Wat is de voornaamste reden van bezoek aan gynaecoloog? Vaginale schimmelinfecties
Vaginale schimmelinfecties zijn de voornaamste oorzaak van gynaecologische consultaties. De infecties worden veroorzaakt door een microscopisch kleine schimmel. Ze worden echter vaak in de hand gewerkt door een te ver doorgedreven intieme hygiëne. Een woordje uitleg.
Vaginale schimmelinfecties, een veel voorkomende kwaal
Vaginale schimmelinfecties komen vrij veel voor. Zo’n 10 tot 20% van de seksueel actieve vrouwen wordt ermee geconfronteerd.
Schimmelinfecties worden meestal veroorzaakt door de Candida albicans, een microscopisch kleine schimmel. Als de schimmel gaat woekeren, treden er typische symptomen op zoals locale jeuk, irritatie en een branderig gevoel bij het plassen en een wit vaginaal verlies (leukorree) dat lijkt op gestremde melk. De locale irritatie (vulvitis of ontsteking van de vulva) gaat soms gepaard met vaginitis (ontsteking van de vagina), waardoor vrijen heel pijnlijk, om niet te zeggen onmogelijk, wordt.
Zijn vaginale schimmelinfecties seksueel overdraagbaar?
Hoewel de klinische symptomen van een vaginale schimmelinfectie wijzen op een seksueel overdraagbare aandoening (SOA), is de aandoening niet seksueel overdraagbaar. De Candida albicans is namelijk van nature aanwezig in de vagina van elke vrouw. Deze groep van schimmels behoort samen met andere kiemen zoals de mycoplasma, gardnerella en sommige neisseria tot de essentiële bestanddelen van de vaginale flora. Het zijn zogeheten saprofyten, dat wil zeggen dat ze leven van organische afval.
Wat is het nut van de vaginale flora?
Het is wezenlijk om het belang van de plaatselijke flora te begrijpen: waar de binnenkant van het lichaam steriel is, zit de buitenkant vol met microben. Tussen deze twee ruimten, beschikken de tussenruimten, zoals de mond of de vagina, over een lokale flora die bestaat uit kiemen die onderling in evenwicht zijn. Het is dit evenwicht dat verhindert dat er infecties optreden, waarbij de andere kiemen volgens een principe van concurrentie elke nieuwe ziekteverwekkende microbe ter plaatse bestrijdt. Dit proces is van levensbelang voor het organisme (mondflora, vaginale flora, darmflora). Het is ook interessant om te weten dat deze lokale flora ook nog andere functies kan hebben. Zo is de darmflora onmisbaar voor de spijsvertering (het darmkanaal vormt een buitenwereld).
De vaginale flora is een broos evenwicht
Het evenwicht van de vaginale flora is heel broos en kan door heel wat factoren worden verstoord. Sommige factoren werken de woekering van microben bijvoorbeeld in de hand omdat ze een daarvoor gunstig milieu creëren. Dat geldt onder meer voor diabetes (meer suiker) of het doorbreken van de maandstonden (bloed bevat veel voedende bestanddelen die de vermeerdering van bacteriën stimuleren). Veel vrouwen voelen inderdaad ook een lichte jeuk als ze hun maandstonden hebben. Maar ook de factoren die zorgen voor een daling van het aantal van deze microben leiden tot hetzelfde effect. Als een schimmelkiem op zijn eentje in de vagina overleeft, kan die zich buitensporig vermeerderen en een ziekte veroorzaken. Zo zijn de twee meest voorkomende oorzaken van vaginale schimmelinfecties de inname van antibiotica en een extreme intieme hygiëne. Het aandeel van antibiotica is makkelijk te begrijpen. Antibiotica doden bacteriën en stimuleren zo de van schimmels als candida.
Intieme hygiëne: de juiste maatregelen om vaginale schimmelinfecties te voorkomen
Een te ver doorgedreven intieme hygiëne verstoort het evenwicht van de vaginale flora waardoor er vaginale schimmelinfecties kunnen optreden. Het slijmvlies dat de vagina bedekt, kan zo geïrriteerd raken, uitdrogen of ‘verstikken’.
