Archive for 24 april 2016


EEN TEMPEL EEN LICHAAM

ONS LICHAAM.

 

Tempel, grot iets mysterieus. Ons lichaam is eigen aan ons zelf. We zien het naakt we zien het met kleren aan, we raken het aan.

Aan andere tonen wat we willen laten zien van ons lichaam. Juist hoofd en handen zijn bijna altijd zichtbaar. Ons lichaam raken wij zelf het meeste aan. En als je openstelt dan laat je ook iemand anders je lichaam aanraken. Denk maar aan een hand geven, een vriendschappelijke zoen, een knuffel. Je lichaam jouw tempel waar jij het bezit van bent, niemand anders. Dat is jouw eigen krachtige zelfvertrouwen, jouw zelfbeeld. Waar je alles over kan vertellen en aan veranderen. Vertellen in de goede zin maar ook voor heel wat mensen in de negatieve zin. Je kan veel opmerkingen maken over je eigen lichaam dat zeker niet nodig is. Maar omgedraaid kan men veel opmerkingen geven, en dan is het weer aan jezelf om je daar niet door te laten leiden. Het is jouw eigen tempel (lichaam). Daarom mag je het geen pijn doen.
Veranderingen aan je lichaam brengen, make-up een tattoo oke, maar als je operatief gaat beginnen kan het pijnlijk worden. Als men iets aanbrengt dien je het voor jezelf te doen. Omdat het mooi is een teken geeft van jezelf, of je wilt iemand zijn om gezien te worden. Toch het blijft jouw lichaam. Jouw paradijs. Ook je lichaam aanbidden aanvoelen scannen het is allemaal nodig. Om je lichaam helemaal te kennen. Pijn komt niet alleen vanuit de hersenen dat komt ergens vandaan, onze hersenen geven ons het signaal. Juist dat moet je aan je lichaam ook leren begrijpen, van waar komt het wat kan ik eraan doen? Net als je lichaam verzorgen. Een tempel wordt ook onderhouden, net als ons lichaam een tempel is moeten we het onderhouden. Niet alleen wassen scheren of waxen maar ook het laten genieten. Want in een tempel geniet men ook van een gevoel. Genieten kan dan door je, in te smeren, te wassen, je aan te raken, dat dan ook weer meer zelfvertrouwen kan geven en een beter zelfbeeld. Een massage geven of laten geven, kan je over bepaalde zwakke punten heen halen. Omdat op zo een moment het lichaam aangeraakt worden. Maar ook zich zwak moet opstellen. En bijna iedereen heeft wel zo een plekje, daar liever niet. Maar hier kan of moet je grenzen verleggen. Net zoals men niet graag een tempel zou bezoeken, maar toch je grens gaat verleggen om je nieuwsgierigheid erin getrokken wordt. Het lichaam vraagt om aandacht, aandacht van jezelf maar ook van andere. Je moet al eens naar een arts of iemand anders daar geef je ook je vertrouwen aan om je lichaam aan te laten raken te laten zien. En ja het lichaam zal altijd bekeken worden. En dat mag, je mag het laten zien, je mag er fier op zijn. En toch ben jij de enige die dat mag laten toelaten. Zo mooi is dat, omdat het lichaam van jou alleen is, jouw eigen tempel.
Zoals geen enkele tempel gelijk is zo is dat ook met het lichaam. Maar toch is de binnen kant en een deel van de buitenkant gelijk met het andere geslacht. Buiten dat een man er een lid stukje meer aan heeft, heeft zo een dame grote borsten. Maar toch als men het bekijken is dit 1% meer bij de mannen. Toch zijn er heel veel met het uiterlijk bezig spijtig genoeg. Een tempel wordt er met de jaren aan de buitenkant ook niet beter op. Dat is ook zo met het lichaam en dat moet men aanvaarden.
Ook zouden we moeten aanvaarden dat beide sekse gelijk zijn aan elkaar. Want wie zegt dat het mannelijk en vrouwelijk daadwerkelijk echt is. Nu hoor ik al snel ja maar dat zie je toch. Wat zie je dan, aards zie je het zo. Maar is dat wel daadwerkelijk zo. Ja maar een vrouw baard een kind dat doet een man toch niet. Klopt maar ook is dit weer aards gezien. Als je even kijkt wat ze chirurgisch allemaal kunnen, dan wordt een man een vrouw, een vrouw een man. Dus wie zegt dan wie, wie is op aarde hier. Je zou weleens verstelt kunnen staan zeg ik dan maar.
Het lichaam is uniek aan jezelf en jij bent de verzorger/verzorgster ervan. Hoe je dus met je lichaam omgaat zal allemaal aan jezelf liggen. Toch zijn er altijd personen die aan het lichaam blijven sleutelen (ik bedoel operatief om er mooier uit te zien). Een steen die eens zijn vorm heeft zal men ook niet meer kunnen aan blijven beitelen. Dan is het de natuur die de steen van vorm doet veranderen. Dat is juist hetzelfde met het lichaam. Het is de natuur die ons lichaam doet veranderen, en dat mag ook. Want ook dat heeft zijn mooie kanten. Laten we tot het besluit komen dat jou ons lichaam een is met alles wat erin zit. Wat erin zit ons pakket is waar we op aarde door leven en wie we hier mogen zijn. Hoe beter we ons kennen en verzorgen hoe beter we door het leven kunnen gaan. Ook dat is een levensweg onze cursus die we dagelijks aan moeten gaan. En toch nog een klein puntje, het lichaam blijft nooit hetzelfde vanaf de geboorde tot we ergens anders heengaan. Wat je ook doet of eraan veranderd zal ook zijn tegenkanting kennen.

