DWANGARBEID EN BEDREIGING VAN DE TIBETAANSE CULTUUR

VN-DESKUNDIGEN WAARSCHUWEN VOOR DWANGARBEID EN BEDREIGING VAN DE TIBETAANSE CULTUUR

De International Campaign for Tibet verwelkomt de verklaring die zes onafhankelijke speciale VN-rapporteurs op 27 april 2023 hebben uitgebracht over de zogenaamde “beroepsopleidingsprogramma’s” van de Chinese autoriteiten voor Tibetanen. Daarin spreken de deskundigen hun bezorgdheid uit over berichten dat de vermeende “programma’s voor arbeids overdracht en beroepsopleiding” worden gebruikt als excuus “om de religie, taal en cultuur van Tibet te ondermijnen en de Tibetanen te controleren en politiek te indoctrineren.” De speciale VN-rapporteurs stellen verder dat dergelijke programma’s kunnen leiden tot dwangarbeid.  De Chinese regering moet duidelijk maken dat Tibetanen de mogelijkheid hebben om deelname aan de programma’s te weigeren en uitleggen hoe zij de programma’s zal afstemmen op de verplichtingen krachtens het internationaal recht om dwangarbeid te voorkomen.
De International Campaign for Tibet verklaarde: “De internationale gemeenschap moet de eisen van de VN-deskundigen steunen en hun bezorgdheid over deze arbeidsprogramma’s krachtig kenbaar maken. Tibetanen hebben geen mogelijkheid om op legale wijze aan dergelijke programma’s te ontsnappen. Daarom is er inderdaad reden tot bezorgdheid dat dit programma’s zijn die leiden tot dwangarbeid. Het is ook duidelijk dat de CCP met deze programma’s ideologische doelen nastreeft. Tibetanen moeten worden geïndoctrineerd, geïntimideerd en gehoorzaamd aan de Communistische Partij.”
Op 6 februari 2023 hebben de speciale VN-rapporteurs de Chinese autoriteiten schriftelijk verzocht de arbeids programma’s voor Tibetanen te evalueren en ervoor te zorgen dat de betrokkenen niet tegen hun wil hoeven deel te nemen. Ook moeten de arbeidsomstandigheden voor Tibetanen worden gecontroleerd en moet ervoor worden gezorgd dat Tibetanen niet worden gediscrimineerd op basis van hun religie, taal of cultuur. Volgens berichten zijn sinds 2015 honderdduizenden Tibetanen gedwongen om hun traditionele manier van leven op het platteland op te geven en laagbetaalde banen voor laaggeschoolden aan te nemen via een zogenaamd “vrijwilligersprogramma”. Bovendien verklaarden de VN-experts dat de “programma’s voor arbeids overdracht” zouden worden vergemakkelijkt door een netwerk van “beroepsopleidingscentra” die geen professionele ontwikkeling nastreefden, maar eerder het doel van culturele en politieke indoctrinatie, vooral in verband met militaire oefeningen.

BRON: https://savetibet.nl/nieuwsartikel/vn-deskundigen-waarschuwen-voor-dwangarbeid-en-bedreiging-van-de-tibetaanse-cultuur/

HOE HET GESTELD IS MET MONNIK GIEL

Hoe gaat het nog met monnik Giel (25), voor even terug in België? “In het klooster kijk ik ook gewoon Netflix”

Vertrekt hij of vertrekt hij niet? Die vraag hield Vlaanderen in 2013 in de ban. Wel, de toen 15-jarige Giel vertrok wel degelijk, om monnik te worden in een boeddhistisch klooster op de grens van India en Tibet. Tien jaar ouder en wijzer woont hij vandaag opnieuw in het Oost-Vlaamse dorpje Watervliet. Voor eventjes. “Ik hoop eind dit jaar opnieuw naar India terug te keren.” Of toch niet? “Als ik nu de vrouw van mijn leven zou ontmoeten, is een kort telefoontje naar de abt voldoende om er een streep onder te trekken.”

Je bent jong en je wil wat. Maar de gedachte dat een gewone Vlaamse tienerjongen monnik wilde worden in een boeddhistische klooster in Noord-India, deed in Vlaanderen destijds de wenkbrauwen fronsen. Een reportage over Giels vertrek leidde tot veel ophef én juridische procedures. Hij was beïnvloed door zijn boeddhistisch ­geïnspireerde mama Sabine, beweerden kwatongen. “Geen idee waar die commotie plots vandaan kwam”, vertelt Giel nu. “Voor mij was de stap even logisch als een talentvolle jonge voetballer die een jeugdopleiding wil volgen bij Ajax of Barcelona.”
Inmiddels is het frêle jongetje van toen uitgegroeid tot een zelfzekere jongvolwassene. Steviger van postuur, en ook mentaal heeft Giel stappen gezet. Zo heeft hij meer dan de helft van zijn parcours afgelegd om het te schoppen tot een boeddhistische leraar. Sinds de coronacrisis volgt hij evenwel thuis les. “Toen de lockdown aanbrak, was ik hier samen met mijn leraar om mijn moeder te bezoeken. Daardoor hebben we ons huis een hele tijd moeten omvormen een klein familieklooster. Mijn leraar is kunnen terugkeren, maar de situatie werd in India zo dramatisch dat een snel vertrek was uitgesloten.”
Hoewel corona vandaag naar de achtergrond is verdreven, houdt een metaalvergiftiging hem voorlopig thuis. “Die heb ik opgelopen door het kloostereten dat in aluminium pannen bereid wordt, en de luchtkwaliteit in India doet er ook geen deugd aan. Ik volg nu thuis les terwijl ik verder genees. Ik hoop eind dit jaar opnieuw naar India te vertrekken.”

