AUM NAMASTE BOEDDHA BRUNO
Aum Shanti,
spiritueel en het aardse moet men kunnen verbinden
AUM PADME HUM MANI
“We leiden een levensstijl die niet voor ons bedoeld is en ons ziek maakt.” De oplossing? Daarvoor moeten we kijken naar hoe onze voorouders leefden en ons instinct en lichaam weer leren volgen. Drie experts geven de meest concrete tips voor een leven zonder burn-out en andere welvaartsziektes. “We moeten al zoveel, dus weet dat de kleinste aanpassing al voor verandering zorgt.”
“Hoelang kunnen we nog toekijken hoe burn-out, stress, depressie, chronische vermoeidheid, rugproblemen en meer van dat alles als een lawine over ons heen komt?”, stellen Bert Poffé en Kiki Nárdiz in hun boek ‘Rewilding: Herontdek je natuurinstinct’. We hollen onszelf voorbij om alle bordjes draaiende te houden. De ganse dag zitten we voor een computerscherm om de hypotheek af te betalen, we rennen ’s avonds door de supermarkt om een flauw smakende hap te kopen die we later voor de tv naar binnen werken.”
“Wat ons overeind houdt, is het vooruitzicht op de volgende vakantie, die we volproppen met activiteiten van op onze bucketlist. Hard genieten betekent vier hobby’s voor de kinderen en een marathon lopen in New York. Het is een straatje zonder einde. En ergens voelen we allemaal wel dat het anders moet. Dat deze manier van leven niet echt werkt. We weten alleen (nog) niet hoe ‘anders’ er dan uitziet.”
Gedurende het grootste deel van zijn bestaan was de mens jager-verzamelaar: een nomade die in groep leefde en rondtrok om op dieren te jagen voor voedsel. Zo’n tienduizend jaar geleden deed de landbouw zijn intrede en gaf de mens zijn nomadenbestaan langzaam op.
“Maar sinds die tijd is ons DNA amper veranderd”, weet Kiki Nárdiz, die samen met haar man Bert mensen helpt om een natuurlijke levensstijl te omarmen. “In termen van evolutie is tienduizend jaar niets. Onze hersenen denken nog altijd dat ze jager-verzamelaar zijn. Onze oermensnoden zijn er bijgevolg nog altijd.”
Moeten we nu in een tijgervelletje achter een biefstuk aan gaan? Nee. Kiki Nárdiz: “Maar wie uit de ratrace wil en welvaartsziektes een halt wil toeroepen, kan best meer gaan leven zoals het voor de mens bedoeld was: in verbinding met de natuur. En daarmee met onszelf, want wij zijn deel van de natuur. De natuur is geen plek waar je in het weekend naartoe gaat. Het is geen ‘recreatie’ of een uitgestrekte vlakte in Alaska. De natuur is overal!”
“Steden zijn gebouwd ín de natuur. De zon, lucht, bomen langs de weg, een bloemetje dat tussen bakstenen groeit. Je kan je verbinding met de natuur dus hier en nu herstellen, in onze verstedelijkte maatschappij. De rust en gezondheid waar we allemaal naar zoeken, zijn een logisch gevolg van die natuurlijkere levensstijl.’
Natuurlijker leven doe je met kleine veranderingen, en stap voor stap. We willen namelijk uit de ratrace, toch? Deze simpele tips helpen je al een eind op weg.
Bert Poffé: “In de ideale wereld zit je maximaal twee uur per dag. Met een zittende job is dat een uitdaging, maar niet onmogelijk. Actief zitten is ook een vorm van bewegen: ga op de grond zitten om te werken. Omdat dat ongemakkelijk zit, verander je voortdurend van positie. Of zet een krukje met je pc op een kast en werk rechtstaand.”
Kiki Nárdiz: “Voeten zijn gemaakt om ons lichaam te dragen en voort te bewegen. En wat doen we ermee? In schoenen steken. Honderdduizenden jaren lang liepen we blootsvoets of met een dunne beschermende zool. Maar intussen hebben onze schoenen de taak van onze voeten overgenomen, met lage rugpijn en andere klachten tot gevolg.”
