HET ZIJN DE HERINNERINGEN DIE WE VASTHOUDEN.
TOCH VERGETEN WE AL SNEL DE SLECHTE.
AUM NAMASTE BOEDDHA BRUNO
Om Shanthi,
spiritueel en het aardse moet men kunnen verbinden
http://users.telenet.be/Boeddha_Bruno/
AUM MANI PADME HUM
Archive for 7 mei 2015
Hier ben je al eens geweest: waar komt déjà-vu nu echt vandaan?
Iedereen kent het wel: je komt op een plek waar je nooit eerder geweest bent, maar toch voelt het verdacht bekend aan. Je krijgt het gevoel of je hier al eens eerder geweest bent, maar weet zeker dat dat niet kan. Je hebt een déjà-vu, maar waar komt die juist vandaan?
Volgens een aantal studies is déjà-vu gelinkt aan specifieke plekken. Om dit te bewijzen onderwierp cognitief psycholoog Anne Cleary van Colorado State University een groep testpersonen aan een onderzoek dat gebruik maakt van virtual reality. De testpersonen kregen op die manier driedimensionele beelden van kamerste zien, en moesten aangeven wanneer ze een gevoel van déjà-vu ervaarden. Uit dat onderzoek blijkt dat déjà-vu meestal voorkomt wanneer nieuwe plekken qua indeling erg lijken op eerder verkende plaatsen. Met andere woorden: ze zijn gelijkaardig genoeg om een gevoel van herkenning op te wekken, maar verschillen tegelijkertijd hard genoeg van elkaar om ook bewust de verschillen op te merken.
Om die reden is déjà-vu niet alleen afhankelijk van de indeling van een bepaalde plek, maar ook van de fysieke locatie ervan. Zo kan de onbewuste herinnering aan een wegrestaurant dat je jaren geleden bezocht ervoor zorgen dat je in het heden een déjà-vu krijgt wanneer je een compleet ander wegrestaurant binnenstapt.
De reden waarom een déjà-vu altijd zo overweldigend aanvoelt is volgens wetenschapper Charles Choi het gevolg van het contrast tussen het gevoel van op een nieuwe plek te zijn, terwijl je tegelijkertijd een allesoverheersend idee hebt dat je deze plek al eens gezien hebt.
Vanuit een biologisch standpunt wordt een déjà-vu nog ingewikkelder. Volgens Marc Lalanilla, journalist bij Live Science, zou het ook best wel eens kunnen dat déjà-vu gelinkt is aan een bepaalde vorm van epilepsie. “Er is een sterke link tussen het gevoel van déjà-vu en de aanvallen die voorkomen bij mensen met temporalekwabepilepsie, een soort van epilepsie dat invloed heeft op de hippocampus van je hersenen, die verantwoordelijk is voor je korte- en langetermijnherinneringen. Mensen die last hebben van temporalekwabepilepsie krijgen een déjà-vu vlak voor ze een epilepsie-aanval hebben. Dit kan het gevolg zijn van een soort neurologische flater, die ervoor zorgt dan ons brein in het wilde weg signalen uitstuurt die er bij gezonde mensen voor zorgen dat er een gevoel van herkenning ontstaat.”
Soms krijg je op een moment zo een gevoel van mmm dit ken ik hier ben ik al geweest. En je kan perfect dingen ook zeggen of aanwijzen. In het paranormale gaat men dan terug naar oude levens of het verleden. Dat maakt dat je ooit er wel geweest bent maar in dit leven je alleen dingen kan herinneren. Nu je hebt dat niet alleen met plaatsen ook soms met mensen. Dat dan nog een stukje diep kan gaan.
Nu heb ik even opgezocht wat temporalekwabepilepsie is.
Temporalekwabepilepsi
Temporalekwabepilepsie[1] of TLE is een vorm van partiële epilepsie die wordt gekenmerkt door regelmatig terugkerende epileptische insulten aan een of beide temporale kwabben. Door de Internationale Bond Tegen Epilepsie (ILAE) worden twee hoofdsoorten onderscheiden:
- Mesiale temporalekwabepilepsie; deze vorm van temporalekwabepilepsie begint in de hippocampus, de gyrus parahippocampalis en de amygdala.