Keer je dan terug ‘naar huis’ of voelt België nog steeds aan als je thuisland?

“Als boeddhist moet je je overal thuis voelen. Thuis is voor mij een plek die vertrouwd aanvoelt. Maar een plaats mag geen houvast zijn, want liefde voor een bepaalde plaats zorgt enkel voor lijden en melancholie. Die gevoelens wil ik net vermijden. Mijn houvast is eerder mijn innerlijke liefde.”

Dacht je als kind ook al volgens die boeddhistische ideeën?

“Waarschijnlijk niet, maar sinds ik een jaar of acht was, stelde ik me wel al heel wat vragen over het leven: ‘wat is het doel van dit leven?’, ‘Waarom zijn we hier?’. Die vragen kon ik maar niet loslaten. Mijn mama wist dat ik daarmee worstelde. Per toeval vond ze bij de bakker een foldertje van een Tibetaanse meester die lesgaf in Brugge. De onderbouwde en logische manier waarmee hij die levensvragen beantwoordde, maakte me nieuwsgierig naar meer. Hij leerde me de essentie van geluk. Toen ik later boeddhistische lezingen bijwoonde, begon ik te begrijpen vanwaar dat tijdelijke geluk kwam. In zijn lessen vond ik antwoorden en een reden om me meer in de boeddhistische filosofie te verdiepen.”

Wat trok je zo aan in de boeddhistische filosofie?

“Een boeddhist leert om minder te leunen op zijn emoties bij het nemen van beslissingen, maar te vertrekken vanuit wijsheid en mededogen. Je denkt goed na over de gevolgen van je daden en probeert al het vermijdbaar lijden te vermijden. Daarnaast zijn er binnen het boeddhisme geen onbeantwoorde vragen meer. Op alles is een klinkklaar antwoord, dat je op elk niveau van intelligentie kunt uitleggen. De logica spreekt me erg aan. Het doel is voor mij om ooit verlicht te worden, wat inhoudt dat je vrij bent van negatieve emoties. Dat je onthecht bent en niet meer afhankelijk. Wat er dan met je gebeurt, is niet te bevatten.”

Maar de stap om vervolgens alleen naar India te vertrekken omwille van geloofsredenen blijft toch groot, niet?

“We zijn natuurlijk niet over één nacht ijs gegaan. Samen met mijn mama heb ik enkele kloosters bezocht in India en ik voelde me er echt thuis. Ik had zelfs tranen in mijn ogen toen we er weggingen. De beste manier om het boeddhisme te bestuderen, is in een boeddhistisch klooster zelf en er de taal te leren. Het kan ook wel in België, maar je verliest altijd een deel als je niet in het Tibetaans kunt studeren. Daarnaast zag ik het eigenlijk als een Erasmus-ervaring: ik ging naar een plek waar gelijkgezinden, maar ook heel wat leeftijdsgenoten woonden. Tijdens mijn bezoeken ervaarde ik hoe barmhartig ze waren en dat stelde me op mijn gemak.”

Hoe overbrugde je de taalbarrière?

“Voornamelijk met lichaamstaal, want de meeste monniken waren het Engels niet zo vaardig. Het heeft wel drie jaar geduurd vooraleer ik het Tibetaans onder de knie had. Ik spreek het redelijk vloeiend nu. Aanvankelijk was het moeilijk om de lessen te begrijpen, maar na verloop van tijd pik je steeds meer dingen op door er dagdagelijks mee in contact te komen. Het feit dat ik toen nog jong was, maakte het ook eenvoudiger om de taal op te pikken. Nu zou dat wellicht moeilijker verlopen.”

Hoe ziet een doordeweekse dag eruit in het klooster?

“De dag begint om half zes met een korte stretch- en meditatiesessie. Daarna staat de ochtend in het teken van gebed in de tempel en onderwijs. Filosofie is het hoofdvak, maar we krijgen ook lessen grammatica, wiskunde, Engels, Hindi en wetenschap. In de middagpauze doen veel monniken een dutje, maar ik gebruik mijn tijd om Tibetaans te studeren, tot wel negen uur per dag. Na het avondeten debatteren de monniken op de binnenplaats over de lesstof, maken ze hun huiswerk en genieten ze van het half uurtje vrije tijd tussen negen en half tien, want dan is het bedtijd. Maar op mijn vrije momenten kijk ik ook gewoon naar Netflix of scroll ik door mijn social media.”

