WARMTE ZOVEEL WARMTE.
Zoveel warmte.
En zo gelijk weg.
Maar die warmte voel je in je innerlijke.
Die draag je bij je.
En die komt altijd terug.
De warmte om je heen.
Even voelde je het niet meer.
Even was het grijs.
Maar innerlijk geef je liefde.
Liefde van warmte.
En even geef je die armen van jezelf om je heen.
Om te weten ik ben liefde ik geef warmte.
En toe kwam het terug.
Het gevoel.
De gedachten.
En zo voelde je het terug stromen in je innerlijk lichaam.
De warmte die je even niet meer voelen kon.
Toch, het was er.
Even niet voelbaar nog voor jezelf nog naar anderen toe.
Maar innerlijk wist je het gewoon.
Het is er en het blijft er.
Dat is de warmte.
Die je koestert en door mag geven.
AUM NAMASTE BOEDDHA BRUNO
Om Shanthi,
spiritueel en het aardse moet men kunnen verbinden
http://users.telenet.be/Boeddha_Bruno/
AUM MANI PADME HUM
SPIRITUEEL Boeddha 
Woww wat een supermooi en warm gedicht
Het is voelbaar en sterkt m’n eigen warmte aan.
De warmte van de liefde voor mezelf
Stroomt dan als een warmtebron door me heen.
Waar ik mezelf aan kan warmen
Het wilt delen met wie ik zeer lief heb.
Ook al is het weleens weg?
Het keert altijd weder als iemand je warmte schenkt
Dat voel je het voor jezelf en de ander terug.
Bedankt warmte dat je innerlijk voelbaar bent
Bedankt Bruno voor het delen van je warme gedicht 🙂
Dat is een teken dat het nu zo voelbaar is dat je geleerd hebt om liefde aan jezelf te geven.
Als het weg is, is dat het gevoel alleen moet je weten dat het in jezelf nooit weg kan. Maar je moet in jezelf blijven geloven om de warmte te laten stromen.
Dat wat je geeft al is het maar even die warmte dan zal je niet een keer terug krijgen maar in meerdere malen omdat het gevoeld wordt wat er in je stroomt.
Geen dank want uit de gedichten zullen deze die het lezen altijd hun eigen ding eruit mogen halen. Dat is zo mooi een gedicht dat voort kan blijven duren, en niet een is die stopt bij de schrijver.
Dat is helemaal waar, als het zaadje van de liefde geplant is
Zal het groeien en bloeien en voelbaar als een warme deken in en om je heen.
Soms kan het even weg zijn en door te vertrouwen op en in jezelf, zal de warmte weer gaan stromen in elke cel en orgaan in heel je wezen en je aura.
Net zoals ik nu voel bij het gedicht en m’n schrijven, helemaal vervuld van deze mooie warmte.
In je eigen wezen zal het nooit weg gaan, alleen kan er even een moment zijn van het niet meer aan te voelen. Tot het opgewakkerd wordt en voel je het weer helemaal stromen, kan soms gewoon door een situatie zijn door iets te mogen zien of gewoon door iets te voelen. De zintuigen spelen dan ook een belangrijke rol in het aspect van warmte
Marianne door het schrijven ga je naar bepaalde gevoelens die je ook wilt delen, dat maakt dat dan van ieder woord warmte uit kan komen.
En net met dit gedicht heb ik dat willen proberen, dat iedereen voor zichzelf de warmte mag voelen als ze het lezen als ze erop reageren.