KINDEREN HEBBEN OOK EEN MOMENTJE VAN RUST NODIG

Neem als jongere ook je rust.

School vraagt veel energie van je. Niet alleen lichamelijk maar ook geestelijk. Ook zeker voor jongeren die hoog gevoelig zijn. laat ze daarom even ventileren als ze thuis komen. Laat even dat los wat voor hen een trigger kan zijn. En stomme vraag kan voor hen hard aankomen.
Er zijn een paar dingen die je als ouder kan meegeven aan je kind om te doen.

Tips voor de gestreste hooggevoelige tiener :

Het is erg belangrijk dat je een rustige plek hebben om tot jezelf te komen. Als je uit school komt, kun je je daar even terug trekken.

Houd daarom je slaapkamer ook het liefst wat prikkelarm, dat wil zeggen, een rustig ogende, niet al te rommelige kamer. Niet teveel posters, plaatjes, kleurtjes, etc.

Ga niet gelijk computeren en tv kijken als je thuis komt, tenzij je van jezelf weet dat je daar juist lekker rustig van wordt. Zet liever een rustig muziekje op (of juist niet rustig, als je je daar beter bij voelt, ik luisterde zelf juist naar rock en metal 😉  ) Zoek naar wat jou ontspant.

Zoek een lichamelijke activiteit die je leuk vindt, dansen, voetbal, tennis, noem maar op. Lichamelijk bezig zijn, helpt je om uit je hoofd en in je lichaam te komen.

Probeer eens of je een manier kunt vinden om de indrukken die je hebt opgedaan op een creatieve manier van je af te zetten. Schilder, teken, boetseer, schrijf, zing, dans, ook hier geldt: Doe wat jij fijn vindt, waar jij van ontspant.

Probeer eens of je het fijn vindt om je schoolwerk te plannen, een goede planning kan meer rust in je hoofd geven.

Douche op het einde van de dag, of ga in bad. Stel je voor dat je alle stress van de dag door het putje laat stromen. Zo ben jij het (meer) kwijt!

Laat de dag langzaam en rustig aflopen. Doe geen drukke dingen voor het slapen gaan, kijk liever geen tv meer vlak voor het slapen, zit niet constant nog met je telefoon te spelen. Zoek de rust op, lees een boek als je het leuk vindt, of schrijf de dag nog even van je af.

Laat de dag, voor je gaat slapen, nog even aan je voorbij gaan. Wat gebeurde er, hoe voelde je je? Zorg dat je het af kunt sluiten voor je in bed ligt, dan hoef je er niet meer over te piekeren. Doe dit het liefste nog voor het douchen. Als je van schrijven houdt, schrijf het dan van je af.

Haal, als je in bed ligt, diep adem. Adem in door je neus en uit door je mond. Laat je adem helemaal tot in je buik komen, een “hoge ademhaling” maakt onrustig. Als je het gevoel hebt dat je nog energie van anderen bij je hebt, denk of zeg dan bij je uitademing: Wat niet van mij is, laat ik los

Het is ook van belang om je kind goed te kennen. Dan weet men gelijk als deze van school komt of hij/zij geprikkeld is of niet. En dan moet je al zeker niet gelijk vragen gaan stellen. Laat het kind gewoon tot rust komen. Geef ze de ruimte wat nodig is. Zeker als ze heel de dag stil hebben moeten zitten en geconcentreerd bezig zijn geweest. Het is voor ieder kind dan gewoon goed om even een uitlaatklep te hebben maar ook nadat ze ook rust kunnen vinden.
Een stukje heb ik overgenomen van https://www.nieuwetijdskind.com/hooggevoelige-tiener-tips-stress/
Vaak wordt het bij jongeren niet gezien of opgemerkt. Dat maakt dat ze soms ook een angst hebben om erover te praten met hun ouders. Zodat ze het te lang laten aanslepen en het gevoel krijgen niet gezien of gehoord te worden. Tot ze iets zoeken om de aandacht erop te richten. Dat kan dan gaan van zichzelf pijn gaan doen of met donkere gedachten beginnen rond te lopen.
Laat als ouder voelen dat je ervoor je kind bent en klaar staat om naar hen te luisteren.

AUM NAMASTE BOEDDHA BRUNO
Om Shanthi,
spiritueel en het aardse moet men kunnen verbinden

AUM MANI PADME HUM

JEUGD HEEFT HET HEEL MOEILIJK

“We krijgen piek aan donkere gedachten”: jeugdplatform wil dat zelfs een dipje bespreekbaar wordt

Er komt dit najaar een piek aan van psychische problemen bij jongeren. Dat zegt jeugdinformatieplatform WAT WAT. De meldingen over depressies, angst en eenzaamheid evenaren nu al het niveau van de eerste golf. Een campagne moet dat thema nu bespreekbaar maken: voel je je eens wat minder, praat er dan over. Ook als het maar om een gewoon dipje gaat.
De waarschuwing komt van jeugdinformatieplatform WAT WAT, waartoe organisaties zoals hulplijn Awel Nok Nok behoren, dat specifiek werkt rond veerkracht en weerbaarheid bij jongeren. Elk van die organisaties pikt bij jongeren dezelfde signalen op over een toename van psychische problemen. Awel, bijvoorbeeld, kreeg de laatste tijd meer meldingen van jongeren die door corona met donkere gedachten kampen. Het gaat daarbij zowel om scholieren als om beginnende studenten.

Campagne start vandaag

Ook vóór corona kregen al heel wat jongeren te maken met psychologische klachten. Cijfers tonen aan dat ongeveer de helft er ooit mee af te rekenen krijgt. In één op de vijf gevallen waren die problemen zelfs van ernstige aard. Door corona is dat cijfer nog toegenomen en de prognose is somber: WAT WAT verwacht dit najaar een piek.
Vandaag start WAT WAT met een campagne, bedoeld om het taboe rond mentaal welzijn te doorbreken. Acht jongeren vertellen in vier afleveringen op YouTube openhartig over hun eigen moeilijke momenten. Die openheid is belangrijk, zegt ook professor Gwendolyn Portzky van het Vlaams Expertisecentrum Suïcidepreventie. “We kunnen niet genoeg benadrukken hoe belangrijk het is om open te praten over psychische moeilijkheden en donkere gedachten. De omgeving speelt hierbij een cruciale rol. Het is ontzettend belangrijk dat de omgeving alert is voor de signalen en het gesprek hierover durft te starten.”

Bij de campagne hoort een kaartspel. Dat is momenteel terug te vinden op watwat.be/donkeregedachten.

Tiana Pereira (21) uit Veltem: “Geen goeie klik met psycholoog, maar mijn huisarts is een toffe”

Door een hele reeks gebeurtenissen, waaronder een knieblessure, ontwikkelde Tiana een eetstoornis. Die heeft ze nu grotendeels onder controle, maar corona bracht nieuwe problemen: gevoelens van eenzaamheid en onmacht.
“Ik heb in m’n middelbaar altijd goed in m’n vel gezeten, voelde me best gelukkig. De eerste deuken in dat geluk zijn gekomen toen ik verder ging studeren. Al m’n vrienden gingen naar de VUB, ik besloot naar de hogeschool in Leuven te gaan om leerkracht LO te worden. Ik kwam daar alleen aan en merkte dat ik het moeilijk vond om nieuwe vrienden te maken. Ik zat er ook niet op kot en dus bleef ik een beetje geïsoleerd.”

‘Mama, het gaat niet’

“Na een tijdje leerde ik nieuwe mensen kennen, maar tegen dan was ik al in een eetstoornis gerold. Ik wijt dat aan de sociale media. Ik voldeed niet aan de beelden die je daar ziet en ik trapte in die valkuil. Rond diezelfde periode kreeg ik een knieblessure en daardoor kon ik op school m’n stage niet doen, met alle gevolgen van dien: ik slaagde dat jaar niet. Ik sportte minder, kwam bij, kon niet meer blij zijn met mezelf.”

