Is God terug populair? Steeds meer jonge vrouwen zijn gelovig: “Je moet niks doén voor zijn liefde”

Zelfhulppraktijken zoals mediteren zijn razend populair. Maar we zien een opvallende evolutie: veel jonge vrouwen richten zich liever tot God, nadat ze er via Instagram mee in aanraking kwamen. En ze schrikken van het effect daarvan op hun leven. Jony (29), Laurentine (30) en Nathalie (36) getuigen. “Mijn partner dacht dat ik zot werd. Ondertussen ziet hij hoeveel rust ik nu heb gevonden.”

“Als je me negen maanden geleden had verteld dat deze woorden uit mijn mond zouden komen, dan had ik je voor gek verklaard”, begint Laurentine Van Landeghem. “Maar God heeft echt mijn leven gered”, aldus de jonge onderneemster achter Clouds of Fashion (inmiddels verkocht aan modeketen ZEB, nvdr.). “Ik had heel veel ‘werelds succes’, zoals ik dat nu noem. Maar ik was heel ongelukkig.” Ondanks voorspoed vanaf jonge leeftijd, belandde Laurentine in een burn-out.
Tot ze, net zoals Nathalie (36) en Jony (29), ‘newagespiritualiteit’, ontdekte: een verzamelnaam voor zelfhulp- en zelfontwikkelingspraktijken. “Ik deed aan meditatie, yoga, reiki (een alternatieve geneeswijze, red.), ik gebruikte kristallen, hield me bezig met manifesteren (bepaalde dingen in je leven aantrekken met je gedachten, red.), tarotkaarten leggen, …”
“Als je ervoor in een ratrace zat en alleen maar werkte, brengen die dingen in eerste instantie wel verlichting. Dagelijks een meditatiemomentje inlassen waarbij je rustig neerzit en jezelf toelaat om dingen te voelen: natuurlijk voelt dat goed.”

Laurentine voelde zich in een spiritueel Disneyland: “En toch voelde ik me zo ongelukkig”

Maar de verlichting die ze voelde was tijdelijk, merkt Laurentine. “Je komt telkens in een high terecht, waarna er ook een low volgt. Een dieptepunt. Dat is normaal, wordt in de spirituele wereld gezegd. Want als je gaat graven in jezelf, dan kom je logischerwijze ook duisternis tegen.”
“Telkens opnieuw moest ik mezelf oppeppen: méér aan mezelf werken, wéér mezelf er op eigen kracht uitkrijgen. Alsof ik me in een soort spiritueel Disneyland bevond: er waren allerlei attracties waar ik in kon stappen, maar aan het einde van de rit bleef ik zoeken naar iets dat ik nét niet vond.”
Op haar diepste punt woont Laurentine in haar droomhuis op een berg in Spanje. “Vier slaapkamers, zeezicht, een zwembad, mijn hondjes, een mooie auto voor de deur, leuke mensen rondom mij, een online verdienmodel waardoor ik van overal ter wereld kon werken, … En toch: ik was nog nooit zo ongelukkig geweest. Ik voelde me leeg. Opnieuw voelde ik me in de val gelokt: moet ik mijzelf nu wéér gaan oppeppen? Moet ik nog meer mediteren, nog meer vision boards maken, nog meer trauma’s helen? Ik wist: dit is het óók niet. Maar wat gaat me dan wel vervullen?”

“Uit pure wanhoop ben ik op mijn knieën gaan zitten. God, zei ik, toon me dat je bestaat”

“Iemand die ik volgde op Instagram begon te posten over het geloof in Jezus dat ze gevonden had. Ik dacht: zij is gek geworden. Anderzijds intrigeerde ze mij wel”, vervolgt Laurentine, “dus ik bekeek een aantal video’s over mensen die de switch van spiritualiteit naar God gemaakt hadden. Ik vond het toch maar raar.”
Op een bepaald moment wilde Laurentine niet meer verder. “Ik was zó verdrietig, ik zag niet in waarom ik nog zou leven. Uit pure wanhoop ben ik op mijn knieën gaan zitten en heb ik gezegd: ‘God, als jij écht bestaat en verlossing kan bieden, toon het mij dan. Ik heb alles wat ik ooit verlangde en ik heb er niks aan. Ik wil niet meer verder zo, dus heel mij maar.’ Ik heb heel hard gehuild, en nadien voelde ik mij … opgelucht. Logisch, dacht ik eerst. Ik heb gewoon een flink potje gejankt.”
Toch merkt Laurentine dat dat moment haar leven veranderde. “Ik voelde me lichter. Ik verhuisde van die berg in Spanje naar Amsterdam. Ik ben daar voor de eerste keer naar een kerk geweest, heb een bijbeltje meegekregen en ben daarin beginnen lezen. Sindsdien vertrouw ik op God. Hij heelt je van binnenuit.”
“Van alle dingen die ik geprobeerd of ervaren heb in mijn leven, komt er níks in de buurt van de liefde van God. Hij is dichterbij dan onze eigen ademhaling. (Laurentine’s stem breekt) In tegenstelling tot in newagespiritualiteit, moet je niks doén om de liefde van God te ontvangen. Net zoals de girlboss hustle culture is het evengoed een doctrine waar mensen voor vallen en uiteindelijk in gevangen zitten.”