- De oorzaken van uitdroging zijn een te vaak lokaal wassen of douchen met zeep, het gebruik van agressieve gels of vloeibare zeep, locale ontsmettingsproducten of schuimbaden.
- De oorzaken van verstikking zijn het langer dan 4 uur dragen van tampons, het gebruik van synthetische maandverbanden, het dragen van inlegkruisjes, strings en te strakke jeans.
Anticonceptiva en menopauze werken vaginale schimmelinfecties in de hand
Ook het hormonale evenwicht – of liever het ontbreken ervan – speelt een rol bij de ontwikkeling van vaginale schimmelinfecties.
De vrouwelijke geslachtsorganen staan onder de invloed van twee elkaar aanvullende hormonen, de oestrogenen en progesteron. De eerste zorgen voor een goede bevochtiging van de vagina en bevorderen zo het evenwicht van de vaginale flora. Maar twee gevallen kunnen dat evenwicht verstoren en een vaginale schimmelinfectie veroorzaken:
- De menopauze, omdat de aanmaak van oestrogenen dan stopt. Het vervangen van de ontbrekende oestrogenen door een hormonale substitutietherapie in de menopauze helpt dan ook vaginale schimmelinfecties bestrijden.
- Een anticonceptiemiddel op basis van progestatieven. Het oestro-progestatieve klimaat raakt dan uit zijn evenwicht – wat het contraceptieve effect verklaart -, maar bevordert wel schimmelinfecties. In dat geval moet er samen met de huisarts gezocht worden naar een alternatieve oplossing.
Toch van belang dat je als vrouw iets onaangenaam merkt of voelt aan je vagina dat men er niet te lang mee wacht.
AUM NAMASTE BOEDDHA BRUNO
Om Shanthi,
spiritueel en het aardse moet men kunnen verbinden
http://users.telenet.be/Boeddha_Bruno/
AUM MANI PADME HUM
SPIRITUEEL Boeddha 
Vaginale schimmels: vier vragen en antwoorden
Zo’n 10 tot 20% van de vrouwen krijgen in hun leven te kampen met vaginale schimmels. Het is een van de belangrijkste redenen voor een consult bij de gynaecoloog. Vaginale schimmels zijn goedaardig en zijn te verhelpen met een simpele behandeling. Daarna is het zaak om enkele hygiëneregels in acht te nemen om hervallen te voorkomen.
Waaraan zijn vaginale schimmels te wijten?
Vaginale schimmels zijn doorgaans goedaardig. De infecties worden veroorzaakt door de schimmel Candida Albicans. Daarom spreekt men ook van ‘vaginale candidiasis’. Deze schimmel is van nature aanwezig in de vaginale flora en veroorzaakt infecties als het evenwicht in de flora verstoord is. Dat kan bijvoorbeeld gebeuren na een antibioticakuur, bij het opstarten van een hormonale behandeling (progestatieve pil), aan het begin van het seksueel actieve leven, in de menopauze, tijdens de zwangerschap, bij een onaangepaste intieme hygiëne (te veel of te weinig), bij diabetes enz.
Vaginale schimmels zijn met andere woorden geen seksueel overdraagbare aandoeningen, al kan de schimmel in zeldzame gevallen overgedragen worden op mannen (rode puistjes op de penis). Als die niet behandeld wordt, kan de infectie opnieuw worden doorgegeven aan de vrouw.
Wat zijn de symptomen van een vaginale schimmel?
Soms zijn er bij een vaginale schimmel helemaal geen symptomen, maar dat komt vrij zelden voor. Meestal manifesteert de infectie zich door lokale irritatie, jeuk, roodheid, kleine puistjes op de vulva en witte vloed of leukorroe. Leukorroe is een weinig overvloedige dikke, korrelige en kaasachtige afscheiding. Schimmels kunnen ook een branderig gevoel geven bij het plassen en tijdens het vrijen. Als ook de vulva of de vaginale wand ontstoken is, kan vrijen pijnlijk of zelfs onmogelijk worden.
