Jezelf eens zien zoals je bent. Zonder je te veroordelen op negatieve punten. Probeer dat eens. En voel eens aan wat het met je doet. Ook hoe het nadien bij anderen overkomt. Misschien dat je eens juist dat kledingstuk aantrekt wat je nooit durfde of dat doen waar je nooit van dacht dat je het kon. Velen onder ons keuren zichzelf vaak te negatief. Dat projecteer je ook naar anderen. En zeker als je kinderen hebt kan dit bij een op een moment ook gaan spelen. Er is niets verkeerd aan als jezelf eens omarmt. Je eens voor de spiegel bekijkt en niet over jezelf gaat oordelen en je min puntjes naar boven brengt. Zet jezelf eens in een positief daglicht. En men gaat merkendat je ook dit gevoel overbrengt. Want op zo een moment breng je positief gevoel in je lichaam. Gevoel van eigenliefde. Van kracht en energie. Dat bereik je pas als jezelf positief bekijkt en benaderd. Met benaderen bedoel ik jezelf aanraken zonder dat het een plicht is. Ik bedoel in bad of douche moet jezelf aanraken. Maar gewoon naakt voor de spiegel staan je bekijken je lichaam voelen. Voelen met je handen en telkens zeggen wat ben je mooi je mag er zijn. Dan omarm je zoveel warmte in jezelf en straal je dat ook uit. Probeer dit maar eens op een morgen uit voor je gaat werken. Geef dat ook eens door aan je kinderen. Zodat ze ook positief naar zichzelf kijken en niet naar dat wat ze op tv of in boekjes te zien krijgen. Als jezelf niet goed in je vel voelt, zullen bepaalde ook dit overnemen. Dat is het spiegelgedrag waar je soms niet bij stil staat. Ook is het van belang jezelf te zijn en te blijven. Niemand maar dan ook niemand kan jou veranderen. Dat kan jij alleen zelf. En zoals ik al schreef dat kan door kleine dingen zijn. Kleding je haarkleur en noem maar op. Nu wordt nog al te vaak veel verstopt onder make-up onder kleding. Maar op een moment van de dag moet de ware ik toch bovenkomen. Alles wat je doet wordt vaak overgenomen door je kinderen. Zoals make-up kleding zeker in het begin. Omdat je als ouder de kleding uitzoekt voor je kind. En die kleding is naar jouw gevoel goed en mooi maar wat vind het kind ervan. Dat komt je kind op een leeftijd dat het zich naar een van de ouders gaat spiegelen. Als de ouder zich dan niet goed in zijn vel voelt zal dit aangevoeld worden. jezelf omarmen heeft dus met je eigen gevoel te maken. Daar zit ook een gevoel van emotie en kwetsbaarheid in. Dat je echt kan voelen als jezelf bekijkt in de spiegel naakt. Men voelt zich zo en zo al kwetsbaar op zo een moment, en dan is het nog voor jezelf. Op zo een moment kunnen ook emoties naar boven komen. Laat die dan ook gaan. Nadien en na verluid van tijd zal je beter gaan voelen. En dat wel men toch bereiken. nu in tijden waar men veel met het innerlijk lichaam bezig is. Kan dit juist de drempel zijn om over te stappen en te genieten van jouw ik van jezelf van je innerlijke. Je voelt zoveel en je mag het aanvoelen.
