‘Ik ben een vrouw van 52 en ik durf niet naar een gynaecoloog te gaan. Achttien jaar geleden ben ik verkracht. Het heeft me heel wat tijd en therapie gekost om dat te verwerken. Maar de angst om betast te worden door iemand die ik niet ken, is er nog altijd’. Seksuoloog Alexander Witpas geeft advies.
Ik ben een vrouw van 52 en ik durf niet naar een gynaecoloog te gaan. Achttien jaar geleden ben ik verkracht. Het heeft me heel wat tijd en therapie gekost om dat te verwerken. Maar de angst om betast te worden door iemand die ik niet ken, is er nog altijd. Ergens weet ik wel dat er geen gevaar is. Maar als ik me probeer voor te stellen dat ik in die stoel ga zitten, dan word ik bijna misselijk van angst. Ik heb al afspraken gemaakt, maar ik zeg ze telkens af. Het resultaat is dat ik al twintig jaar niet meer ben onderzocht. En daarover maak ik me dan ook weer zorgen.
Het lijkt me goed om te weten dat heel wat slachtoffers van seksueel geweld gelijkaardige problemen ervaren. Ook vrouwen die geen slachtoffer zijn, moeten vaak een drempel over wanneer ze naar de gynaecoloog gaan. Onze geslachtsdelen zijn zo ongeveer het meest private deel van ons lichaam. Het kan erg vreemd voelen om ze te tonen en te laten aanraken door iemand waar we maar een zeer oppervlakkige band mee hebben. Als slachtoffer van seksueel geweld kan die drempel een berg worden. Het geweld heeft je geraakt in je basisgevoel van veiligheid en vertrouwen. Het is dan ook logisch dat je situaties vermijdt waarbij je de controle moet overdragen aan een vreemde. Het risico dat een bezoek aan de gynaecoloog je opzadelt met een hoop negatieve gevoelens, is reëel. Maar dat wil niet zeggen dat je het daarom niet kunt proberen. Een goed plan van aanpak kan helpen en dit zijn enkele zaken die in dat plan kunnen staan.
– Ik denk dat het voor jou cruciaal is dat je een gynaecoloog vindt waarbij je jezelf oké voelt. Ik zou er dus zeker een paar bezoeken en kijken hoe dat loopt. Zijn er sommige waarbij je jezelf beter voelt dan andere? Heb je liever een man of een vrouw? Neemt hij of zij genoeg tijd? Bij het beoordelen van je ervaringen zou ik niet alleen je verstand laten meespelen, maar ook je intuïtie. Het is niet altijd duidelijk waarom we ons bij bepaalde mensen beter voelen dan bij andere, en dat hoeft ook niet. Jij kunt kiezen bij wie je gaat, en je moet je niet verantwoorden voor je keuze.
– Terwijl je je lijstje afwerkt, zou ik bij een eerste bezoek, als regel, niet verder gaan dan een gesprek. Een lichamelijk onderzoek kan altijd later nog, wanneer je iemand hebt gekozen. In dat gesprek zou ik duidelijk aangeven waar je het lastig mee hebt, en waarom dat zo is. Ik besef dat het niet gemakkelijk is, en ook niet aangenaam, om elke keer opnieuw je verhaal te doen. Geef de grote lijnen mee, zoals in je vraag, en treed niet te veel in detail. Eventueel kun je op papier zetten wat je wilt zeggen, zodat je arts het kan lezen bij het begin van het gesprek. Ik ga ervan uit dat de meeste gynaecologen veel begrip zullen hebben voor je situatie. Kom je er toch een tegen die slecht reageert, dan zou ik daar niet te veel woorden aan vuil maken, en gewoon naar de volgende gaan.
– Een volgend belangrijk punt in het gesprek zijn de afspraken die jullie maken over hoe het onderzoek verloopt, en hoe jij controle kunt houden over het proces. Jullie kunnen bijvoorbeeld eerst alle stappen doorlopen, zodat je vragen kunt stellen. Je kunt ook een teken of een woord afspreken om te gebruiken wanneer het te lastig wordt en je een pauze wilt inlassen of ermee wilt stoppen voor die dag. Soms kan het ook helpen om een spiegel te gebruiken, of een camera met monitor, zodat je zelf beter kunt zien wat er gebeurt. De bedoeling is dat je vooraf precies weet wat de gynaecoloog zal doen, en dat het perfect oké is om in te grijpen als je dat nodig acht. Dat is geen aanstellerij, maar gewoon een realistische manier om je angst stap voor stap te overwinnen. Lijkt alles wat ik hierboven beschrijf je te moeilijk? Dan zou ik eens langsgaan bij een psychotherapeut. Die kan je adviezen op maat geven en je coachen. De vaardigheden die je vroeger geleerd hebt bij het verwerken van je trauma, blijven daarbij nog altijd waardevol. Misschien is het gewoon een kwestie van te bekijken hoe je ze het best kunt gebruiken in deze situatie.
Alexander Witpas is seksuoloog en criminoloog. Hij heeft een praktijk in Antwerpen en werkt bij de Vlaamse Gemeenschap rond preventieve gezondheidszorg
BRON: http://www.gva.be/cnt/dmf20150410_01623935/advies-ik-durf-niet-naar-een-gynaecoloog-te-gaan
Ook dit kan na een verkrachting dus plaats hebben. Dat vrouwen het moeilijk hebben om naar een arts of gynaecoloog te gaan. Tot zelfs gaan zwemmen of sporten. Omdat ze bij de eerste twee aangeraakt of betast worden en bij sport zich moeten uitkleden of zoals bij zwemmen weinig aan hebben. Is het niet erg dat zoiets zo een zware impact heeft op de persoon.
AUM NAMASTE BOEDDHA BRUNO
Om Shanthi,
spiritueel en het aardse moet men kunnen verbinden
http://users.telenet.be/Boeddha_Bruno/
AUM MANI PADME HUM
SPIRITUEEL Boeddha 