Vrouw laat zien dat er ook een positief verhaal zit achter abortus
Emily Letts is een 25-jarige vrouw die raadgeefster is in een abortuskliniek, zij praat eerst met de vrouwen die mogelijk abortus willen plegen. Alleen zijn de rollen nu omgedraaid en is zij degene die haar ongeboren kind wil laten weghalen. Achteraf plaatste zij een video van de hele operatie op het internet om te laten zien dat er ook een positief abortusverhaal bestaat, maar niet iedereen is overtuigd.
Emily Letts was drie weken ver, toen ze ontdekte dat ze zwanger was. De meeste vrouwen barsten dan in tranen uit van puur geluk, maar Emily niet, zij was nog niet klaar voor kinderen. Daarom maakte Emily een afspraak in ‘Cherry Hill Women’s Centre’ in New Jersey, dezelfde kliniek waar zij als raadgeefster werkt. Die dag zou ze ook haar hele verhaal filmen en later op youtube plaatsen.
De juiste beslissing
In de video legt Emily uit dat ze goed heeft nagedacht over haar beslissing en dat ze helemaal nog niet klaar is voor kinderen. Ze voelt haar ook gezegend met de mensen rondom haar die haar volledig steunen. Dat bleef ze steeds herhalen, ook tijdens de operatie liet ze haar dokters weten: “Ik krijg zo veel steun. Ik ben zo een gelukkige vrouw.”
Het is gedaan
Van zodra de abortus is uitgevoerd, klinkt ze heel opgelucht en vooral heel vrolijk: “Het is gedaan. Yay!” Helemaal op het einde van haar videodagboek wendt ze zich tot de camera en zegt: “Ik ben geen slecht persoon en voel me helemaal niet verdrietig. Ik voel me goed door het feit dat ik nu weet dat ik een kind kan maken. Ik kan een leven ter wereld brengen. Ik weet dat ik er goed aan heb gedaan omdat het net de juiste beslissing was voor mij en niet voor iemand anders.”
Schuldgevoel
Emily wil aantonen dat een abortus helemaal niet zo beangstigend is als dat we allemaal denken. “Ik had ook gewoon een pil kunnen slikken maar toch koos ik voor de operatie om duidelijk te maken dat dit helemaal niet zo gevaarlijk is, want er is geen enkele film beschikbaar waarin we zien hoe een vrouw zo’n operatie ervaart. En geloof me ik heb veel vrouwen gezien in de kliniek die na de operatie een enorm schuldgevoel hadden en maar bleven wenen, en uiteraard is dat niet abnormaal maar dat is bij mij net niet het geval. Je doet zoiets omdat het net de juiste beslissing is voor jezelf.”
Toch is niet iedereen blij met haar verhaal en dat is te merken op het sociale media. Vele organisaties en mensen spreken haar aan als een moordenaar en begrijpen niet dat ze gelukkig kan zijn met haar beslissing. Ze begrijpen niet dat als ze toch geen kinderen wil, waarom ze dan geen voorbehoedsmiddelen heeft gebruikt.
Hoe kan je zo praten of zoiets schrijven????
Wanneer men de pret heeft gehad en je gaat dan over naar dit dan vind ik het moord zoals hier te lezen is in het laatste stukje.Als het komt door een negatieve situatie dan breng ik er begrip voor op. Maar dan nog zo het laten uitschijnen dat abortus zomaar even kan met wat ben je dan bezig.
Wat vinden jullie hiervan.
Hier zou ik graag toch een discussie willen over voeren, en niet alleen vanuit de lezers van mijn blog maar ook misschien om een link te plaatsen op jullie blog en zo te kijken wat anderen ervan vinden.
AUM NAMASTE BOEDDHA BRUNO
Om Shanthi,
spiritueel en het aardse moet men kunnen verbinden
http://users.telenet.be/Boeddha_Bruno/
AUM MANI PADME HUM
SPIRITUEEL Boeddha 
Beste bedankt om het artikel via jouw blog ook te laten lezen.
Er zijn al mooie stukjes geschreven op de blog http://annaenhaarwereld.wordpress.com/2014/05/07/toekomst-van-mijn-blog-meer-discussie/
Waar ik de persoon nogmaals dankbaar voor ben
Ieder zijn (of in dit geval haar) beslissing! Het is haar lijf en ze maakte bepaalde keuzes waardoor ze zwanger werd van eeen kindje wat ze eigenlijk niet wil. Tja, dan is het ook haar keuze om het weg te halen. Het blijft haar lijf… hoe oneerlijk het misschien ook is voor mensen die geen kinderen kunnen krijgen, maar ja dat ontneemt haar recht op een abortus niet.
Hazar dan had ze beter moeten nadenken en veilige seks moeten doen. Er zijn goede voorbehoedsmiddelen om niet zwanger te worden. Zodat je geen leven moet stoppen.