 

AUM NAMASTE BOEDDHA BRUNO
Om Shanthi,
spiritueel en het aardse moet men kunnen verbinden

http://users.telenet.be/Boeddha_Bruno/

 

AUM MANI PADME HUM

NIETS

ER BESTAAT NIETS EN TOCH SCHRIJF IK WOORDEN DIE IK DEEL.

AUM NAMASTE BOEDDHA BRUNO
Om Shanthi,
spiritueel en het aardse moet men kunnen verbinden

http://users.telenet.be/Boeddha_Bruno/

 

AUM MANI PADME HUM

Jaar na aardbeving nog geen huis overeind in Nepal: “De overheid doet helemaal niets”

Een jaar geleden werd Nepal getroffen door twee zware aardbevingen. De wereld schonk miljarden euro’s. Onze collega’s van Het AD gingen deze week terug, maar zagen amper nieuwe huizen. Hulpverleners zijn gefrustreerd, de slachtoffers ondergaan het gelaten. “Ik laat het bewust zo liggen.”

Haar voeten deden pijn. Dat weet ze nog. Maar het is vooral de stress die ze zich herinnert van haar barre tocht naar beneden. Toti Maya Tamang (26) is zeven maanden zwanger wanneer Nepal wordt getroffen door een zware aardbeving. Met haar dikke buik, 5-jarige dochtertje en schoonouders dwaalt ze tien dagen door het verwoeste berglandschap, op zoek naar hulp.

Terug naar huis kan niet. Een lawine heeft haar dorp Haku verpulverd en naar beneden gesleurd. Zelf kan ze op tijd wegduiken in een grot. “Ik hoopte dat mijn man hetzelfde had gedaan. Maar toen ik de verwoesting om me heen zag, wist ik eigenlijk al dat hij dood was.”

Lege maag
Na dagen lopen met een lege maag stuiten de overlevers op een maïsveld. “Ik kreeg geen hap binnen. Ik wist niet waar mijn man was, waar we naartoe liepen, hoe onze toekomst eruit zou zien.” Dat laatste weet Toti nog steeds niet. Net als 2,5 miljoen lotgenoten woont de jonge moeder in een tijdelijk onderkomen, met baby Sumitra die onder een tentzeil werd geboren.

Een jaar na het natuurgeweld zijn vrijwel nergens huizen gebouwd. De meeste slachtoffers leven in golfplaten hutjes. Loeiheet in de zomer, koud in de winter.

9.000 doden
De aardbeving, maandag precies 1 jaar geleden, en de hevige naschok joegen 9.000 mensen de dood in. 22.000 Nepalezen raakten gewond en 600.000 huizen werden verwoest. De beelden van de doden onder het puin brachten wereldwijd hulp op de been. 4 miljard euro werd gedoneerd.

Een jaar later liggen de huizen in de zwaar getroffen provincies Ghorka en Rasuwa erbij alsof de ramp net gebeurd is. De losse bakstenen zijn bijeengeveegd en de wegen ontdaan van rotsblokken, maar er klinkt bijna nergens geklop of gezaag zoals na de ramp op de Filipijnen.

Noodhutjes
Tussen de ruïnes staan de noodhutjes die hulporganisaties uit de grond gestampt hebben. Anderen zijn alsnog in hun verwoeste huis blijven wonen of bivakkeren al een jaar in een veestal, zoals de 65-jarige boer Chhabi Lal Neupane. Zijn arme buffel heeft hij het veld ingestuurd.