Hoe hard verschilt het leven in een klooster tot dat erbuiten? Monniken zijn immers ook mensen die fouten maken.

“Een klooster is nog steeds een plek op aarde, waar in totaal zo’n 100 mensen van vlees en bloed leven. Wees er maar zeker van dat het er ginder ook wel eens wordt gepest of dat er spanningen onderling ontstaan. Alle menselijke problemen die wij kennen, kennen zij ook. Het grote verschil is dat er daar aan gewerkt wordt. Wanneer een persoon lijdt, zal het nooit verder escaleren, omdat het boeddhisme lijden afzweert. Monniken zijn overigens veel bewuster bezig met zichzelf en anderen dan westerlingen. Wij leren ook om niet wakker te liggen van opmerkingen. Zo kreeg ik in het begin bijnamen zoals Lange neus of Brits kindje, maar je bepaalt nog altijd zelf of je je aangevallen voelt. Net zoals je kiest hoe je met pesterijen omgaat. In het klooster heb ik geleerd mijn emoties beter te beheersen.”

Heb je het gevoel dat je veranderd bent sinds je vertrek?

“Ik denk het wel. Zaken die me vroeger ongelukkig zouden maken, kan ik nu veel beter plaatsen. Het feit dat we in het klooster fundamentele waarden zoals respect, empathie en eerlijkheid delen, zorgt ervoor dat we veel conflicten kunnen vermijden. Daarnaast apprecieer ik België veel meer door de manier waarop we hier leven. In België zijn we vooral bezig met de materiële groei, terwijl ze in India vooral bezig zijn met innerlijke groei. Hier heb je keuzes in overvloed, terwijl je in India vaak verplicht wordt om minder milieuvriendelijke keuzes te maken. Kortom, het is leven versus overleven. Monniken ginds dromen soms over onze prachtige huizen en onze perfect uitgeruste ziekenhuizen. Dat is inderdaad luxe die ik nu meer waardeer, maar uiteindelijk ben ik er zeker van dat materiële zaken mij niet gelukkig zullen maken. Mijn uiteindelijke doel is om ­gelukkig te worden zonder dat m’n geluk afhangt van iets.”

Betekent dat dat jouw toekomst in India ligt?

“Dat weet ik nog niet, maar de eerlijkheid gebiedt me te zeggen dat ik mijn vergaarde kennis wil gebruiken om mensen hier te helpen. Maar zolang ik geen meester ben, blijf ik online les volgen, lezingen geven over de normen en de waarden van het boeddhisme en blijf ik trouw aan de vier geloften van het monnikenleven: niet stelen, niet doden, niet liegen, en niet slapen met een vrouw. Zo wil ik het nu. Hoe het binnen twintig jaar zal zijn, weet ik niet. Mocht ik nu de vrouw van mijn leven ontmoeten, dan is een kort telefoontje naar de abt voldoende om er een streep onder te zetten. Maar als ik mijn droom als monnik wil waarmaken, is een gezinsleven uitgesloten. Dat is niet erg. Zolang ik maar gelukkig ben en zo min mogelijk pijn veroorzaak in de breedst mogelijke zin.”

BRON: https://www.hln.be/sint-laureins/interview-hoe-gaat-het-nog-met-monnik-giel-25-voor-even-terug-in-belgie-in-het-klooster-kijk-ik-ook-gewoon-netflix~a85d38bb/

Al was het voor hem en zijn moeder heel zwaar dat ze de beslissing namen om naar India te vertrekken. En zie nu hoe deze jonge man veranderd is en sterk in het leven staat. Zo zie je dan maar weer dat dromen en keuzes uit kunnen komen.
Heel veel respect voor deze jonge man.

AUM NAMASTE BOEDDHA BRUNO
Aum Shanti,
spiritueel en het aardse moet men kunnen verbinden

AUM PADME HUM MANI

IS SPIRITUALITEIT EEN ANDERE EGO IDENTITEIT GEWORDEN

Spiritualiteit in het Westen is ernstig verdraaid: een marktplaats van snuisterijen, zelfhulp goeroes, genezers, een grote variëteit aan spirituele praktijken, betekenissen enzovoort

Op een of andere manier heeft deze cultuur iets heel puurs en simpels omgevormd in iets commercieels, iets competitiefs en in iets wat het niet is. Ons westers denken is gemodelleerd in het willen bereiken van iets en sommige mensen op het spirituele pad hebben hun hele leven geleefd om iets te proberen te bereiken, om uiteindelijk nog net zo vast te zitten en gebonden te zijn als dat ze ooit waren.
Het is dit diepe verlangen om iets te bereiken, dit willen bereiken van een ‘hogere staat van bewustzijn’ wat mensen gebonden en zoekend houdt. Ter omschrijving, om een zoeker te zijn, heb je nog niet gezocht en daarom zullen degenen die altijd aan het zoeken zijn niet vinden. Eén van de grote Tibetaanse Boeddhisten, Chögyam Trungpa Rinpoche, die een cruciale rol speelde in het brengen van de Boeddhistisch leer naar het Westen gedurende de Chinese bezetting zegt het volgende over ontwaken/meditatie/verlichting in Meditatie in Actie:

