NIET ALLES IS TE KOOP EN AL ZEKER VRIENDSCHAP NIET.
AUM NAMASTE BOEDDHA BRUNO
Om Shanthi,
spiritueel en het aardse moet men kunnen verbinden
AUM MANI PADME HUM
Archive for 14 november 2019
Chatgesprekken met CLB over zelfdoding met 30% gestegen: dit is wat je kan doen als ouder
Meer en meer leerlingen en ouders vinden hun weg naar een anoniem chatgesprek met het Centrum voor leerlingenbegeleiding (CLB). Zo nam het aantal oproepen afgelopen schooljaar met maar liefst 25% toe. Opvallend was dat het aantal chatgesprekken over zelfdoding steeg met met 30,5% in vergelijking met vorig schooljaar. Wij vroegen aan CLB-medewerker Jelle Beeckman naar wat je als ouder kan doen.
Sinds het schooljaar van 2016-2017 breidde het CLB hun werking uit met een mogelijkheid om te chatten. De CLBch@t werd in het leven geroepen om de drempel naar hulp nog kleiner te maken. En dat initiatief blijkt goed te werken. Zo steeg het aantal oproepen met 25%. Al zaten er ook verontrustende cijfers tussen. Zo nam het aantal chatgesprekken tijdens het schooljaar van 2018-2019 over zelfdoding met maar liefst 30,5% toe tegenover vorig schooljaar. Dat komt volgens Jelle Beeckman, maatschappelijk werker bij het CLB GO! Gent en medewerker bij de CLBch@t vooral omdat er meer openheid is over het thema. “Zowel zelfdoding als zelfmutilatie komen veel vaker aan bod in de media of leerlingen zien het via sociale media als Instagram. Daardoor zitten ze met veel meer vragen en dan is zo’n chat een laagdrempelige manier om hulp te vragen.”
Zelf beschikt Beeckman niet over cijfers over het aantal gevallen van automutilatie, maar hij verklaart de stijging ook aan het feit dat steeds meer leerlingen en ouders hun weg naar de chat zelf gevonden hebben. “Het grote voordeel aan de chat is dat alles anoniem kan verlopen. De drempel wordt zo veel lager, waardoor ook de vraag naar hulp makkelijker wordt. Dat er meer leerlingen chatten met vragen over zelfdoding betekent dus niet per se dat er ook meer leerlingen effectief mee zitten, maar wel dat ze makkelijker de stap naar hulp gevonden hebben.”
Alarmsignalen
Maar hoe kan je nu als ouder de signalen herkennen als je kind met dergelijke gedachten worstelt? Beeckman: “Waar je als ouder vooral op moet letten zijn veranderingen in het gedrag. Uiteraard zijn depressieve gevoelens een signaal, denk maar aan stemmingswisselingen, minder eten, sneller vermoeid zijn, geen plezier meer beleven aan dingen die het kind normaal wel graag doet, contacten die verbroken worden, maar ook lange mouwen of bedekkende kleding dragen om wondes van zelfverminking te verbergen, zijn alarmsignalen.”
Het belangrijkste als je die signalen opmerkt, is volgens Beeckman om niet te panikeren, maar het gedrag met je kind te bespreken. “Zowel ouders als leerkrachten beginnen vaak meteen te panikeren, maar dat is niet nodig. Je doet er veel beter aan om hen op hun gemak te stellen en op zoek te gaan naar de oorzaak van hun gedrag zodat er oplossingen gevonden kunnen worden. Dat doe je vooral door er zo open mogelijk over te communiceren. Vraag hoe je kind zich voelt, of er misschien iets schort op school, met vriendjes of andere zaken. Laat zien dat je er voor hen bent en dat er open over het probleem gepraat kan worden.”
Samen leuke dingen doen
Aan de andere kant is het volgens Beeckman geen goed idee alleen op het probleem te focussen. “Tonen je klaarstaat voor hen, betekent ook dat je nog steeds leuke dingen samen doet. Maak veel tijd vrij voor je kind en zorg ervoor dat jullie ook normale activiteiten plannen. Dat zal je kind ook helpen om zich beter te voelen. Trek het probleem ook zeker niet naar je toe. Veel ouders kwijnen weg in zelfmedelijden omdat ze het gevoel hebben dat ze gefaald hebben, maar dat helpt het kind allerminst vooruit. De ouders zijn in dergelijke situaties vaak een van de belangrijkste personen op wie het kind kan rekenen, dan is het belangrijk dat ze dat ook effectief kunnen doen.”
Beeckman raadt ook aan om niet alleen met je kinderen erover te communiceren, maar ook met anderen. “Hoewel de problematiek steeds meer onder de aandacht komt, rust er nog altijd een taboe op. Toch helpt het enorm om er ook als ouder bijvoorbeeld met andere ouders over te communiceren. Durf ook hulp in te schakelen van het CLB of andere instanties als je je zorgen maakt. Doe dat echter niet achter de rug om van je kind, maar in samenspraak en op een normale manier. Vaak zijn de signalen een kreet om hulp en kan het kind goed geholpen worden.”
Wie met vragen zit over zelfdoding, kan terecht bij de zelfmoordlijn op het gratis nummer 1813 en op de website zelfmoord1813.be.
Als ouder is het niet makkelijk om die signalen op te pikken van je kind. En ook zeg ik erbij als de ouders tijd hebben voor hun kind. Soms krijgen ze als antwoord stel je zo niet aan wees sterk. Dat zeg je niet tegen een kind. Maar ouders die het goed voorhebben kunnen zien of hun kind zich anders gaat gedragen. Terugtrekken, emotioneel, angsten en moeilijk kunnen praten. Soms kan het zijn dat je kind meer gaat schrijven en dat je als ouder soms daar iets kan uithalen als ze donkere gedachten hebben. Natuurlijk vaak heeft het kind het niet graag als je iets leest van hen, maar dit kan je dan op een rustige manier uitleggen dat je begrip hebt en graag wilt lezen wat je kind schrijft.
Je kan ze ook altijd contact laten opnemen met de jongeren telefoon of chat tele onthaal 106 of Awel of zelfmoordlijn. Zodat ze dan privé kunnen praten met iemand die ze niet kennen. Dat kan voor hen ook helpen om er beter over te praten. Natuurlijk nadien moet men wel zien dat men ze nog verder kunnen helpen. Het is zo een zware materie voor de ouders. En zeker als ze overgaan tot de daad.
Er is altijd een oorzaak aan verbonden. Die kan gaan familiaal, sociaal, school. Het is ook belangrijk om daar achter te komen, wil je een hulp kunnen bieden. En zo juiste hulp kan zoeken om je kind terug op rechte pad te krijgen in hun gedachten.
AUM NAMASTE BOEDDHA BRUNO
Om Shanthi,
spiritueel en het aardse moet men kunnen verbinden
AUM MANI PADME HUM
SPIRITUEEL Boeddha 