‘Partnergeweld moet kunnen’, zegt 1 op 3 Nederlanders
In België wordt minstens één op vijf vrouwen in haar leven en één op de tien mannen geconfronteerd met partnergeweld. Onder dat begrip verstaan we niet alleen lichamelijk geweld (klappen uitdelen, opsluiten, gevaarlijk autorijden, wurgpogingen, brandwonden toebrengen), maar ook psychologisch geweld (de partner kleineren, controle uitoefenen, woedeaanvallen,…) en seksueel geweld (bevrediging eisen, de partner over seks doen praten tegen haar/zijn wil, verkrachting,…).
Over die geweldpleging wordt nu steeds meer gepraat, omdat nog te vaak geen aangifte van partnergeweld wordt gedaan en om het onderwerp – zeker bij mannen – uit de taboesfeer te halen. De bespreekbaarheid van geweld tussen partners is belangrijk, aangezien het risico op nieuwe aanvallen vermindert met 32% als het slachtoffer een dokter bezoekt en zelfs met 59 tot 70% wanneer aangifte wordt gedaan bij de politie.
In het kader van meer transparantie over het onderwerp is een studie van onderzoeksbureau Motivaction, kennisinstituut voor emancipatie Atria, en BlijfGroep, een hulporganisatie van huiselijk geweld, opvallend. De onderzoekers polsten in Nederland naar de opinie van de bevolking over partnergeweld. In het onderzoek wordt de directe vraag gesteld of partnergeweld kan. Negen op de tien ondervraagden reageert daarop met een uitdrukkelijke ‘nee’. Maar de onderzoekers stellen daarnaast ook een hele reeks specifiekere vragen, zoals ‘Wat als je partner vreemdgaat?’ en ‘Als de ander de kinderen slaat, mag jij dan ook slaan?’ De antwoorden op die vragen schetsen een heel ander, verbijsterend beeld: Eén op de drie Nederlanders vindt dat partnergeweld in sommige gevallen gerechtvaardigd is.
Wat nog opvalt is dat mannen en vrouwen er een andere mening op na houden. Mannen vinden vaker dat geweld gerechtvaardigd is dan vrouwen. Vrouwen kennen meer mensen die het slachtoffer zijn (geweest) van partnergeweld.
Een opmerkelijk verschil is er ook tussen jongeren en ouderen. Zo vinden jongeren seksueel geweld in het algemeen acceptabeler dan de oudere generatie. ‘Een op de 20 mensen onder de 25 jaar vindt een verkrachting binnen een relatie acceptabel’. Dat staat recht tegenover 1 procent van de 55-plussers.
Een gelijkaardige studie werd in Vlaanderen nog niet ondernomen, maar Lieven Vandenhaute van het Radio 1-programma Nieuwe Feiten pleit alvast voor een onderzoek bij ons.
Hier schrik echt niet van. Men zou verstelt staan wat er tussen de vier muren van een woning gebeurd. En waar men eigenlijk een angst heeft om er over te praten. Nee is nee ook in een relatie. Als men niet aan de wensen voldoet wordt er psychisch nog eens gemanipuleerd of zelfs lichamelijke pijnen toegediend. Juist op plaatsen waar men het niet ziet, net als psychisch dat niet te zien is maar iemand zware trauma’s van kan overhouden. Verkrachting gebeurd dus ook in een relatie. Dan hoor je vaak zeggen; ach het is mijn partner dat is toch geen verkrachting. Men kan die toch niet aangeven. Jawel men kan altijd een klacht neerleggen bij de politie.
Als men in een relatie zit waar je van denkt dat het gebeurd. Praat erover. Al is het met vrienden zodat iemand weet van de situatie. Mocht er dan toch iets overwogen worden kan deze persoon altijd zijn gesprek erbij brengen.
Denk nu niet dat alleen vrouwen het slachtoffer ervan zijn, ook mannen. Voor hen is het nog moeilijker om er over te praten. Omdat iedereen van mening is dat ze het sterk geslacht zijn.
AUM NAMASTE BOEDDHA BRUNO
Om Shanthi,
spiritueel en het aardse moet men kunnen verbinden
AUM MANI PADME HUM
SPIRITUEEL Boeddha 