Vaginale afscheiding: wat te doen?
Vaginaal vochtverlies of vaginale afscheiding (fluor vaginalis) is een veel voorkomende klacht die vaak voor heel wat ongerustheid zorgt door angst voor SOA, kanker enzovoorts. Gezonde vrouwen kunnen meerdere keren per jaar klachten hebben over abnormaal vaginaal vochtverlies, soms zonder dat er een duidelijke oorzaak wordt gevonden. Meestal gaat het om een voorbijgaand fenomeen dat na één tot enkele weken spontaan verdwijnt, en waarvoor geen behandeling nodig is. Soms is een behandeling echter wel nodig.
1. Wanneer is vaginale afscheiding niet normaal?
Dat u regelmatig een klein beetje vaginaal vocht verliest, is normaal. De wand van de vagina en de baarmoederhals maken vocht en slijm en zo nu en dan komt daar wat van naar buiten.
Normale afscheiding is vloeibaar, doorzichtig en witachtig. Als het opdroogt, wordt het een beetje geel. Gewoonlijk ruikt het wat zuur, maar het kan ook geurloos zijn. De ene vrouw produceert wat minder, de andere wat meer afscheiding. Ook bij jonge meisjes is een geringe vaginale afscheiding normaal. Veel meisjes hebben een iets gelige afscheiding die soms te zien is in het ondergoed.
Factoren die de afscheiding kunnen beïnvloeden
• Rond de maandelijkse eisprong, die meestal tussen twee menstruaties in valt, is er meer vocht. Ook kleur en geur van de afscheiding wisselen onder invloed van de cyclus.
• Seksuele opwinding zorgt voor extra vocht.
• Tijdens zwangerschap is er vaak meer afscheiding.
• De anticonceptiepil kan de afscheiding beïnvloeden.
• Na de overgang wordt de vagina droger en is er meestal minder afscheiding.
Klachten bij abnormale afscheiding
• Er kan meer afscheiding zijn dan normaal.
• De afscheiding is brokkelig.
• De kleur kan afwijkend zijn: groengeel of sneeuwwit. Het kan ook een beetje bloederig zijn (buiten de menstruatie).
• De geur kan ongewoon of vies zijn (vaak een visachtige geur).
• De afscheiding veroorzaakt jeuk, irritatie, roodheid of een branderig gevoel in en rond de vagina. Plassen en vrijen doen dan soms pijn.
2. Oorzaken van abnormale vaginale afscheiding
Vaginale afscheiding kan verschillende oorzaken hebben. In zowat 30% van de gevallen vindt men bij onderzoek geen specifieke oorzaak. Men spreekt dan van fysiologische fluor, waarbij er wel abnormale afscheiding en jeuk is maar geen rood ontstoken vaginawand.
2.1. Abnormale vaginale afscheiding kan veroorzaakt worden door schimmels of bacteriën die normaal in de vagina voorkomen (zogenaamde commensalen) maar die zich om een of andere reden extra vermenigvuldigen.
–>Schimmelinfectie
Een schimmelinfectie door Candida (candidiasis) of andere schimmels is de meest voorkomende oorzaak van abnormaal vochtverlies. Van de premenopauzale vrouwen krijgt 70-75% minstens één keer een candida-infectie. Bij kinderen komt dit uiterst zelden voor.
Naast een slechtriekende, brokkelig witte afscheiding, is de vaginawand rood ontstoken.
Een vaginale schimmelinfectie is meestal een vrij onschuldige aandoening die na één tot enkele weken vanzelf geneest, maar wel meermaals kan terugkomen. Een behandeling met een schimmelwerend product is alleen nodig bij hinderlijke klachten.
–>Bacteriële infectie (bacteriële vaginose)
Een bacteriële infectie is de tweede meest voorkomende oorzaak van vaginaal vochtverlies. Het wordt meestal veroorzaakt door wildgroei van de bacterie gardnerella vaginalis. Typisch is dat de vaginawand meestal niet rood ontstoken is.
Ook deze infectie geneest meestal spontaan, een behandeling is alleen nodig wanneer de klachten storend zijn. Bent u zwanger, dan raadpleegt u wel best een arts. Hebt u eerder een vroeggeboorte gehad, is wél behandeling nodig.