Chögyam Trungpa Rinpoche ca 1967

Meditatie is gebaseerd op drie fundamentele factoren: in de eerste plaats, niet centraal naar binnen gaan;  ten tweede geen verlangen hebben naar een hogere staat; en ten derde compleet geïdentificeerd raken met het hier en nu”
Dus in context met de rest van het artikel is dit, hij refereert naar ons ego, of ons idee van wie we zijn, de ‘’mij’’, de ‘’ik’’, heeft hier geen stevigheid in zich, en niet het geloof hoog te houden dat het bestaat. Hij wijst het streven om beter of hoger te worden af – omdat puur bewustzijn niet kan toenemen of verminderen. Niets over genezing, niets over kristallen of chakra’s of ascensie of het nodig hebben om te streven naar of om bepaalde substanties tot je te nemen… gewoon te zijn.

Verlichting

Dit is een grappig woord en heeft zo veel associaties en ideeën waardoor het wordt omringd. In de Westerse cultuur wordt gewoonlijk gedacht dat het iets is dat iemand bereikt na misschien 30 of 40 jaar mediteren in een grot, maar hoe meer ik lees en hoe meer ik reis, des te minder lijkt het dat dit woord gaat over het bereiken van hogere staten of persoonlijke verworvenheid.

 “Strikt gesproken zijn er geen verlichte mensen en is er alleen verlichte activiteit.”

Dit is gezegd door de grote Zen meester Shunryu Suzuki en ik kan zien hoe dit precies past in what Ram Dass’s Hindi goeroe Maharaji tegen hem zei wanneer hem gevraagd werd hoe verlicht te worden. Hij antwoordde

“Hou van iedereen, voed iedereen, dien iedereen.”

Hoe ontzettend simpel he? Maar in de gestoorde wereld van vandaag, ken je iemand die dit écht doet?

Het lijkt erop dat verlichting verwijst naar het realiseren van ons werkelijke zelf – datgene wat we werkelijk zijn. Dit is waarom alle spirituele leermeesters die ik heb ontmoet – van Tibetaans Boeddhisme tot Zen tot Advaita Vedanta tot de Upanishads, gewoonlijk ernaar verwijzen als ‘’ Zelfrealisatie” in plaats van verlichting. Er achter komen dat we niet ons denkende verstand zijn, we zijn niet ons lichaam, we zijn niet onze emoties, gevoelens, verlangens of aversies; dat we ons bewust zijn van al deze dingen en ze niet intrinsiek zijn.
Ze gebruiken woorden als bewustzijn, God, de Boeddha natuur, leegheid enzovoort. Het essentiële bewustzijn dat zich bewust is van zichzelf, en elk en iedereen van ons zien als het al zijn van dit bewustzijn, we zijn ‘’er’’ allemaal al, maar we hebben onszelf geïdentificeerd met de dingen waar we ons bewust van zijn (lichaam en geest) en hebben onszelf gelimiteerd door dit te doen, en hebben dit de oorzaak gemaakt van al het lijden in de wereld. We zijn gewend geraakt aan het focussen op externe verschijningsvormen; ons lichaam, ons intellect, onze verschillen, onze overtuigingen, maar des te meer we onze aandacht intern richten naar ons eigen innerlijk werk en dat bewustzijn dat er altijd is, vinden we een diepte in ons wezen dat bijna beangstigend diepgaand is.
Dus dit is niet iets dat we kunnen bereiken – hetgeen moeilijk is te bevatten voor het westelijke verstand, omdat het zo geconditioneerd is om te bereiken. Het wil altijd een stap voor zijn op anderen, op een voetstuk worden geplaatst, gezien worden, hoger worden, maar het is dit erg egocentrische gedrag dat mensen gebonden houdt. Dit is waarom een ieder die naar zichzelf verwijst als verlicht zijn, je er verzekerd van kan zijn dat ze het niet zijn; en gewoonlijk wanneer de grote spirituele leermeesters gevraagd worden of zij het zijn, ze de vraag zullen ontwijken.
Chogyam Trungpa Rinpoche zei eens in één van zijn toespraken “Dus je bent verlicht… wat nu?” Hij hield de manier voor de gek van de westerse wereld over het willen bereiken en het worden van een hoger of beter persoon, maar praktisch in het dagelijks leven wat betekent dat voor ons? Sluiten we onszelf op in een donkere ruimte om de hele dag te mediteren? Lopen we rond met onze vooruitgestoken borst, onze groupies en ons opgezwollen ego? Dit is waar voor mij, het terugkomt op hetgeen Maharaji heeft gezegd. Als we handelen vanuit de plaats van die realisatie dat we allemaal dezelfde essentie zijn gewoon met een ander masker op, dan zullen we anderen behandelen als onszelf, verschillen irrelevant maken en het denkbeeld van de ‘’ander’’ als onvermijdelijk ook irrelevant.