Hoe worden vaginale schimmels behandeld?
Aangezien de infectie door een schimmel wordt veroorzaakt, wordt ze behandeld met een schimmelwerend product. De arts schrijft in dat geval vaginale zetpillen of capsules voor die in de vagina moeten worden gebracht en/of een crème die verschillende dagen achtereen plaatselijk moet worden aangebracht. De diagnose is meestal makkelijk te stellen omdat de symptomen heel duidelijk zijn. Alleen in zeldzame gevallen of bij recidieven wordt een uitstrijkje genomen om de schimmel die aan de basis van de infectie ligt te identificeren.
Hoe zijn vaginale schimmels te voorkomen?
Preventie berust vooral op het uitsluiten van factoren die het evenwicht in de vaginale flora kunnen verstoren en waardoor het vaginale slijmvlies uitdroogt of broos wordt:
Geen vaginale douche en ook niet te vaak een intiem toilet. Een dagelijks uitwendig toilet volstaat.
Mijd lokale antiseptische middelen en agressieve zepen of andere wasmiddelen. Kraantjeswater volstaat. Gebruik anders aangepaste producten, zonder parfum en met een neutrale pH.
Geen washandje: was u met uw hand.
Mijd wrijving en warmte: dus geen strakke kledij en geen synthetisch ondergoed.
Ververs regelmatig uw tampons.
Wees matig met warme baden en beperk het bezoek aan warme en vochtige plaatsen zoals jacuzzi’s, sauna’s of het zwembad.
Eet gezond en evenwichtig en beperk vooral uw suikergebruik.
De arts kan ook een preventieve behandeling voorstellen als een antibioticakuur nodig blijkt voor een andere aandoening.
BRON: http://www.e-gezondheid.be/vaginale-schimmels-vier-vragen-en-antwoorden/actueel/1151
Maak soa-testen voor swingers gratis
Tests bij alle soa-poli’s in Nederland zouden gratis moeten blijven voor swingers, mensen die aan partnerruil doen.
Daarvoor pleit Laura Spauwen van de GGD Zuid-Limburg voor.
Zij deed onderzoek gedaan naar risicogedrag als gevolg van drugsgebruik onder swingers in Limburg.
Daaruit bleek dat ongeveer de helft soms drugs gebruikt tijdens swingersfeesten, vooral als die bij particulieren plaatsvinden. Paren die naar clubs gaan, gebruiken minder drugs, mede omdat dat daar verboden is.
Staatssecretaris Martin van Rijn besloot vorig jaar juist dat de gratis test voor hoerenlopers en mensen met wisselende contacten niet meer gratis was.
Onder invloed van drugs, waaronder MDMA, GHB, lachgas en cannabis, doen swingers vaak dingen waardoor ze een groter risico lopen op seksueel overdraagbare aandoeningen. Vooral bij vrouwen zag Spauwen effect daarvan.
“Onder invloed van alcohol en drugs doe je blijkbaar toch meer en andere dingen dan je van tevoren van plan was. Seks met meer partners, geen condooms gebruiken, langer seks hebben.”
Daarmee wordt de kans groter dat er weefsel beschadigt, waardoor ook de kans dat iemand een soa oploopt, groter wordt, legt Spauwen uit.
Bij de mannen die de vragenlijst invulden, zag Spauwen geen relatie tussen drugsgebruik en soa’s, maar dat wil niet zeggen dat er daadwerkelijk geen verband is. Mogelijk was de onderzoeksgroep te klein of hebben de mannen sociaal wenselijke antwoorden gegeven..
Spauwen meent dat partnerruilers een duidelijke risicogroep vormen, voor wie het goed zou zijn als ze zich gratis kunnen laten testen op soa’s.