Mogelijke oorzaken van een dergelijke wildgroei van bacteriën of schimmels zijn:
• Door gebruik van zeep in of rond de vagina kan het aantal schimmels en bacteriën toenemen en een ontsteking ontstaan.
| TIPS • Gebruik niet te veel zeep bij het wassen van de vagina. Het is voldoende om de schaamstreek onder de douche met lauw water af te spoelen. • Gebruik geen intiemsprays of vaginale douches. |
• Gebrekkige hygiëne kan de groei van schimmels of bacteriën stimuleren.
| TIPS • Verwissel regelmatig van ondergoed. •Verwissel regelmatig uw maandverband of tampon. •Het is niet bewezen dat inlegkruisjes en nylon slipjes de afscheiding erger maken. Toch wordt vaak geadviseerd katoenen slipjes te dragen en geen inlegkruisjes te gebruiken. Dat voorkomt een ‘broeierig’ klimaat, waarin schimmels en bacteriën zich thuisvoelen. •Draag niet voortdurend nauwsluitende kledij. |
• Schimmels kunnen zich extra vermenigvuldigen bij een verminderde weerstand (bv. behandeling met immuunonderdrukkende geneesmiddelen enz.)
•Diabetes verhoogt de kans op een schimmelinfectie
•Als u antibiotica gebruikt kunnen schimmels zich extra vermenigvuldigen.
•Tijdens zwangerschap is er meer kans op een schimmelinfectie door de hormoonveranderingen in het lichaam.
•Veelvuldige seksuele contacten (vooral orogenitaal) kunnen de kans op een schimmel- of bacteriële infectie verhogen.
•Een spiraaltje kan de kans op bacteriële vaginose verhogen.
2.2. Vaginale afscheiding kan ook veroorzaakt worden door schimmels, bacteriën of parasieten die niet in de vagina thuishoren. Vaak gaat het dan om Seksueel Overdraagbare Infecties (SOI).
–>Trichomonas
Trichomonas is een seksueel overdraagbare infectie die veroorzaakt wordt door een besmetting met een parasiet (Trichomonas vaginalis). Het is een van de meest voorkomende seksueel overdraagbare infecties: ze komt voor bij 3 tot 5% bij de jonge (15-40 jaar) seksueel actieve bevolking.
Trichomonas geeft een geelgroene, riekende, schuimige afscheiding, een rood ontstoken vaginawand, jeuk, een branderig gevoel en pijn bij plassen of vrijen.
Trichomonas wordt overgedragen via seksueel contact. Maar u kunt ook besmet worden door een met urine of sperma besmette toiletbril.
Trichomonas kan gemakkelijk behandeld worden met antibiotica (een eenmalige dosis van metronidazol). Vermits het om een SOA gaat moet ook uw sekspartner(s) behandeld worden.
–>Andere SOA
Ook andere SOA zoals chlamydia, gonoerroe, syfilis, herpes enz. kunnen eveneens een abnormale afscheiding met pijn en jeuk veroorzaken.
–>Streptokokken
Soms kan er ook besmetting optreden door bacteriën die van nature voorkomen in de darmen en dus ook in de stoelgang, zoals streptokokken, Staphylokokken, Shigella, E. coli, …
Een verkeerde afveegtechniek, waardoor bacteriën uit de stoelgang in de vagina terchtkomen, kan aan de basis hiervan liggen.
| TIPVeeg uzelf na de ontlasting altijd van voren naar achteren af (dus van de vagina naar de aars). |
2.3. Bij vrouwen na de menopauze is de oorzaak dikwijls een ontsteking van de vagina(atrofische vaginitis) en het buitenste deel van de urinewegen door het verminderen en dunner worden van de vaginawand en het droger worden van de vagina. Dit kan gepaard gaan met bloederige afscheiding en pijn bij het plassen en vrijen. Hier gaat het dus niet om een infectie door schimmels of bacteriën.