 “Overal waar ik ga, ontmoet ik mezelf”

Shunryu Suzuki

 Overgave

De onderliggende stroming van de meeste wijzen en mystici over spiritualiteit is die van overgave; in het jezelf compleet overgeven aan het geheel, om degene in nood te helpen en te genezen en al het verlangen op te geven in het vooruit helpen van onze eigen carrière/bankrekening/zelfbeeld. We kunnen zo veel mensen helpen, als we gewoon uit de sociale norm van progressie en werk stappen en stoppen met ons druk te maken over wat anderen van ons denken. Er zijn waarschijnlijk mensen in onze eigen straat die worstelen met  rekeningen, eten, geld, TLC en er zijn de senioren die baat kunnen hebben van onze jeugd, de armen die baat zouden kunnen hebben van onze generositeit, de eenzame die baat kan hebben bij onze warmte. Zal één van deze worstelende mensen het echt interesseren hoe goed iemand kan mediteren?
Het is heel gemakkelijk om verstrikt te raken met het spirituele etiket, en het te gebruiken als een concept, een identiteit, in plaats van als een manier van zijn, het is echt makkelijk om gehecht te zijn aan het idee van spiritueel te zijn en aan één van de vele andere labels die er zijn van “indigo kind’’ tot ‘’lichtwerker’’, welke ons in werkelijkheid alleen in een andere vorm scheidt van onze medemensen, als een manier om onszelf te verhogen van veronderstelde hogere moraliteit en speciaal.
Spiritueel zijn betekent niet continu werken aan ons zelf in meditatie en yoga. Dat is het hele punt; anderen te dienen, het beëindigen van het lijden en de afgescheidenheid in andere wezens. Geven en delen zonder de noodzaak om iets terug te krijgen of erkenning. Als een hand een mond voed, maakt het uit aan wie deze toebehoort? De beste manier om het ego te verzwakken lijkt te zijn, om onszelf over te geven en onszelf te bevrijden van aantrekking en aversie is om anderen te dienen. Je geen zorgen te maken over het verwerven van al deze wonderbaarlijke ervaringen, communiceren met engelen, andere dimensies zien of onszelf op het meditatie voetstuk plaatsen. Onszelf overgeven en anderen dienen.

BRON: https://www.nieuwetijdskind.com/is-spiritualiteit-een-andere-ego-identiteit-geworden/

Als ik het woord in de titel las ego dan gaan vaak mijn haren al recht staan. Ego de vorm van het ik. Maar beiden worden niet van elkaar gescheiden. En dan spreekt met over een andere identiteit. Wetende dat spiritueel een weg is die men zelf wilt en mag bewandelen. Spiritueel is kijken naar jezelf en hoe je in het leven wilt staan en gaan. Dat maakt dat men het ego moet afleggen en leren dat je ik vorm het mooiste is. Want ik ben. En die ik kan je alleen zelf bepalen. Juist dat is het spiritueel pad bewandelen.
Zelfs je naam die je kreeg doet niets toe aan je ik. Want die heb je gekregen en komt niet van jezelf. Daarom is eigenlijk de eerste vraag die jezelf moet stellen wie ben je. Dat vraag een vraag in de psychologie is. Dus hoe zou jezelf die vraag beantwoorden.

AUM NAMASTE BOEDDHA BRUNO
Aum Shanti,
spiritueel en het aardse moet men kunnen verbinden

AUM PADME HUM MANI

LOSAR

HOEVEEL WEET U OVER LOSAR?

Op 21 februari 2023 vieren talloze Tibetanen over de hele wereld ‘Losar’, Tibetaans Nieuwjaar. Dit jaar is het in de Tibetaanse kalender 2150, het jaar van het Water Konijn. Losar is een 15-daagse nieuwjaarsviering die wordt gevierd door Tibetanen over de hele wereld. Tibetanen beschouwen Losar als een gunstige tijd van het jaar om het leven te vernieuwen. Losar wordt drie dagen voorafgaand voorbereidt met Losar-gerelateerde rituelen: 

• 19 februari 2023 – Twee dagen voorafgaand aan het nieuwe jaar bereiden gezinnen zich voor door hun huis schoon te maken om de negativiteit van het voorgaande jaar weg te vegen en zich klaar te maken om opnieuw te beginnen. Op deze dagen wordt er ook guthuk gegeten, een soort noedelsoep.

• 20 februari 2023 – Op deze dag brengen Tibetanen een drukke dag door met koken en voorbereidingen voor het nieuwe jaar.