Er moet altijd goed met de vrouw over gepraat worden, en ik sta open voor abortus als het voor het kind geen leven is, door verkrachting, of dat het kind of de moeder in gevaar is. En dan nog zal de vrouw meestal door een zwaar proces gaan.
Ben ik ook zeker met je eens, geef het kind dsn op voor adoptie denk ik dan ook, maar ja… Ik kan niet beslissen over andermans lijf en wil dat ook niet. Het gaat ten koste van een onschuldig, ongeboren kindje maar het is wel een stukje vrijheid waar elke vrouw gebruik van mag maken hier in Nederland. Ik zou het zelf nooit ook doen en vind eigenlijk ook dat als je bewust onveilige seks hebt dat je dsn de gevolgen dus ook voor het kind moet dragen maar aan de andere kant vind ik ook dat je zelf over je lichaam beslist dus dat is heel dubbel. Ik vind het anders als de vrouw de baby niet wil en de man wel… Dan heeft de man ook zeggenschap!
Dat klopt de mening hier over zal altijd dubbel zijn. Maar wat toch belangrijk is, is praten als het zover is.
Natuurlijk heeft iedereen de vrijheid over zijn lichaam, maar als men door in volle liefde iets doet en je moet nadien een beslissing nemen dat is ook een vrije keuze van de vrouw. Maar dan vind ik gewoon dat een iemand niet echt bij het zijne was om een voorbehoedmiddel te gebruiken zodat zoiets niet kan gebeuren.
Onveilige seks brengt niet alleen een kind teweeg soms, maar ook staan sommige versteld als ze nadien bij een arts bepaalde dingen te horen krijgen. Maar ook dat is natuurlijk weer iets anders.
Ik vind het prachtig om zo meningen te delen niet alleen hier maar ook op andere site. En waar iedereen zijn mening in waarde wordt genomen.
Het nodige is in deze discussie al geschreven en gedeeld zodat er nog weinig toegevoegd kan worden. Zelf vind ik het belangrijk geen oordeel te leggen op beslissingen in een abortus omdat men nooit in het gevoel van een ander kan stappen en daarmee ook geen begrip. Het is een vrijwillige persoonlijke keuze waarmee men met de gevolgen moet leven, ongeacht de situatie.
Zelf ken ik ook vrouwen die ooit vrijwillige abortus hebben laten doen, nog jaren erna met schuldgevoelens zitten van spijt, berouw en verdriet. Sommige vrouwen willen dan jaren later alsnog een kind die ze dan ook niet meer kunnen krijgen.
Waar ik dus geen respect voor op kan brengen, is de manier waaarop deze dame haar keuze verwoord en naar buiten brengt. Deze kan hard aankomen bij mensen die geen kinderen kunnen krijgen, maar vooral bij vrouwen die door een miskraam een kind zijn verloren.
Marianne het laatste stukje is mooi verwoordt. En niet alleen naar die mensen, maar ook naar jongeren toe die dan misschien geen veilige seks meer gaan ondernemen. Omdat ze weten ach als ik zwanger ben laat ik abortus doen.
De beslissing ligt zeker bij de vrouw, alleen de vrouw gewoon zwanger is geraakt door eigen genot dan moet er toch goed over gepraat worden met deze. Op een andere manier zwanger worden zoals met verkrachting mag het zelfs aangegeven worden, en is het nog steeds de keuze van de vrouw.
Want ik ken persoonlijk iemand die zo een kindje ter wereld gezet heeft en zelfs gelukkig is, niet hoe het gebeurd is maar ze kon het kind niet het donkere in de ogen laten. Het mocht komen en met goed praten en een goede hulp heeft ze haar kind aanvaard naar haar eigen bloed.
Wel als het gaat over gezondheid dan moet men zeker over zoiets praten kunnen, en aangeven.
Mijn laatste stukje was ook bedoeld voor mensen die voor de keuze staan om eventueel abortus te laten doen. Hen inzicht te geven voor eventuele gevolgen van een pleziertje waarbij verder niet nagedacht wordt.
Met sommige vrouwen valt er niet te praten omdat ze zich door niemand de wet laten voorschrijven en toch doen wat ze zelf willen ondanks goede raad. Ook de persoonlijkheid en hoe deze in het leven staan spelt een grote rol mee. Hoe diep denkt iemand na aleer een keuze te doen of de gemakkelijkst weg te kiezen.
Het ongeboren hoeft geen slachtoffer te zijn hoe het verwekt is. Dan is het mooi zoals je de persoon die je zelf ook kent, het kind in liefde te ontvangen. Want wanneer we dieper kijken achter abortus, weten we dat het ongeboren zieltje ook weet waar de moeder voor kiest.