Omarm jezelf is liefde geven aan jezelf omarm jezelf is gevoel geven aan jezelf omarm jezelf is je tonen zoals je bent omarm jezelf is je emoties tonen omarm jezelf is jouw lichaam zien zoals het is omarm jezelf is je lichaam kennen
AUM NAMASTE BOEDDHA BRUNO Om Shanthi, spiritueel en het aardse moet men kunnen verbinden
50 VN experts roepen op tot onafhankelijk VN mechanisme dat mensenrechten in China en Tibet onderzoekt
VN-experts roepen op tot doortastende maatregelen om de fundamentele vrijheden in China te beschermen (vertaling persbericht van de Office of the High Commissioner for Human Rights)
GENÈVE (26 juni 2020) – Onafhankelijke VN-experts hebben herhaaldelijk met de regering van de Volksrepubliek China gecommuniceerd over hun alarm over de onderdrukking van fundamentele vrijheden in China. Ze hebben de onderdrukking van protest en democratische belangenbehartiging in de Speciale Administratieve Regio Hongkong (SAR), de straffeloosheid voor buitensporig geweld door de politie, het vermeende gebruik van chemische middelen tegen demonstranten, de vermeende seksuele intimidatie en mishandeling van vrouwelijke demonstranten bij de politie aan de kaak gesteld. stations en de vermeende intimidatie van gezondheidswerkers. Ze hebben ook hun bezorgdheid geuit over een reeks zeer zorgwekkende kwesties, van de collectieve onderdrukking van de bevolking, met name religieuze en etnische minderheden, in Xinjiang en Tibet, tot de detentie van advocaten en vervolging en verdwijningen van mensenrechtenverdedigers in het hele land , beschuldigingen van dwangarbeid in verschillende sectoren van de formele en de informele economie, evenals willekeurige inmenging in het recht op privacy, op cyberbeveiligingswetten die censuur toestaan en de algemeen zorgwekkende antiterrorismewetten en opruiingswetten die van toepassing zijn in Hong Kong. Ze hebben hun bezorgdheid geuit dat journalisten, medische hulpverleners en degenen die hun recht op vrije meningsuiting online uitoefenen in verband met de COVID-19-uitbraak en pandemie naar verluidt te maken hebben gehad met vergelding van de autoriteiten, waaronder velen die zijn beschuldigd van ‘het verspreiden van verkeerde informatie’ of ‘het verstoren van de openbare orde’ ‘. Onlangs nam het National People’s Congress een besluit om een nationale veiligheidswet voor de SAR Hong Kong op te stellen – zonder enig zinvol overleg met de bevolking van Hong Kong – die, indien aangenomen, de internationale wettelijke verplichtingen van China zou schenden en civiele verplichtingen strenge beperkingen zou opleggen en politieke rechten in de autonome regio. De nationale veiligheidswet zou slecht gedefinieerde misdaden introduceren die gemakkelijk onderhevig kunnen zijn aan misbruik en repressie, onder meer door toedoen van de nationale veiligheidsdiensten van China, die voor het eerst in staat zouden worden gesteld om ‘agentschappen’ in Hong Kong op te richten ‘wanneer dat nodig is’. Het wetsontwerp zou de mensen van Hong Kong, die een minderheid vormen met hun eigen onderscheidende geschiedenis, culturele en taalkundige en zelfs juridische tradities, de autonomie en grondrechten ontnemen die hen waren gegarandeerd in het kader van de Sino-Britse Gezamenlijke Verklaring van 1984 en de ‘One Country, Het governancekader van Two Systems. Het zou het recht op een eerlijk proces ondermijnen en een sterke toename voorspellen van de willekeurige detentie en vervolging van vreedzame mensenrechtenverdedigers in opdracht van de Chinese autoriteiten. De nationale veiligheidswet zou ook het vermogen van bedrijven die in Hongkong actief zijn, ondermijnen om hun verantwoordelijkheid voor de eerbiediging van de mensenrechten te vervullen, in overeenstemming met de VN-richtsnoeren voor het bedrijfsleven en de mensenrechten. De onafhankelijke deskundigen dringen er bij de Chinese regering op aan zich te houden aan haar internationale wettelijke verplichtingen, onder meer in het kader van het Internationaal Verdrag inzake burgerrechten en politieke rechten (ICCPR) en de Chinees-Britse gezamenlijke verklaring, en trekken het ontwerp van nationale veiligheidswet voor Hongkong in. De onafhankelijke VN-deskundigen zijn van mening dat het tijd is voor hernieuwde aandacht voor de mensenrechtensituatie in het land, met name in het licht van de acties tegen de bevolking van de Hong Kong SAR, minderheden van de autonome regio Xinjiang, de autonome regio Tibet en de mensenrechten verdedigers in het hele land. De onafhankelijke deskundigen erkennen dat de Chinese regering heeft gereageerd op de mededelingen van onafhankelijke VN-deskundigen, al was het bijna altijd om kritiek te verwerpen. In tegenstelling tot meer dan 