HOE WE IETS INTERPRETEREN WIL NOG NIET ZEGGEN DAT HET OOK ZO IS
AUM NAMASTE BOEDDHA BRUNO
Om Shanthi,
spiritueel en het aardse moet men kunnen verbinden
http://users.telenet.be/Boeddha_Bruno/
AUM MANI PADME HUM
Archive for 13 april 2015
Vetrollen of niet: red het zelfbeeld van onze jeugd
Zwarte tijden voor het zelfbeeld. De hele heisa rond #ImNoAngel, de campagne waarin vrouwen met een maatje meer zich afzetten tegen het slanke schoonheidsideaal, is u wellicht niet ontgaan. Opiniestukken voor en tegen de mollige dames in lingerie springen als paddenstoelen uit de grond, maar de kern van het probleem wordt gewoon genegeerd: zelfhaat zit ingebakken, tenzij we er iets aan doen. Als jonge mama van een dochtertje van net geen zeven maanden oud wil ik maar één ding: dat ze deze deprimerende discussies over blubberbillen versus bonenstaken niet meer hoeft te voeren.
Anno 2015 hebben we onszelf nog steeds niet verheven boven het ‘bitchfighten’ over maatjes meer en minder, over het (onbestaande) perfecte lichaam. Of je nu sukkelt met onder- of overgewicht, de kans is groot dat jij net als ik alleen maar heel diep kan zuchten wanneer het zoveelse steekspel over schoonheidsidealen door je strot wordt geramd. In plaats van de boodschap te benadrukken dat uiterlijk je eigenwaarde niet bepaalt, blijven we onszelf in kampen verdelen en onze complexen in stand houden.
Het echte probleem is namelijk dat complexloos leven een utopie blijkt te zijn. Zelfs gestrand op een onbewoond eiland zonder toegang tot odes aan het schoonheidsideaal en zonder soortgenoten met de macht om me op te zadelen met schaamte, zou ik de frustraties over mijn eigen lijf wellicht niet kunnen loslaten. Het lijkt wel ingebakken in de mens om aan zelfhaat te doen. Hoewel het voor mij misschien (voorlopig) een eindeloze strijd lijkt, hoop ik met heel mijn hart dat komende generaties gezegend mogen worden met een gezond zelfbeeld. Bijna zeven maanden geleden werd ik mama van een prachtige dochter. Het laatste wat ik wil, is dat ze in mijn voetsporen treedt op vlak van destructieve zelfkritiek.
Toen het een klein jaar geleden echt begon door te dringen dat ik een klein mensje op de wereld ging zetten, was ik vastberaden om te stoppen met negatieve praat over mijn lichaam en dat van anderen. Een positief zelfbeeld kan je namelijk niet vroeg genoeg kweken, maar dan moet je natuurlijk wel het goede voorbeeld geven. Missie allesbehalve geslaag. Ik probeer op mijn tanden te bijten in haar buurt, maar vrede nemen met mijn mamalijf lukt voorlopig écht niet, zelfs niet wanneer ik stellingen lees als “Mensen met een vetrolletje zijn ook mensen. En mensen, die behandel je met respect”. Het effect van dergelijke hoopgevende boodschappen duurt altijd maar eventjes, meestal tot ik de eerste spiegel passeer.
Om te eindigen nog even naar de aanleiding van heel de heisa. Campagnes als #ImNoAngel kan ik alleen maar toejuichen, maar toch niet helemaal. Yes, voor het normaliseren van verschillende lichaamstypes, alleen jammer dat het tegelijkertijd toch altijd een uithaal moet zijn naar andere vrouwen. Leef, en laat leven (en leer jezelf graag zien).
Het is gewoon erg dat er zoveel cumul over is. En dan is het toch te begrijpen dat het zelfbeeld omlaag gaat. Dat al begint bij heel jonge mensen. Waarvoor moet iemand boeten dat ze niet graad mager is. En deze mensen die in de mode zitten zijn die dan wel gezond, of leven ze hun eigen leven wel. Ze worden geleefd omdat ze angst hebben bij te komen en geen werk meer te hebben.
Hier kan je het stukje ervan lezen.
AUM NAMASTE BOEDDHA BRUNO
Om Shanthi,
spiritueel en het aardse moet men kunnen verbinden
http://users.telenet.be/Boeddha_Bruno/
AUM MANI PADME HUM
SPIRITUEEL Boeddha 