“Talloze studies tonen de heilzame kracht van blootsvoets lopen aan. En belangrijker: je voelt het contact met de grond. Een andere optie zijn barefootschoenen. Dat zijn schoenen met een dunne, brede zool die het effect en gevoel van blootsvoets lopen nabootsen. Als je voetspieren naar behoren werken, dan profiteert je hele lichaam daarvan.”
Bert Poffé: ‘We zijn de enige diersoort die bewust gaat ‘sporten’. Maar onze beweegredenen zijn soms fout. We willen een mooie poep of sixpack, of een uitlaatklep waarmee we ons lichaam vaak overbelasten. Maar als we de hele dag door zouden rondlopen, bukken, tillen, springen – bewegingen die we als jager-verzamelaar dagelijks maakten – zouden we beweging genoeg hebben.”
“Ga de volgende keer als je gaat wandelen eens van het pad af, en je zal merken dat je al snel moet bukken, draaien en springen om in de wildernis te bewegen. Of ruil je standaard bilspieroefeningen in voor boulderen of zwemmen: allebei natuurlijke bewegingen die je hele lichaam trainen. Elke keer als je beweegt, verwijder je bovendien toxische stress uit je brein. Het reset je als het ware, zodat je veerkrachtiger wordt.”
Over wat genetisch gezien de beste voeding voor ons is, bestaat veel discussie. Moeten we eten volgens het paleodieet? Of keto misschien? “Het klopt dat ons DNA de laatste veertigduizend jaar nauwelijks is veranderd. Onze wereld daarentegen is wél compleet anders”, steekt herboriste en voedingsdeskundige Lily Joan Roberts van wal.
“De moderne mens is onderhevig aan veel meer gifstoffen, prikkels en stress dan de oermens. We moeten onze voeding daar dus ook aan aanpassen. Omdat de aarde uitgeput is, moeten we nu vijf wortels eten om het aantal vitaminen binnen te krijgen dat vroeger in één wortel zat. Ook vlees en vis uit de supermarkt bevatten lang niet meer dezelfde voedingsstoffen als pakweg honderd jaar geleden.”
Roberts: “Idealiter eet je dertig verschillende plantensoorten per week, die je zelfs kan afvinken op een blad papier alsof je bingo speelt. En probeer elke dag alle kleuren van de regenboog te eten (wit en bruin horen daar ook bij), minstens een handjevol van elke kleur, want de kleuren staan voor verschillende types antioxidanten. Variatie is key. Ook in kruiden, vlees en granen.”
Roberts: “Wij zijn niet gemaakt om het hele jaar door dezelfde groenten te eten. Lokale seizoensgroenten bevatten de vitaminen die we op dat moment in het jaar nodig hebben en zorgen opnieuw voor variatie in je dieet. In de zomer zijn dat vochtdragende groenten zoals komkommer, in de herfst en winter vitaminebommen zoals knollen.”
Roberts: “Wat je zelf teelt, smaakt beter en is gezonder. Je hoeft heus geen hele moestuin te beginnen: een basilicumplantje verzorgen is al goed. Waar het om gaat, is dat je verbinding voelt met je eten. Probeer je maaltijd eens aan te vullen met planten die je in het wild plukt.”
“Weegbree groeit bijna overal, en bevat dezelfde geneeskrachtige bestanddelen als het populaire echinacea. Als je erop let, zal je merken dat er veel eetbare planten in je omgeving groeien.”
Roberts: “Als je heel gezond eet maar altijd on the go, neem je weinig voedingsstoffen op. We zijn gemaakt om rustig te zitten als we eten. Focus op wat je eet, niet op een boek of op je gsm. Sta stil bij de vragen: Wat proef of ruik ik? Hoe voelt de textuur?”
Nárdiz: “Zuiver water is een basisbehoefte. Bronwater is super, want dat is levend. Als wij tijd hebben, gaan we met onze flessen naar een natuurbron in Heverlee. Zo zijn er verschillende bronnen ter wereld waar je gratis water kan halen. Fysiek bezig zijn met water halen, geeft je dat jager-verzamelaarsgevoel.”