120 staten heeft de Chinese regering echter geen permanente uitnodiging aan onafhankelijke deskundigen van de VN gegeven om officiële bezoeken af te leggen. Ondanks veel verzoeken van speciale procedures heeft de regering het afgelopen decennium slechts vijf bezoeken van onafhankelijke deskundigen toegestaan (met betrekking tot rechten op het gebied van voedsel, discriminatie van vrouwen en meisjes, buitenlandse schulden, extreme armoede en ouderen). Rekening houdend met de verplichtingen van China op grond van de internationale mensenrechtenwetgeving en de verplichting om zich te houden aan de ICCPR met betrekking tot de SAR Hongkong, en met het oog op het preventiemandaat van de VN-Mensenrechtenraad om in te spelen op de diepere oorzaken van crises die tot noodsituaties op het gebied van de mensenrechten of ondermijnen vrede en veiligheid, roepen de VN-deskundigen de internationale gemeenschap op om collectief en daadkrachtig op te treden om ervoor te zorgen dat China de mensenrechten eerbiedigt en zich aan zijn internationale verplichtingen houdt. De onafhankelijke deskundigen dringen er bij de Chinese regering op aan mandaathouders uit te nodigen, met inbegrip van degenen die een mandaat hebben om de burgerlijke en politieke rechten te controleren, onafhankelijke missies uit te voeren en toe te staan dat deze bezoeken plaatsvinden in een omgeving van vertrouwelijkheid, eerbiediging van mensenrechtenverdedigers, en het volledig vermijden van represailles tegen degenen met wie mandaathouders kunnen vergaderen. Zij dringen er verder bij de VN-Mensenrechtenraad (HRC) op aan met spoed te handelen om alle passende maatregelen te nemen om de Chinese mensenrechtenpraktijken te volgen. Maatregelen waarover de Raad en de lidstaten beschikken, omvatten, maar hoeven niet beperkt te zijn tot de mogelijkheid van: Een speciale sessie om het scala van schendingen in deze verklaring en in het algemeen te evalueren; De oprichting van een onpartijdig en onafhankelijk mechanisme van de Verenigde Naties – zoals een speciale rapporteur van de Verenigde Naties, een door de HRC aangewezen panel van deskundigen of een speciale gezant van de secretaris-generaal – om de mensenrechtensituatie in China jaarlijks nauwlettend te volgen, analyseren en erover te rapporteren met name gezien de urgentie van de situaties in de SAR Hongkong, de autonome regio Xinjiang en de autonome regio Tibet; en Alle lidstaten en VN-agentschappen in hun dialogen en uitwisselingen met China eisen specifiek dat China zijn mensenrechtenverplichtingen nakomt, ook met betrekking tot de kwesties die in deze verklaring worden genoemd. ”
China staat een groep diplomaten toe om twee Tibetaanse gebieden onder strikte controle te bezoeken
ICT: Bezoek heeft alleen betekenis als schendingen van rechten ter sprake worden gebracht
De International Campaign for Tibet heeft berichten in de Chinese media ontvangen over diplomaten uit tien Europese en andere landen die op reis worden meegenomen naar twee Tibetaanse gebieden in de provincie Sichuan. Hoewel ICT de belangstelling voor het begrijpen van de omstandigheden van het Tibetaanse volk verwelkomt, is het duidelijk dat het bezoeken van de twee toeristische plaatsen weinig inzicht geeft in het welzijn van het Tibetaanse volk. De twee bezochte Tibetaanse gebieden liggen buiten de Tibetaanse Autonome Regio, welk onderhevig is aan een strenger regime van reisbeperkingen dan welke andere regio van China dan ook. Om de TAR te bezoeken hebben alle buitenlanders, inclusief diplomaten en journalisten die in China wonen, een speciale vergunning nodig, die hen vrijwel zonder uitzondering wordt geweigerd. Wanneer de vergunning niet wordt geweigerd, wordt reizen in de TAR streng gecontroleerd en alleen toegestaan via door de staat goedgekeurde reisbureaus. In 2018 keurde het Amerikaanse Congres de wet inzake wederzijdse toegang tot Tibet (Tibetan Policy and Support Act) goed, die van het ministerie van Buitenlandse Zaken vereist dat ze visum sancties uitvaardigt tegen Chinese functionarissen die verantwoordelijk zijn voor het blokkeren van de toegang tot Tibet voor Amerikaanse burgers. De Chinese staatsmedia Ngaba (Chinees: Aba) meldde op 22 juni dat een groep van 21 diplomaten de Chinese stad Chengdu de provincies Zitsa Degu (Chinees: Jiuzhaigou) en Zungchu (Chinees: Songpan) bezochten, in de provincies Ngaba Tibetan en Qiang Autonome prefectuur in Sichuan op 17 en 18 juni. De diplomaten waren afkomstig uit Australië, Oostenrijk, Frankrijk, Duitsland, Israël, Pakistan, Polen, Singapore, Zwitserland en de Verenigde Staten, en de gastheer was de Commissie Buitenlandse Zaken van de Provinciale Communistische Partij van Sichuan Commissie.