Atrofische vaginitis na de menopauze kan eventueel behandeld worden met lokale of orale oestrogene hormonen. Omwille van de mogelijke neveneffecten (bv. licht verhoogde kans op borstkanker) mogen deze middelen slechts een beperkte periode gebruikt worden (maximaal 6 maanden).
| TIPS• Vrijen terwijl de vagina nog droog is, kan het slijmvlies irriteren. Laat de vagina eerst vochtig worden of gebruik een glijmiddel bij het vrijen. • Een zaaddodend middel kan de vagina irriteren. Gebruik condooms en glijmiddelen waar geen zaaddodend middel aan is toegevoegd. |
2.4. Kinderen
• Bij kinderen kan vaginale afscheiding kan veroorzaakt worden door aarswormpjes. Zij kruipen vanuit de anus omhoog en veroorzaken jeuk en irritatie. Ze zijn meestal met het blote oog zichtbaar in de uitwerpselen.
Een worminfectie wordt behandeld met een wormafdrijvend middel (mebendazol, merknaam Vermox).
• Wanneer er bij kinderen een hardnekkige afscheiding is met soms wat bloed en pijn, moet eraan gedacht worden dat er een vreemd voorwerp in de vagina zit. Dat kan van alles zijn, van kraaltjes tot zelfs kleine speelgoedjes.
Verwijdering van een voorwerpje uit de vagina, gebeurt altijd onder narcose.
• Bij kinderen met vaginale afscheiding, en zeker wanneer een SOA wordt vastgesteld, moet men altijd nagaan of er geen sprake is van seksueel misbruik.
2.5. Andere oorzaken
• Sommige huidaandoeningen (psoriasis, eczema…) kunnen vaginale afscheiding veroorzaken.
• Mechanische of chemische prikkeling door irriterende stoffen (bv. zeep, deodorants, wasmiddelen…) of vreemde lichamen (bv. een vergeten tampon, een afgeschoven condoom).
• Sommige kankers kunnen gepaard gaan met vaginale afscheiding.
3. Wanneer raadpleegt u het best een arts?
Alhoewel vaginaal vochtverlies meestal vrij onschuldig is en na één tot enkele weken spontaan verdwijnt, is het in sommige onstandigheden toch aangewezen om uw huisarts te raadplegen:
• bij ernstige of aanhoudende klachten;
• bij een branderig gevoel bij het plassen;
• als de afscheiding van kleur en geur verandert (wit of geel-groen, onaangenaam ruikend);
• bij bloederige afscheiding (buiten de menstruatie);
• wanneer de klachten geregeld terugkeren;
• indien u zwanger bent;
• bij kinderen die nog niet seksueel actief zijn;
• als u denkt dat u een seksueel overdraagbare aandoening zou kunnen hebben;
• als u ook pijn in de onderbuik hebt.
4. Hoe wordt vaginale afscheiding behandeld?
Over vaginale afscheiding hoeft u zich meestal geen zorgen te maken. Het gaat bijna altijd in één tot drie weken vanzelf over. Of een behandeling nodig is en welke behandeling, hangt af van de oorzaak en de ernst en frequentie van de klachten.
–>4.1. Schimmelinfectie (candidiasis)
Behandeling is enkel aangewezen bij hinderlijke klachten (storende geur, erge jeuk…).
Welke behandeling?
• Eenmalige toediening van een hoge dosis schimmeldodende crème of vaginale tabletten (1200 mg miconazol of 500 mg clotrimazol) volstaat meestal. Bij de eendaagse behandeling kunnen de klachten na de behandeling nog enkele dagen duren.
• Bij onvoldoende resultaat en bij ernstige klachten kan een langduriger behandeling (2-3 dagen) nodig zijn.
• Indien de kortdurende behandeling faalt, valt een langere kuur (7–14 dagen) met een lagere dosis te overwegen.
• Tijdens de zwangerschap verdient een lokale behandeling met miconazol (Gyno-Dactarin) gedurende 3 tot 7 dagen de voorkeur boven een eenmalige toediening.
• Bij herhaalde infecties (4 of meer per jaar) is een langdurige behandeling (tien tot veertien dagen) nodig.
• Eventueel kan bij herhaalde infecties een preventieve vaginale behandeling worden toegepast:
– clotrimazol of miconazol oraal of vaginaal, eenmaal per maand op dag vijf van de menstruele cyclus gedurende drie tot zes maanden.