Nárdiz: “Licht geeft belangrijke informatie aan je cellen over welke stoffen ze wanneer moeten produceren. Het is zaak om zo veel mogelijk buiten te zijn, ook in de winter. Misschien kan je een half uurtje buitenwerken met een warme jas, je koffie buiten drinken of buiten lunchen, of tussendoor een wandelingetje gaan doen?”
Nárdiz: “Doe ’s avonds het licht niet aan, of gebruik alleen rood licht zoals dat van een zoutlamp of van een kaars. Wanneer het buiten donker wordt, begint ons lichaam van nature slaaphormonen aan te maken. Kunstmatig licht verstoort dat. Slaapproblemen of -tekort zijn vaak het gevolg. Als je ’s avonds nog werkt, kan je de app f.lux op je computer installeren: die maakt het blauwe licht van je scherm geel.”
Poffé: “Vuur maken zit ingebakken in onze genen. In plaats van tv te kijken, kan je bij het haardvuur lezen of, als het kan, een vuurschaal maken in de tuin.’”
Een leven dat burn-out en stress in de hand werkt en dus niet ‘natuurlijk’ is, is vaak een leven zonder ‘doel’. Volgens stressexpert en klinisch psycholoog dr. Elke Van Hoof is het gezond voor ons om richting één doel te werken. “Wat is het ei dat je wil leggen? Wat is jouw purpose? Een gebrek daaraan doet veel mensen overstag gaan voor de verleidingen van alledag”, legt ze uit.
“Welbevinden is gecommercialiseerd. We moeten allemaal gezonder, rustiger, beter. Er zijn oneindig veel tools op de markt die verlossing beloven. Dat brengt mensen in de war en is op zich al een vorm van een ratrace. Veel mensen weten niet wat hun ei is. Dus ze willen álles doen, in álles perfect zijn. En dan is het nooit goed. Maar als jij weet: op het einde van dit jaar wil ik dit hebben neergezet, dan kan je alles wat daartoe bijdraagt wegfilteren, zodat je je energie kan steken in wat er wél mee in lijn ligt.” Hoe doe je dat precies? Dr. Van Hoof geeft tips.
Dr. Van Hoof: “Wil je je ei vinden? Vraag je dan af: waar ben ik van nature goed in? Wat zijn de zaken die anderen voortdurend aan mij vragen? Zo kom je achter je talenten. Geeft het je ook nog energie, dan zit je goed. Een ‘doel’ verandert soms gedurende de jaren en is niet altijd groots. Jarenlang was mijn eigen purpose: een veilige haven voor mijn kinderen zijn.”
Dr. Van Hoof: “Als mensen iets willen veranderen, gooien ze soms hun hele leven om. Maar dat is het slechtste wat je kan doen, want elke verandering geeft stress. Ga niet van 0 naar 100, maar van 0 naar 1. Ga voor 0,1 procent verbetering, 365 dagen lang. Dat zorgt voor zo’n 40 procent verbetering op het einde van het jaar.”
Dr. Van Hoof: “Te veel en te lang stress ervaren maakt ons ziek. Maar stress op zich is niet slecht. Het is het kompas van ons lichaam dat ons laat weten wanneer er iets niet lekker loopt. Het is een oerinstinct, dat ervoor heeft gezorgd dat wij vandaag hier zijn. Dat wij dingen kunnen veranderen.”
“Je hoeft er dus niet bang voor te zijn, of ervoor weg te lopen. Beter is leren hoe je een stresssignaal herkent. Het eerste stresssignaal dat je lijf geeft, is niet kortademigheid, dat is zowat het tiende. Meestal is hoofdpijn een eerste indicator dat er iets schort. Probeer de signalen van je lichaam te leren kennen.”
Dr. Van Hoof: “Eén keer per jaar met groot verlof gaan en verder doorploeteren is niet gezond. We hebben meer behoefte aan kleinere pauzes gedurende de dag, die niet langer dan twee minuten hoeven te duren en ons ademruimte geven. Kleine sportpauzes, een ademhalingsoefening tussendoor of gewoon iets helemaal anders doen dan waar mee je bezig was. Dat maakt het een stuk gemakkelijker om je ‘purpose najagen’ vol te houden.”