- Laterale temporalekwabepilepsie; deze vorm van temporalekwabepilepsie begint aan de buitenkant van de temporale kwabben, in de neocortex.
Oorzaak
De eerste verschijnselen van TLE doen zich vermoedelijk al op zeer jonge leeftijd voor, en houden hoogstwaarschijnlijk verband met lang (soms wel een uur) durende of herhaaldelijk terugkerende koortsstuipen. Onduidelijk is echter of deze koorsstuipen TLE daadwerkelijk veroorzaken, dan wel de eerste verschijnselen van deze aandoening zijn[2]. Bij patiënten die in een status epilepticus verkeerden wezen MRI-scans op afwijkingen aan de hippocampus, hetgeen het idee bevestigt dat lang aanhoudende stuipen de hersenen kunnen beschadigen.
Symptomen
In 1981 onderscheidde de ILAE drie soorten insulten die kenmerkend zijn voor TLE:
- Bij elementaire partiële aanvallen, die plaatsvinden in kleine delen van de temporale kwab zoals de amygdala en hippocampus, verandert er niets wezenlijks aan het bewustzijn van de patiënt. Deze ondergaat alleen bepaalde ervaringen zoals déjà vu, jamais vu en geheugenverlies. Deze aanval duurt meestal minder dan 60 seconden.
- Bij complex partiële aanvallen wordt het bewustzijn tot op zekere hoogte wel aangetast. Meestal ontstaat een dergelijk insult doordat een enkelvoudig partieel insult zich uitbreidt naar andere delen van de temporale kwab. Veel optredende symptomen zijn hierbij bewegingloos staren, automatische bewegingen van de ledematen en storingen in de sociale interactie. Deze aanval duurt meestal minder dan 2 minuten.
- Bij een tonisch-klonisch insult (vroeger ook wel Grand Mal genoemd) begint het insult in de temporale kwab, maar verspreidt het zich gaandeweg over het hele brein. Dergelijke aanvallen beginnen met een elementair of complex partieel insult, waarna de armen, romp en benen eerst verstijfd raken waarna wilde samentrekkingen volgen. Deze aanval duurt meestal minder dan 3 minuten.
Na elk van deze korte insulten volgt een langere periode van herstel, de zogeheten postictale toestand. Patiënten die het tweede of derde type insult krijgen herinneren zich dit achteraf meestal niet meer.
Behandeling
De voor temporalekwabepilepsie meest gebruikte anti-epileptica zijn: fenytoïne, carbamazepine, primidon, valproïnezuur en fenobarbital. Nieuwere geneesmiddelen zoals gabapentine, topiramaat, levetiracetam, lamotrigine, pregabaline, tiagabine, lacosamide en zonisamide lijken even effectief maar hebben waarschijnlijk minder bijwerkingen. Felabamat en vigabatrine lijken wel veel bijwerkingen te hebben. Bij patiënten met mesiale temporalekwabepilepsie blijken deze geneesmiddelen echter in ca. één-derde van de gevallen niet te werken. In dergelijke gevallen moet op den duur lobectomie worden overwogen, een ingreep waarvan de effectiviteit in 2001 is aangetoond[3]. Vaak komt dit neer op verwijderingen van een deel van de hippocampus en de amygdala. Na hoeveel mislukte medicijnbehandelingen een dergelijke ingreep moet worden overwogen is echter nog niet bekend. Bij patiënten die een dergelijke chirurgische ingreep niet goed kunnen ondergaan kan behandeling met een vaguszenuwstimulator een alternatieve optie zijn.
BRON: http://nl.wikipedia.org/wiki/Temporalekwabepilepsie
AUM NAMASTE BOEDDHA BRUNO
Om Shanthi,
spiritueel en het aardse moet men kunnen verbinden
http://users.telenet.be/Boeddha_Bruno/
AUM MANI PADME HUM
SPIRITUEEL Boeddha 