WEGGELEGD

HET LEVEN IS NIET VOOR IEDEREEN OP EEN GOEDE EN GEZONDE MANIER WEGGELEGD. HET LEVEN IS DAAROM OOK NIET MINDER SLECHT. HET IS JUIST HOE MEN ER ZELF MEE OM KAN GAAN.

AUM NAMASTE BOEDDHA BRUNO
Aum Shanti,
spiritueel en het aardse moet men kunnen verbinden

AUM PADME HUM MANI

SPIRITUALITEIT EN PSYCHOPATHOLOGIE

Spiritualiteit en psychopathologie – wanneer labiele mensen zich aangetrokken voelen tot het spirituele

Als therapeut krijg ik met enige regelmaat mails van mensen die ik niet kan bijstaan in hun hulpvraag – niet omdat ik het niet zou willen, maar omdat er sprake is van daadwerkelijk ernstige psychopathologie. Met psychopathologie bedoel ik dat er sprake is van stoornissen als zware borderline persoonlijkheidsstoornis, narcisme, sociopathie, schizofrenie met wanen zoals grootheidswaan, hallucinaties, etc.

Toename

Het aantal mails van mensen die in deze categorie vallen (en soms zelfs al jaren gedwongen opgenomen zijn) neemt in mijn praktijk de laatste jaren alleen maar toe. Als er sprake is van dit soort psychopathologie, is het voor veel behandelaars in het spirituele circuit helaas vaak niet mogelijk deze mensen effectief te helpen.

Spiritualiteit en psychopathologie

De aantrekkingskracht van het spirituele op mensen met echte stoornissen hoeft geen verbazing te wekken. Het is immers makkelijk je te verliezen in ideeën over grootse leiders of knappe prinsessen die je zou zijn geweest in vorige levens, te vluchten van je pijn in fantasieën over andere werelden en dimensies, en de verantwoordelijkheid voor je eigen leven af te schuiven op factoren buiten jezelf zoals entiteiten of buitenaardse parasitaire energieën. Maar zo werkt het natuurlijk niet…

Spirituele ervaring versus escapisme

Zo had ik ooit een cliënt die in regressie duidelijk fantasieland betrad. Als ervaren therapeut merk ik dat meteen, en het komt gelukkig niet vaak voor: een escapistisch fantasieverhaal over een sprookjesprinses, in plaats van een eerlijke, authentieke herbeleving die zoden aan de dijk zet voor genezing. Vluchten in de fantasie is natuurlijk geen therapie, en zal ik als therapeut onmiddellijk vriendelijk maar eerlijk afkappen. De persoon in kwestie bleek toch wel een pittige persoonlijkheidsstoornis te hebben.

Manipulatie ivp therapie

Wanneer het aangaan van de werkelijkheid en de eigen pijn te moeilijk is, willen mensen met daadwerkelijke stoornissen nog wel eens het alternatieve circuit betreden met de wens om illusies en grootheidsfantasieën bevestigd te zien – en dat is geen therapie. Het ingaan op zo’n ‘’hulpvraag’’ kan alleen maar leiden tot frustratie en ellende aan beide kanten.

Liefde alleen is niet genoeg

Tot mijn eigen verbazing kreeg ik een keer een mail van een persoon die van mening was, dat ik mensen met ernstige psychopathologie te kort deed omdat ik op mijn website aangaf ze met mijn tools (regressietherapie) niet te kunnen helpen. Liefde was toch genoeg? Als ik maar genoeg liefde uitstraalde naar wie dan ook, kwam het wel goed.
Fout. Zo werkt het dus niet… en dit misverstand kan voor welwillende, beginnende therapeuten een recept zijn voor rampen.

Regressie en psychopathologie – geen goede combinatie

Zo heb ik in de loop der jaren vaker meegemaakt, dat mensen zich aanmeldden voor regressie, en geen weet hadden van het feit dat ze een stevige persoonlijkheidsstoornis hadden zoals bijvoorbeeld Borderline. Deze is ook lastig te diagnosticeren, en ik vermoed dat er meer mensen rondlopen die lijden onder het feit dat ze een Borderline persoonlijkheidsstoornis hebben maar dit niet weten en dus niet effectief behandeld worden, dan we wellicht zouden denken.

Basis

Wanneer je regressietherapie probeert toe te passen bij mensen met niet-gediagnosticeerde Borderline, kom je er snel achter dat er iets in de basis mankeert. Waar mensen normaal gesproken  met meer of minder soepelheid stukken jeugd of vorig leven zullen herbeleven, schieten mensen met Borderline in de paniek of lopen vast en resulteert een sessie doorgaans in chaos en verergering van de klachten.

