‘Ik was te lelijk om te verkrachten’
112
Anke was in de zomer aan het daten en had met een date een afspraak gemaakt bij haar thuis. Daar werd ze aangerand door de man. Uiteindelijk belde ze 112 en daarop vertrok hij. Toen ze aangifte ging doen kon de politie niets voor haar betekenen. ”Ze hebben me zelfs sterk afgeraden aangifte te doen, omdat hij zijn woord tegen de mijne was. Eén getuigen is geen getuigen, zeiden ze. Ik voelde me in dat gesprek heel erg in een hoek gedrukt. Het zou niet slim zijn iemand in mijn huis uit te nodigen. Het was ook niet zo slim, maar alsof dat iemand het recht gaf mij aan te randen! De vrouwelijke agente zei ook: ‘ik wil ook wel mijn deur openlaten, maar doe het niet.’. De mannelijke agent zei: ’als ik geen slot op mijn fiets heb, wordt die ook gestolen. Het bleek dat de dader bekend was bij de politie. Ze zeiden dat hij goed leek te weten wat hij doet. Dat hij gehaaid overkwamD. Toch hebben ze er niks mee gedaan. Dat gaf mij zo’n klap, ik had dat echt niet verwacht. Ik had na de aangifte vijftien minuten als een klein kind zitten huilen op het grasveld voor de deur van de politiepost, tot mijn moeder me op kwam halen. Daarna heb ik op Twitter een slot gezet en ben erover gaan twitteren..”
Hart luchten
Nu is Anke betrokken bij het initiatief op Twitter met hashtag Zeghet (#Zeghet). Zodat slachtoffers van seksueel gewicht hun hart kunnen luchten. Het account loopt vol met aangrijpende bekentenissen van mensen die vaak jarenlang hun mond hebben gehouden. Zowel mannen als vrouwen komen met hun verhaal. Ook schrijfster Saskia Noort Twitterde dat ook zij verkracht is.
Met haar actie hoopt Anke Laterveer twee dingen te bereiken. ”Dat slachtoffers echt voelen dat hun schaamte niet terecht is. Aan de andere kant hoop ik dat dat als je het meemaakt dat je aangifte niet zo pijnlijk en lastig voor je hoeft te zijn. Ik hoorde dat er centra voor seksueel geweld komen waar je aangifte kan doen en waar altijd een hulpverlener is die bij je blijft. Dat zou fijn zijn. Natuurlijk wil ik dat er minder seksueel geweld is, maar dit is wat we nu kunnen doen.”
Machtverhouding
Journalist Aafke Romeijn, die voor VN een spraakmakend artikel schreef over de seksuele machtsverhoudingen van docenten naar studenten binnen kunstopleidingen, monitorde de reacties die er binnen kwamen op de posts van Anke. Aafke: ”Slachtoffers van seksueel geweld of misbruik maken zichzelf wijs dat ze beter en krachtiger ‘nee’ hadden moeten zeggen. Toch is het voor 80% een bekende, het is niet dat je zomaar in een busje springt bij een vreemde. En als je met het verhaal naar buiten komt en je krijgt de argumenten nog eens op je bord die Anke hoorde, dat maakt dan dat het extra moeilijk wordt om er over te praten. Vroeger dachten mensen het. Nu gooien ze het op Twitter. Dan denk je wel twee keer na voor je je verhaal vertelt. Anke kreeg eigenlijk te horen dat het haar eigen schuld was, ze had het gevoel dat ze zich moest verdedigen. Terwijl het juist belangrijk is om er open over te praten. Zelf heb ik dit ook meegemaakt. Het raakt me extra. Het valt me ook op dat er onderscheid wordt gemaakt, ook door vrouwen, als je ’maar’ in je kruis bent gegrepen. Dan moet je je mond houden. Want je mag ’al lang blij zijn dat je niet verkracht bent’. Terwijl je daar ook behoorlijk last van kunt hebben. ”
Cijfers
De cijfers45 procent van de Nederlandse vrouwen zegt dat zij sinds haar vijftiende eenmalig of meerdere malen slachtoffer is geweest van fysiek of seksueel geweld. Het Europees gemiddelde ligt op 33 procent. Dat blijkt uit onderzoek van het Europees Agentschap voor Grondrechten in Wenen (FRA).
BRON: http://www.msn.com/nl-be/lifestyle/life/ik-was-te-lelijk-om-te-verkrachten/ar-BBmPhb8?li=AAaA6D3
Velen zwijgen er nog over of houden het stil wat er gebeurd is. Maar je draagt zoiets hards bij je dat het vroeg of laat uitbarst. Neem maar eens, dat je iemand leert kennen en betrekking wilt hebben, je zal zo een angst vertonen om iemand echt in je leven te laten komen laat staan om er betrekking mee te hebben. Als ik hier de reacties lees die ze ooit kreeg op media vlak dan vraag ik me af waar deze mensen hun verstand is om zoiets te schrijven. Want men duwt het slachtoffer nog meer de put in. Natuurlijk zoiets ga je niet gelijk in de media gooien, want dan vraag je ook naar reactie. Zoiets moet je met hulp zien op te lossen en altijd aangifte van doen. Een belangrijk punt nooit zeggen dat het aan jezelf ligt, want niemand heeft het recht om een ander mans lichaam te schenden. En als iets niet gewenst is dan mogen er nog geen gedachten zijn, maar spijtig loopt het soms anders af. En is nee niet gehoord en hebben ze geen aandacht voor wat hun daad teweeg brengt.
AUM NAMASTE BOEDDHA BRUNO
Om Shanthi,
spiritueel en het aardse moet men kunnen verbinden
http://users.telenet.be/Boeddha_Bruno/
AUM MANI PADME HUM
SPIRITUEEL Boeddha 