De Ngaba Daily zei dat het bezoek was “om het positieve beeld van de opening van de Tibetaanse gebieden in de provincie Sichuan naar buiten te laten zien en de resultaten van de wederopbouw bekend te maken” na een aardbeving in de regio in 2017. Het bezoek was ook gericht op “onderzoek naar het herstel van het lokale toerisme en gerichte armoedebestrijding na de epidemie.”
Een groep van 21 diplomaten uit 10 landen wordt meegenomen op reis naar een Tibetaans gebied in Sichuan
De diplomaten werden geïnformeerd door Wu Liyan, de adjunct-secretaris van de Staatspartijcommissie, aldus het rapport. Het rapport zei dat onder meer de Huanglong Scenic Area en Jiuzhaigou Scenic Area, Jiuzhaigou International Tourism Emergency Medical Rescue Centre en de Xiangzang Art School in Tsotsang Gon (Chinees: Chuanzhusi) Township waar de groep naar toe werd gekeken, waar ze naar Thangka-schilderen en wierook kijken keken . Thangka’s zijn een vorm van traditionele Tibetaanse kunst. Toerisme en aanverwante voorzieningen zijn de minste van de problemen waarmee het Tibetaanse volk onder Chinese heerschappij wordt geconfronteerd. Zoals de toenmalige EU-chef van Buitenlandse Zaken, Federica Mogherini, de plenaire vergadering van het Europees Parlement in april 2018 vertelde: “vrijheid van godsdienst of overtuiging wordt vaak geschonden in Tibet, en er zijn ook beperkingen op de toegang tot de regio.” De International Campaign for Tibet is van mening dat de diplomaten door het bezoeken van toeristische gebieden en faciliteiten de staat van godsdienstvrijheid, bewegingsvrijheid en andere essentiële grondrechten voor het Tibetaanse volk niet mochten begrijpen. Hoewel China systematisch de toegang tot Tibet ontzegt aan buitenlandse regeringen, behalve tijdens door hoge podia beheerde, beperkte rondleidingen, en onafhankelijke bezoeken voor journalisten vrijwel onmogelijk maakt, beweert China nog steeds dat het “de openstelling van Tibet voor de buitenwereld gestaag vergroot” . Het is duidelijk dat zorgvuldig uitgekozen bezoeken van regeringsdelegaties door de Chinese autoriteiten worden beheerd als een integraal onderdeel van een wereldwijde strategie om de realiteit van wat er vandaag in Tibet gebeurt te verbergen en om te proberen het gesprek rond Tibet te domineren en te beheersen en daarmee verder te gaan met China’s politieke agenda en macht. Door middel van dergelijke officieel georganiseerde reizen, waarbij de diplomaten geen ongehinderde en onafhankelijke interactie met gewone Tibetanen hebben, proberen de Chinese autoriteiten hun geheime en dwingende beleid te verdoezelen, terwijl ze tegelijkertijd betekenisvolle betrokkenheid bij de situatie ter plaatse voor journalisten en regeringen. ICT roept leden van dergelijke delegaties uit andere landen op om zich ervan bewust te zijn dat hun bezoeken mogelijk worden gebruikt voor propagandistische middelen, en klaar te staan om dergelijke staatsmedia-uitingen tegen te gaan, ook in het openbaar. In het geval van bezoeken aan Tibetaanse gebieden zoals Ngaba waar systematische repressie en Tibetaans protest plaatsvinden, dringt ICT er bij regeringsafgevaardigden op aan kwesties als religieuze vrijheid, vervolging van andersdenkenden en mensenrechtenverdedigers aan de orde te stellen, en berichten over foltering en mishandeling. Het bezoek van de diplomaten vond twee weken na de publicatie van het belangrijkste rapport van ICT plaats. Dit rapport gaat over de weigering van toegang tot Tibet voor Europese burgers. ICT’s rapport, dat op 15 juni 2020 werd gepubliceerd, stelde dat er “op het niveau van de Europese Unie steeds meer het besef groeit van het belang van wederkerigheid, niet alleen met betrekking tot handels- en economische betrekkingen, maar ook meer in het algemeen met betrekking tot toegang tot Tibet. Er zijn dan ook stappen ondernomen om wetgeving te ontwikkelen in Europa, vergelijkbaar