Woede is een gevoel.
Wat doet het in je lichaam. Je ervaart machteloosheid, omdat het voelt alsof je niet meer jezelf bent. Je lijkt weer rustiger te worden, maar je staat nog steeds op scherp. Door je boosheid heb je veel adrenaline in je lichaam. De adrenaline blijft lang zitten.
Wie kent het al eens niet he. Maar woede kan je ook alert maken. Je grens wordt overschreden en je voelt boosheid opkomen. Verbaal of non verbaal tot spijtig genoeg lichamelijke agressie. Nu de ene kan beter omgaan met woede dan de andere. Ook in het beheersen ervan. En zal het misschien alleen met woorden uiten. Toch kunnen die woorden ook pijnlijk overkomen. Maar het is altijd beter dan non verbaal of lichamelijke agressie. Woede als men het niet kan omzetten of het blijft knagen dan kan dit ook omslagen in wraak nemen. Men gaat zoeken hoe men de ander terug kan pakken. En zo blijft een bal aan het rollen in het slechtste geval. Die gedachten zou men niet mogen hebben. Want daar doe jezelf maar pijn mee.
Als men ergens slecht behandeld bent zelf kinderen kan woede blijven woekeren. Op een moment moet men dit los kunnen laten voor jezelf. Daar hoort het woord vergeving bij. Als men kan vergeven dan ga je merken dat je ook rust kent in lichaam en geest. Toch kan het ook moeilijk zijn zeker als het gaat over een opgelopen trauma waar je al lang mee loopt. Dan zal je eerst even aan jezelf moeten weten om dit gevoel een plaats te geven. Als men dat kan dan kan je vergeven voor jezelf. Alhoewel er zeker stukjes van angst zullen blijven zitten. Die vaak naar de oppervlakte komen als er iets gebeurd of mis gaat. Waar men dan weer aan herinnerd wordt.
Iedere persoon zou respect moeten tonen naar anderen. En ook iedereen mag het gevoel van boosheid eens hebben van woede. Maar uit het niet op iemand. Praten kan dan een perfecte oplossing zijn.
Natuurlijk zal niet iedereen zich rustig kunnen houden en respect tonen juist omdat ze ooit iets meegemaakt hebben dat hun gedrag staat voor harde hand anders kom ik nergens. Denk maar aan partnergeweld. Of de andere kant ervan is dat men als slachtoffer van geweld of woede niet je grens durft aan te geven en het zover laat komen. Men durft niet assertief te zijn. Dat men eigenlijk dat gevoel moet voelen om gelukkig te zijn. Dat zeker niet gezond is. Bepaalde hebben dat gevoel nodig dat ze behandeld worden zonder respect of niets goeds kunnen doen. Zodat deze een goed gevoel krijgen. Raar maar het gebeurd.
Woede is eigenlijk een vorm van lijden.
Opgekropte woede is gevaarlijk.
Vroeg of laat bast het los.
Net zoals het voor het slachtoffer lijden is.
Pijnlijk is.
En vaak niet weet hoe ermee om te gaan.
Laat woede niet overheersen en heb respect voor anderen.
Men wilt niemand pijn doen in gelijk welke vorm ook.
AUM NAMASTE BOEDDHA BRUNO
Om Shanthi,
spiritueel en het aardse moet men kunnen verbinden
AUM MANI PADME HUM