Elkaar tegenkomen op school: ik mis dat heel erg. Die tweede lockdown gaat nog zwaarder zijn dan de eerste

Tiana Pereira

“Ik heb hard gewerkt aan die stoornis en langzaam kwam ik daardoor. Maar toen kwam er corona. Ik voelde me eindelijk weer beter in m’n vel, maar van de ene dag op de andere zat ik samen met mijn ouders, mijn oudere broer en mijn twee oudere zussen de klok rond onder één dak. Ervoor was ik veel van huis. Ik had altijd wel iets te doen. Plots was ik aangewezen op mezelf en ik begon veel te denken. Was ik goed bezig? Hoe ging m’n toekomst eruitzien? Ik vond dat een heel heftige periode. Ik ben hoogsensitief, dus elke emotie die in huis hing, pikte ik op. Op zeker ogenblik ben ik naar mijn mama gestapt. ‘Mama, het gaat niet zo goed met mij.’ Ik vond dat best moeilijk, want ik wilde haar niet teleurstellen. Maar ze reageerde heel begripvol. ‘Ik had het al gezien, meisje.’ Ik ben meteen naar de huisarts gegaan en heb daar m’n verhaal gedaan. De huisarts verwees me door naar een psycholoog, maar daar had ik geen goeie klik mee en dus ben ik regelmatig op gesprek blijven gaan bij de huisarts. Ze is een toffe, ik heb een heel goeie band met haar.”
“De zomer was beter, maar nu voel ik dat het weer bergaf gaat. Ik ben iemand die veel sociaal contact nodig heeft en dat gaat nu niet. De helft van mijn lessen is online en dat is zwaar. Drie uur achter een computer zitten is veel zwaarder dan drie uur in een leslokaal. Elkaar tegenkomen op school: ik mis dat heel erg. Samen naar het lokaal wandelen. Gezellig iets gaan eten. Ik snak naar vrijheid, maar die is er niet. Ik ben bang voor een tweede lockdown. Dat gaat nog zwaarder zijn dan de eerste keer.”
“Als ik praat over hoe ik me voel, wordt daar soms nog slecht op gereageerd. ‘Stel je niet aan, je overdrijft.’ Rond mentale problemen hangt nog altijd een taboe en dat moet weg. Ik merk bij mezelf: hoe meer ik erover praat, hoe lichter het wordt op mijn schouders. Praten en luisteren helpt écht.”

Muhammed Tanrikulu (22) uit Antwerpen: “Het is alleen nog maar van moeten, moeten, moeten”

Hij studeert rechtspraktijk, maar voor slechts één op de tien lessen moet advocaat in spe Muhammed z’n huis uit. Hij voelt zich opgesloten tussen vier muren en dat maakt hem somber.
“Ik durf van mezelf te zeggen dat ik gelukkig ben opgegroeid. Ik heb veel vrienden, hou van koken, reis graag en droom ervan advocaat te worden. Mensen zeggen dat ik het goed kan uitleggen, dus misschien kan dat wel lukken.”
“Ik ging altijd graag naar school, maar door corona is dat nagenoeg helemaal stilgevallen. Ik heb amper nog fysieke lessen, bijna alles is online. Soms voel ik me een stempelaar. Een ‘dopper’, zoals ze in Antwerpen zeggen. Ik zit hier maar te wachten en te hopen tot er nog eens een les is en ik weer buiten mag. Ik voel me daar vreselijk bij.”

Altijd die vier muren

“Vroeger genoot ik ervan om op school op te trekken met andere studenten. We praatten met elkaar, gingen samen iets eten, konden elkaar al eens iets vertellen. Dat is nu helemaal weggevallen en ik mis dat enorm. Ik ben een sociaal mens. Niemand kunnen zien, dat hakt erin bij mij. Ik voel me machteloos. Ik zeg weleens tegen mijn mama: ‘Die vier muren, het is me soms echt te veel.’ Ik kom uit een warm gezin, heb het thuis goed. Maar genoeg is genoeg. Vroeger was ik bijna altijd weg, nu zit ik altijd thuis. Je mag niet zus, je mag niet zo – het is alleen maar van moeten, moeten, moeten.”

We zijn de toekomst van de maatschappij. Maar dan moeten we eerst kunnen groeien

“Ik heb geen onoverkomelijk grote problemen, ik ben ook niet in behandeling. Maar ik heb het soms wél moeilijk en ik vind het belangrijk om dat hardop te zeggen. Ik vind het belangrijk om daarover te kunnen spreken. Gelukkig kan ik dat thuis. Mijn mama is nog jong, ik beschouw haar als een vriendin. Ook bij mijn vrienden kan ik terecht. Ze ervaren dezelfde moeilijkheden. Ik merk onder studenten een grote solidariteit. Er is veel wederzijds begrip. We spreken zelfs over dingen waar je vroeger rode wangen van zou hebben gekregen. Dat is goed. Iedereen zou dat wat vaker moeten doen: woorden geven aan z’n gevoelens. Hetzij door ze tegen iemand te vertellen, hetzij door ze neer te schrijven.”
“Ik maak me zorgen over wat er op ons afkomt. Ik verwacht een enorme toename aan jongeren met psychische problemen, ook op lange termijn. Ik vergelijk dat graag met een veld, waar je zaadjes in plant. Op een dag komen uit die zaadjes jonge planten. Als het hard waait of het gaat hagelen, zullen die plantjes schade lijden en ze zullen niet meer mooi opgroeien. Zo is het met ons, jongeren, ook. We zijn de toekomst van deze maatschappij. Maar dan moeten we eerst kunnen groeien. De vraag is alleen: hoeveel hagelbuien gaan we nog krijgen?”

BRON: https://www.hln.be/nieuws/binnenland/-we-krijgen-piek-aan-donkere-gedachten-jeugdplatform-wil-dat-zelfs-een-dipje-bespreekbaar-wordt~a4511bd2/

Jongeren lopen heel snel rond met deze gedachten. Omdat ze heel deze situatie niet kunnen plaatsen. Er zijn momenteel scholen die een lesuur meditatie geven waar nadien ook over gepraat wordt. Door de meditatie komen vaak emoties naar boven zodat ze daarover kunnen praten. Dat is nu ook bij adolescent. Ze praten te weinig over hun gevoel waar ze nu mee kampen. En als ze het al doen dan zitten ze vaak al te diep. Zodat ze het voor zichzelf nog moeilijker maken. Ook bij hun ouders kunnen ze niet altijd terecht. Omdat deze ook een heel ander leven hebben. Denk maar thuiswerk. Maar ook zitten sommige ouders ook met zoveel vragen en angsten. Toch zal men moeten leren om dit leven te aanvaarden. En te doen wat nodig is. Het leven is op korte tijd veranderd. En dat zijn mensen gewoon niet gewoon. Ze zijn uit hun comfort zone getrokken uit het leven dat ze gewoon zijn. Jongeren hebben het vaak heel moeilijk om geen vrienden te kunnen ontmoeten. En zo zich eenzaam beginnen te voelen. Speel daar als ouder op in. Zodat ze weten dat ze ook gehoord worden.

Heb gezien dat de kaarten via de link die hier staat gratig te downloaden zijn.

AUM NAMASTE BOEDDHA BRUNO
Om Shanthi,
spiritueel en het aardse moet men kunnen verbinden

AUM MANI PADME HUM

NA DE VRIJHEID KOMEN NIEUWE MAATREGELEN BIJ JONGEREN EXTRA HARD AAN

Na de vrijheid komen nieuwe maatregelen bij jongeren extra hard aan: hoe houd je ze als ouder gemotiveerd? Een pedagoog en psycholoog geven raad

“De lockdown weegt op jongeren” schreef onze krant in april. Toen moesten ze hun kostbare sociale contacten en autonomie tijdelijk vaarwel zeggen. Nu, na een periode van vrijheid en vrienden zien, moeten jongeren hun bubbel opnieuw inperken. Hoe kan je hen daar als ouder nog beter in bijstaan en toe motiveren? “Behandel ze als volwassenen”, zeggen onze experts. 
Jongeren kregen het hard te verduren tijdens de maanden maart tot juni. Ze mochten niet naar school, geen familie bezoeken en vooral: geen vrienden zien. In de statistieken was hun ontevredenheid te merken. Onderzoek uit de motivatiebarometer van de UGent stelde vast dat de motivatie van jongere generaties om de maatregelen te volgen al na vier weken van 71,7 procent tot amper 50,5 procent daalde. 
Zo’n lockdown is voor jongeren dan ook een erg grote straf, verklaarden de onderzoekers. “Net nu ze hun autonomie en zelfstandigheid volop aan het ontwikkelen zijn, worden ze ingeperkt”, zei motivatiepsycholoog Maarten Vansteenkiste aan onze krant. “Het verschil met het leven ‘pre-corona’ is voor hen veel groter dan voor pakweg de 65-plussers die voor deze crisis ook al vaker thuiszaten. Die jonge gasten kunnen niet naar school, zien hun vrienden of hun lief niet meer. Dat is een veel grotere inbreuk op hun levensstijl.”