– Fluconazol oraal wekelijks gedurende 6 maanden.
Andere maatregelen
• Drooghouden van de vagina en omgeving
• Zeep en andere lokale middelen vermijden
• Irriterende producten vermijden (gekleurd toiletpapier, schuimbaden,…)
• Afwisselend koelen of warme zitbaden, met of zonder soda, kunnen de jeuk verzachten
• Katoenen ondergoed, niet-aanspannende kleding
• Het drinken van yoghurt met lactobacillen zou mogelijk de genezing versnellen en herhaling helpen voorkomen.
• Vaginale crèmes kunnen het rubber van condooms en pessaria aantasten, waardoor deze tot 3 dagen na gebruik van de crème minder veilig zijn.
–>4.2. Bacteriële vaginose
Bacteriële vaginose gaat meestal vanzelf over, zonder behandeling. Een behandeling wordt alleen aangeraden bij hinderlijke klachten, zoals een sterke geur of jeuk.
Bij zwangere vrouwen met een hoog risico op vroeggeboorte, vermindert behandeling van bacteriële vaginose dit risico. Met de behandeling moet echter geacht worden tot na het eerste trimester (14de week).
Welke behandeling?
• Metronidazol (Flagyl), tinidazol (Fasigyn) of Clindamycine (Dalacin) oraal (via de mond) of intravaginaal (vaginale crème, gel) gedurende 7 dagen.
• Zwangere vrouwen mogen pas vanaf het tweede trimester (14de week) worden behandeld.
• Vaginale behandeling met metronidazol tweemaal per week gaat het optreden van recidieven tegen, maar dit enkel zolang de behandeling duurt.
• Lokale behandeling met melkzuur kan mogelijk de genezing versnellen en herhaling van vaginose voorkomen.
• Het gebruik van antiseptica, zoals joodpovidon, chloorhexidine of waterstofperoxide, wordt niet aangeraden vanwege een gebrek aan bewijs over het effect ervan.
Andre maatregelen
• Drooghouden van schaamstreek
• Zeep en andere lokale middelen vermijden
• Irriterende producten vermijden (gekleurd toiletpapier, schuimbaden,…)
• Afwisselend koelen of warme zitbaden, met of zonder soda kunnen de jeuk verzachten
• Katoenen ondergoed, niet-aanspannende kleding
• Geen tampons gebruiken
• Vaginale crèmes kunnen het rubber van condooms en pessaria aantasten, waardoor deze tot 3 dagen na gebruik van de crème minder veilig zijn.
–>4.3. Trichomonas
Een infectie met trichomonas moet altijd behandeld worden, ook als er geen klachten zijn. Zowel de vrouw als haar seksuele partner(s) worden behandeld.
Welke behandeling?
• De voorkeursbehandeling is een eenmalige inname (oraal) van een hoge dosis metronidazol (Flagyl), tinidazol (Fasigyn), nimorazol (Naxogyn) of ornidazol (Tiberal).
Lokale behandeling met een vaginale crème is onvoldoende werkzaam.
• Tijdens het eerste trimester van de zwangerschap mogen deze geneesmiddelen niet gebruikt worden. Aangeraden wordt om te wachten tot na de 14de zwangerschapsweek.
• Ook tijdens borstvoeding worden deze geneesmiddelen afgeraden. Als tijdens borstvoeding moet worden behandeld, is kortdurend staken van de borstvoeding (gedurende 12–24 uur) aangewezen.
Andere maatregelen
Indien een trichomonas-infectie wordt vastgesteld, laat u zich het beste ook op andere SOA testen.
BRON:http://www.gezondheid.be/index.cfm?fuseaction=art&art_id=15359
De vagina kan zich heel goed zelf herstellen. En je moet nog niets gaan denken dat je vagina ruikt. Wanneer je echt even naar de arts moet gaan is bij jeuk en verlies. Dan is het nuttig om op zeker te spelen. Al is dit geen pretje voor een vrouw natuurlijk, zeker als je arts mannelijk is. Dat houd toch heel wat vrouwen op een afstand om erover te praten of er naar te laten kijken.