Geen ego-sterkte

Omdat een goede basis en een gedefinieerde identiteit en ego-sterkte bij Borderline en andere persoonlijkheidsstoornissen ontbreken, kunnen de meeste mensen met (niet-gediagnosticeerde) Borderline het proces van regressie simpelweg niet aan. Ik heb een keer zo iemand uit een plotse aanval van ernstige suïcidale neigingen moeten praten die volkomen uit de lucht leek te komen vallen – tijdens een eenvoudige regressie naar de jeugd. Het duurde een dik uur voordat ik hem weer in zijn auto durfde laten stappen. Regressie bij mensen met ernstige borderline of andere persoonlijkheidsstoornissen is niet alleen niet raadzaam – het kan gevaarlijk zijn.

Wat dan?

Als therapeut en als mens gaat mijn hart uit naar mensen die daadwerkelijk hulp nodig hebben en deze niet krijgen. Wanneer ik merk dat een cliënt een echte stoornis heeft en ik deze met mijn middelen niet kan helpen, vind ik dat bijzonder triest. Het is namelijk zo dat mensen met persoonlijkheidsstoornissen naar mijn mening wél gebaat zouden zijn met spirituele hulp, in een veilige setting met veel structuur, contact met de aarde en de natuur, met technieken als muziek, creatieve expressie, gesprekken, helende interventies die de mogelijkheden van de client niet overvragen, en liefdevolle begeleiding door experts die kennis hebben van psychopathologie.

Ideale wereld

In een ideale wereld zouden we als alternatieve therapeuten mensen met ernstige psychopathie moeten kunnen doorverwijzen naar zulke effectieve, veilige, liefdevolle en degelijke vormen van begeleiding en zorg. Deze zijn in Nederland helaas (nog) zeer weinig voorhanden. Echter, proberen deze mensen te helpen met technieken die ze niet aankunnen, of hun pathologie nog verergert heeft een averechts effect en leidt alleen maar tot meer ontwrichting, voor de cliënt zelf maar ook voor de goedbedoelende alternatief therapeut.

Grenzen

Je grenzen kennen als therapeut is mijns inziens hier van groot belang. Mogen en kunnen erkennen dat je niet iedereen kunt ‘’helpen’’. Dat je niet alles kan en hoeft te kunnen. Zoals ik altijd zeg: ‘’Je bent de Amersfoortse / Jezus niet.’’
Doe zelfonderzoek als therapeut. Voel je je schuldig als je iemand met een hulpvraag ‘’Nee’’ moet verkopen? Kijk dan als therapeut eerst naar jezelf. Heb je het gevoel dat je iedereen moet kunnen helpen of ‘’redden’’? Moet jij perfect zijn? Mag je wel ‘’Nee’’ zeggen? Nee? Voelt dat als een falen? Of voel je je dan schuldig? En waar komt dat vandaan? Heel je eigen problemen met grenzen stellen en assisteer diegenen die je wél kunt helpen.

Nee zeggen als daad van liefde

In tegenstelling tot die meneer die mij ooit mailde, zie ik “Nee’’ zeggen op het moment dat een “Nee” ook op zijn plaats is, juist als een daad van liefde. Hoe moeilijk het ook is (of juist omdat het zo moeilijk is). Je kunt niet altijd iedereen geven wat ze hebben willen. En dat hoeft ook niet. Wat mensen willen hebben, is soms wat ze willen op het niveau van het ego – of een gebroken ego – en niet van de ziel. En soms is een ‘’Nee’’ het beste wat je ze kunt geven.

Compassie

Je kunt compassie hebben met de gehele schepping, met alle wezens die lijden, maar je hoeft hun lijden niet te fixen of op je te nemen. Dat is geen compassie – dat is mede-lijden, of zelfs arrogantie voortkomend uit ego, en komt vaak voort uit afhankelijkheid en gehechtheid aan het eindresultaat.

Acceptatie van lijden

Ja, er is lijden op deze wereld. Als we gevoelig zijn voor het leed van anderen, zullen we een manier moeten vinden om ermee om te gaan dat we niet al het leed dat we tegen komen kunnen verhelpen. Dat we doen wat we kunnen: als therapeuten, coaches, begeleiders, creatievelingen, koks, leraren, schrijvers, moeders, vaders, buren, medemensen, en dat onze eerlijke inzet voor diegenen die we wél kunnen helpen, waar we kunnen helpen, genoeg is.