Jony (29): “Healings en mediteren bleken louter pepmiddeltjes”

Ook Jony (29) belandde vijf jaar geleden in een zware burn-out. “Ik zat mentaal echt héél diep. Ik had geen zin meer om te leven. Het is in die sfeer dat ik spiritualiteit heb ontdekt. Sterker nog: ik verloor mijn hart eraan. Meditatie, healings, yoga: heel mijn leven draaide errond. Ik ging zelfs retreats organiseren rond spiritualiteit en een eigen praktijk opstarten. Het BTW-nummer was al aangevraagd.”
“Ging het weer even wat minder, dan ging ik nog meer healings doen, nog meer mediteren. Antwoorden in tarotkaarten zoeken. Ik dacht elke keer: nú heb ik de sleutel gevonden tot mijn geluk. Maar het bleken louter ‘pepmiddeltjes’: even ging het beter, om dan twee weken nadien weer in een tien keer diepere put te belanden. Nooit was er rust. En eigenlijk was dat alles wat ik zocht: rust.”
Vier jaar lang kenmerken veel ups en downs het leven van Jony. Daarnaast heeft ze vaak lichamelijke klachten. “Maar als ik me liet onderzoeken in ziekenhuizen, vonden ze niks. De pijn en ziektes linkte ik aan chakra’s die geblokkeerd zaten of trauma’s die nog geheald moesten worden. Het was altijd meer, meer, meer: spiritualiteit is opden duur als een gevangenis waarin je terecht komt.”

“De liefde die je van de andere mensen voelt in de kerk, is zo nederig”

“Toen ik zwanger werd van mijn zoontje, veranderde er iets: van het ene op het andere moment had ik niks meer met spiritualiteit. Ik voelde een grote aversie naar alles wat ermee te maken had, terwijl dat vier jaar lang mijn leven was geweest. Spiritualiteit kwam niet meer op mijn pad.”
Net zoals in het geval van Laurentine, zag ook Jony dat een van de vrouwen die zij volgde over God begon te posten. “Héél vaak zat ik bij haar met mijn vinger op de ontvolgknop. En toch was ik ook geprikkeld. Ergens zei er een stemmetje in mij: wat als zij de waarheid zegt?”
“Ik vond dat echt bizar, want ik kon de woorden God en Jezus ervoor zelfs niet uitspreken. Maar stilaan ben ik mij aan hen beginnen over te geven. Ik ben beginnen te bidden. Niet met moetjes, gewoon spontaan, als ik voelde dat ik me wilde richten tot hem.”
“Ik heb mijn eerste Bijbel gekocht en ben die ook echt beginnen lezen. Ik ben naar de kerk geweest, maar niet naar het puntige gebouw dat we kennen van vroeger. Het is eerder zoals een aula op school, waar gedanst en gezongen wordt. De liefde die je daar van mensen voelt, is zo nederig. Mijn fysieke kwalen verdwenen beetje bij beetje.”

Duizenden euro’s aan kristallen en pendels stak Jony in een vuilniszak

“Ik ben een heel nuchter persoon, dus natuurlijk heb ik mezelf ook de vraag gesteld: is dit nu niet het volgende waarin je jezelf zal verliezen? Toen ik al mijn kristallen en pendels, ter waarde van duizenden euro’s, in een grote vuilniszak stak en weggooide, dacht mijn partner dat ik zot was geworden. Ondertussen ziet hij hoeveel rust ik heb gevonden en hoeveel beter ons gezin functioneert. Niet dat ik hem vroeger links liet liggen, maar onze qualitytime leed wel onder de tijd die ik in mezelf stak, onder het mom van spiritualiteit.”
“Spiritualiteit is een donker en individualistisch pad, ook al claimt het dat niet te zijn. Nu ik met God en Jezus ben, staat mijn gezin op de eerste plaats. Ze geven me de rust die ik zocht. Terwijl spiritualiteit mij verblindde en me dingen deed geloven die niet waar zijn. Ik leef nu in dienst voor mijn medemens, doe vrijwilligerswerk, organiseer babbels, … Maar had je mij een paar maanden geleden over God en Jezus gesproken, had ik je voor gek verklaard.”

