Afwezigheid van een van de ouders.
We hebben allemaal onze beide ouders nodig om ervan te leren. Spijtig genoeg is dat niet bij ieder kind zo. Ze groeien op in een samengesteld gezin of in het slechtste geval dat een van de ouders overleden is.
Natuurlijk moeten we ook durven schrijven dat niet iedereen een goede verstandhouding kent of gehad heeft met een van de ouders. Tot zelfs er trauma’s van heeft overgehouden.
Zowel als kind als volwassene kunnen we onze ouders gebruiken. Natuurlijk leven ze niet eeuwig en wordt er verondersteld dat een ouder spijtig genoeg niet langer leeft als het kind. Men moet ze dus op een moment ook los kunnen laten.
Maar in ons opgroeien is het belangrijk dat we terug kunnen vallen op onze ouders. Als er geen verbinding is dan zal er ook geen betrokkenheid zijn. Is de verbinding er wel dan weet een kind waar het terecht kan met allerlei vragen. Het voelt zich gehoord als er een probleem is. En het word ook mee in het gezin betrokken. De vader speelt vaak naar het kind toe de persoon die veel weet. Toch zal een kind niet altijd naar de vader gaan met bepaalde vragen. Maar is hij wel aanwezig om het nodige aan te horen of te helpen. Dat maakt dat je op een moment een sterke basis mee krijgt voor jouw leven. Vaders zijn vaak deze die hun kinderen aanzetten om een bepaalde sport te doen. Maar ook om hun kind aan te moedigen. Als kind zal je ook merken dat je minder angsten hebt of onzekerheid als je vader in de buurt is.
Toch gebeurd dit ook weer niet bij elk kind.
En voelt men zoiets vaak:
Niet gekregen wat je nodig had om te groeien.
Te weinig of geen aandacht.
Erkenning.
Dat je meestal lang bij je draagt en soms ook een afkeer kan krijgen van je vader.
Vaak gaat een kind dan rebelleren ook als volwassene.
Men gaat alles proberen op eigen houtje te doen. En vaak lukt dit ook. Maar soms kan een waardering en complimentje wel op zijn plaats zijn. In je achterhoofd hou je vast dat jij het anders zou doen als je kinderen krijgt.
Kinderen zie je vadertje en moedertje spelen. Ook daaruit kan je soms afleiden dat ze iets gemist hebben of missen. Bepaalde jonge volwassene gaan opzoek naar een vaderfiguur omdat ze het gemist hebben.
Soms en spijtig genoeg met je als kind en jong volwassene die verwachtingen loslaten omdat er geen goede band is. Of omdat men jou niet altijd begrijpt. Ook dat is een belangrijke. Het begrijpen van je kind. Gaat dat niet zal het kind op een moment ook dat loslaten. Om geen gevoel van teleurstelling te moeten aanvoelen.
Men kan niemand veranderen ook je ouders niet. Je kan juist jezelf veranderen en dat komt vaak met ouder worden. Dat je ook durft om afstand te nemen. Te laten zien wie je bent.
We leren van onze ouders.
Maar ouders kunnen ook veel van hun kinderen leren.
Dat maakt een eenheid het gezin compleet.
AUM NAMASTE BOEDDHA BRUNO
Om Shanthi,
spiritueel en het aardse moet men kunnen verbinden
AUM MANI PADME HUM