ADHD: Nieuwe aanbevelingen Hoge Gezondheidsraad
Tienduizenden Vlamingen (3 tot 9% van de schoolgaande jongeren, 2-5 % van de volwassenen) moeten met deze neurobiologisch bepaalde aandachtstoornis leren leven. Kinderen, jongeren en volwassenen met ADHD vertonen twee opvallende kenmerken: aandachttekort en hyperactiviteit-impulsiviteit. Deze kenmerken belemmeren het eigen en andermans functioneren: thuis, op school, op het werk en in de vrijetijd. Bovendien creëren ze ook een aanzienlijk risico voor de toekomst. 85% van de kinderen en jongeren met ADHD ontwikkelt bij gebrek aan adequate behandeling een bijkomende problematiek zoals delinquent gedrag, verslaving, angst- en stemmingsproblemen of leerproblemen.
De Hoge Gezondheidsraad heeft aanbevelingen uitgebracht over de herkenning, de diagnose en de behandeling van kinderen, jongeren en volwassenen met aandachtstekortstoornis met hyperactiviteit (ADHD).
Om een aantal van deze aanbevelingen werkelijk te kunnen invoeren, zou eerst de Belgische geestelijke gezondheidszorg moeten worden aangepast, de ontwikkeling van de psychosociale aanpak mogelijk worden gemaakt en de toegankelijkheid ervan verbeterd worden, zo stipt de Hoge Gezondheidsraad aan. Er is momenteel bijvoorbeeld onvoldoende opgeleid personeel voor de begeleidingsprogramma’s en het niet terugbetalen van psychologen maakt voor ouders de psychologische ondersteuning financieel moeilijk draagbaar.
Diagnose
• De diagnose ADHD kan niet gesteld worden alleen op basis van een of andere vragenlijst, gedragsschaal of gedragsobservatie.
• De diagnose van ADHD en het opstarten van (zeker medicamenteuze) behandeling is een opdracht van een terzake deskundig team in de tweede of derde lijn.
• De diagnose veronderstelt de aanwezigheid van symptomen van hyperactiviteit, impulsiviteit en/of aandachtstoornissen en minstens aantoonbare hinder in diverse domeinen en settings, zoals het psychisch of sociaal functioneren, het leren, werken of de ontwikkeling.
Bij kinderen moet, rekening gehouden met de leeftijd, de hinder aanwezig zijn in verschillende ‘settings’ (thuis, school, opvang) en op diverse domeinen (zoals schoolwerk, sociaal en relationeel functioneren, enz.…).
In de adolescentie en zeker in de volwassenheid kan de hinder betrekking hebben op opleiding of werk, rijgedrag, dagelijkse zorg en activiteiten, relaties en de ouder-kind relatie.
Behandeling
• Indien er – op basis van uitgebreid onderzoek – sprake is van mild tot matige ADHD zal men aan ouders, naast ondersteunende begeleiding, een (groeps)trainingsprogramma aanbieden, bij voorkeur samen met het betrekken van de leerkracht.
• Onder de leeftijd van 6 jaar is medicatie niet aanbevolen.
• Bij kinderen en jongeren met matige ADHD zijn trainingsprogramma’s voor ouders, verzorgers en leerkrachten zijn eerste keuze. Medicatie kan overwogen worden bij aanwezigheid van matige hinder en onmogelijkheid van ouders om trainingsprogramma’s te volgen of het uitblijven van voldoende effect ervan.
• Bij kinderen en jongeren met ernstige ADHD is medicatie, gecombineerd met trainingsprogramma’s voor ouders, verzorgers en kind/jongere, eerste keus.
• Bij volwassenen (> 18) is medicamenteuze behandeling eerste keuze. Cognitieve Gedragstherapie is aanvullend zinvol bij onvoldoende respons of kan een alternatief voor medicatie zijn zo de patiënt bij voorkeur geen medicatie neemt of bij intolerantie van of non-respons op medicamenteuze behandeling.
| 7de ADHD-DAG kijkt ‘achter het etiket’ Naar aanleiding van de 7de ADHD-dag organiseert het centrum ZitStil op 16 november vanaf 9u30 een ontmoetingsdag in Berchem. Interactieve workshops stimuleren de discussies rond actuele thema’s in de ADHD-zorgverlening. En een debat tussen ervaringsdeskundigen, medisch experten en verantwoordelijke beleidsmakers zal leiden tot concrete en pertinente aanbevelingen voor het onderwijs, de hulpverlening en de arbeidswereld. Inschrijven kan via www.zitstil.be |
BRON: http://www.gezondheid.be/index.cfm?fuseaction=art&art_id=15005
Men kan het gaan bekijken als de problematiek van het nu. Zitstil vind ik dan ook prachtig. Want je moet dit is met een wat hardere stem zeggen. De boosheid is erin te horen. Mogen kinderen hen nog wel bewegen?
En als dan de noemer valt van ADHD dan nog is er niets mis mee. Want het kunnen zo prachtige mensen zijn. Het leren ermee omgaan dat is juist belangrijk, en dat is ook voor heel wat mensen moeilijk. Maar misschien zijn het juist deze die terug even iets moeten leren, en niet bij wie ADHD wordt vastgelegd.
AUM NAMASTE BOEDDHA BRUNO
Om Shanthi,
spiritueel en het aardse moet men kunnen verbinden
http://users.telenet.be/Boeddha_Bruno/
AUM MANI PADME HUM
© thinkstock.