Nathalie (36): “Ik merk dat Jezus en God voor mij zorgen, zoals een strenge ouder”

Het verhaal van Nathalie (36) is gelijkaardig. “Ik heb altijd nood gehad aan zingeving en rond mijn twintigste ben ik zo, uit nieuwsgierigheid, in de spirituele wereld verzeild geraakt. Ik deed bijna alles wat je je kan inbeelden: van zweethutten tot reiki, shiatshu en acupunctuur. Maar uiteindelijk bleef ik in een cirkeltje draaien. Ik merkte dat de nadruk heel erg lag op alles zélf doen. Op een bepaald moment begon dat overweldigend en ontmoedigend te voelen.”
Ook een van de vele vrouwen die Nathalie volgde op Instagram maakte de switch van newagespiritualiteit naar God. ‘Ik dacht: ‘Jezus, dat is toch die persoon die aan het kruis hangt en er ziekelijk uitziet? Hoe zal die mij kunnen helpen?’ Maar die vrouw had het over rust die ze voelde, en vooral: over het niet meer zélf moeten doen. Dat sprak mij aan. Ik ben een halfjaar geleden de Bijbel gaan kopen, ook al had ik vooroordelen over dat oude, stoffen boek.” Nathalie begon te lezen. “Plots wíst ik, na al dat zoeken naar zingeving: dit is de waarheid.’”
De veranderingen waren vrijwel meteen merkbaar in Nathalies leven. “Ook bij mij kwam die diepe rust: ik kreeg vertrouwen in Gods plan. Ik zie veel mooie dingen gebeuren die ik niet voor mezelf zou bedenken, maar wel beter zijn voor mij.”
“Net zoals veel vrouwen, had ik veel onzekerheden. Door voor Jezus te leven, zijn die weggevallen. In het woord van God staat dat ik oké ben zoals ik ben. Ik accepteer mezelf nu, want ik zie mezelf door de liefde van God. Ik merk dat Jezus en God voor mij zorgen, zoals een strenge ouder. Als ik iets doe dat niet zo mooi is, zoals roddelen over een collega, voel ik een interne sturing die mij weer op het juiste pad trekt.”
“Ik zei ook: lieve God, als je mij dit pad opstuurt, geef me dan alsjeblieft ook vriendinnen waarbij ik terecht kan. En dat heeft hij me in honderdvoud gegeven. Die vriendinnen en ik bidden ook veel voor elkaar: dat is heel onzelfzuchtig. Ik word er zelfs emotioneel van…”
“Ik voel dat er iets wezenlijks aan het veranderen is in de maatschappij. Steeds meer vrouwen die ik spreek maken dezelfde switch van newagespiritualiteit naar een liefde voor God en de medemens. En ik voel: dit is het voor mij. Er gaat niks anders meer in de plaats komen.”

BRON: https://www.hln.be/lifestyle/is-god-terug-populair-steeds-meer-jonge-vrouwen-zijn-gelovig-je-moet-niks-doen-voor-zijn-liefde~a4025861/

Een tekst die ik gelezen heb met een dubbel gevoel. Veel mensen zijn zoekende op hun pad. Denken iets gevonden te hebben. Maar voelen zich toch nog niet helemaal bevrijd. Dan komen ze in aanraking met dat wat hun gevoel raakt. Mooi zou men zeggen. Toch speelt er een ding een belangrijke rol in het leven. Liefde in de brede zin van het woord. Als men aan 100 gelovigen vraagt wie is God of Jezus kunnen niet echt antwoord geven. Want gelijk in wat men geloofd of zich bekeerd tot een geloof of religie is er maar een woord liefde. Je kan alles hebben in het leven. Maar als men geen liefde kent zal men ook niet gelukkig zijn. Dat is ook wat heel wat boeken laten lezen en waar sommigen toch over lezen. Het begrip liefde is licht is energie is kracht en dat moet men leren voelen op zichzelf om het in alle liefde te kunnen delen.

AUM NAMASTE BOEDDHA BRUNO
Aum Shanti,
spiritueel en het aardse moet men kunnen verbinden

AUM PADME HUM MANI

Advertentie