• 21 februari 2023  – Eindelijk is het zover, de eerste dag van Losar. Op dag 1 bezoeken mensen kloosters, betuigen respect aan de lama’s en ontvangen hun zegeningen. De eerste dag wordt meestal alleen met familieleden doorgebracht met muziek, dansen en natuurlijk lekker eten.

Tijdens het festival is het ook populair bij Tibetanen om te genieten van Bhoe-jha (yakboterthee), khapsé (gefrituurde koekjes) en zelfgemaakte chang (een warme alcoholische drank gemaakt van gerst, rijst of gierst).

ICT wenst iedereen de beste wensen voor een harmonieus jaar van het Water Konijn!

BRON: https://savetibet.nl/nieuwsartikel/hoeveel-weet-u-over-losar/

Hier kan je er nog iets over lezen https://www.tibinst.be/nl_BE/

AUM NAMASTE BOEDDHA BRUNO
Aum Shanti,
spiritueel en het aardse moet men kunnen verbinden

AUM PADME HUM MANI

HERDENKING VAN DE OPSTAND

ICT EN TIBETAANSE ORGANISATIES VERENIGEN ZICH OM IN MAART IN ROME DE DAG VAN DE OPSTAND TE HERDENKEN

Op 10 maart 2023 zal een groot aantal Tibetanen en organisaties in Rome vergaderen ter herdenking van de 64e verjaardag van de Dag van de Tibetaanse Opstand tegen de Chinese bezetting van Tibet. 15 gemeenschappen en verenigingen uit Europa die ongeveer 60.000 Tibetanen vertegenwoordigen. Onze directeur, Wangpo Tethong, zal aanwezig zijn om ICT Europa te vertegenwoordigen. 

De Dag van de Tibetaanse Opstand, die elk jaar op 10 maart wordt gehouden, herdenkt de vreedzame opstand van de Tibetanen in 1959 tegen de onderdrukking door communistisch China in de Tibetaanse hoofdstad Lhasa. Het mislukken van de gewapende opstand leidde uiteindelijk tot een gewelddadig optreden tegen de Tibetaanse onafhankelijkheidsbewegingen, waardoor Zijne Heiligheid de 14e Dalai Lama gedwongen werd in ballingschap te vluchten om zijn leven te redden. 
Op dezelfde dag zullen wij ook bijeenkomen voor de Chinese ambassade in Den Haag om te eisen dat er een einde komt aan de misdaden die de Chinese communistische partijen in binnen- en buitenland tegen de Tibetanen begaan, en dat de wereld erkent dat Tibet historisch gezien nooit deel heeft uitgemaakt van China.

BRON: https://savetibet.nl/nieuwsartikel/ict-en-tibetaanse-organisaties-verenigen-zich-om-in-maart-in-rome-de-dag-van-de-opstand-te-herdenken/

Deze kan men ook mee in stilte herdenken.

AUM NAMASTE BOEDDHA BRUNO
Aum Shanti,
spiritueel en het aardse moet men kunnen verbinden

AUM PADME HUM MANI

TIBETAANSE KINDEREN TOONT NOODZAAK OM CONFLICT OP TE LOSSEN

VN-WAARSCHUWING VOOR TIBETAANSE KINDEREN TOONT NOODZAAK OM CONFLICT OP TE LOSSEN

VN-deskundigen bekritiseren gedwongen kostscholen en scheiding van tot een miljoen Tibetaanse kinderen van hun families

De International Campaign for Tibet (ICT) verwelkomt het persbericht dat op dinsdag (6 februari 2023) is uitgegeven door drie VN-deskundigen, waarin zij hun ernstige bezorgdheid uiten over het assimilatiebeleid van de Chinese regering ten aanzien van Tibetanen, dat een ernstige schending van de mensenrechten inhoudt. Volgens het persbericht worden momenteel een miljoen Tibetaanse kinderen getroffen door het beleid van de Chinese regering om deze kinderen van hun familie te scheiden en te streven naar “culturele, religieuze en taalkundige assimilatie van de Tibetaanse bevolking door middel van een residentieel schoolsysteem”, aldus de speciale rapporteurs van de VN over minderheidsvraagstukken, over het recht op onderwijs en over culturele rechten.
“De schandelijke pogingen van China om Tibetaanse kinderen af te snijden van hun taal, religie, cultuur en familie vormen een existentiële bedreiging voor het voortbestaan van de Tibetaanse cultuur in Tibet”, aldus ICT. “De internationale gemeenschap moet de druk op Beijing opvoeren om terug te keren naar de onderhandelingstafel met de gezanten van de Dalai Lama om het decennialange conflict over Tibet vreedzaam op te lossen terwijl Zijne Heiligheid nog een actieve rol kan spelen in de onderhandelingen en voordat de prachtige cultuur van de Tibetanen door de Chinese regering wordt uitgewist.”
In de kostscholen, zo vrezen de VN-deskundigen, zijn de onderwijsinhoud en -omgeving gebaseerd op de cultuur van de meerderheid van de Han-Chinezen, waarbij de inhoud van de schoolboeken bijna exclusief de ervaringen van de Han-studenten weerspiegelt. Tibetaanse kinderen worden gedwongen een “verplicht schoolprogramma” in het Mandarijn te volgen, zonder toegang tot traditioneel onderwijs of onderwijs dat voor hen cultureel relevant is. In de regeringsscholen is ook geen ruimte voor onderwijs in de Tibetaanse taal, geschiedenis en cultuur. “Als gevolg daarvan verliezen Tibetaanse kinderen het vermogen om hun moedertaal te spreken en dus gemakkelijk met hun ouders en grootouders te communiceren in de Tibetaanse taal, wat bijdraagt tot hun assimilatie en erosie van hun identiteit,” voegden de VN-deskundigen eraan toe.
In november 2022 hadden de speciale rapporteurs van de VN de Chinese regering al rechtstreeks geschreven om hun “ernstige bezorgdheid” te uiten over een “grootschalige campagne van de Chinese autoriteiten om de Tibetaanse cultuur en taal te assimileren”. Het belang van deze kostscholen kan niet worden genegeerd. 

