FOUTEN MAKEN IN HET LEVEN IS OOK GROEIEN. DE FOUTEN DIE MEN MAAKT KOMT VANUIT JOUW EIGEN KEUZE
AUM NAMASTE BOEDDHA BRUNO
Aum Shanti,
spiritueel en het aardse moet men kunnen verbinden
AUM PADME HUM MANI
Archive for 10 januari 2023
βHij greep me vast en noemde me een βlekker beestββ: schrijft minister nadat haar aanrander ongestraft blijft
Schreeuwt in een open brief aan minister van Justitie Vincent Van Quickenborne (Open Vld) haar ongenoegen uit. βWe zijn allebei ouder van een dochter. Daarom wil ik u aanspreken als vader Γ©n als minister.β Vorige maand werd ze aangerand in het station van Mechelen, waarna ze klacht indiende. Maar wat daarna gebeurde, daar kan Margot nog altijd niet bij.
op 2 december het slachtoffer vanΒ grensoverschrijdend gedragΒ in het station van Mechelen. Een man greep haar vast bij de schouders en nek en noemde haar een βlekker beestβ. Margot verwittigde daarop Securail, de veiligheidsdienst van de Belgische spoorwegen, maar werd er doorverwezen naar de politie.
Een maand na de feiten ontving ze een brief van het Openbaar Ministerie, met de melding dat haar zaak geen gevolg krijgt. In een open brief aan minister van Justitie Vincent Van Quickenborne (Open Vld) doet ze haar relaas. βWe zijn allebei ouder van een dochter. Daarom wil ik u aanspreken als vader Γ©n als minister”, luidt het.
βBij de politie deed ik aangifte. Gelukkig tijdig, want dat je een aangifte voor grensoverschrijdend gedrag best binnen de 48 uur na de feiten doet, wist ik zelfs niet. En wat bleek? Er waren beelden. Er waren zelfs duidelijke beelden van de dader. Mijn optimisme groeide: ze zouden die viezerik vinden voor hij nog meer onheil kon aanrichten. En tochβ¦ al snel bleek dat optimisme toch niet helemaal juistβ, pende Margot neer.
Op de papierstapel
Margot legt ons verder uit waarom ze de open brief schreef. βDe beelden van de dader werden nadien verspreid onder de lokale politiezones. Ik had gehoopt dat ze nadien richting pers werden verstuurd, maar het bleef binnen de kringen van de politie. Mijn hoop lag dus in handen van een agent of agente die de man zou herkennen. De kans was klein en de dader werd niet herkendβ, vertelt Margot.
βMijn dossier kwam op de papierstapel bij de parketmagistraat als één van de zovele zaken: een dossier zonder geΓ―dentificeerde verdachte, een dossier zonder lichamelijk letsel. En zo gebeurt het dat ik binnen de maand na mijn aangifte een brief krijg van het Openbaar Ministerie, met de melding dat mijn dossier zonder gevolg zal blijven. Ik besef dat dit niet om een brutale verkrachting gaat en heb ondertussen geleerd dat ze bij justitie overwerkt zijn door een nijpend personeelstekort, maar moeten we een aanranding dan als een normaal gegeven in onze samenleving beschouwen?β
Op tafel kloppen
βIk hoor u heel graag vertellen waarom het wΓ©l nog zinvol is om na zulke feiten aangifte te komen doen, de schaamte te overwinnen, naar een politiekantoor te gaan en je verhaal nog eens te vertellen. Niet een keer of twee keer, maar tot vier of vijf keer ben ik naar het politiekantoor geweest. En waarom? Om energie en vaak centen te spenderen voor een zaak die nergens toe zal leiden, zo blijktβ, sluit ze de open brief af.
βIk weet niet of hij (minister Van Quickenborne, red.) zal reageren”, vertelt Margot ons. βMaar ik zal beter slapen, wetende dat ik wel op tafel heb geklopt en iets gedaan heb… al is het maar een brief schrijven.β
Bij het parket van Antwerpen beseffen ze dat het voor Margot allesbehalve prettig nieuws is. Het dossier kreeg geen gevolg, omdat de dader niet geΓ―dentificeerd kon worden. Bij nieuwe elementen kan het parket het dossier wel opnieuw openen. βHet gaat in principe om een voorlopige beslissing. Het onderzoek waarin verschillende onderzoeksdaden werden uitgevoerd heeft tot op heden helaas geen verdachte opgeleverd. Mevrouw kan haar dossier inkijken, ze kan daarvoor ook een beroep doen op de dienst slachtofferonthaal om dat eventueel samen te doenβ, klinkt het bij het parket.
Wat dat laatste betreft denkt Margot er het hare van. βIk kan dus blijven doorvechten en energie en centen investeren, in de hoop gerechtigheid te krijgen. Ik vind dat niet mijn taak, dat is de taak van justitie. Ik heb alles gedaan wat ik moest doen. Men maakt het slachtoffers op die manier heel erg moeilijkβ, besluit ze.
De daders doen maar ze weten toch dat het bijna nooit een gevolg kent. Ze staan dan ook niet stil wat ze het slachtoffer aandoen. Zo merk je dan maar weer dat onze wetgeving echt niet goed in elkaar zit. En dat vaak slachtoffers zelfs geen aangifte gaan doen spijtig genoeg.
Iedereen zou zijn handen moeten thuis houden en niet aan andermans lichaam zitten als het niet gewenst is.
AUM NAMASTE BOEDDHA BRUNO
Aum Shanti,
spiritueel en het aardse moet men kunnen verbinden
AUM PADME HUM MANI
SPIRITUEEL Boeddha 