Wij mensen denken niet meer aan onze” voorouders en oertijden. Nee wij denken aan luxe en matrialisme. Dat maakt dat wij voor 60% in stress leven. Werken om alles betaald te krijgen. Geen tijd maken voor ons zelf. Zelfs naar de bakker gaan nemen de meeste de auto. Ze maken zichzelf ziek maar staan daar zelf niet bij stil. Toch kan je dit allemaal veranderen. Daar is het nooit te laat voor.
Wie zou het durven om zijn dagelijks leven om te gooien in het positieve.
Meer rust nemen.
Aan zichzelf denken.
De auto laten staan.
Wandelen.
Gezond en voedzaam eten.
AUM NAMASTE BOEDDHA BRUNO
Aum Shanti,
spiritueel en het aardse moet men kunnen verbinden
AUM PADME HUM MANI
In 2021 werden meer dan 38.000 aangiftes gedaan vanwege partnergeweld, fysiek, seksueel, psychisch of economisch. Dat zijn er meer dan 100 per dag. “Slechts één op vijf slachtoffers stapt naar de politie en dit bijna altijd na vijf of meer feiten”, vertelt criminologe Anne Groenen, die sinds 2006 onderzoek voert naar het fenomeen. Waarom blijven vrouwen bij een man die hen uitscheldt, vernedert of zelfs in elkaar slaat? En zien we dit ook bij mannen?
Waarom blijf je bij een partner die je mishandelt? We vroegen het aan Anne Groenen, doctor in de Criminologische Wetenschappen aan de UCLL (University Colleges Leuven-Limburg) die sinds 2006 onderzoek voert naar intrafamiliaal geweld. Ze schreef samen met ervaringsdeskundige Triene-Mie Le Compte het boek ‘Als liefde overleven wordt – De vele gezichten van partnergeweld’, waarin ze de eerste tekenen van misbruik, de manipulatieve strategieën van de dader en de langdurige gevolgen aankaarten.
Volgens Groenen is er niet één specifieke reden waarom slachtoffers samenblijven met hun partner. “Het is meestal een combinatie van factoren”, vertelt ze. “Vaak zien slachtoffers hun partner nog graag. Ze willen dat het geweld stopt, maar niet dat de relatie eindigt. Als je samen kinderen hebt, of financieel afhankelijk bent van je partner, zijn dat extra redenen om bij elkaar te blijven.”
Slachtoffers van partnergeweld vallen volgens Groenen ook regelmatig in een patroon. “Het loopt vaak in golven: van een incident naar een goede periode, dan weer een incident, weer een verzoening. Op een gegeven moment raak je er nog moeilijk uit”, stelt ze. “Een aantal slachtoffers leidt na langdurig geweld ook aan een posttraumatische stress-stoornis en vindt de moed en kracht niet om stappen te ondernemen. Als een slachtoffer een signaal uitzendt voor hulp, is het dus belangrijk om dit te zien en hulp te bieden, maar op tempo van wat haalbaar is.”
Ook het taboe dat rond huiselijk geweld heerst, maakt het moeilijk om de stap te zetten naar een ander leven. “Slachtoffers geven vaak aan dat ze niet over het onderwerp willen praten uit angst, schuld en schaamte”, aldus Groenen. “Daarom doen velen van hen ook geen aangifte. Uit onderzoek weten we dat slechts één op vijf naar de politie stapt en dat dit bijna altijd na een reeks van vijf of meer feiten is van een of meerdere vormen van geweld. En dat is volgens grootschalige studies bij de bevolking nog steeds slechts het topje van de ijsberg.”
80 procent van die aangiftes komt van vrouwen, maar volgens Groenen is dat verschil in de realiteit veel kleiner. “Verschillende bevolkingsonderzoeken tonen aan dat ook heel wat mannen te maken krijgen met huishoudelijk geweld”, klinkt het. “Een belangrijk verschil is dat mannen niet snel zeggen dat ze slachtoffer zijn van partnergeweld, maar het eerder gaan toewijzen op ‘relatieproblemen’. Als we dan bevragen wat die problemen juist zijn, dan zijn dat uiteindelijk dezelfde gedragingen die vrouwen wél expliciet als geweld benoemen. Een gendersensitieve aanpak is daarom ook belangrijk, niet alleen hoe je als hulpverlener omgaat met het slachtoffer, maar ook hoe we kijken naar de verwachtingen die vrouwen of mannen hebben over relaties, over de rol van beiden en over hoe ze geleerd hebben om met conflicten om te gaan.”