“Ik laat het bewust zo liggen”, zegt de boer terwijl hij in zijn afgebrokkelde woonkamer staat. Het is bewijsmateriaal voor de regering. Die heeft 200.000 rupees (2.000 dollar) beloofd per gezin voor herbouw. Ga je zelf aan de slag en voldoet het huis niet aan de strenge veiligheidsvoorschriften, dan krijg je niks. Pas deze week kregen 600 families de eerste donaties van de overheid. Chhabi zat er niet bij.

Trage huizenbouw
De Nepalezen ondergaan de trage huizenbouw gelaten. Ze zijn druk bezig met het dagelijkse leven. Voor de zon opkomt, staan zij alweer te spitten op de velden, openen ze hun herbouwde winkeltjes en vertrekken kinderen naar school. Maar onder hulpverleners woekert de frustratie.

Zij mogen geen huizen bouwen zolang de overheid geen officieel herstelplan opgesteld heeft. Nepal is een jonge democratie, slecht georganiseerd en politiek diep verdeeld. De impasse duurt nu al een jaar. Donors beginnen hun geduld te verliezen en dreigen hun miljarden in te trekken als de regering geen vaart maakt.

Besluiteloosheid
Milan Mukhia, landendirecteur van Cordaid en zelf Nepalees, ziet met het schaamrood op de wangen de besluiteloosheid aan. “Deze overheid kan zo’n grote ramp niet aan. Als de hulporganisaties meer vrijheid gekregen hadden, hadden er nu geen mensen meer onder golfplaten geleefd. Ik heb in rampgebieden gewerkt zoals de Filipijnen, Indonesië en Sri Lanka, waar na 3 à 4 maanden de eerste huizen overeind stonden.”

Maar zijn overheid wilde pas na een half jaar met de wederopbouw starten, ná het regenseizoen. Voor die tijd was het gevaar op landverschuivingen te groot en had bouwen geen zin, was de verklaring. Kostbare tijd ging verloren. Intussen probeerden hulporganisaties slachtoffers zoals Toti en boer Chhabi te bereiken met eten, dekens en medicijnen. Door de onverharde, levensgevaarlijke bergpaden duurde één rit soms wel een dag.

Grondwet
In het najaar wachtte een nieuw probleem: tumult over de nieuwe grondwet, nummer zeven. De strijd liep zo hoog op dat een gedupeerde groepering de grensovergang met India blokkeerde. Er was 5 maanden lang een tekort aan brandstof, olie en medicijnen. Afgelopen februari werd de blokkade opgeheven. Het geld van gulle schenkers ging tot nu toe voor 90 procent naar noodhulp en voor slechts 10 procent naar wederopbouw.

Bloedzuigers
Het is niet alleen de politiek die de hulp enorm vertraagt, maar in het onherbergzame land gebeurt altijd iets dat je niet verwacht. Zo bouwde Unicef vorig jaar een tijdelijke school van bamboe in een grasveld. Leraren blij, kinderen blij. Tót er een plaag kwam van bloedzuigers. “Niet normaal hoe hoog die beestjes kunnen springen, ook al hebben ze maar één spier. De kinderen waren bang. We hebben de school moeten verplaatsen”, vertelt Jimi Oostrum van Unicef.

De hulporganisaties moeten ook rekening houden met de eeuwenoude culturen en tradities van het bergvolk, die voor ons maar moeilijk te begrijpen zijn. Nepal kent een duizelingwekkend aantal kasten en etnische groeperingen. Zo waren er buitenlandse organisaties die vlak na de ramp geld gaven aan de Dalits, de laagste en armste kaste. In ‘onze’ ogen waren die er het slechtst aan toe.

Wijze mannen
Maar de hulpverleners hebben te maken met de wijze mannen, waar in elke gemeenschap er wel een paar van zijn. ‘Wij delen het uit’ zeiden zij. Met die lokale structuren moeten we rekening houden. Uiteindelijk zijn zij de heropbouwers van dit land.”

“Het is niet dat we hebben stilgezeten”, benadrukt Els Schapendonk van het Rode Kruis. 600.000 slachtoffers zijn inmiddels bereikt met hulp van Giro555. De Nederlanders bouwden noodhospitalen en primitieve toiletten, repareerden kilometers aan beschadigde waterleidingen en zaaiden landbouwgrond in.Metselaars
In plaats van huizen te bouwen leiden sommige organisaties nu duizenden metselaars en technici op. Die kunnen straks worden ingehuurd wanneer de huizenbouw op gang komt. Laxmi Das (40) is zelf alvast begonnen in een straatje in de hoofdstad Kathmandu. “De overheid doet toch niks”, zegt hij schouderophalend. Hij gooit een klodder modder op een rij bakstenen. Cement kan hij niet betalen.