BRON: https://savetibet.nl/nieuwsartikel/vn-waarschuwing-voor-tibetaanse-kinderen-toont-noodzaak-om-comflict-op-te-lossen/

Op 25 januari kon men hier al iets over lezen. Spijtig dat kinderen gedwongen worden om hun eigen taal niet te mogen spreken.

AUM NAMASTE BOEDDHA BRUNO
Aum Shanti,
spiritueel en het aardse moet men kunnen verbinden

AUM PADME HUM MANI

VOOR WAT WORDT ER GEEN GEHOOR AANGEGEVEN

DE NEDERLANDSE REGERING VERGEET HET BELANG VAN CHINESE INTIMIDATIE IN NEDERLAND TE ERKENNEN

We kregen antwoord na een vraag om een ontmoeting met Mark Rutte om de Chinese intimidatie in Nederland te bespreken.

Op 1 februari kregen we antwoord op onze brief die drie Tibetaanse groepen op 31 oktober aan premier Mark Rutte hadden gestuurd. Daarin vroegen we hem om een ontmoeting met Nederlanders en Tibetanen over de activiteiten van de Chinese autoriteiten in Nederland. We zijn echter niet tevreden met het antwoord en zullen deze kwestie blijven aankaarten en een gesprek met Mark Rutte eisen. Wij zullen ons blijven inzetten voor een publiek standpunt van de regering in deze zaak.

BRON: https://savetibet.nl/nieuwsartikel/de-nederlandse-regering-vergeet-het-beland-van-chinese-intimidatie-in-nederlands-te-erkennen/

Ga zeker via de bron naar het gericht schrijven.
Begrijp niet dat bepaalde er geen gehoor aangeven.

AUM NAMASTE BOEDDHA BRUNO
Aum Shanti,
spiritueel en het aardse moet men kunnen verbinden

AUM PADME HUM MANI

VERNIELING VAN RELIGIEUZE SITES IN OOST-TIBET

Een nieuw rapport van Free Tibet laat nieuwe bewijzen zien van de vernietiging van religieus erfgoed en de mishandeling van Tibetanen door China in Oost-Tibet sinds oktober 2021. Inwoners vergelijken het met een tweede Culturele Revolutie. Onder de religieuze sites en objecten die in het district Drago werden vernietigd, waren drie kolossale Boeddhabeelden, een boeddhistische school, een gebouw met 45 reusachtige gebedsmolens, het huis van een vereerde spirituele leider en de gebedsvlaggen van het Drago-klooster, die werden verwijderd en verbrand.

De autoriteiten hebben tien lokale Tibetanen die tijdens de verslagperiode werden vastgehouden, ondervraagd en geslagen voor kleine overtredingen, zoals het uiten van ongerustheid over de vernielingen. Een vrouwelijke gevangene werd in de winter met koud water overgoten.

Tibetanen hebben de vernietiging van heilige plaatsen en het geweld tegen monniken en leken vergeleken met de Chinese Culturele Revolutie (1966-1976), vertelde een lokale bron aan Free Tibet. Die tien jaar durende campagne op bevel van Mao Zedong veroorzaakte sociale en politieke chaos in heel China, waarbij maar niet minder dan 2 miljoen mensen omkwamen. In die periode vielen de autoriteiten de Tibetaanse religie, culturele identiteit en traditionele levenswijzen aan, terwijl ze de vernietiging van boeddhistische plaatsen, waarmee jaren eerder was begonnen, voortzetten.

U kunt hier (in het Engels) meer informatie vinden over China’s herhaalde vernietiging van Boeddhabeelden.

