‘Mama is moe’: wat zeg je tegen je kind als je een burn-out hebt?
Maryke had anderhalf jaar een burn-out toen haar kinderen drie en vijf waren. “Het liefst wil je drie maanden in bed liggen met een deken over je hoofd. Maar je hebt kinderen dus je moet door. De jongste was nog de hele dag thuis en de oudste moest ik gewoon naar school en voetbal brengen.”
Doorgaan
Ze wilde niet de zieke moeder zijn die op de bank lag, dus ging ze gewoon door. Toch moest ze wel aan haar kinderen uitleggen waarom ze ineens de hele tijd thuis was. “Ik heb het toen laagdrempelig uitgelegd, op een manier waarop ze zich geen zorgen hoefden te maken. Ik wilde ze niet het gevoel geven dat er iets ergs aan de hand was. Ik zei niet dat ik ziek was, maar wel moe. En dat ze zich niet schuldig hoefden te voelen of bang hoefden te zijn.”
Dat het belangrijk is om er met kinderen over te praten weet ook burn-out coach Don Kanters. “Ik zie heel vaak dat ouders de neiging hebben om proberen te doen dat er niks aan de hand is omdat ze zich schuldig voelen”, zegt hij tegen EditieNL. “Terwijl een kind voelt dat er iets is, maar het kan plaatsen.”
Die onrust kan volgens Kanters bij kinderen drie reacties opleveren. “Ze kunnen dan ergere dingen gaan bedenken, dat mama dood gaat. Daarnaast kunnen ze ook gaan denken dat het hun schuld is dat mama moe is.”
Zorgen
“Als laatste kunnen ze de neiging hebben om de zorgrol van de ouders over te nemen. Dan voelen kinderen alsof ze voor hun ouder moeten zorgen.”
Dat laatste was ook bij Maryke aan de hand. “Ik zag dat ze in de verzorgende rol schoten. Ze kwamen wat vaker een kusje geven. Maar op een gegeven moment raakten ze er wel gewoon aan gewend.”
Heel normaal
Voor ouders zoals Maryke schreef de Vlaamse Sarah van Wol het boek Viktor en het Vuur. “Hiermee kunnen we kinderen uitleggen wat er met papa, mama of tante aan de hand is.”
“En vooral: zo laten wij een volgende generatie opgroeien met kennis die eigenlijk heel normaal hoort te zijn, maar die nog niet op school wordt gegeven: hoe zorg ik voor een goede balans in mijn leven? Dat kun je niet vroeg genoeg leren.”
Dat is vaak nog het moeilijkste. Hoe praat je met je kind over bepaalde omstandigheden of dat een van de ouders het moeilijk heeft. Men kan heel veel bedenken maar soms kan tekenen en kleuren helpen in plaats van woorden. Een tekening zegt voor je kind soms meer dan woorden. Als het wat ouder is kan je op een kindvriendelijke manier zeggen wat er scheelt. Wat ook soms gebeurd is dat het kind een schuldgevoel gaat aannemen. Het komt door mijn dat mama/papa zich niet goed voelt. Dat moet je echt zien te vermijden. Het kan nuttig zijn om zelfs een derde persoon in te schakelen om met je kind te praten. Of zelfs via de huisarts.
Er wordt verwacht dat ouders er altijd kunnen zijn voor hun kind. Soms is dat niet het geval. En is het raadzaam alert te zijn als men in zo een situatie zit.
AUM NAMASTE BOEDDHA BRUNO
Om Shanthi,
spiritueel en het aardse moet men kunnen verbinden
AUM MANI PADME HUM