“Tuurlijk zullen ze protesteren”

En nu, na een paar weken van meer vrijheid en meer vrienden zien, is het weer van dat. Jongeren moeten hun wekelijks wisselende bubbel van vijftien inperken tot een vaste bubbel van vijf voor het hele gezin. In de praktijk betekent dat vaak dat ze alleen nog hun lief en/of één vriend(in) kunnen zien. Als ze het tijdens de eerste golf al moeilijk hadden, dan is het maar al te logisch dat de moed hen nu helemaal in de schoenen zakt, zegt pedagoge Marijke Bisschop. “Vrienden zien is voor jongeren hun hele leven. Tuurlijk zullen ze protesteren nu ze voelen dat ze dat opnieuw verliezen.” 
“Ook omdat de verstrenging zo snel gebeurt”, vult Vansteenkiste aan. “Alle zomerplannen die ze gemaakt hadden, zien ze plotsklaps in het niets verdwijnen. Bij de eerste golf, tijdens het schooljaar, was de impact voor hen anders en in zekere zin minder erg.” Het helpt ook niet dat de maatregelen zo negatief gecommuniceerd worden, zegt Bisschop. “In de media horen jongeren nu weer constant wat niet mag en hoe onveilig alles is. De toekomst lijkt weer gitzwart, terwijl een positief toekomstbeeld voor die leeftijdsgroep erg belangrijk is.”

Open het gesprek

Als ouder heb je de komende weken dan ook een aartsmoeilijke taak om die boze puber(s) op te vangen en aan de nieuwe maatregelen te houden. Maar dat betekent niet: als een drilsergeant hun bubbel gaan inspecteren en ze aan de ketting leggen, benadrukt Bisschop. “Ouders moeten vermijden om nu te negatief te zijn. Je kan je puber beter zeggen: ‘ik begrijp dat je je vrienden nog wil zien, natuurlijk is dat belangrijk voor je’. Vraag eerst naar hoe ze zich nu voelen, luister naar hen en bevestig dat je hun frustraties begrijpt.” 

Jongeren willen echt wel hun verantwoordelijkheid nemen. Sommigen zijn op dat vlak zelfs verstandiger dan volwassenen

Pedagoge Marijke Bisschop

Daarna kan je met hen praten over hoe ze de nieuwe verstrenging in praktijk willen brengen: doe dat in een open gesprek, waarbij je ze als volwassenen behandelt, zegt Bisschop. “De meeste jongeren willen echt wel hun verantwoordelijkheid nemen. Ik denk zelfs dat sommige jongeren op dat vlak verstandiger zijn dan volwassenen, want voor hen is het zó noodzakelijk dat ze snel weer hun vrienden kunnen zien”. Vansteenkiste is het daarmee eens. “Jongeren die relevante informatie over het coronavirus hebben, zijn ze in veel gevallen wijs genoeg om zelf hun conclusies te trekken”, zegt hij. 

Hoe motiveer je ze?

Volgens Vansteenkiste is het een kwestie van jongeren bewust te maken van de impact van zo’n kleinere bubbel en hoe efficiënt dat de pandemie indijkt. Zo kennen ze de winst van hun inspanningen en zullen ze meer bereid zijn om die te maken. “Praat over het effect van een kleinere bubbel met hen, vraag hen wat zij daarover denken. Laat je tieners daarna zelf voorstellen hoe ze de verstrenging in praktijk zullen brengen, al kan je natuurlijk ook een paar suggesties doen. Daarna geef je ze bedenktijd om tot slot samen tot goede afspraken te komen. Probeer die niet op te dwingen of in één gesprek af te kloppen”, tipt Vansteenkiste.
Let op: het is evenwel niet de bedoeling dat je jongeren nu overstelpt met coronanieuws om ze tot inzicht te brengen. Al die negativiteit kan een averechts effect hebben, zegt Bisschop. “Ze zoeken zelf wel genoeg op om op de hoogte te blijven. Het laatste wat ze nu nodig hebben is nog meer deprimerende berichtgeving of negatieve volwassenen die tien keer hetzelfde riedeltje herhalen.” 

Nu flexibeler zijn rond hun sociale mediagebruik is geen slecht idee. Het is nu de enige manier die ze nog hebben om met hun vrienden in contact te blijven

Pedagoge Marijke Bisschop

Beter is om ze hun leeftijdsgenoten te laten opzoeken via sociale media, bijvoorbeeld, raadt Bisschop aan. Zodat ze er met hen over kunnen praten. Of misschien vinden ze er wel een jong rolmodel dat hen het goede voorbeeld geeft. Nu flexibeler zijn rond hun sociale mediagebruik is geen slecht idee, vult Bisschop aan. Ook omdat hun smartphone nu weer de enige manier is om met vrienden in contact te blijven. “Laat ze dat toe. Voel als ouder niet de druk om ze daarvan af te leiden.” “Het is inderdaad niet de bedoeling dat je als ouder nu te dicht op hun huid gaat zitten”, bevestigt Vansteenkiste. “Laat ze op hun eigen tempo op zoek gaan naar alternatieven om de nieuwe situatie leefbaar te maken.”

Taken als ouder

Al hoef je je als ouder niet nutteloos te voelen. Jouw taak is nu vooral om voor meer positiviteit te zorgen. “Eet ’s avonds samen met het gezin en praat aan tafel niet over corona, maar over de toffe dingen die jullie deden. Vraag je tiener: ‘hoe gaat het met je vrienden’ of ‘wat voor leuks heb je vandaag op het internet gezien’”, tipt Bisschop. “Stel hem voor om zijn bubbelvriend(en) bij jullie thuis uit te nodigen voor een leuke activiteit. Zeg niet: ‘triest dat je zo veel vrienden niet meer kan zien’, maar wel: ‘hoe fijn dat je deze vriend(en) wél nog kan zien’.” 
En geef zelf op alle vlakken het goede voorbeeld. Draag je mondmasker, beperk je sociale contacten en zorg dat je tiener merkt dat je dat doet. “Maar doe dat niet te prekerig of negatief”, waarschuwt Bisschop. “Vertel aan tafel bijvoorbeeld over een afspraak met vrienden die je hebt moeten cancellen en hoe je daarvan baalt, maar zeg dan ook dat je weet dat deze verstrenging maar tijdelijk is. Jongeren zijn heel gevoelig voor de gevoelens van anderen op die leeftijd, dus hoe positiever jij bent, hoe meer ze dat ook zullen zijn.”

Als ze toch te ver gaan

De mogelijkheid bestaat natuurlijk dat je als ouder op een bepaald moment toch moet ingrijpen, hoe verstandig je jongere ook is. “Want ze hebben nu eenmaal meer sociale contacten dan volwassenen en dus ook meer verleidingen”, zegt Vansteenkiste. “Om nog maar te zwijgen van groepsdruk, waar ze gevoeliger voor zijn.” Meteen straffen is dan niet de oplossing, praten opnieuw wel. “Vraag waarom ze de regels overtraden. Vraag wat ze daar zelf van denken. Vraag of ze te maken kregen met groepsdruk en wat dat met hen deed. En luister”, zegt Bisschop. Besef dat ze misschien tijd nodig hadden om aan de nieuwe maatregelen te wennen. En laat hen weten dat je hen nog altijd vertrouwt. 
“Schaden ze dat vertrouwen opnieuw, dan kan je wel ingrijpen en huisarrest opleggen, bijvoorbeeld”, zegt Bisschop. Of met de ouders van de medeplichtige vriend(en) gaan praten. “Maar na die straf moet je ze toelaten om opnieuw je vertrouwen terug te winnen en ze opnieuw vrijheid geven. Jongeren hebben er zelf niet voor gekozen om in deze ellende te zitten, dus het minste dat je kan doen als ouder is proberen ze zo veel mogelijk tegemoet te komen en begrip op te brengen voor hun situatie.”

BRON: https://www.hln.be/nina/familie/na-de-vrijheid-komen-nieuwe-maatregelen-bij-jongeren-extra-hard-aan-hoe-houd-je-ze-als-ouder-gemotiveerd-een-pedagoog-en-psycholoog-geven-raad~a669f8ae/

Niet alleen bij jongeren hakt het er hard in. Bij heel wat mensen die zich gevangen voelen. Natuurlijk is het hoe ga je ermee om voor jezelf en je medemens. De meeste leven in angst omdat ze alles linken aan dood. Wat ik snel zeg is kijk niet meer naar cijfers en leef vanuit jezelf. Men legt plichten op en dat moet je even leren aanvaarden. Dat aanvaarden ermee te leren leven kan je beter door het leven zetten. Probeer ook wat sociaal contact te houden. Dat is ook een van de belangrijkste punten. Net als buiten komen als je niet in quarantaine moet. Het spijtige is dat je gelijk wat je doet geconfronteerd wordt met de problematiek die er nu heerst.
Als je met niemand kan praten er zijn goede instanties waarnaar je kan bellen om een praatje te maken. Onder andere tele onthaal 106Weet je staat er nooit alleen voor.