BRON: https://savetibet.nl/nieuwsartikel/nieuwe-voorbeelden-van-vernieling-van-religieuze-sites-oost-tibet/

Voor wat stel ik me de vraag. Dat China zo moet optreden en voor vernieling moet zorgen. Dan nog niet te spreken over de negatieve handelingen tegenover tibetanen. Die zelfs te maken krijgen met harde klappen mishandeling in alle opzichten en opsluiten als ze niet naar de pijpen van de Chinese overheid luisteren

AUM NAMASTE BOEDDHA BRUNO
Aum Shanti,
spiritueel en het aardse moet men kunnen verbinden

AUM PADME HUM MANI

CHINESE KOSTSCHOLEN IN TIBET

VERGEET DE CHINESE KOSTSCHOLEN IN TIBET NIET

Dit jaar staat de Internationale Dag van het Onderwijs in het teken van een sterke politieke mobilisatie rond onderwijs. Kinderen zijn onze toekomst en het is dus normaal dat toegang tot onderwijs een fundamenteel mensenrecht is.
Als een vorm van zijn onderdrukking en bereidheid om de Tibetaanse cultuur uit te roeien, hebben de autoriteiten van de CCP meerdere beleidsmaatregelen uitgevoerd om Tibetaanse kinderen van hun achtergrond te beroven. In december 2021 onthulde het Tibet Action Institute aan het publiek het bestaan van een door de CCP geëxploiteerde koloniale kostschool. Ongeveer 75% van de Tibetaanse kinderen, zo jong als 4 jaar oud, wordt bij hun familie weggehaald en in dergelijke “scholen” geplaatst. Daar worden Tibetaanse kinderen gedwongen Mandarijn te leren en politieke indoctrinatie te ondergaan om trouw aan China te verzekeren.

Als gevolg van de duidelijke schending van meerdere mensenrechten en de bereidheid van de CCP om jonge Tibetanen van hun wortels te scheiden, hebben vier speciale rapporteurs van de VN hun ernstige bezorgdheid geuit over deze koloniale kostscholen. Wij vragen de Nederlandse regering druk uit te oefenen op de Chinese autoriteiten om een einde te maken aan deze schending van de mensenrechten.

BRON: https://savetibet.nl/nieuwsartikel/vergeet-de-chinese-kostscholen-in-tibet-niet/

Is dit niet erg dat ze kinderen verplichten om maderijn te leren. Dat ze weggenomen worden uit het ouderlijk huis. Alleen maar om druk te verhogen en te laten zien wie hier de macht heeft. Het Tibetaans kind kan nooit zijn wie ze echt zijn. Want men verplicht en wie niet luistert wordt met harde hand gestraft.

AUM NAMASTE BOEDDHA BRUNO
Aum Shanti,
spiritueel en het aardse moet men kunnen verbinden

AUM PADME HUM MANI

ICT ROEPT ZWEDEN OP VOOR TIBET

Ter gelegenheid van het Zweedse voorzitterschap van de Raad van de Europese Unie, dat op 1 januari van start is gegaan, hebben de International Campaign for Tibet en het Swedish Tibet Committee, de Zweedse regering opgeroepen een nieuw EU-beleid ten aanzien van China en het Sino-Tibetaanse conflict te bevorderen. In een informatiedocument geven de twee organisaties een beoordeling van de politieke en mensenrechtensituatie in Tibet en stellen zij vijf concrete aanbevelingen over manieren waarop de EU zou kunnen deelnemen aan het overwinnen en oplossen van het decennialange conflict in Tibet.
Zweden neemt het EU-voorzitterschap over van Tsjechië, waar vorig jaar in het parlement een conferentie op hoog niveau over Tibet werd georganiseerd als onderdeel van de officiële agenda van het voorzitterschap. Onder de titel “Wat kunnen Tsjechië en de Europese Unie doen om de crisis in Tibet aan te pakken?” was de conferentie, die de noodzaak benadrukte om het beleid van de EU en haar lidstaten inzake de wettelijke status van Tibet opnieuw te bekijken, met name in het licht van de oorlog in Oekraïne en de veronachtzaming van internationale normen door China, een bemoedigende stap waarop Zweden zou moeten voortbouwen.

ICT en het Swedish Tibet Committee roepen het Zweedse EU-voorzitterschap op om:

• Bevorderen van een EU-standpunt over Tibet dat in overeenstemming is met de internationale juridische status en het internationaal recht.
• De EU-sancties tegen Chinese personen en entiteiten die verantwoordelijk zijn voor mensenrechtenschendingen in Tibet uit te breiden; mensenrechtenkwesties en individuele gevallen aan te kaarten bij de Chinese regering.
• Een openbare verklaring van de EU aannemen waarin bezwaar wordt gemaakt tegen inmenging van de Chinese regering in de opvolging van de Dalai Lama.
• Een actieve rol spelen bij de oplossing van het Chinees-Tibetaanse conflict door een speciale EU-coördinator voor Tibet te benoemen.
• Bevorderen dat het Tibetaanse Plateau wordt opengesteld voor wetenschappelijk onderzoek en internationale samenwerking.

Download hier het persbericht

BRON: https://savetibet.nl/nieuwsartikel/zweden-het-eu-voorzitterschap-en-het-belang-voor-tibet/