AUM NAMASTE BOEDDHA BRUNO
Om Shanthi,
spiritueel en het aardse moet men kunnen verbinden
http://users.telenet.be/Boeddha_Bruno/
AUM MANI PADME HUM
SPIRITUEEL Boeddha 
Experts prijzen videoclip van Cardi B waarin ze taboe over vaginale afscheiding doorbreekt: “Witverlies is de normaalste zaak van de wereld”
De temperaturen gaan vandaag alweer vlotjes richting 30 graden, maar mocht je het nog niet warm genoeg hebben, dan is er nog altijd de nieuwste videoclip ‘WAP’ (oftewel wet ass pussy) van Cardi B en Megan Thee Stallion. Die ging al vaak over de tongen, maar wordt nu geprezen door experts omdat ze het taboe over vaginale afscheiding doorbreken. “Sommige vrouwen laten hun vagina spoelen met detergent om ze uit te drogen, compleet absurd.” Wanneer is witverlies normaal, en wanneer moet het je zorgen baren? Twee experts aan het woord.
Toen Cardi B (27) en Megan Thee Stallion (25) begin augustus hun videoclip voor het nummer ‘WAP’ lanceerden, hadden ze vast niet verwacht dat die voor zoveel commotie zou zorgen. Niet alleen begonnen fans een petitie om Kylie Jenner (23) uit de clip te weren, ook ‘Tiger King’-ster Carole Baskin (59) en zanger Cee Lo Green (45) uitte kritiek op de dames.
Maar de clip wordt nu ook uit onverwachte hoek geprezen, met name door gynaecologen. “Ik was zó blij toen ik ‘WAP’ van Cardi B en Megan Thee Stallion ontdekte en zag hoe ze een eerbetoon brengen aan de vrouwelijke seksualiteit én het thema van vaginale afscheiding aanhalen”, vertelt de gerenommeerde Amerikaanse gynaecologe Jen Gunter in The New York Times.
Smerig
“Als gynaecoloog ben ik het gewend om allerlei verkeerde adviezen de wereld uit te helpen, maar de enige mythe die het moeilijkst is om te doorprikken – en die ik het vaakst tegenkom bij patiënten – is het idee dat vaginale afscheiding iets smerigs of problematisch is. Maar witverlies is de normaalste zaak van de wereld.”
Dat merkt ook de Vlaamse Hans Verstraelen op, vulva-arts en coördinator van de zorg voor aandoeningen van de vulva en vagina binnen de Vrouwenkliniek van het UZ. “Ik blijf me erover verbazen hoeveel vrouwen, en dan vooral jonge dames, langskomen met klachten over hun afscheiding. Ze vinden het vies, nutteloos en willen er het liefst zo snel mogelijk komaf mee maken. Maar witverlies, ook wel witte vloed genoemd, heeft een erg belangrijke functie. Vaginale afscheiding is namelijk een natuurlijk reinigingsproces van je vagina om je te beschermen tegen kiemen en bacteriën die zich willen vastzetten. Het vaginale vocht vangt het celafval op, vermengt zich en vloeit zo naar buiten. Witverlies is dus iets heel normaals en je hoeft je er zeker niet over te schamen.”
De schuld daarvan legt Verstraelen voornamelijk bij de communicatie over vaginale afscheiding. “Dat jonge vrouwen nog altijd denken dat witverlies iets vies is betekent dat er niet op een correcte manier over gepraat wordt tussen mama’s en hun dochters en tussen vriendinnen onderling. Als mama of als vriendin is het dus erg belangrijk om door te geven dat vaginale afscheiding heel gewoon en zelfs gezond is.”
Ananas eten om orale seks aangenamer te maken? Je vagina is geen piña colada
Amerikaanse gynaecologe Jen Gunter
Ook gynaecologe Jen Gunter is die mening toegedaan, al duidt zij nog op een aantal andere boosdoeners. “Als ik vraag aan mijn patiënten vanwaar of van wie ze hun informatie halen, is dat het antwoord vaak hun moeder of vriendinnen. Maar ook sommige mannen zien liever geen afscheiding tijdens het vrijen. Daarnaast prijzen reclame-advertenties soms middeltjes aan tegen witverlies alsof het iets abnormaals is en ook vrouwenbladen delen vaak tips zoals het eten van ananas om orale seks zoeter te laten smaken. Dat is echt te gek voor woorden, je vagina is geen piña colada.” Verstraelen bevestigt: “Die reclames waarin steeds verwezen wordt naar ‘zich veilig’ voelen met inlegmateriaal … écht vreselijk is dat.”