AUM NAMASTE BOEDDHA BRUNO
Om Shanthi,
spiritueel en het aardse moet men kunnen verbinden

AUM MANI PADME HUM

WATTPAD EN WAT OUDERS ERVAN MOETEN WETEN

Wat je moet weten over Wattpad, het platform waar jongeren seksuele fantasieën neerpennen

YouTube, Instagram, TikTok … Het gutst van de online platformen waar jong en oud hun filmpjes en gedachten delen. Maar kende je Wattpad al? https://www.wattpad.com/?locale=nl_NL Op dat gratis sociaal-e-boek-platform kan je je eigen schrijfsels delen met de rest van de wereld. En dat wordt en masse door jongeren, en meer specifiek door tiener- en twintigermeisjes gedaan. Niet om het er over kleding en consorten te hebben, wel om er hun seksueel getinte fantasieën op neer te pennen.

Wattpad is geen nieuw platform, maar werd in 2006 in het leven geroepen door enkele Canadezen om schrijvers een plaats te bieden hun verhalen te delen. Anno 2020 telt de community al 80 miljoen lezers en schrijvers, waaronder veel jonge meiden. Zij delen er sinds het One Direction- en Justin Bieber-tijdperk vlijtig fanfictie op, ofwel fictieverhalen over hun idolen.

Gewelddadig tegen de muur

Zo schreef een meisje het seksueel getint fictieverhaal ‘Precious’ over Justin Bieber, dat maar liefst 8 miljoen keer gelezen werd. Een fragment: “Ik ben niet van jou!”, schreeuwde ik terwijl ik hem wegduwde. Hij duwde me gewelddadig tegen de muur en fluisterde: “Als ik je niet mag hebben, mag niemand dat.”

En zo worden er massaal veel verhalen gedeeld, die achteraf soms zelfs uitgebracht en verfilmd worden. Een voorbeeld is ‘After’, een fanfictionverhaal van Anna Todd dat vorig jaar in de bioscoop te zien was en eerder al uitgegeven werd door Simon & Schuster-uitgeverij. Het verhaal gaat over Tessa die studeert aan de universiteit in Washington en Hardin, vernoemd naar Harry Styles van One Direction, ontmoet. Hardin is een echter een bad boy die samen met zijn rivaal Zed een weddenschap afsloot om Tessa als eerste in bed te krijgen, wat enkele stomende scènes oplevert.

Gechoqueerd

Veel schrijvers gebruiken het platform echter onder een pseudoniem, waardoor je niet kan achterhalen hoe oud de meisjes precies zijn, en dat zowel van de schrijvers als lezers. En dat maakt sommige ouders ongerust. Op de website Common Sense Media kunnen ouders reviews achterlaten over de verhalen die ze lezen. Die variëren tussen “Wat is het probleem?” tot “Ik was gechoqueerd door wat ik las”.

Toch hoeven ze zich niet meteen zorgen te maken. Het is voor jongeren immers een goede manier om hun schrijf- en leesvaardigheid te verbeteren. Bovendien zijn er tal van bekende schrijvers die begonnen zijn met fanfiction. Denk maar aan E.L James van ‘50 Shades of Grey’ en Meg Cabot van ‘The Princess Diaries’. Al is het geen slecht idee om zoon- of dochterlief aan te raden een pseudoniem te gebruiken. Wat online verschijnt, blijft er immers voor altijd staan. Dan is het handig om een andere naam te gebruiken als ze in hun latere leven niet met hun fanfictieverhalen geassocieerd willen worden. Voor meer tips over hoe je als ouder sociale media etc. veilig houdt voor jou en je kroost kan je hier terecht.

BRON: https://www.hln.be/nina/seks-relaties/wat-je-moet-weten-over-wattpad-het-platform-waar-jongeren-seksuele-fantasieen-neerpennen~a2091af7/

Toch niet slecht om dit te kennen als ouder. En dit ook te bespreken met je kinderen of ze daarop zitten. Want men kan wel verhalen schrijven maar men moet weten met wat ze bezig zijn.

AUM NAMASTE BOEDDHA BRUNO
Om Shanthi,
spiritueel en het aardse moet men kunnen verbinden

AUM MANI PADME HUM

 

ANTIDEPRESSIVA BLIJFT STIJGEN BIJ JONGEREN

Aantal jongeren dat antidepressiva neemt blijft stijgen

Het aantal jongeren dat antidepressiva gebruikt, is opnieuw licht gestegen. Dat blijkt uit cijfers die CD&V-Kamerlid Nawal Farih heeft opgevraagd bij minister van Volksgezondheid Maggie De Block (Open Vld). “Een alarmerende trend”, zegt Farih, die ervoor pleit om jongeren vaker alternatieve behandelingen zonder medicatie aan te reiken.

In totaal namen in 2018 52.526 jongeren antidepressiva, een stijging met 1,9 procent in vergelijking met 2017, toen het om iets meer dan 51.500 jongeren ging. In 2015 en 2016 ging het telkens om ruim 51.600 jongeren.

15- tot 18-jarigen

De stijging is vooral merkbaar in de categorie 15- tot 18-jarigen. Daar namen in 2018 ruim 8.670 jongeren antidepressiva, een stijging met meer dan 400 jongeren sinds 2015. In de categorie 11 tot 14 jaar ging het in 2018 om ruim 1.900 jongeren, terwijl het er drie jaar eerder 1.770 waren, een toename met bijna 200 jongeren. Bij de 19- tot 22-jarigen gaat het om een stijging van 16.366 in 2015 naar 17.107 in 2018. Voor 23- tot 26-jarigen tot slot is het antidepressivagebruik licht gedaald, van ruim 25.200 in 2015 tot 24.800 drie jaar later.

Op het totale aantal jongeren in die leeftijdscategorieën gaat het telkens om een percentage tussen de 0,38 en 4,57 procent dat antidepressiva gebruikt.

Jongeren moeten genieten van hun jeugd en horen geen medicatie te nemen tegen de donkere gedachten of stress

Alarmerend

CD&V-Kamerlid Nawal Farih spreekt van een “alarmerende trend”. “Het bevestigt dat mentale gezondheidszorg één van de grote prioriteiten van de toekomst wordt”, zegt ze. Farih vraagt om artsen nog meer te sensibiliseren om minder snel antidepressiva voor te schrijven en alternatieven zonder medicatie aan te reiken.

“CD&V ijvert voor een warme, geborgen samenleving. Maar ondanks het feit dat jongeren digitaal meer dan ooit verbonden zijn met elkaar, blijven eenzaamheid, depressie en suïcidaliteit prangende uitdagingen in onze sterk geïndividualiseerde samenleving”, zegt ze. “Jongeren moeten genieten van hun jeugd en horen geen medicatie te nemen tegen de donkere gedachten of stress.”

BRON: https://www.hln.be/nieuws/binnenland/aantal-jongeren-dat-antidepressiva-neemt-blijft-stijgen~a63b2b62/

Begrijp niet dat dit zo snel gegeven wordt. Als men het probleem niet aanpakt zal de medicatie alleen nog maar voor meer problemen zorgen. Ik bedoel ermee. Als de medicatie uitgewerkt is, dat ze in een diep gat terecht komen dan. Dan gaan ze terug en wordt de dosis verhoogt of krijgt men zwaardere medicatie. Men wordt eraan verslaaft wil men ervan af is het afkicken. Dat ook niet van de poes is. Maar wat ze niet doen het probleem aanpakken. En de jongeren daarmee leren omgaan. Jongeren genieten niet meer. Maar eigenlijk allemaal de schuld van de maatschappij. De scholen is presteren en goede cijfers halen thuis moeten ze stil zijn. En beide gevallen wordt meer en meer een a-pad en laptop gebruikt. En thuis nog eens de gsm. Ze mogen zich niet meer uitleven. Zijn ze te druk wordt er maar een woord uitgesproken xxxx. Wil het woord nog niet schrijven. Dan hebben de meeste jongeren nog zwarte gedachten omdat ze zich niet goed voelen in hun vel. Of een negatief zelfbeeld hebben. Praten is voor hen moeilijk en al zeker met de ouders. Zijn deze jongeren die zichzelf pijn beginnen te doen. De ouders hebben maar een oplossing arts medicatie. Maar het probleem wordt niet aangepakt. Ook vaak willen de ouders niet meedoen of helpen in zo een therapie. Ook deze hebben vaak hulp nodig. Hoe communiceren en omgaan met mijn kind.
Ik zie nog weinig kinderen en jongeren die echt goed in hun vel zitten en die kunnen genieten van hun leven.