“En als ze dan binnen zijn bij de GGD, moeten swingers ook goed voorgelicht worden over druggebruik en de risico’s die zij lopen.”
Andere risicogroepen, zoals prostituees en mannen die seks hebben met mannen, kunnen zich wel kosteloos laten testen.
BRON: http://seks.blog.nl/voorlichting-anticonceptie/2015/07/31/maak-soa-testen-voor-swingers-gratis
Meer weten over seksuele gezondheid http://www.sensoa.be/
Aum Shanthi
Soa-thuistests onbetrouwbaar
Er worden online steeds meer soa-thuistests verkocht, maar de uitslag is meestal onbetrouwbaar. Daarom adviseert SOA Aids Nederland om voor een soa-test naar de huisarts te gaan.
Via internet is het steeds makkelijker geworden om aan een zelftest te komen, maar de uitslagen zijn onbetrouwbaar omdat de test niet goed uitgevoerd kan zijn of omdat een test voor een verkeerde soa is gekocht.
Voor thuistests zijn een zelf uit te voeren uitstrijkje, urine of een paar druppels bloed nodig.
• Doe-het-zelf-tests, waarbij je thuis de uitslag kan aflezen – net zoals een zwangerschapstest – zijn merendeels onbetrouwbaar.
• Bij andere thuistests wordt het monster naar een erkend lab gestuurd, die de uitslag later terugstuurt. Dit soort zelftesten zijn in betrouwbaarder dan de doe-het-zelf tests, maar ook die kennen risico’s. De uitslag is niet altijd te vertrouwen als het monster niet precies goed wordt afgenomen. En is het wel een zinnige test die je wordt aangeraden? Test je niet te vroeg, dus nog voordat de ziekte zich kan openbaren? Daar is goede voorlichting bij nodig. Anders kopen mensen de verkeerde test, of worden valselijk gerustgesteld.
Soa Aids Nederland is daarom bezig met het ontwikkelen van een online testwijzer zodat mensen zich beter geïnformeerd kunnen laten testen.
BRON: http://www.gezondheid.be/index.cfm?fuseaction=art&art_id=19366
Nieuwe seksueel overdraagbare aandoening treft honderdduizenden
De meeste mensen met mycoplasma genitalium, dat onstekingen van de urinewegen, van de baarmoederhals, van de eileiders en zelfs vrouwelijke onvruchtbaarheid kan veroorzaken, zullen nooit weten dat ze het hebben.
Mycoplasma genitalium (MG). Knoop het in uw oren, want het is de naam van een nieuwe soa (seksueel overdraagbare aandoening) die honderdduizenden treft. De infectie werd in de jaren 80 als een bacterie geïdentificeerd, maar wetenschappers menen nu dat ze seksueel wordt doorgegeven. MG kan voor ontsteking van de urinewegen en vaginale bloedingen zorgen.
Heel wat mensen zullen nooit weten dat ze drager zijn van MG, maar het bewijs groeit dat het door onbeschermde seks wordt doorgegeven.
1 op 100
Britse onderzoekers analyseerden de gegevens van een nationaal onderzoek naar seksueel gedrag. Zij stelden vast dat mensen die meerdere sekspartners hebben, geen condoom gebruiken, in achtergestelde gebieden wonen en tussen 25 en 44 jaar oud zijn de grootste kans hebben om positief te testen. De resultaten van het onderzoek, gepubliceerd in het vakblad International Journal of Epidemiology, tonen dat 1 op 100 Britten tussen 16 en 44 jaar die ooit seks hebben gehad drager zijn van MG.
Meerdere sekspartners
De bacterie komt het vaakst voor bij mensen die in het voorbije jaar meer dan vier sekspartners hebben gehad. In die groep is 5.2 procent van de mannen en 3.1 procent van de vrouwen drager van MG.
