ALS JE IEMAND KAN HELPEN OF EEN HELPENDE HAND IN KAN GEVEN DOET DAT ZOVEEL GOEDS IN JEZELF
AUM NAMASTE BOEDDHA BRUNO
Om Shanthi,
spiritueel en het aardse moet men kunnen verbinden
AUM MANI PADME HUM
Advertenties
Archive for 25 februari 2019
Waarom vertellen we leugentjes om bestwil om een gesprek aan de gang te houden?
“Je hebt die film al gezien, toch?” “Heb je al dat drama rond de Kardashians gevolgd?” “Het is toch echt ongelooflijk wat er gisteren in Washington gebeurde?” Flashback naar het laatste gesprek dat je had met een kennis die iets aanhaalde, waarover jij stiekem geen idee had. De kans is groot dat je gewoon instemde of knikte, onder het mom ‘fake it till you make it’. Een leugentje om bestwil, het floept uit onze mond voor we het goed en wel beseffen, maar waarom eigenlijk? En is het het überhaupt waard om daardoor een diepgaand gesprek te hebben om uiteindelijk door de mand te vallen en toe te geven dat je de Kardashians eigenlijk niet eens kent?
Er is eigenlijk een heel logische verklaring: we voelen ons onzeker en willen erbij horen. “De mens is eigenlijk een kuddedier, we streven ernaar om leuk gevonden te worden en willen erbij horen. Een leugentje om bestwil is een natuurlijke reactie dat een gevoel van veiligheid verzekert”, stelt klinisch psycholoog Carla Marie Manly. “Het gaat uit van een instinct dat een gevoel voor betrokkenheid beantwoordt, al is het niet ideaal.”
We gaan het vaakst doen alsof onze neus bloedt wanneer we praten met iemand die we niet heel goed kennen, zoals een date of een vriend van een vriend. Een kleinschalige studie uit 2002 toont aan dat 60% van de mensen niet eens een gesprek van 10 minuten kan aanhouden zonder te liegen. ‘Niet waar!’ Hoor ik je al protesteren, maar denk even na, hoe vaak heb je al ‘goed’ geantwoord op de vraag ‘hoe gaat het met jou?’ als het eigenlijk helemaal niet zo goed met je ging?
Maar waarom doen we dat? We willen aangenaam overkomen, zeker bij vreemden. Het maakt een connectie gewoon zo veel gemakkelijker. Bijvoorbeeld: als iemand je vraagt of je een bepaalde muziekgroep kent, is ‘ja, ik heb er al van gehoord’ een simpele uitweg. Zeg je ‘neen’, dan heb je meer kans dat het gesprek meteen stilvalt. “Wanneer we het gevoel hebben dat we deel uitmaken van een groep, voelen we ons minder angstig en hebben we minder stress”, meent Dr. Manly. “Leugentjes om bestwil komen het vaakst voor wanneer iemand onvoldoende weet over een onderwerp.”
Al is zo’n leugentje maar een tijdelijke uitweg. Val je door de mand? Dan twijfelen mensen aan hoe oprecht je bent. Probeer die automatische ‘ja, ik weet waar je het over hebt’, dus even in te slikken. Dr. Manly raadt aan een pauze in te lassen voor je je uitspreekt en te accepteren dat het alleen maar menselijk is om niet alles te weten.
Een leugen om bestwil. Wie doet het niet? Net zoals hier al is aangehaald. Je krijgt de vraag hoe gaat het met jou en je antwoord gelijk met goed. Maar dat kan al een leugentje zijn. Ook vaak ga je een leugentje doen om een gesprek op gang te houden of om over iets anders te beginnen. Natuurlijk zijn er mensen die altijd leugentjes gebruiken voor hen zelf voorop te zetten of voor in de belangstelling te staan. Dat is natuurlijk niet goed maar ook zijn het deze die vaak in die kleine leugentjes ook zelf gaan geloven. Toch naargelang het leugentje ga je vroeg of laat door de mand vallen. En dan sta je daar. Dan is het toch beter om eerlijk en vanuit je gevoel iets te zeggen. Als het niet goed gaat het ook zeggen of aangeven dat je geen zin hebt om daar nu over te praten. Dat mag altijd en dan heb je geen leugentje verzonnen.
Denk maar eens aan je kindertijd en de kinderen nu hoe zei soms een leugentje om bestwil gebruiken.
AUM NAMASTE BOEDDHA BRUNO
Om Shanthi,
spiritueel en het aardse moet men kunnen verbinden
AUM MANI PADME HUM