BRON: https://www.nieuwetijdskind.com/spiritualiteit-en-psychopathologie-wanneer-labiele-mensen-zich-aangetrokken-voelen-tot-het-spirituele/

Dit vind ik een dubbelzinnige tekst. De persoon is therapeut en krijgt te maken met bepaalde vragen. Hier spreekt men van het spirituele. Maar dan stel ik al vast kent de persoon het woord spiritueel. Dat heeft niets te maken met het zoeken naar iets alternatiefs. Mensen die hier beschreven worden met bepaalde psychische problemen zoeken soms hun weg in het alternatieve. Waar zeker ook goede resultaten geboekt worden. Juist omdat deze de persoon volledig bekijken en niet zich vastklampen op het probleem zelf. Alles komt voort door oorzaak en gevolg. Daar moet men rekening mee houden. Ook zijn de wachttijden bij een psycholoog vaak heel lang. Dat maakt de ze onbewust opzoek gaan. Het nadeel is dat ze soms niet bij de juiste uitkomen en dat ze nog meer in de problemen komen. Daarom is het ook van belang om goed te zoeken of raad te durven vragen.
Spiritueel is een levensweg het zoeken naar jezelf en wat daar bij komt kijken. Dat heeft dus voor mij niets te maken met deze inhoud.

AUM NAMASTE BOEDDHA BRUNO
Aum Shanti,
spiritueel en het aardse moet men kunnen verbinden

AUM PADME HUM MANI

MEDICIJN TEGEN ZWARE DEPRESSIE

Partydrugs als ketamine en mdma als nieuw medicijn tegen zware depressie: “Onderzoeken tonen spectaculair resultaat”

Krijgen mensen met een zware depressie in de toekomst ketamine voorgeschreven? De psychiatrische zorgverlener PsyQ/Parnassia dient een groep patiënten deze partydrug toe als therapeutische behandeling. En de resultaten zijn indrukwekkend. “Zelfs voor mensen bij wie de vooruitzichten heel slecht waren, kunnen deze psychedelica heel goed uitpakken”, zegt onderzoeker en psychiater Jolien Veraart.

Niet alleen ketamine lijkt goed te werken bij mensen die al jaren zwaar in de put zitten, ook met andere psychedelische drugs worden opmerkelijke resultaten geboekt. Zo blijkt MDMA, het stofje dat de basis vormt van een xtc-pil, bijzonder effectief te werken bij wie aan een posttraumatische stressstoornis (PTSS) lijdt.
De afdeling psychiatrie van het Universitair Medisch Centrum Groningen (UMCG) doet sinds 2014 onderzoek naar de effecten van ketamine op patiënten die kampen met zware chronische of steeds terugkerende depressies. Het gaat om mensen die al heel wat behandelingen achter de rug hebben, maar allemaal zonder resultaat. In één van de drie instellingen waar het onderzoek van UMCG zich uitstrekt, PsyQ/Parnassia in Den Haag, wordt sinds drie jaar ketamine toegediend.
Jolien Veraart deed voor haar doctoraat samen met haar collega’s diepte-interviews waarin zeventien cliënten vertelden over hun ervaringen met therapie in combinatie met ketamine. De meesten vonden het een overweldigende ervaring, al kost het vaak moeite de controle los te laten en zich over te geven aan de behandelingen. Bij het gebruik van ketamine raken patiënten in een trance, waarbij emotie, gedachten of waarnemingen buiten het eigen bewustzijn worden geplaatst. “Mijn idee is dat je tijdens de trip onbewust dingen in je hoofd oplost, dat je tot bepaalde inzichten komt”, zegt één van de geïnterviewden.
Patiënten zeggen onverwacht intense en soms overweldigende, maar ook beangstigende ervaringen te beleven. Andere beschrijvingen die uit de interviews naar voren komen zijn ‘bizar’, ‘desoriënterend’, ‘een rollercoaster’, ‘een andere wereld binnengaan’ en ‘eeuwigheid ervaren’. De ervaringen zijn voor de één spiritueel, vredig en ontspannend, maar voor de ander ook vervreemdend, desoriënterend en beangstigend.