Of misschien is het wel de schuld van de sociale media. Vier jaar geleden ging de ‘Panty Challenge’ nog viraal. Bij die uitdaging toonden jonge vrouwen trots hun ondergoed om op te scheppen over hoe droog ze wel zijn down-under als teken van gezondheid en reinheid. “Compleet absurd”, reageert Gunter.
Sommige vrouwen laten hun vagina zelfs regelmatig ‘spoelen’ met citroenzuren of kruidenmengsels, of erger: met water dat aangelengd is met detergent
Vulva-arts Hans Verstraelen
Maar niet alleen bij ons heerst die opvatting. In Afrika bestaan er zelfs intravaginale praktijken om de vagina zo droog mogelijk te houden, vertelt Verstraelen. “In veel Afrikaanse culturen heeft een droge vagina een sociaal-culturele betekenis. Vrouwen zijn daar erg fier als ze geen afscheiding hebben, omdat die zou kunnen wijzen op seksueel overdraagbare aandoeningen (soa’s) zoals hiv. En daar gebruiken ze verregaande praktijken voor. Zo vind je gewoon langs de weg kraampjes met producten die ze inbrengen om de vagina helemaal uit te drogen. Sommige vrouwen laten hun vagina zelfs regelmatig ‘spoelen’ met citroenzuren of kruidenmengsels. Of erger: met water dat aangelengd is met detergent. Zulke uitdrogende praktijken zorgen alleen maar voor nog meer vaginale problemen zoals infecties.”
Kortom, het witverlies in je slipje is volkomen normaal. Maar wanneer moet je je dan wel zorgen maken? “Bij elke vrouw is de afscheiding anders; de een heeft er al wat meer last van dan de andere. Er zijn ook tal van zaken die de afscheiding beïnvloeden. Zo kan het zijn dat je meer vaginale afscheiding ervaart én het vocht vloeibaarder is rond je eisprong, en ook de kleur en geur kunnen door je cyclus heen veranderen. Tijdens de zwangerschap komt er ook meer witverlies vrij. Daarnaast spelen anticonceptie en je leeftijd een belangrijke rol. Na de overgang zal de afscheiding bijvoorbeeld sterk afnemen. Ook seksuele opwinding, antibiotica en soa’s kunnen het witverlies beïnvloeden. Tot slot creëren veel vrouwen zelf problemen door te veel hygiëne. Zo zal je door je vagina hardhandig te spoelen of zeep te gebruiken een verandering merken in je afscheiding.”
Alarmsignalen
Maar uiteraard zijn er ook bepaalde signalen waarmee je wel het best naar de dokter gaat. “Een dikke, brokkelige afscheiding wijst bijna altijd op een candida-infectie en een verhoogde afscheiding en typische visgeur op bacteriële vaginose. Heeft je afscheiding dus een ongewone kleur, bijvoorbeeld geelgroen of bloederig of een vreemde, sterke visgeur of een erg brokkelige structuur, dan is het raadzaam om je arts te raadplegen. Doe dat ook zeker als je daarbij pijn hebt of bloed verliest tijdens het vrijen, je vermoeden hebt van een soa of vaak last hebt van schimmelinfecties.”
Tot slot deelt Verstraelen nog zijn beste tips om je vagina zo gezond mogelijk te houden:
Streef een gezonde levensstijl na. “Een gevarieerd voedingspatroon, niet roken … Dat alles maakt niet alleen jou fitter en sterker, maar ook het intiemste deel van je lichaam.”
Was je vulva alleen met lauw water. “Zowel te koud als te warm water kunnen de huid beschadigen. Gebruik daarbij liever geen washandje, maar alleen je handen. Want door te schuren kan je letsels veroorzaken. Vermijd ook het gebruik van intieme gels en zepen. Die lokken irritatie en allergieën uit en verstoren de natuurlijke vaginale pH-balans. Voel je je toch niet helemaal schoon? Dan raad ik aan om je intieme zone te wassen met Cetaphil. Die milde en ongeparfumeerde gelaatsreiniger is niet alleen lief voor je huid, maar ook voor je vulva.”