AUM NAMASTE BOEDDHA BRUNO
Om Shanthi,
spiritueel en het aardse moet men kunnen verbinden

AUM MANI PADME HUM

 

1OP DE 10 JONGEREN HEEFT PSYCHISCH PROBLEEM

1 op de 10 jongeren heeft psychisch probleem: “Hun leven is complexer geworden”

Hormonen die door je lijf gieren, vervelende vriendenkliekjes en stress om te presteren. Jawel, de puberteit is een heftige periode. En die moeilijke jaren zijn voor jongeren met psychische problemen nóg iets lastiger. Volgens nieuwe cijfers geldt dat voor 1 op de 10 tieners. Hoe ga je daar als ouder het best mee om? Wij legden ons oor te luisteren bij kinder- en jeugdpsychiater Leen Van Compernolle.

Voor het nieuwste rapport van het federale onderzoeksinstituut Sciensano werden voor het eerst ook jongeren en kinderen bevraagd. Die waren allemaal tussen 2 en 18 jaar oud. Daaruit blijkt dat 1 op de 10 worstelt met een psychisch of gedragsprobleem dat professionele ondersteuning vereist. Het gaat dan vooral om relatiestoornissen, emotionele stoornissen, gedragsstoornissen, ADHD-stoornissen en prosociale gedragsstoornissen.

In werkelijkheid kan dat aantal zelfs nog hoger liggen. Andere onderzoeken – zoals die van de actie Rode Neuzen Dag – hebben eerder al vastgesteld dat 1 op de 5 Vlaamse jongeren met psychische problemen kampt .

Dat zijn natuurlijk alarmerende cijfers. Omdat de jongeren bovendien voor het eerst werden ondervraagd, kunnen de onderzoekers niet vaststellen of er sprake is van een stijging. Volgens Leen Van Compernolle, die in 1983 aan de wieg van de Jeugdkliniek stond en nu verantwoordelijk is voor de eenheid Jeugdbehandeling in de Sint-Jozefskliniek in Pittem, moeten we daar niet vanuit gaan.

“We kunnen niet met zekerheid zeggen of er een toename is”, vertelt ze ons. “Wel is het zo dat ouders sneller aan de alarmbel trekken en structurele hulp zoeken. Er is minder schroom rond psychische problemen dan 20 à 30 jaar geleden. De drempel om naar de hulpverlening te stappen is ook lager geworden. Dat is positief. Aan de andere kant heb ik soms wel het gevoel dat we nu te veel met een vergrootglas op onze kinderen zitten. Dat er al van in de kleuterklas opvolging is, is goed. Maar er worden misschien te snel diagnoses gesteld en labels gekleefd.”

Wel ziet Compernolle een verandering in de aard van de problemen bij kinderen. “Voor veel jongeren is het leven complexer geworden. Er zijn heel wat maatschappelijke veranderingen, we leven in een destabiliserende wereld, de snelheid waarmee alles evolueert is amper bij te houden en de sociale media hebben een grote invloed. Maar wat opmerkelijk is, is het feit dat jongeren het vandaag vooral geen evidentie meer vinden dat hun ouders nog samen zijn. Tijdens de eerste week van hun verblijf in de jeugdkliniek maken ze een collage rond vier thema’s. Het eerste daarvan is hun gezin. We horen jongeren vaak expliciet zeggen: ‘Mijn ouders zijn nog samen.’ Voor veel jongeren zijn hun grond en veiligheid vandaag sterk in het gedrang gekomen door de veranderende gezinssituaties.”

Gouden tips

Als ouder weet je natuurlijk dat er altijd ups en downs zijn. En toch wil je niets liever dan dat je kind met een gelukkige tred door het leven gaat. Hoe je dat doet? Compernolle: “Het voornaamste voor een kind is erkend worden en zich gewaardeerd voelen. Als het kind weet dat het belangrijk is voor zijn ouders, dan is dat een sterke basis. Een kind dat het gevoel heeft niet te bestaan voor een of beide ouders kan daar zijn hele leven de gevolgen van dragen.”

Een tweede gouden tips is dat ouders moeten durven om grenzen op te stellen. “Ouders denken vaak dat ze hun kind alles moeten kunnen geven. Vroeger moesten ouders niet begrenzen, want er was minder om nee tegen te zeggen. Vandaag is voor veel jongeren alles wat binnen de onmiddellijke behoeftebevrediging ligt normaal geworden. Ze hoeven niet meer naar iets te verlangen of zich in te spannen om iets te realiseren. Dat trekt zich soms door in de studies, waarbij blijkt dat ze er bijvoorbeeld niet in slagen om een goeie studieplanning op te maken. Bovendien horen we steeds vaker jongeren zeggen dat shoppen hun hobby is. Maar shoppen is geen hobby. Er is niets sociaals of creatiefs aan. Terwijl er zoveel mogelijkheden voor leuke hobby’s zijn! Naast grenzen stellen, is het dus belangrijk dat ouders hun kinderen meer gaan sturen.”

“De psychiatrie is niet het einde”

En wat als het toch misloopt en er geen andere oplossing is dan een opname in de psychiatrie? Het is niet makkelijk, stelt de expert, maar probeer het van de positieve kant te bekijken. “Mensen denken vaak: ‘Help, mijn kind zit in de psychiatrie. Dit is het einde.’ Maar dan is mijn antwoord: ‘Dit is niet het einde, dit is een nieuw begin’.”

In de psychiatrie krijgen jongeren immers de kans om hun problemen op te lossen en weer in contact te komen met zichzelf. “Er is een intensieve begeleiding door psychologen en psychiaters, tijdens de gezinsbegeleiding leren ouders en kinderen op een andere manier met elkaar praten en omgaan. Meestal zien we hun band daardoor aanzienlijk verbeteren. Vaak zien we ook dat jongeren hier pas voor het eerst zichzelf durven te zijn in een groep. Opeens krijgt de jongere het gevoel: ‘Ik tel mee, mag er zijn zoals ik ben en ben evenveel waard als een ander.’ Sommigen hebben dat gevoel nooit gehad of zijn het kwijtgespeeld. We leren de jongeren om met zichzelf en elkaar de dag door te komen op een positieve manier. Zodra we voelen dat ze weer klaar zijn om het leven buiten de muren van de kliniek op te nemen, bouwen we alles stapsgewijs op. Maar zolang de nood of behoefte er is, volgen we hen op en blijven we volop beschikbaar. Zowel voor hen als voor hun ouders.”

BRON: https://www.hln.be/nina/psycho/1-op-de-10-jongeren-heeft-psychisch-probleem-hun-leven-is-complexer-geworden~a6c79788/

Onlangs liet ik jullie lezen over meer dan 1 op de 10 lijdt aan een psychische stoornis. Daar kwam al snel aan logje op van jongeren. Wel hier zie je het resultaat. Dat ook deze het moeilijk vinden in de maatschappij. Maar ook hun dagelijks leven en wat ze doen speelt een belangrijke rol. Als men weet dat ze meer met gsm en internet bezig zijn waar toch de meeste problemen door kunnen ontstaan. Is het niet overdonderd dat zijn psychische problemen krijgen. Ze zijn in zoveel nog zoekende en laten hun vaak leiden. Durven niet al te snel nee te zeggen. En hebben niet altijd een goed contact met de ouders. Zodat ze er vaak alleen voorstaan of met vriendinnetjes of vrienden het bespreken.
Ook de druk in school om maar goed te presteren ligt hoog op de lijst.

 

AUM NAMASTE BOEDDHA BRUNO
Om Shanthi,
spiritueel en het aardse moet men kunnen verbinden

AUM MANI PADME HUM

ZIJN MILLENIALS ECHT ZO NARCISTISCH

Zijn millennials echt zo narcistisch?

Ok boomer. Een veelgehoorde stereotiepe uitspraak is dat ‘de jeugd van tegenwoordig’ narcistischer is geworden. Maar klopt dat wel? Wetenschappers van de Michigan State University hebben zo hun twijfels.

“Het is een groot cliché dat elke nieuwe generatie meer narcistisch wordt, maar dat is nog niet fatsoenlijk onderzocht. Niemand heeft ooit de persoonlijkheden van verschillende generatieleden vergeleken en gekeken hoe een karakter veranderd naargelang de leeftijd”, vertelt William Chopik, professor psychologie aan de Michigan State University (MSU) en hoofdauteur van de studie.

Wat als je ouder wordt?