Psychotherapie helpt niet altijd

Jolien Veraart begeleidt als psychiater ook patiënten op de gesloten afdeling van de Depressiekliniek van PsyQ/Parnassia in Den Haag. “Depressies zijn één van de voornaamste veroorzakers van gezondheidsverlies en de belangrijkste oorzaak voor verzuimkosten”, zegt ze. “Eén op vijf mensen krijgt er tijdens het leven wel een keer mee te maken. We hebben effectieve behandelingen met medicatie en psychotherapie, maar toch knapt 20 tot 30 procent van de patiënten niet op met wat we tot nu toe kunnen bieden.”
De opkomst van de twee gerelateerde medicijnen ketamine en esketamine heeft voor een doorbraak gezorgd, zegt Veraart. “Zelfs voor mensen bij wie de vooruitzichten heel slecht waren, kunnen deze psychedelica heel goed uitpakken.” Ketamine werd in de jaren zestig ontwikkeld en onder meer gebruikt als narcosemiddel voor paarden. Inmiddels hebben ook jongeren het goedje ontdekt als populaire drug op dansfeesten. Het snuiven ervan leidt tot een dromerige roes en een tripeffect. “Wanneer gebruikers een (te) hoge dosis ketamine nemen, kunnen zij in zeer sterke mate beleven dat er een scheiding optreedt tussen lichaam en geest (dissociatie) en het gevoel hebben (bijna) dood te gaan. Dit wordt een K-hole genoemd.”
Om die reden moeten patiënten dan ook een goede begeleiding krijgen bij het medisch gebruik van ketamine of, in dit geval, de variant esketamine. “We kunnen niet zeggen: ‘Nu krijgt u wat esketamine toegediend, na twintig minuten kunt u wat bijwerkingen ervaren zoals duizeligheid, misselijkheid of een wazig gevoel en dan komen we over drie uur weer kijken.’ Het is ook belangrijk dat ze openstaan voor de andere staat van bewustzijn waarin zij terechtkomen, want het kan heel heftig zijn.”

Positief effect na een paar uur

De belangstelling voor tripmiddelen of psychedelica in de wetenschap is niet nieuw. Al in de jaren vijftig en zestig van de vorige eeuw experimenteerde de psychiatrie in de Verenigde Staten met de toepassing van ketamine, lsd of psilocybine, de actieve stof in truffels en paddo’s. Ook destijds waren er bemoedigende signalen. Maar toen president Richard Nixon in 1971 zijn war on drugs begon en psychedelische drugs op één hoop veegde met zeer verslavende middelen als heroïne, kwam ook een abrupt einde aan de onderzoeken.
Begin deze eeuw werden in Amerika de eerste studies op dit terrein weer opgepakt. Opvallend is dat bij de patiënt al na een paar uur een positief effect optreedt dat dagen of soms weken kan aanhouden. Dat is veel sneller dan met antidepressiva, waar het minimaal drie tot vier weken duurt voordat er iets gebeurt. “Deze behandeling kan heel erg effectief zijn”, zegt Veraart.

Prijzige neusspray

Er is nog vervolgonderzoek nodig naar de langetermijneffecten van ketamine op het brein en andere organen, zoals de blaas, lever en nieren. Om daar meer over te weten te komen, verzamelen instellingen gezamenlijk gegevens over het effect van ketaminebehandelingen.
Farmagigant Johnson & Johnson heeft een neusspray ontwikkeld waarmee patiënten de behandeling kunnen ondergaan. Nadat de Amerikaanse geneesmiddelenautoriteit FDA het middel in 2019 al goedkeurde, gaf ook Europa intussen groen licht. Maar een behandeling met deze medicatie is prijzig; per patiënt gaat het al snel om tienduizend euro per jaar.
Hoewel ketamine, MDMA en paddo’s vrij eenvoudig op de niet-legale markt verkrijgbaar zijn, raadt Veraart af om thuis te gaan experimenteren. Des te belangrijker is het volgens haar dat therapeutische behandelingen met psychedelische drugs snel en algemeen beschikbaar worden voor mensen die dat het hardst nodig hebben. “Zeker nu de patiënten weten dat er een middel bestaat waar ze mogelijk baat bij kunnen hebben.”

BRON: https://www.hln.be/mijn-gids/partydrugs-als-ketamine-en-mdma-als-nieuw-medicijn-tegen-zware-depressie-onderzoeken-tonen-spectaculair-resultaat~abd39df35/

Wat is ketamine lees hier
Wat is mdma lees hier.
Het kan misschien goed werken maar zit men hier niet met ups en downs. Net als bij antidepressiva. Eens ze zijn uitgewerkt kan men in een diep dal vallen. En daar moet men toch rekening mee houden ook naar lange tijd gebruik. Tast het geen andere organen aan. Of ook de bijwerkingen moeten zeker besproken worden.
Het is maar te hopen dat bepaalde zelf niet gaan experimenteren. Hier moet een goede deskundige begeleiding bij horen.

AUM NAMASTE BOEDDHA BRUNO
Aum Shanti,
spiritueel en het aardse moet men kunnen verbinden

AUM PADME HUM MANI