Let op met geparfumeerde inlegkruisjes, intieme sprays en vochtige doekjes. “Geparfumeerde cosmetica zijn dé trigger voor allergieën en een van de belangrijkste oorzaken van contactdermatitis. Aanvaard dat je intieme zone niet altijd fris en fruitig ruikt, zo voorkom je al heel wat problemen. Uiteraard kan je cosmetische middelen niet altijd vermijden. Om het minst irritaties te veroorzaken, is inlegmateriaal uit katoen de beste optie.”
Laat je vulva ademen. “De vulva is een erg afgesloten deel waar veel zweet en talg geproduceerd en veel vocht vastgehouden wordt. Die vochtige omgeving zorgt voor meer wrijving, waardoor irritaties kunnen ontstaan. Kies daarom het liefst voor een absorberende, ademende stof zoals katoen en probeer te slapen zonder slip. Ook strings, skinny jeans en te strakke sporttenues zijn een kwelling voor je intieme zone. Let ook op als je de fiets op gaat. Dat veroorzaakt veel wrijving en druk, waardoor verschillende kwaaltjes de kop kunnen opsteken. Om zo veel mogelijk problemen te voorkomen, kies je het best voor een gelzadel en comfortabele, loszittende kleding.”
Wees voorzichtig met glijmiddel. “Net zoals andere producten voor de intieme zone behoren glijmiddelen niet tot de geneesmiddelen maar tot de cosmetische producten. Daardoor zijn ze aan minder strenge regels onderworpen. Vind je het prettiger om te vrijen met glijmiddel? Kies er dan een op basis van siliconen. Die zullen minder snel irritaties of allergieën veroorzaken dan die op waterbasis.”
BRON: https://www.hln.be/nina/fit-gezond/experts-prijzen-videoclip-van-cardi-b-waarin-ze-taboe-over-vaginale-afscheiding-doorbreekt-witverlies-is-de-normaalste-zaak-van-de-wereld~a2dbb89f/
Laat je aan zulke praatjes niet vangen. Dat is zeker niet de normaalste zaak en soms kan men beter een arts of gynaecoloog ervoor raadplegen.
Aum Shanthi
Onderzoek toont aan dat orale seks bij vrouwen “sterke visgeur” kan veroorzaken
Recent onderzoek heeft uitgewezen dat er een verband is tussen orale seks en bacteriële vaginose, een vaginale aandoening die zorgt voor een sterke visgeur.
Het onderzoek werd uitgevoerd aan de Universiteit van Californië in San Diego. In een eerste onderzoek werden muizen behandeld met Fusobacterium nucleatum, een bacterie die mondinfecties veroorzaakt en zich gevaarlijk snel kan vermenigvuldigen. Al snel bleek dat de blootstelling daaraan bacteriële vaginose triggerde. Vervolgens werden menselijke stalen van 21 vrouwen blootgesteld aan dezelfde bacterie, en ook hier verhoogde het risico op bacteriële vaginose aanzienlijk.
Abnormale vaginale afscheiding
De wetenschappers concludeerden dat orale seks bij vrouwen de kans verhoogt op bacteriële vaginose aangezien de beruchte mondbacterie tijdens dergelijke handeling overgedragen kan worden. Bacteriële vaginose is een vaak voorkomende aandoening die vaak voor onaangename geurtjes zorgt. “Het meest voorkomende symptoom van bacteriële vaginose is een abnormale vaginale afscheiding met een sterke visgeur, vooral na de seks. De kleur en textuur van de afscheiding kan ook grijswit, dun en waterachtig worden”, klinkt het.
Antibiotica
Als je vermoedt dat je bacteriële vaginose hebt, dan breng je best een bezoek aan je dokter of gynaecoloog. De aandoening kan behandeld worden met antibiotica.
BRON: https://www.msn.com/nl-be/news/other/onderzoek-toont-aan-dat-orale-seks-bij-vrouwen-sterke-visgeur-kan-veroorzaken/ar-BB18qnnE?li=AAdeqpu