Om dat op te lossen, verzamelde Chopik de data van 747 mensen die meer dan 60 jaar gevolgd werden. Tijdens die periode keek de wetenschapper naar 3 factoren die geassocieerd worden met narcisme: vol zijn van jezelf of een dikke nek hebben, overgevoelig zijn of niet tegen kritiek kunnen, en autonomie of hoge ambities koesteren.

Als je ouder wordt, nemen die eerste 2 factoren af. Alleen de derde factor neemt toe met de leeftijd. “Als we opgroeien, maken we dingen mee die ons leven door elkaar schudden. Hierdoor zijn we vaak geneigd om onze narcistische eigenschappen bij te schaven”, verklaart de psycholoog. Denk aan een nieuwe job, een nieuwe relatie, een gezin stichten … “Zulke zaken helpen mensen te beseffen dat de wereld niet rond hen draait.”

Chopik: “Narcisten staan niet open voor kritiek. Maar vroeg of laat worden we allemaal gedwongen om een keer om te gaan met feedback. Als je ontslagen wordt bijvoorbeeld, of gedumpt. Dan besef je plots: ik ben toch niet zo geweldig als ik dacht.”

Wat met de verschillende generaties?

Vooral verrassend is dat babyboomers op jonge leeftijd overgevoeliger zijn dan millennials op diezelfde leeftijd. “Ze zijn ook een tikje meer zelfingenomen en zullen sneller hun mening opdringen aan anderen”, stelt Chopik nog. Kortom, de narcistische factoren evolueren op dezelfde manier, maar het startpunt ligt blijkbaar toch anders bij verschillende generaties. Het beeld van de egoïstische borstkloppende millennial mag dus bijgesteld worden.

BRON: https://www.hln.be/nina/psycho/zijn-millennials-echt-zo-narcistisch~a29cdc18/

Ze leven anders en moeten ook leren hoe ze door het leven gaan. Maar om nu te zeggen dat ze narcistisch zijn. Omdat heel wat kinderen nieuwetijdskinderen zijn hebben veel anderen er het moeilijk mee om ze op te voeden. Ze begrijpen hen niet en dat kan botsen. Toch leren ze op een andere manier het leven te zien. Ook op sociaal vlak. Wij gingen uit, hadden face to face contact nu is het allemaal digitaal. En op een moment gaan ze elkaar benaderen. 
Hier komt vaak het pestgedrag ook door. Ze begrijpen elkaar niet en zien maar een uitweg elkaar pijn doen. 
Het zal aan hen zelf zijn om het leven te gaan bekijken zoals ze het zien en aanvoelen. 

Hier kan je een mooi stukje ervan lezen; https://www.lentis.nl/probleem/narcistische-persoonlijkheidsstoornis/kenmerken-narcist/

AUM NAMASTE BOEDDHA BRUNO
Om Shanthi,
spiritueel en het aardse moet men kunnen verbinden

AUM MANI PADME HUM

 

MOET DE LEEFTIJDSGRENS VOOR ALCOHOL OPGETROKKEN WORDEN TOT 18 JAAR?

HET DEBAT. Moet de leeftijdsgrens voor alcohol opgetrokken worden tot 18 jaar?

Vorig jaar belandden elke dag gemiddeld zes jongeren tussen 12 en 17 jaar straalbezopen in het ziekenhuis. Wat denk jij? Moet de leeftijdsgrens voor alcohol opgetrokken worden tot 18 jaar? Vanavond bundelen we de boeiendste reacties in een nieuw stuk. Lees hieronder alvast wat onze experts ervan vinden.

Guido Van Hal, medisch socioloog (Universiteit Antwerpen):

Van Hal is voorstander om de leeftijdsgrens op te trekken. Want: hoe jonger iemand met alcohol in aanraking komt, hoe groter het risico dat dat problemen oplevert op latere leeftijd. “Je loopt een vijf keer groter risico om later problematisch alcoholgedrag te vertonen en verslaafd te raken”, zegt hij. “Het is echt jong geleerd, oud gedaan.”

Van Hal merkt dat niet iedereen het alcoholgebruik bij jongeren even problematisch vindt. “Onlangs sprak ik een kinderarts die een meisje van 14 jaar had gezien met 5,2 promille in het bloed. Ze had een glas wodka geproefd en was blijven drinken. ‘So what?’, reageerden die ouders. ‘Kan gebeuren.’”

Je loopt een vijf keer groter risico om later problematisch alcoholgedrag te vertonen en verslaafd te raken. Het is echt jong geleerd, oud gedaan

Guido Van Hal

Jongeren die na een ziekenhuisopname fysiek terug in orde, gaan naar huis. “Er wordt geen traject uitgestippeld”, zegt professor Van Hal. “In Nederland doen ze dat wel. Daar hebben ze kinderalcoholklinieken, waar deze patiëntjes van nabij worden opgevolgd.” In Nederland, met meer inwoners dan hier, worden jaarlijks tussen de 700 en 900 jongeren na alcoholmisbruik in het ziekenhuis opgenomen. Drie keer minder dan bij ons. “Het bewijst dat hun aanpak werkt”, zegt Van Hal. “We vragen dit hier al lang, maar het gebeurt niet. Ook het optrekken van de leeftijdsgrens om alcohol te kopen, zou een verschil kunnen maken.” (SV)

Maggie De Block, Minister van Volksgezondheid (Open VLD):

Maggie De Block is geen voorstander van een hogere leeftijdsgrens. “We moeten jongeren uitleggen wat de risico’s van alcohol zijn”, benadrukt ze in een reactie. “De ouders vervullen daarbij een belangrijke rol, ook meer algemeen bij de keuze voor gezonde drank en voeding. Maak van bier of wijn een verboden vrucht en ze worden alleen maar aantrekkelijker.” De Block wijst naar landen waar de leeftijdsgrens voor alcohol wel hoger ligt, op 18 of zelfs 21 jaar.

Marijs Geirnaert, directeur van het Vlaams expertisecentrum voor alcohol (VAD):

Het VAD is het niet eens met de redenering van minister De Block. “In Nederland had men 5 à 10 jaar geleden veel meer comazuipers dan vandaag. Tot ze de leeftijdsgrens hebben opgetrokken. Toen is het aantal wel degelijk gedaald”, legt Geirnaert uit.

Andere maatregelen waar de VAD voor pleit zijn een verhoging van de prijs van alcohol en het aan banden leggen van reclame voor alcohol. “Alcohol moet duurder zijn dan frisdrank of water. Dat is nu niet het geval”. Maar volgens Geirnaert worden alle efficiënte maatregelen tegengehouden door de in ons land machtige bierlobby. “Sensibilisering is oké, maar met sensibilisering alleen kom je er niet”.

Ook voor ouders is volgens Geirnaert een belangrijke rol weggelegd. “Jongeren kopiëren volwassen gedrag. Wat kun je verwachten van kinderen als hun ouders en grootouders steeds meer drinken. Alcohol heeft een plaats, op speciale momenten en in beperkt gebruik. Maar niet dagelijks, en niet in grote hoeveelheden”, stelt de verslavingsexperte.

Maak van bier of wijn een verboden vrucht en ze worden alleen maar aantrekkelijker

Maggie De Block

Marjolein Mattheij, kinderarts (Universitair Ziekenhuis Antwerpen):

Ongeveer één keer per maand ziet Marjolein Mattheij hoe er een jongere op de spoeddienst belandt die te veel heeft gedronken. “Ik heb de indruk dat ze steeds jonger zijn, al heb ik het fenomeen op zich de voorbije tien jaar niet echt zien toenemen.”

Voor kinder- en spoedartsen zit er weinig anders op dan de jonge patiëntjes zo goed mogelijk op te lappen wanneer ze in het ziekenhuis worden binnengedragen. “Soms is dat frustrerend”, geeft de kinderarts toe. “We geven die kinderen een infuus, omdat dit medisch de juiste behandeling is. Maar het zorgt er wel voor dat ze geen kater hebben. Ze worden wakker in het ziekenhuis en voelen zich prima. Dan vertellen wij wel hoe ze bewusteloos door hun vrienden zijn binnengebracht, hoe ze verschillende keren hebben gebraakt of hoe ze meermaals in hun bed hebben geplast. ‘Dat zal allemaal wel, maar ik voel me nu goed’, zie je ze dan denken. Terwijl: als je zo veel drinkt, dan betaal je daar de volgende dag normaliter een prijs voor. Die terugkoppeling krijgen de kinderen door onze behandeling niet.”