met die in de Verenigde Staten. ” De wetgeving waarnaar wordt verwezen is de wet inzake wederzijdse toegang tot Tibet. Op dezelfde dag van de publicatie van het rapport publiceerden 57 parlementariërs uit 19 Europese landen een opinie in Euroactiv en andere Europese publicaties waarin ze de EU-regeringen opriepen om “hun eigen versies van de wederzijdse toegang tot Tibet-wet door te geven en Peking een bericht te sturen dat zijn oneerlijke behandeling van Europeanen – en ook het isolement van het Tibetaanse volk – niet langer acceptabel is. ” Vicepresident van de Europese Commissie Josep Borrell zei op 9 maart 2020: “De Commissie zal de Chinese autoriteiten blijven oproepen om wederzijdse toegang tot Tibet toe te staan als onderdeel van de discussies in de mensenrechtendialoog.”
ICT wacht op rapporten van de diplomaten over hun reis. De Chinese autoriteiten blijven echter de kwestie van de toegang tot Tibet politiseren, waarbij toegang alleen wordt verleend onder de specifieke voorwaarden van China en met andere voorwaarden dan de rest van de Volksrepubliek China. Toegang weigeren of dreigen te doen, wordt gebruikt om kritiek van overheidsfunctionarissen, wetenschappers, journalisten en onafhankelijke deskundigen af te sluiten.
Hoe weet je of jouw handgel betrouwbaar is? Te veel alcohol is ook niet goed
We ontsmetten constant onze handen, maar helpt dat wel?
Handgels zijn alomtegenwoordig, maar helpen ze ook echt om de verspreiding van het coronavirus tegen te gaan? Of zijn ze niet meer dan welriekende bliksemafleiders? En hoe weet je of je een goede handgel te pakken hebt? In de strijd tegen het coronavirus – of eender welke infectie – is een goede handhygiëne onontbeerlijk. Regelmatig de handen wassen met water en zeep is belangrijk om verspreiding tegen te gaan: zeep doet de ‘enveloppe’ van het coronavirus, die bestaat uit onder andere vetmoleculen, uit elkaar vallen, en water spoelt het virus en andere viezigheid eraf. Geen water of zeep voorhanden? Dan worden desinfecterende handgels aangeraden. Inmiddels zijn deze flacons zowat overal verkrijgbaar: van de apotheker tot de sportspeciaalzaak, van de supermarkt tot de nachtwinkel. Ook grootwarenhuizen, kledingwinkels en andere shops hebben een grote dispenser met handgel voor de deur gezet voor hun klanten. Maar hoe zinvol is al dat ‘gellen’ nu eigenlijk? “Het is zeker nuttig”, zegt Annelies Stevaert, een virologe die in het Rega Instituut aan de KU Leuven onderzoek doet naar het coronavirus. “Ook alcohol maakt het omhulsel van het virus stuk, waardoor het uit elkaar valt.”
Enkel water
Maar: net bij de alcohol wil het weleens misgaan. Niet iedere handgel die over de toonbank gaat (of aan de toonbank staat) is even kwalitatief. Volgens de richtlijnen van de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) moet er minstens 70 procent ethanol in de gel zitten. Tenzij er ook nog propanol in zit, dan volstaat een kleinere dosis ethanol. Toch worden er handgels verkocht die niet aan deze richtlijnen voldoen. Een Nederlandse steekproef bij 21 handgeldispensers aan winkels wees uit dat er bij 13 exemplaren te weinig alcohol in zat. Eén pompje bevatte zelfs enkel water. Als je zelf handgel koopt, volstaat het om het label te lezen, maar hoe weet je als consument dat het etiketloze flacon aan de ingang van de winkel wel aan de kwaliteitsnormen voldoet? Kijken hoe lang de gel ‘smeerbaar’ blijft, is een goede indicator. Net zoals een goede handgel niet te weinig alcohol mag bevatten, is te veel ook niet goed. Producten met een te hoog percentage alcohol verdampen zeer snel wanneer ze in contact komen met de lucht, wat hun efficiëntie behoorlijk aantast. Het aangewezen gebruik van een desinfecterende handgel is immers dat je je handen er twintig à dertig seconden grondig mee moet kunnen inwrijven en dat ze gedurende deze tijd ook vochtig moeten aanvoelen.