Bloeding na seks
De theorie dat de aandoening seksueel wordt overgedragen, wordt ondersteund door de vaststelling dat geen enkele van de 200 onderzochte 16- en 17-jarigen die verklaarden nog geen seks te hebben gehad drager bleek van de infectie. De meeste mensen die positief testten verklaarden dat ze geen symptomen hadden, maar een groot deel van de vrouwen verklaarde te bloeden na de seks.
Aangenomen wordt dat MG onstekingen van de urinewegen, van de baarmoederhals, van de eileiders en mogelijk zelfs vrouwelijke onvruchtbaarheid kan veroorzaken.
De onderzoekers waarschuwen dat indien dokters enkel de mensen testen die symptomen vertonen, de meerderheid van de gevallen over het hoofd zal gezien worden. “Verder onderzoek is nodig om de klinische gevolgen en de langetermijncomplicaties van de infecties te kennen”, aldus hoofdonderzoeker Pam Sonnenberg en hoofdauteur van het onderzoek.
BRON: http://www.goedgevoel.be/gg/nl/9/Gezondheid/article/detail/2521547/2015/11/12/Nieuwe-seksueel-overdraagbare-aandoening-treft-honderdduizenden.dhtml
SOA’s bij vrouwen: 5 symptomen om op tijd te signaleren
Symptomen als overmatige afscheiding uit de vagina, jeuk in de schaamstreek of pijn bij het plassen kunnen duiden op een SOA.
Een SOA is een infectieziekte die je aan elkaar overdraagt via seksueel contact. Het gaat om ziekmakende virussen, bacteriën of parasieten die voorkomen in sperma, bloed of vaginaal vocht. Maar ook via huidcontact kunnen sommige ziektes overgedragen worden. De kans op het overdragen van ziekteverwekkers neemt toe als sprake is van bloed of bloedinkjes. Veilig vrijen is de beste remedie.
Soorten SOA’s
Je kunt een stuk of 10 in Nederland voorkomende SOA’s onderscheiden. De meest voorkomende is chlamydia, de meest gevreesde is HIV. Sommige geslachtsziekten lijken vanzelf over te gaan, maar sluimeren intussen verder en kunnen in een later stadium klachten geven zoals verminderde vruchtbaarheid.
Een SOA, wat nu?
Heb je inderdaad een SOA opgelopen, waarschuw dan zo snel mogelijk je sekspartner(s). Het is pijnlijk om op te biechten, maar je doet de ander er uiteindelijk een groot plezier mee. Sommige SOA’s geven bijvoorbeeld wel klachten bij vrouwen, maar nauwelijks bij mannen. We zetten op een rijtje welke symptomen op een SOA kunnen wijzen. Sommige aandoeningen kunnen in verschillende stadia andere klachten geven, dat maakt de diagnose soms ingewikkeld. Dit artikel is daarom niet meer dan een eerste indicatie. Twijfel je of je een SOA hebt, ga dan altijd naar de huisarts en vertel eerlijk wat je denkt dat je hebt en waarom. Of laat je testen bij de GGD of in bijvoorbeeld een soa-polikliniek.
Symptoom 1 – Pijn of een branderig gevoel bij het plassen
Dit wijst mogelijk op:
Chlamydia. De pijn gaat vaak gepaard met moeilijk plassen of afscheiding uit de vagina.
Genitale wratten. De wratten kunnen pijn of jeuk veroorzaken, of een branderig gevoel geven bij het plassen. De stoelgang of seksuele gemeenschap kan vergelijkbare klachten geven.
Gonorroe. Vaak in combinatie met een geelgroen-romige afscheiding uit de plasbuis.
Herpes genitalis. Pijn bij het plassen en abnormale afscheiding uit de vagina zijn symptomen in de tweede fase van de ziekte, nadat er eerst kleine blaasjes en kleine vaste bultjes in de huid rondom de vagina en schaamlippen zijn ontstaan, die later zweertjes kunnen vormen. Die verdwijnen weer in de tweede of derde week na de besmetting.