Klopt maar hier houden we het even op het aards en zal iemand die de keuze maakt ook de gevolgen op termijn moeten dragen.
Men blijft met een levend wezen zijn leven spelen op dat moment.
Dit is op oogenhand herblogden reageerde:
Abortus en voorbehoedsmiddelen zijn alleen mogelijk zolang er ook euthanasie beschikbaar is. Zowel vanuit de wederkerigheid (waarom zouden demente bejaarden méér rechten hebben dan embryo’s?) als vanuit de demografie (vergrijzing).
Overigens hebben ook mannen gewoontes die tot abortus en lage geboortecijfers leiden.
Je kan euthanasie toch niet vergelijken met abortus?
Voor het een maakt de persoon zelf de keuze, voor het ander maakt de moeder de keuze.
En dan zet het tot nadenken is het de pret de lol die speelt en wetende dat men er toch een einde kan aan maken, of is het gewoon dat de vrouw kinderloos wilt blijven om maar lol te blijven maken?
De laatste zin begrijp ik even niet zo goed!!
Aha, je ziet dus in dat euthanasie beter ethisch te verdedigen is dan abortus. Dat is een goede zaak want dat vind ik ook.
De laatste zin heb ik erin gegooid omdat veel mensen iedere beperking van abortus als anti-vrouw beschouwen.
Bedankt voor je stelling en onze gelijke mening.
Ook om je laatste zin even te verduidelijken.
Abortus, individueel vrouwenrecht
Op de site van de Guardian staat een artikel waarin de vraag centraal staat waarom vrouwen in grotere getale voor een strengere abortuswetgeving zijn dan mannen. Maar allereerst is het natuurlijk interessant om je af te vragen of dat wel zo is en of het dan iets typisch Brits is.
De vraag is voor Groot Brittannië interessant omdat daar gespeeld wordt met de gedachte om de maximale duur van een zwangerschap waarbij nog een ingreep aanvaardbaar is wettelijk terug te brengen naar 12 weken. Even terzijde: in Nederland is de maximale duur voor een abortus in een abortuskliniek 22 weken. Daarna mag het niet meer.
Baas in eigen buik
Nu was abortus altijd een vrouwenrecht. We herinneren ons allemaal de iconische beelden van de Dolle Mina’s die op hun buik de tekst ‘Baas in eigen buik’ hadden staan. Mannen keken onhandig toe en we herinneren ons natuurlijk nog hoe de grijze heren van het CDA een wet om dit recht eens en voor goed te regelen tegenhielden.
Uit een vragenlijst in Groot-Brittannië zou blijken dat juist mannen minder enthousiast zijn over strengere regelgeving dan vrouwen. Vrouwen hebben natuurlijk meer met een zwangerschap en met de bescherming daarvan, terwijl mannen misschien bij een ‘ongelukje’ nog graag de nooduitgang in de buurt hebben. Maar dat is allemaal maar gissen en interpreteren.
Individuele rechten
Nederlandse onderzoeken op dit gebied zijn nauwelijks te vinden. Een enquête onder verkrachtingsslachtoffers die zwanger werden toont wel aan dat ongeveer 70 procent toch kiest om het kind geboren te laten worden. Dat is veelzeggend, maar niet alleszeggend. De reden dat de vrouwen dat willen is namelijk vaak dat ze het krijgen van het kind uit de verkrachting zien als een onderdeel van hun eigen genezingsproces, zeggen zij.
Wat interesseert het, wat mannen of vrouwen daarover voor mening hebben? Alsof het om de meeste voorstanders voor zo’n wet gaat. In werkelijkheid gaat het om de individuele rechten van een vrouw. Vrouwen die tegen een soepel abortusbeleid zijn hebben zelf een abortus waarschijnlijk nooit nodig. Hun mening is daarom niet belangrijk. Het is vergelijkbaar met het vragen aan mensen zonder diabetes type 1 of insuline duurder gemaakt mag worden.
Het recht om te kunnen kiezen
Vrouwen die wel in een situatie komen dat ze erover moeten beslissen hebben het recht op de mogelijkheid zodat ze kunnen kiezen. Ik denk dat zulke volksmennerijonderzoeken niet in het belang zijn van individuele vrouwen en als ze dan ook niets bijdragen aan het beter begrijpen van de motieven bij een keuze, dan kun je ze net zo goed niet doen. Wat wel belangrijk is om te beseffen is dat abortus geen voorbehoedsmiddel is. Dat is stom om te doen, want er zijn zoveel methoden beschikbaar om echt een zwangerschap te voorkomen.
Auteur: Ivan Wolffers, hoogleraar gezondheidszorg en cultuur VU
BRON: http://www.dokterdokter.nl/gezondheid/seks-relatie/32819/abortus-individueel-vrouwenrecht