Als een slachtoffer toch de stap durft zetten om aangifte te doen, is het nog maar de vraag of hier ook gevolg aan wordt gegeven. “Een vaag verhaal is niet genoeg, er zijn concrete bewijzen nodig”, zegt Groenen. “Vooral wanneer het gaat om psychisch geweld is het niet eenvoudig om die aan te leveren. Dan is het belangrijk om bij een verhoor echt voldoende door te vragen, zodat de magistraat een goed oordeel kan vellen.”
Groenen geeft ten slotte nog aan dat je als slachtoffer ook andere zaken kan ondernemen om uit de situatie te geraken, als een aangifte een te grote stap is. “Je kan steeds 1712 contacteren, de hulplijn voor geweld, misbruik en kindermishandeling. Verder zien we ook steeds meer lotgenotengroepen, via de Family Justice Centra of vzw Zijn bijvoorbeeld. Daar kunnen slachtoffers vaak een eerste drempel overwinnen om later verdere stappen te zetten.”
Een belangrijk punt in dit is angst. Vaak wordt het slachtoffer zo gemanipuleerd dat het angst heeft om zelfs aangifte te doen erover te praten of weg te gaan. Ook geloven ze vaak in sprookjes. Schat het zal niet meer gebeuren ja ik ben verkeerd sorry. Zijn woorden die in zo een relatie vaak gebruikt worden. Mishandeling en verkrachting komt nog maar al te vaak voor in relaties. Het vaakst is de vrouw het slachtoffer. Maar het is ook bekend dat het anders is en de man het slachtoffer is van mishandeling in allerlei vormen. Vaak ziet men dat deze slachtoffers geen liefde hebben gekend in het jeugdjaren en zelfs daar gedomineerd werden. Wanneer ze dan toch een stap durven zetten om weg te gaan. Hoor je vaak dat ze iets missen. En gaan ze vaak terug of opzoek naar dezelfde situatie.
Als men slachtoffer is kan men altijd anoniem praten met 1712. Ze zullen naar je luisteren en soms handvaten geven om iets te ondernemen. Maar alles hangt af van jezelf.
De belangrijkste stap die men moet durven nemen is het aan een vertrouwenspersoon te melden.
AUM NAMASTE BOEDDHA BRUNO
Aum Shanti,
spiritueel en het aardse moet men kunnen verbinden
AUM PADME HUM MANI
Ideas, opinion, tips, advice, inspiration, and motivation of daily life
ter lering en vermaak.
Terug naar onze eigen natuur
Reading And Writing is the best Investment of Time ✨ ( Motivational Thoughts) "LIFE IS A JOURNEY"
If music be the food of love, play on✨
L'illusione, la realtà oltre lo specchio.
Blogs over van alles en nog wat
Laten we samen endometriose overwinnen
Sono una donna libera. Nel mio blog farete un viaggio lungo e profondo nei pensieri della mente del cuore e dell anima.
Sharing is Learning
op weg naar authentiek leven
Wandelblog
Dans in de regen
Art, health, civilizations, photography, nature, books, recipes, etc.
levenslessen
ervaringsblog autisme sinds 2008
Met Nonkel Juul, Bieke en tal van anderen
Gedachten over Levensstijl Gezondheid en Fotografie
Right <> correct of the center
Bio-Blogger is an excellent source for collaborations and to explore your businesses & talents.
~ Leren, creëren, inspireren ~
Philosophy is all about being curious, asking basic questions. And it can be fun!
BLOGGER
A Discarded Plant
As long as there's breath, there will always be HOPE because nothing is pre-written and nothing cannot be re-written!
HEMP up your life! The power of nature🌿
Blog
Author and Anti-Bullying Advocate
Magazine: Inspiratie voor een gezond gelukkig en bewust leven
‘Gewoon doorlopen!’
A walk through the blues of life!
SPIRITUEEL Boeddha 