Symptoom 2 – Zweertjes, wratten of bultjes
Dit wijst mogelijk op:
Genitale wratten. Ze hebben een rozerode tot bruine kleur en een bloemkoolachtig uiterlijk. Je vindt ze op de schaamlippen, vagina of op de baarmoedermond. Ze zijn 1 tot 5 mm groot.
Herpes genitalis. 4 tot 5 dagen na de infectie ontstaan kleine blaasjes en kleine vaste bultjes in de huid van de geslachtsdelen. Deze kunnen samenvloeien tot zweertjes. Na een tijdje genezen ze en vormen ze korstjes.
Syfilis. Er ontstaat een pijnloos zweertje met harde rand. Ze zijn ongeveer 1 cm groot en doen meestal geen pijn. Ze kunnen voorkomen op de vaginawand, maar ook in de mondkeelholte, rondom de anus of in het rectum. Er ontstaan vaak lokaal pijnloze lymfeklierzwellingen. Later kunnen vlakke, natte wratjes te zien zijn rondom de vulva en de anus.
Een HIV-infectie. Een van de bij-effecten van HIV kan zijn: een vlekkerige huiduitslag en oppervlakkige slijmvlieswondjes in de mond, slokdarm of op de geslachtsdelen. Maar de belangrijkste symptomen zijn koorts, spierpijn, hoofdpijn en zwelling van de lymfeklieren, soms ook diarree, longontsteking, leverontsteking of afwijkingen in het centrale zenuwstelsel.
Symptoom 3 – Jeuk rondom de geslachtdelen
Dit wijst mogelijk op:
Schaamluis. Een parasiet die zich kan verspreiden via beddengoed, handdoeken en als mensen bloot tegen elkaar aan liggen. De luizen zijn ongeveer 1,5 tot 2 mm groot en opvallend plat.
Herpes genitalis. Vooral in het beginstadium kun je jeuk hebben in het gebied rondom je vulva. Daarna ontstaan kleine blaasjes en bultjes.
Schurft (scabiës). Op je geslachtorganen kunnen kleine roodpaarse bultjes ontstaan, die je ook kan vinden op je pols, tussen je vingers, in de knieholten en onder de borsten. Ze worden veroorzaakt door schurftmijt. Het kan al overgebracht worden door in andermans bed te liggen of andermans kleren te dragen.
Genitale wratten. Soms ontstaat jeuk door de rozerode tot bruine wratten op de schaamlippen, in de vagina of op de baarmoedermond. Ook het gebied rondom de anus kan getroffen worden.
Candida. Is officieel geen SOA, maar wel seksueel overdraagbaar. Het kan rood worden rond de vagina, en heftig jeuken. En je hebt meer vaginale afscheiding dan normaal.
Symptoom 4 – Afscheiding uit je vagina
Gonorroe: vaak gaat het samen met pijn bij het plassen. De afscheiding is meestal geelgroen-romig.
Herpes genitalis. Een abnormale afscheiding uit de vagina, die vooraf wordt gegaan door zweertjes op de vulva.
Trichomonas. Er is sprake van schuimende, stinkende, niet jeukende vaginale afscheiding, die grijswit tot groengeel is.
Candida. Kenmerkt zich door vaginale afscheiding die een beetje lijkt op dikke, korrelige kwark. Is officieel geen SOA, maar wel seksueel overdraagbaar.
Bacteriële vaginose. Officieel geen SOA, maar kan wel via seks worden overgebracht. Kenmerkt zich door een grijswitte afscheiding uit de vagina die zurig ruikt en soms een vislucht heeft.
Symptoom 5 – Geelzucht
Hepatitis B. Behalve een gele huid kun je ook gelig oogwit hebben. Andere ziekteverschijnselen zijn koorts, verlies van gewicht, pijn in de gewrichten, huiduitslag en misselijkheid.
BRON: https://www.dokterdokter.nl/gezond-leven/seksualiteit-en-relatie/soas-bij-vrouwen-5-symptomen-om-op-tijd-te-signaleren/
Beter voorkomen dan hiermee geconfronteerd te worden.
Aum Shanthi