“Een deel van de ouders beseft niet echt dat er een probleem is”, zegt ze. “‘Ik ben ook jong geweest’, zeggen ze dan. Ze lijken niet te beseffen hoe gevaarlijk dat kan zijn op zo’n leeftijd. De hersenen zijn nog volop in ontwikkeling, dus het risico op schade is reëel.” (SV)

En nu is het aan jou. Wat is jouw mening? Moet de leeftijdsgrens voor alcohol opgetrokken worden tot 18 jaar? Laat het weten in de comments onder dit artikel. We bundelen de boeiendste reacties vanavond in een nieuw stuk.

BRON: https://www.hln.be/nieuws/binnenland/het-debat-moet-de-leeftijdsgrens-voor-alcohol-opgetrokken-worden-tot-18-jaar~a499b619/

Al trek je de grens nog hoger ze zullen er altijd aankomen. Er zou meer controle moeten komen op fuiven en dergelijke. Maar zolang het overal te koop is, zal men er altijd mee geconfronteerd worden. Jongeren snappen niet wat het allemaal teweeg brengt en hebben het vaak ook moeilijk met nee te zeggen. En al te vaak wordt er door jongeren geëxperimenteerd. Zodat ze op een moment in coma kunnen raken of niet meer weten wat ze doen. Dan belanden ze op spoed en hopen dat ze er door komen.
Het spijtige van heel de zaak is ook dat men door teveel te drinken niet meer weet wat men doet, en na

 

AUM NAMASTE BOEDDHA BRUNO
Om Shanthi,
spiritueel en het aardse moet men kunnen verbinden

AUM MANI PADME HUM

4 OP DE 5 JONGEREN BEWEGEN TE WEINIG

4 op de 5 jongeren bewegen te weinig: WHO waarschuwt voor de gevaren

Een nieuwe studie van de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) toont aan dat 80% van schoolgaande jeugd niet aan het aanbevolen uur lichaamsbeweging per dag komt. En dat kan volgens de WHO zowel hun huidige als hun toekomstige gezondheid in gevaar brengen.

Voor de studie, die gepubliceerd werd in het tijdschrift ‘The Lancet Child & Adolescent Health’, werden de gegevens van 1,6 miljoen scholieren uit 146 landen tussen de leeftijd van 11 en 17 jaar verzameld. Daaruit bleek dat meer dan 4 op de 5 jongeren te weinig beweging krijgen per dag. Nochtans raadt de WHO aan om minstens een uurtje te spenderen aan wandelen, spelen, fietsen of deelnemen aan georganiseerde sporten.

Meisjes scoren het slechts. 85% van hen komt niet aan het aanbevolen uur sporten per dag, tegenover 78% van de jongens. Dat verschil was merkbaar in alle landen op enkele na. Zo deden de meisjes het beter in Tonga, Samoa, Afghanistan en Zambia. De meeste landen zagen de genderkloof ook groter worden over een periode van 15 jaar. De studie liep van 2001 tot 2016.

België bevindt zich in de middenmoot

In 2016 kregen de jongens in de Filipijnen het slechtste rapport. Daar bewoog maar liefst 93% van de jongens te weinig. In Zuid-Korea scoorden de meisjes het slechtst (97%) en ook beide geslachten samen. Daar kwam 94% van de adolescenten niet aan een uurtje beweging per dag. Bangladesh behaalde dan weer de beste punten. Daar sporten 63% van de jongens en 69% van de meisjes te weinig. De onderzoekers wijten de betere score bij de jongens aan de sterke focus op nationale sporten zoals cricket en bij de meisjes aan maatschappelijke factoren zoals de vele huishoudelijke taken die ze op zich moeten nemen. België belandt in de middenmoot. Zo beweegt 79% van de jongens te weinig, en 88% van de meisjes.

Dat de schoolgaande jeugd zo weinig beweegt, is erg gevaarlijk voor hun gezondheid waarschuwt de WHO. “Er zijn dringend beleidsmaatregelen nodig om de fysieke activiteit te bevorderen bij de jeugd om hun huidige en toekomstige gezondheid niet in gevaar te brengen.” Zo is een fysiek actieve levensstijl bij adolescenten niet alleen belangrijk voor hun hart, spieren, ademhaling, botten en gewicht, maar veel bewegen zou ook een positieve invloed hebben op de cognitieve ontwikkeling. Daarnaast wijzen studies uit dat die voordelen ook merkbaar blijven tijdens hun volwassene leven.

Om die positieve effecten te bereiken, beveelt de WHO adolescenten aan om elke dag een uur of langer matige tot krachtige lichamelijke activiteit na te streven. En daar moeten vooral nationale, stedelijke en lokale leiders iets aan doen volgens de organisatie. “De studie benadrukt dat jonge mensen het recht hebben om te bewegen en de mogelijkheid moeten krijgen om hun recht op lichamelijke en geestelijke gezondheid te realiseren”, vertelt Fiona Bull, medeauteur van de studie. “Sterke politieke wil en actie kunnen het feit dat meer dan 4 op de 5 jongeren niet het genot en de sociale, fysieke en gezondheidsvoordelen kunnen ervaren, aanpakken. Beleidsmakers en belanghebbenden moeten dus dringend aangemoedigd worden om nu actie te ondernemen voor de gezondheid van deze en toekomstige generaties.”

BRON: https://www.hln.be/nina/fit-gezond/4-op-de-5-jongeren-bewegen-te-weinig-who-waarschuwt-voor-de-gevaren~a1ccfddf/#comments

Tijden veranderen en dat hoor je me niet zeggen. Wij moesten vuil zien of onze ouders waren niet tevreden. Wij konden nog op straat spelen of spraken af om ergens te gaan spelen of te ravotten. Maar nu komen ze van school en moeten eerst het nodige huiswerk doen, en dan de tijd die rest nemen ze hun laptop of tablet. Buiten zie je bijna geen kinderen meer spelen. Als ze dan wat ouder zijn en ze gaan al eens een filmpje kijken hebben meer snoep mee dan je kan denken. Eten moet snel gaan en liefst zo vettig mogelijk. De ouders zijn op hun gemak dat hun kind thuis in de kamer zit. Dan moeten ze zich geen zorgen maken. Maar hun gezondheid gaat er goed mee achteruit. Velen zijn te zwaar voor hun leeftijd en als je vraagt of ze iets van sport doen is het antwoord vaak nee.
Ook in de scholen zou men meer aandacht moeten geven aan ontspanning en sport.
Want wat ik alleen maar zie bij kinderen is een zware boekentas of rugzak die ze dagelijks moeten sleuren. Dat ook niet gewenst is voor hun lichaam.

AUM NAMASTE BOEDDHA BRUNO
Om Shanthi,
spiritueel en het aardse moet men kunnen verbinden

AUM MANI PADME HUM

 

RODE NEUZEN DAG WIL DIT JAAR ALLE JONGEREN MEER VEERKRACHT GEVEN: ZE STAAN VAAK CONSTANT ONDER DRUK

Rode Neuzen Dag wil dit jaar àlle jongeren meer veerkracht geven: “Jeugd van tegenwoordig staat constant onder druk”

Thomas Geuens Sam De Bruyn, Sarah Van Gysegem en Birgit Van Mol op het Rode Neuzen Lab, dat vandaag voor scholen werd georganiseerd.

Een onbezorgde jeugd: dat is niet meer evident. Bijna de helft van alle leerlingen zit soms met het gevoel dat ze onder te veel druk staan op school. Liefst 56% heeft last van faalangst, 59% heeft concentratieproblemen. En 51% van de jongeren vindt zelf dat ze «ongezond veel» achter hun computer of smartphone zitten. De Rode Neuzen Dag, die de voorbije jaren inzette op hulp aan jongeren met mentale problemen, wil dit jaar àlle jongeren meer veerkracht geven.

Nieuw onderzoek van Ivox bij 1.000 kinderen tussen 6 en 18 jaar, in opdracht van Rode Neuzen Dag, legt frappante feiten bloot. De helft van de Vlaamse leerlingen geeft zélf aan dat ze wel eens last hebben van periodes waarin ze zich heel slecht voelen. Ze hebben dan last van angst of paniek. Of hebben nergens zin in.

Presteren, presteren

Van jongeren wordt tegenwoordig verwacht ze allemaal een ongelooflijk boeiend leven leiden én dat ze ook nog eens keihard scoren, kadert Sarah Van Gysegem, jongerenexpert bij de Gezinsbond die dit jaar ook mee doet aan de Rode Neuzen Dag van VTM, VTM, Qmusic en Belfius. «Ze hebben vandaag ongelooflijk veel keuze en mogelijkheden. Maar er wordt van hen ook verwacht dat ze alle kansen grijpen en benutten. Zowel puike punten halen op school, een topper zijn in de muziekles, sterke prestaties neerzetten in de sportclub. Het lijkt alsof alles haalbaar en maakbaar is. Ze moeten presteren, presteren en nog eens presteren.»