Grote hulporganisaties kunnen zich geen strijd met de regering veroorloven, zegt Jimi Oostrum van Unicef. “Wat we ook van hun prestaties vinden: we moeten slikken en doorgaan. Het is cruciaal dat de overheid een partner blijft. Als wij al het werk doen, zal de politiek geen druk voelen om te beginnen.”

Metselaar Murali Tamang (57) bouwde zijn huis op traditionele wijze: brokken stenen met een plakaat modder ertussen. Zo had hij dat geleerd van zijn vader en zo deed hij dat al jaren. Tijdens de aardbeving, een jaar geleden, stortte het voor zijn neus in.”Wat kan ik er van zeggen? Mijn volgende huis zal sterker zijn,” grinnikt hij. De ironie ziet hij er maar al te goed van in. Hij volgt samen met twintig collega’s een zesdaagse training bij Cordaid om stevige bouwtechnieken onder de knie te krijgen. Met het certificaat dat ze krijgen kunnen de metselaars ingehuurd worden wanneer de huizenbouw op gang komt.

Laxmi Das (40) verloor zijn huis tijdens de ramp. Twee etages stortten in. Alleen de deurpost staat er nog. Hij is zelf alvast begonnen met de bouw, in een straatje in de hoofdstad Kathmandu. “De overheid doet toch niks”, stelt hij.
In Nepal zijn vandaag verschillende ceremonies geweest om de ongeveer 9.000 slachtoffers te herdenken van de krachtige aardbeving een jaar geleden. In de hoofdstad Kathmandu kwamen premier K.P. Sharma Oli en andere politici samen aan de ruïnes van de Dharahara Toren, die bij een aardbeving in 1934 al eens instortte, opnieuw opgebouwd werd en vorig jaar weer tegen de grond ging.

BRON: http://www.hln.be/hln/nl/960/Buitenland/article/detail/2685236/2016/04/23/Jaar-na-aardbeving-nog-geen-huis-overeind-in-Nepal-De-overheid-doet-helemaal-niets.dhtml

Via de link kan je enkele filmpjes bekijken. Het is ongelofelijk dat er na een jaar nog niet echt veel veranderd is. Mensen zullen hun best wel doen maar als ze tegengewerkt worden is het moeilijk om iets terug op te bouwen.

AUM NAMASTE BOEDDHA BRUNO
Om Shanthi,
spiritueel en het aardse moet men kunnen verbinden

http://users.telenet.be/Boeddha_Bruno/

 

AUM MANI PADME HUM

Jet van Tessel

ter lering en vermaak.

aardemeisje916141755.wordpress.com/

Terug naar onze eigen natuur

Kiran ✨

Reading And Writing is the best Investment of Time ✨ ( Motivational Thoughts) "LIFE IS A JOURNEY"

Ms. C. Loves

If music be the food of love, play on✨

Multidimensional_Art

L'illusione, la realtà oltre lo specchio.

deniseblogt

Blogs over van alles en nog wat

Leven met Endo

Laten we samen endometriose overwinnen

Pensieri Parole e Poesie

Sono una donna libera. Nel mio blog farete un viaggio lungo e profondo nei pensieri della mente del cuore e dell anima.

zinderen

op weg naar authentiek leven

Nadia wandelt

Wandelblog

Tiernnadrui

Dans in de regen

Myrela

Art, health, civilizations, photography, nature, books, recipes, etc.

Levenslange blog

levenslessen

Tistje

ervaringsblog autisme sinds 2008

Vreemde avonturen in een klein dorpje

Met Nonkel Juul, Bieke en tal van anderen

MyView_Point

Right <> correct of the center

Bio-Blogger

Bio-Blogger is an excellent source for collaborations and to explore your businesses & talents.

Regenboogbui

~ Leren, creëren, inspireren ~

saania2806.wordpress.com/

Philosophy is all about being curious, asking basic questions. And it can be fun!

newtoneapblog

A Discarded Plant

Inhale Peace; Exhale Love. Joy will Follow! - RUELHA

As long as there's breath, there will always be HOPE because nothing is pre-written and nothing cannot be re-written!

Looking for cbd supplements?🌿

HEMP up your life! The power of nature🌿

Cherie White

Author and Anti-Bullying Advocate

bewustZijnenzo

Magazine: Inspiratie voor een gezond gelukkig en bewust leven

Beaunino loopt de Camino

‘Gewoon doorlopen!’

Blog with Shreya

A walk through the blues of life!

%d bloggers liken dit: