ze ‘Honey Money – Why Attractiveness Is the Key to Success’, een boek waarin ze het begrip ‘erotisch kapitaal’ uit de doeken deed. “Het   is een combinatie van seksappeal, schoonheid en sociale aantrekkelijkheid”, stelt ze. “Het draait om goede manieren, charisma, sociale vaardigheden en ook om looks.”

Niet slim  
Hakim zegt dat we het belang van ons erotisch kapitaal op de werkvloer schromelijk onderschatten. “Het is even belangrijk als geld, een goede opleiding en professionele contacten. Maar in vergelijking met de sommen die we spenderen aan ons onderwijs, is wat we investeren in ons erotisch kapitaal verwaarloosbaar klein. Niet slim, want of we dat nu leuk vinden of niet, mooie en aantrekkelijke mensen hebben meer succes dan anderen.”

Om die stelling te onderbouwen, baseert Catherine Hakim zich op sociologisch onderzoek rond de zogenaamde ‘schoonheidsbonus’. “Die bestaat niet alleen op de werkvloer, maar bijvoorbeeld ook in de politiek. Aantrekkelijke politici hebben een significant grotere kans om verkozen te worden. Knappe mensen worden gezien als competent, verstandig en aangenaam in de omgang.”

De sociologe wordt vaak verweten seksistisch te zijn, maar de schoonheidsbonus geldt volgens haar zowel voor mannen als voor vrouwen. “Sterker nog, economen hebben ooit berekend dat knappe mannen 17% meer verdienen dan minder aantrekkelijke collega’s, terwijl het verschil bij vrouwen slechts 12% is.”

Dik of klein
“Dat zijn inderdaad bestaande onderzoeken”, bevestigt arbeidsmarktexpert Jan Denys van Randstad. “Ze tonen niet alleen aan dat er een schoonheidsbonus bestaat, maar ook het omgekeerde: dikke of kleine mensen hebben het lastiger om carrière te maken dan magere of grote werknemers.”

Hakim stelt dat het veel makkelijker is om je erotisch kapitaal te verhogen dan je cv of je netwerk te verbeteren. Plastische chirurgie om er beter uit te zien moet zeker kunnen, vindt ze. “Dat gaat natuurlijk redelijk ver”, zegt Jan Denys. “We moeten opletten dat we dit niet als nieuwe norm gaan hanteren. Tegelijk begrijp ik haar wel. Critici zullen zeggen dat competentie niets te maken heeft met uiterlijk. Maar dat is niet helemaal waar. Wie er goed uitziet, zal meer zelfvertrouwen hebben en zal daardoor taken beter kunnen uitvoeren. En dus, heel objectief, een stuk competentie winnen. Om maar te zeggen: dit zullen nooit eenvoudige zwart-witdiuscussies worden. Maar dat maakt het onderwerp natuurlijk erg boeiend.”

BRON: http://www.goedgevoel.be/gg/nl/609/Seksuele-aantrekking/article/detail/2117684/2014/11/11/Wie-sexy-is-verdient-tot-17-meer.dhtml

Heel wat mensen zien er nog naar, en krijgen zo soms hun droomjob in handen. Toch zijn er al heel wat bedrijven maar ook in het dagelijks leven die er geen kijk meer naar hebben. Ik bedoel ze bekijken de vrouw wel maar niet zo diepzinnig om ze toch voor te trekken. Maar ja we weten allemaal dat een sexy vrouw langs komt dat onze ogen er toch naar gericht worden. Maar en hier zet ik een grote maar achter het blijft niet mooi, en wat je ziet als mooi kan een serpent zijn als je ermee in gesprek gaat. En ook dat wil ik jullie meegeven zowel mannen als vrouwen kijken er naar hoor. Niet alleen mannen.

AUM NAMASTE BOEDDHA BRUNO
Om Shanthi,
spiritueel en het aardse moet men kunnen verbinden
http://users.telenet.be/Boeddha_Bruno/

AUM MANI PADME HUM

VROUWEN LEGGEN GRAAG DE NADRUK OP HUN UITERLIJK

Dertiger legt nadruk op benen, vijftiger op decolleté

© Thinkstock.

 

Vrouwen van 50 shoppen nog steeds in dezelfde winkels en dragen dezelfde kleren als toen ze 30 waren. Dat blijkt uit een onderzoek van een Frans modebureau. Toch wil dat niet zeggen dat ze dezelfde look behouden, want ze combineren de kleding op een andere manier. Zo leggen vijftigers de nadruk op hun decolleté, dertigers op hun benen.

“Vroeger zag men een groot verschil tussen moeder en dochter. Maar vandaag lijken dertigers en vijftigers veeleer vriendinnen”, zegt Sandrine Pannetier-Renault van Martine Leherpeur Conseil.

30 vs 50
“De dertiger is het referentiepunt voor de modeketens, zoveel is zeker. Maar vijftigers passen niet meer in het vroege beeld van ‘senioren’. Vijftig is tegenwoordig het nieuwe veertig”, aldus Sabrina Pelissier van hetzelfde modebedrijf. Kijk maar naar celebrities zoals Madonna en Linda Evangelista.

“Een typische dertiger is op zoek naar volwassenheid, een paar luxeschoenen, een vast contract, een goede man en een appartement”, zegt ze met een knipoog. “Maar een vijftiger denkt eindelijk aan zichzelf, wil vrij zijn en een tweede kans”, aldus Pelissier. “Toch vinden die twee generaties elkaar terug: op vlak van mode”, vult Pannetier-Renault aan.

Decolleté vs benen
Maar hoewel ze dezelfde kleren dragen, kiezen vijftigers toch voor een gematigdere look. “Ze weten welke kleren niet bij hen passen, zoals een combinatie van marineblauw en zwart of rood en oranje”, zegt artistiek directeur Jean-Philippe Evrard. “En als ze een gekleurde broek dragen, dan verzachten ze die door de combinatie met neutrale tinten.”Bovendien zijn ze zich meer bewust van hun lichaam. “Om te verleiden leggen ze de nadruk op hun sterke punten, meestal de decolleté”, beklemtoont hij.

Dertigers verleiden echter liever met hun benen. Zij gaan ook hun sexy kledingstukken combineren met een iets losser, zelfs oversized item. Ook beschouwen dertigers prints zoals strepen, stippen en een luipaardmotief als neutraal, en combineren ze die dus helemaal anders.

Retro
Een laatste verschil is het gebruik van vintage stukken. Dertigers vinden dat erg tof, en grijpen vaak terug naar een retrokleedje.

Vijftigers daarentegen blijven er – terecht – ver van weg, omdat het hen een oudere en conservatieve look kan geven. “Vijftigers willen een evenwicht vinden tussen elegantie en fantasie”, besluit Evrard.

BRON: http://www.goedgevoel.be/gg/nl/10/Seks-en-Relaties/article/detail/1461097/2012/06/27/Dertiger-legt-nadruk-op-benen-vijftiger-op-decollete.dhtml

Ik ben van mening dat de meeste vrouwen naar beide kijken. Dit alleen al om gezien te worden. Is het nodig, wel een vrouw loopt graag om gezien te worden en dan is dat natuurlijk hun troef die ze uit kunnen spelen. Alleen wordt er niet aan gedacht dat ook vrouwen er naar kijken.

AUM NAMASTE BOEDDHA BRUNO
Om Shanthi,
spiritueel en het aardse moet men kunnen verbinden
http://users.telenet.be/Boeddha_Bruno/

AUM MANI PADME HUM

HET GEHEIME WAPEN VAN DE VROUW.

Het geheim wapen van vrouwen: het decolleté

Het zal voor mannen niet als een verrassing komen: vrouwen gebruiken hun decolleté wel degelijk om de aandacht te stelen of iets gedaan te krijgen. De helft van de vrouwen maakt wel eens gebruik van wat Moeder Natuur haar heeft toebedeeld, zo blijkt uit een onderzoek van Wonderbra naar aanleiding van de Britse ‘feestdag’ ‘Nationale Boezemdag’.

Het vaakst gebruiken vrouwen hun boezem om iets gedaan te krijgen: door de baas te imponeren of om een loonsverhoging te krijgen  (1 op 7), om sneller geserveerd te worden in een bar (de helft!) of een parkeerboete te doen verdwijnen (8 procent).

Bijna drie op tien vrouwen gebruikt een push up-beha tijdens een date omdat ze geloven dat ze dan een betere indruk maken op de geïnteresseerde.

Beter dan de bruid
In de ware bitch-stijl die vrouwen zo vaak wordt toegedicht, zegt één op tien vrouwen zelfs expres een jurk met decolleté te dragen naar een trouwfeest, in de hoop wat aandacht te stelen van de bruid.

Voor het solliciteren wordt het decolleté dan weer niet getoond: slechts drie procent doet het. Een terechte beslissing voor 97 procent van de vrouwen: te veel bloot tijdens een sollicitatiegesprek valt alleen maar nadelig uit, zo bleek al uit eerder onderzoek.

Je decolleté tonen is niet meer ‘goedkoop’ of ‘sletterig’. Integendeel: twee op drie vrouwen krijgt er meer zelfvertrouwen door en voelt zich vrouwelijk en sexy als ze een beetje decolleté showt.
Celebrity Top 10
Net als mannen, kijken vrouwen ook goed hun ogen uit naar de boezems van hun vriendinnen of celebrities. Wonderbra kon het niet laten en vroeg een hitlijst van de mooiste boezems. Hier is de top-10:

1.    Holly Willoughby
2.    Scarlett Johansson
3.    Beyoncé
4.    Rihanna
5.    Marilyn Monroe
6.    Dita Von Teese
7.    Katy Perry
8.    Brigitte Bardot
9.    Kim Kardashian
10.  Lara Stone

Top decolletétips:

1) Kies de juiste beha: alleen als je beha comfortabel zit én de borsten op de juiste plaats houdt, kan je met zelfvertrouwen je decolleté tonen.

2) Verzorg je borsten: af en toe een scrub, een likje bodylotion of zelfbruinende crème kan echt geen kwaad!

3) Less is more: je moet altijd iets aan de verbeelding overlaten. Toon een streepje kant of een stukje borst, maar nooit alles. (Door: Elke De Pourcq)

BRON: http://www.goedgevoel.be/gg/nl/11/Psychologie/article/detail/1416671/2012/03/30/Het-geheim-wapen-van-vrouwen-het-decollete.dhtml

Vrouwen trekken zeker de aandacht met een V decolleté, dit niet alleen van mannen maar ook van dezelfde sekse. Maar waar eerst naar gezien wordt zijn de ogen. En neem het voorbeeld even van de foto Holly. Als je de foto bekijkt zal je merken dat je even de ogen in acht neemt en dan zo verder naar het lichaam gaat. Maar heel wat vrouwen kunnen mannen en zelfs vrouwen hun hoofd om hol brengen door maar een stukje van hun sensuele delen te laten zien.
Als ik zelf de foto’s bekijk en bekijk deze van Beyoncé waar zouden de meeste dan naar kijken? Ja niet haar decolleté nog haar nagels die ze opvallend laat bekijken maar tussen de benen. Want op deze foto laat de vrouw de gedachten nog meer spelen en dat is juist wat sommige vrouwen proberen te doen. De gedachten de fantasie laten spelen. Maar wie een spel speelt komt soms in een gevaarlijk omgeving en dan weten ze niet eruit te komen.
Dus dames; ik ben niet iemand die zal schrijven hoe je moet kleden, maar weet altijd dat wat je draagt ook voor anderen een fantasie kan opwekken en soms die fantasie waarheid wilt maken.

TOCH MISSCHIEN EEN LEUKE VRAAG. WAAR ZIEN WIJ MENSEN NAAR BIJ ANDEREN MENSEN?

AUM NAMASTE BOEDDHA BRUNO
Om Shanthi,
spiritueel en het aardse moet men kunnen verbinden
http://users.telenet.be/Boeddha_Bruno/

AUM MANI PADME HUM