Ook ik voelde mij lelijk als tiener. Maar ik kon mezelf na de uren niet meer vergelijken met de knapste meisjes op school. Vandaag is dat vergelijkingsmateriaal op sociale media er 24 op 24, 7 op 7. Zelfs mijn zoon van elf is al bezig met zijn uiterlijk. Dan denk je dat hij in bed ligt maar is hij op zijn kamer sit-ups aan het doen. Hij wil een sixpack

Sarah Van Gysegem

De meeste tijd van hun jonge leven brengen ze door op school, maar vier op de tien voelt zich dààr slecht in zijn vel, zo blijkt nog uit het Ivox-onderzoek. Een kwart denkt wel eens dat niémand op school hen leuk vindt. Drie op de tien jongeren is soms bang er niet bij te horen. Eén op vijf wordt af en toe gepest. Meer dan één op vijf – bij de meisjes zelfs één op drie – zegt wel eens te worden uitgelachen om hun uiterlijk. Omdat ze te dik zijn of te mager, of puistjes hebben…. Liefst 35% voelt zich onzeker over zijn lichaam. Bij 16- tot 18-jarige meisjes loopt dat op tot 45%.

Onzekerheid en verwarring, dat hoort bij het opgroeien, zegt Sarah Van Gysegem. «Ook ik voelde mij lelijk als tiener. Maar als ik thuiskwam, noemde mijn vader me vol overtuiging ’ma belle’. Ik kon mezelf na de schooluren niet meer vergelijken met de populairste meisjes op school, die ik zoveel knapper vond. Of met Julia Roberts, op wie ik zo graag wou lijken. Ik zag haar maar heel af en toe eens in een tijdschrift. Vandaag is dat vergelijkingsmateriaal met het mooiste meisje van de klas, maar ook met BV’s en influencers op sociale media er 24 op 24, 7 op 7. Haal zelf ook maar eens zoveel likes met foto’s die niet professioneel zijn bewerkt. Zelfs mijn zoon van elf is al bezig met zijn uiterlijk. Dan denk je dat hij in bed ligt maar er is gestommel op zijn kamer. Omdat hij sit-ups aan het doen is. Hij wil een sixpack en als het even kan ook een miljoen volgers op zijn YouTubekanaal. Op die leeftijd had ik nog niet gehoord van een dambordje. Ik zeg hem dat ik hem graag zie zoals hij is, en hoop hem zo wat meer weerbaar te maken.»

Eén op vijf leerlingen zegt zelf dat ze zelden of nooit goed uitgerust aan de dag beginnen. Waardoor ze af en toe in slaap vallen in de les, zo bekent 42% van de 16- tot 18-jarigen.

Onderzoek Ivox

Een kwart van de jongeren met mentale problemen, klaagt over de druk door sociale media. Eén op twee Vlaamse jongeren zegt zelf dat ze ‘ongezond veel’ achter hun computer of smartphone zitten. De 6- tot 9-jarigen, die er nog niet aan ‘vasthangen’, vinden het nog een goed idee de smartphones op school te verbieden. Maar de steun voor dat idee zakt met de leeftijd. Globaal zegt één op de vijf verslaafd te zijn aan de gsm. Ze krijgen er zelfs fysieke problemen door. Vier op de tien heeft soms prikkende ogen omdat ze te veel naar schermpje gekeken hebben. Eén op de vijf heeft soms zelfs pijn aan duim of hand door te veel op de gsm te zitten. Vaak tot een stuk in de nacht. Vier op de tien vallen regelmatig te laat in slaap. Eén op vijf leerlingen zegt zelf dat ze zelden of nooit goed uitgerust aan de dag beginnen. Waardoor ze af en toe in slaap vallen in de les, zo bekent 42% van de 16- tot 18-jarigen.

Vlammetjes onderhouden

Hadden wij vroeger die sociale media gehad, we zouden er ook verknocht aan geweest zijn, vindt Van Gysegem. «Op elk moment van de dag kunnen jongeren hun hart luchten bij hun vrienden die hen begrijpen. Wij hadden alleen een telefoon ter beschikking. Eén telefoon voor een gans gezin. Maar hun online-bestaan is aan doorslaan. Na schooltijd krijgen ze via smartschool het bericht dat er nog een extra hoofdstuk is bijgekomen voor die grote toets. Ruzies en pesterijen gaan ’s avonds online verder. En heel wat jongeren voelen de druk om online zoveel mogelijk ‘vrienden’ te pleasen. Een meisje van 14 zei me onlangs in een interview over haar tijdsgebruik dat ze elke dag 8 uur online was. Elke ochtend en elke avond stuurt ze een berichtje naar 200 mensen op snapchat. Als die binnen de 24 uur antwoorden, krijgen ze allemaal een vlammetje achter hun naam. Ze wil absoluut voorkomen dat die vlammetjes doven. Ik hoor zelfs dat jongeren hun wachtwoord aan mekaar geven om de vlammetjes te onderhouden, als ze zelf offline zijn omdat ze bij voorbeeld op weekend gaan met de jeugdbeweging. Een ex-gameverslaafde vertelde me dat hij zijn geduld verloren was. Online kan je meteen een match met Ronaldo spelen, terwijl je maanden moet oefenen op je gitaar voor je iets moois voor je vrienden kan spelen. Het is hoog tijd dat we jongeren helpen. Ik kan alleen maar toejuichen dat Rode Neuzen Dag dit jaar volop inzet op weerbaarheid. We moeten ervoor zorgen dat ze zich sterker en beter gaan voelen.»

Kwaliteitslabel

Rode Neuzen Dag wil van zoveel mogelijk scholen Rode Neuzen Scholen maken. Dat zijn scholen die zich engageren om de weerbaarheid bij hun leerlingen te versterken. «We beseffen maar al te goed dat scholen nu al een drukke agenda hebben. Maar we willen hen vanuit Rode Neuzen Dag zo goed mogelijk inspireren en ondersteunen in het organiseren van acties. Het beste nieuws? Het geld van de actie van de school gaat integraal naar hun eigen gekozen project, aangevuld met een financiële extra door acties die de rest van Vlaanderen organiseert”, licht Qmusic-dj en Rode Neuzen Dag-supporter Sam De Bruyn toe.

Scholen kunnen zich nu aanmelden op rodeneuzendag.be om Rode neuzen school te worden en hun eigen project op te zetten. Tal van projecten zijn mogelijk: geld inzamelen voor schoolfietsen, voor een serieuze muziekinstallatie voor de schoolradio, voor een graffiti-muur, of wifiloze chillruimte waar een externe deskundige ’s middags relaxatietechnieken komt aanleren. Deelnemende scholen krijgen een label dat ze mogen ophangen aan de schoolpoort, zodat ouders kunnen zien dat dit een school is die begaan is met de kwetsbaarheid van hun kinderen.

Op 29 november 2019 kunnen alle jongeren aan Vlaanderen tonen dat ze meegedaan hebben door op school hun eigen Rode Neuzen-feest te organiseren. VTM en Qmusic vieren de hele dag mee met Vlaanderen en sluiten af met een slotfeest.

BRON: https://www.hln.be/nina/psycho/rode-neuzen-dag-wil-dit-jaar-alle-jongeren-meer-veerkracht-geven-jeugd-van-tegenwoordig-staat-constant-onder-druk~a3256abd/

Dat klopt jongeren staan onder druk. Maar ze zichzelf dat ook wel voor een stukje aan. Ze spiegelen zich naar anderen maar ook soms vanuit thuis worden ze onder druk gezet. Ze worden vaak over gelaten aan hun lot, de ouders hebben of maken geen tijd. En ze moeten dan nog eens goede en hoge cijfers halen op school. Anders worden ze gestraft. Ook de media speelt een negatieve rol naar hen toe. Maar ook hier zouden de ouders een helpende hand kunnen in meespelen op een positieve manier.
Spijtig genoeg en dat vind ik dan, een kind mag eigenlijk geen kind meer zijn. En op jonge leeftijd al zou deze heel wat moeten kunnen en doen.
Een kind zou moeten kunnen spelen, zich moeten kunnen uitleven. En weten dat er zijn die ze helpen als het nodig is, of een luistert oor hebben als ze met vragen of problemen zitten.

AUM NAMASTE BOEDDHA BRUNO
Om Shanthi,
spiritueel en het aardse moet men kunnen verbinden

AUM MANI PADME HUM