Valse veiligheid
Critici opperen dat handgels een vals gevoel van veiligheid zouden geven. Mensen zullen zich roekelozer gedragen en zich zonder mededogen in de massa bij de steelstofzuigers in afslag wurmen, omdat ze bij het binnenkomen ‘toch hun handen ontsmet hebben’, zo is de redenering. “Voor jezelf doet dat pompje bij het binnenkomen weinig”, zegt Stevaert. “Je beschermt er wel je medemens mee, indien je zelf besmet zou zijn. Je handen zijn bovendien enkel ontsmet net na het aanbrengen van de gel. Als je daarna een besmet oppervlak aanraakt, kan je jezelf alsnog besmetten.” Wanneer dus persoon A besmet is met corona en die ontsmet zijn handen niet vooraleer hij in de soldenbak grabbelt, dan ben jij als persoon B niet beschermd omdat je bij het binnenkomen je handen wel goed hebt ingewreven. De verantwoordelijkheid in deze transmissie ligt bij persoon A. Daarom is het ook belangrijk dat je tijdens het winkelen je gezicht niet aanraakt en je bij het buitengaan van de winkel je handen nog even ontsmet, om mogelijk opgedane vuiligheid in de winkel (of op de tram, of op de trapleuning, of…) te elimineren.
Eigen flaconnetje
Kortom: ‘gellen’ bij het binnengaan doe je voor je medemens, en bij het buitengaan voor jezelf. Juist daarom staat er bij de inkom van de meeste grote winkels dan ook personeel om klanten te wijzen op de dispenser. En wie die algemene anonieme bidons niet vertrouwt of geen zin heeft om op hetzelfde pompje te duwen als iedereen, kan uiteraard ook altijd zijn eigen flacon uit z’n zak halen.
Je kan er niet omheen. Bij iedere winkel staat wel een flesje of persoon om je handen de desinfecteren. Geen probleem mee. Maar als je enkele winkels doet en je krijgt telkens verschillende handgel op je handen is het voor je handen niet leuk meer. Er zijn mensen die er uitslag van krijgen maar ook jeuk komt veel vaker voor. En wat nog het ergste van al is. Als je het niet doet mogen ze je weigeren om de winkel binnen te gaan. En zou het echt iets tegenhouden. Als ik zie hoe mensen maar al te vaak aan hun gezicht komen, of iets vastnemen en terug leggen. Dan denk ik maar het is gewoon een vorm van onveilig gevoel. Het zal je niet echt vrijwaren als je echt het virus moet krijgen. Gewoon het gezond verstand gebruiken dat is belangrijker als verschillende producten op je handen te laten smeren. Je handen wassen met gewoon water. En dat doe je niet alleen in bepaalde omstandigheden. Al moet ik dan ook weer eerlijk toegeven, ook dat doe ik niet al te vaak.
AUM NAMASTE BOEDDHA BRUNO Om Shanthi, spiritueel en het aardse moet men kunnen verbinden
Een mannelijk persoon met de naam Bruno, die probeert gewoon door het leven te gaan. Van de kleine dingen des leven probeert te genieten.
Ik zal ook altijd proberen klaar te staan voor de mede mensen, en waar ik ze verder in kan helpen, mogen ze mijn steun verwachten. Mededogen is voor me dan heel belangrijk in het leven.
Mijn gezin is mijn hart, en daarom leef ik vanuit mijn hart naar iedereen toe.
Mijn kinderen en kleinkinderen zijn mijn alles
Antwerpen is dan ook mijn stad daar ik woon
SPIRITUEEL Boeddha 